Duchess schreef: Faelar knikte zacht, de buiten-slapen-hint nog niet begrijpend. Arme Faebae. 'Juist, ja. En dat weet je omdat...?' Want eh, het bleef vreemd.
Rye schreef: Dayla keek hem aan. 'Magie,' antwoordde ze. 'En... vind je het erg om buiten te slapen?' probeerde ze. Want eeeh... hij zou het waarschijnlijk ook niet leuk vinden om wakker te worden met een staart in zijn gezicht. Niet de beste manier om op te staan.
Duchess schreef: Faelar was even stil en stopte opnieuw met lopen. 'Juist. Nee, geen enkel probleem. Ik ga wel in mijn tshirtje buiten in het koude gras liggen.'
Rye schreef: Dayla beet op haar lip. 'Het is niet of het in de grot warmer zal zijn hoor?' verdedigde ze zichzelf. Tuurlijk, het had een dak, maar verder... Ze kon moeilijk zeggen dat ze zodra hij zou slapen in het water zou duiken.
Rye schreef: Dayla keek hem even verward aan. 'Eh... we zijn er nog niet hoor?' Hallo, ze moesten opschieten? Ga niet zomaar zitten? Kom op zeg, ze hadden nog wel even te gaan en de zon zou straks ondergaan.
Rye schreef: 'Nog een paar minuten lopen,' antwoordde Dayla. 'Niet zo heel ver dus.' En anders had hij het er ook maar mee te doen hoor. Ze riskeerde nu al dat ze te laat zou zijn. Daar had ze gewoon geen zin in.
Rye schreef: Dayla beet op haar lip. 'Doe wat je wilt, zou ik zeggen,' zei ze. Maar zij ging verder. Ze had gewoon die beschutting nodig. En hij moest haar vooral niet in de grot komen opzoeken, dan zou ze namelijk een groot probleem hebben.
Duchess schreef: Faelar fronste diep en haalde haar vrij snel weer in. 'Jemig man, wat is je probleem...?' mompelde hij. Want eh... Moest dit nu allemaal?
Rye schreef: Dayla keek hem aan. 'Het is mijn probleem, precies. En ik wil het ook bij mijn probleem houden.' Laat haar dit geheim houden? Het was niet alsof ze elkaar nu al maanden lang kenden of zo.
Rye schreef: Even later waren ze bij de plek aangekomen. Dayla zuchtte diep. Net op tijd. 'Goed... eeh... kan je niet naar binnen komen terwijl ik in de grot zit...? Alsjeblieft?' Als hij dat deed, dan was al dat gedoe voor niets geweest.
Duchess schreef: Faelar rolde met zijn ogen en liet zich wederom in het gras zakken. 'Ja ja,' mompelde hij. Goed nieuws; wanneer hij sliep, dan sliep hij.