Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

13 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

5SOSO; Waste The Night

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
“Hmmm, maybe I didn’t tell you because I wanted to be sure I’d win.” Ze had het eigenlijk niet eens als een wedstrijdje gezien. Ze voelde zich gewoon ongemakkelijk om daar op dat strand te blijven staan terwijl iedereen haar zo kon zien. Bovendien hoefde zij slechts haar jurkje uit te trekken en had ze dus niet bepaald veel kleding aan.
Hij gaf dan toch toe en had aangegeven dat zij had gewonnen, maar er werd wel meteen duidelijk gemaakt dat hij wraak op haar zou nemen. Ze vroeg zich af hoe, want ze zou hem alleen vanavond nog zien, omdat hun vlucht toch echt morgen op hen te wachten stond. Echter gaf hij direct aan dat hij dit in LA zou doen, waardoor ze even moest lachen. “Really? How so?” Van haar mocht hij het zeker proberen! Bovendien vond ze het eigenlijk wel leuk dat hij dit aangaf. Als het aan haar lag zou ze nog wel contact met de jongens houden, maar dat moest altijd nog maar blijken. Uit een opmerking als deze kon ze wel halen dat hij niet van plan was om hierna nooit meer wat van zich te laten horen.
Ze was het eigenlijk wel een beetje zat om maar moeite te blijven doen om zo boven water te blijven. Ze wist dat als ze op de grond ging staan, ze in ieder geval niet meer fatsoenlijk adem kon halen en ze zag hoe hij nog steeds kon lopen. Dan moest ze daar ook maar gebruik van maken en dat deed ze door haar armen om zijn nek heen te slaan zodat ze een stuk minder moeite hoefde te doen. Ze ging er maar vanuit dat hij het geen probleem vond. In feite gaf ze hem nu een knuffel en dat had hij nooit erg gevonden. “I feel bad for you already. I’m sure you’re gonna miss me so much,” grapte ze. Ze was niet van plan om heel erg sentimenteel te worden, omdat zij zo gewoon niet was. Bovendien was dat nu nergens voor nodig. Ze vond het jammer om naar huis te gaan, maar aan de andere kant wilde ze ook wel weer naar huis om iedereen te zien.

“Yours aren’t like the ones of a midget just comparing them to mine. Yours are the ones of a midget without having to compare them to anyone,” plaagde hij haar. Ze had wel gelijk. Hij was een stuk langer, dus zou in feite een stuk harder moeten kunnen rennen. Daarentegen vond hij het nog steeds vals spelen, maar dat liet hij maar links liggen. Hij vond die opmerking over dwergen namelijk veel leuker en dat was iets waar hij haar dan ook direct mee plaagde. Ze was ook gewoon klein! Daarentegen wist hij ook wel dat hij aardig lang was, maar dat waren veel Australiërs. Zij waren gemiddeld genomen gewoon een stuk langer dan Amerikanen of in haar geval Mexicanen.
Ze leek toch redelijk verbaasd te zijn over hoe snel hij bij de finish was aangekomen en eerlijk gezegd was hij dat ook wel. Hij had als kind wel zijn zwemdiploma’s gehaald, maar had daarna nooit meer gedaan dan slechts recreatief zwemmen. Hij schudde dan ook lachend zijn hoofd. “No, this is one of my many hidden talents.” En dat was een talent waar hij zelf ook pas net was achtergekomen. Mensen dachten altijd dat hij dit wel goed kon, omdat mensen vonden dat hij eruit zag als een jongen die kon surfen. Daar was hij ook bepaald niet goed in. Hij deed het heel sporadisch, maar lag dan meer in het water dan op de surfplank.
“Thank you, thank you. Just like I’d be the champ at our first little competition if you hadn’t cheated,” grinnikte hij, al had hij zich er wel bij neer gelegd. Nu stonden ze quitte! “Yes. And that’s ‘cause you’re a midget.” Het water kwam nog niet tot zijn kin, dus hij kon hier prima staan. Alleen als er een hoge golf zou komen zou hij dat niet meer kunnen. “Hop on my back then,” stelde hij voor. Hij vond het in ieder geval vermoeiend als hij ergens niet kon staan. Hij had nooit zin om dat lang vol te houden.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
"Now, that's a good strategy right there," grapte hij terug. Als ze hem werkelijk daarin had willen verslaan, dan was het wel een goede manier geweest om dat te doen. Daar was Ashton ook van overtuigd.
Hij had wel gedacht om haar nog een keer terug te zien in Los Angeles, of San Diego. Gezien hun contact tijdens haar vakantie zou Ashton het vreemd vinden als ze ineens niet meer praten zouden zodra Emily teruggekeerd was. Haar reactie liet hem achter afvragen of zij het anders zag. Of ze hem wellicht zag als een vakantievriend, iemand om lol mee te hebben maar daarna niet echt vaak meer weer te zien. Stilletjes ging hij er eigenlijk vanuit dat ze er hetzelfde in stond als hem, maar dit kon hij verder natuurlijk niet weten. Besloten om erop in te gaan, gaf hij haar een lichte grijns terug. "If you want me to." Zo zou hij tenminste wat meer duidelijkheid krijgen en zou ze vast ook wel anders antwoorden, als ze het dan echt anders in gedachten had.
De twee armen die achter zijn nek werden gekruist lieten een warmte achter langs zijn huid, een prettig gevoel van verbondenheid onderwijl haar lichaam dichterbij de zijne kwam. "I feel bad for myself as well," lispelde hij geamuseerd terug, zijn ogen even af voelen dwalen naar haar lippen die nog maar centimeters van hem verwijderd waren. "You already know I'm gonna miss you very much." Even wist hij de afstand te behouden. Vervolgens drukte Ashton dan toch zijn lippen tegen die van haar, haar woorden gesust met een zoen die hij in traag tempo voortzette. Zijn duim ging langs haar wang, doorgegleden naar haar haar om dit ietwat naar achteren te strijken. Zijn andere hand vond al snel haar taille om deze daar te laten liggen.

"Hey, now you're just insulting me," lachte ze. Om hem uit te dagen, trok ze even een pruillip, alhoewel haar blik waarschijnlijk al voor zichzelf sprak. Het plagen vond ze zo erg nog niet. Ze deed hetzelfde bij hem wanneer ze kon en het was nou eenmaal haar humor, net als de zijne.
"Yeah, yeah. I'd say the same if I were you." Een van zijn verborgen talenten? Dat was wel gebleken. May geloofde hem alleen nog niet helemaal, hoezeer het er verder ook niet toe deed. Het was een vriendschappelijk wedstrijdje en het was niet alsof ze veel verloren had tot nu toe. De straf had hij haar echter nog niet verteld. Vragend kantelde ze even haar hoofd naar links, haar ogen bij de zijne gelaten. "Whatever. Tell me what the punishment is. What did you think of this time?" Zelf was ze inmiddels al bijna helemaal doorweekt dus als het dezelfde straf was als die hij had moeten verduren, dan hoorde hij haar er niet over klagen.
"Dude, grant me a victory as well!" grapte ze. "It's not fair if you would've won both." Wederom deed ze de poging om op de grond te kunnen staan, maar nogmaals kwam May erachter dat het te diep was. Zijn opmerking over het feit dat ze echt een dwerg was met haar lengte had ze het liefst in de wind geslagen, maar hier was nu niks tegen te doen. Hij zag net zo goed als haar dat ze echt met haar voeten de grond niet bereiken kon. Hem vertellen dat ze geen dwerg was, was het meest nutteloze wat ze kon doen. Dus nam May zijn voorstel aan om op op zijn rug te springen en zwom ze langzaam maar zeker naar hem toe. Geamuseerd zwom ze halve een ronde om hem heen voor ze bij zijn rug terechtkwam en haar handen op zijn schouders zette. "Alright, here we go." Ze klemde haar benen om zijn zij, om vervolgens haar lichaam op de zijne te laten steunen. Nog altijd even plezierig liet ze haar armen losjes langs zijn nek kruisen.
"Is it always this cold all the way up here?" plaagde ze hem. "Or is that because you're almost up in the clouds with a height like this." Het sloeg natuurlijk nergens op maar May kon het niet laten om de opmerking alsnog te maken. Al lachend steunde ze even met haar kin op zijn linkerschouder. "Sorry, I couldn't help it. I got shitty humor, don't I."

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
"I think you misunderstood me." Zijn antwoord was niet helemaal wat ze bedoelde, dus ze snapte niet helemaal waar hij het precies over had. "I meant how are you gonna take revenge? Like in what way? 'Cause I need to be prepared. I need to know if I should watch my back when I'm home or not." Ze wist niet helemaal waar hij op doelde, maar als hij wraak wilde nemen dan mocht hij zijn gang gaan. Tot nu toe was alles enorm speels geweest en dat was iets wat ze eigenlijk altijd wel leuk had gevonden, dus als hij daarmee door wilde gaan zou zij hem daar niet in stoppen. Het zou betekenen dat ze zelf er ook mee door kon gaan en dat vond ze ook leuk! "And if you getting your payback means we'd still get to hang out then I'll just let you get your payback but I still want to be prepared!" lachte ze. Ze hoopte niet dat ze zo wanhopig over kwam, want dat was niet haar bedoeling, maar in haar ogen bracht ze het zo nog wel subtiel.
Hoewel ze het als een grapje had bedoeld, reageerde hij er ontzettend lief op! Zo lief dat ze een brede glimlach op haar gezicht kreeg bij het aanhoren van zijn reactie. Het had natuurlijk ook ontzettend sarcastisch kunnen zijn bedoeld, maar zo klonk het niet per se. En ook al was het sarcastisch, dan nog vond ze het een leuk antwoord. "I will miss you too!" Ergens zou ze hem ook wel missen. Ze had hem hier in een korte periode al redelijk goed leren kennen en ze had hem best vaak gezien, dus het was logisch dat ze hem toch wel zou missen. Ze had het leuk met hem en dat zou straks over zijn. Of in ieder geval voor een tijdje.
Iedere keer dat hij haar kuste kreeg ze toch een raar gevoel in haar buik, maar dit rare gevoel was er tegelijkertijd eentje die prettig was. Het voelde in ieder geval fijn en dat maakte dat ze zijn zoen dan ook vrijwel direct beantwoordde. Haar armen liet ze waar ze al waren, omdat ze anders weer moeite moest doen om boven water te blijven. Echter lukte dat sowieso niet. Alsof het uit het niets kwam, kwam er een hoge golf aan die ervoor zorgde dat zij zijn lippen onder water toch los liet. Het maakte dat, zodra ze weer fatsoenlijk adem kon halen, ze er even om moest lachen. "Wow, nice. I just love having this much salt in my mouth when I'm kissing someone. Seriously love it." Toch wilde ze het er ook niet compleet door verpesten, waardoor ze met haar gezicht weer iets dichterbij kwam, maar dit maal een aantal kleine kusjes op zijn schouder drukte om richting zijn nek te gaan. Zelf kon ze daar absoluut niet tegen, want dan kon ze iemand direct mee naar haar bed mee trekken. Het was in feite dus ook wel weer een beetje pesterij als hij daar ook niet tegen kon, maar dat wist ze niet.

"Yeah, that was mean, right?" Eigenlijk was het wel een klein beetje gemeen, al kon hij wel aan haar gezicht zien dat ze het niet daadwerkelijk erg had gevonden. Toch vond hij zijn eigen opmerking niet helemaal leuk, dus zoals de softie die hij was moest hij dat dan ook wel even recht trekken. "I take back my words. You're very tall. Not even near a midget!" knikte hij zo overtuigend mogelijk, maar meer om zichzelf te overtuigen dan om dat bij haar te doen. Ze wisten allebei zelf ook wel dat ze alles behalve lang was, maar hij vond dat juist wel schattig. Het had in ieder geval wel iets.
"It is! How else would I have been that fast? I think I broke a world record right there," grinnikte hij. Als hij het nog een keer opnieuw moest doen wist hij ook wel dat hij niet meer zo snel zou zijn. Het had ook te maken met adrenaline die hij toch een klein beetje had gehad. Hij stond hier immers ook naakt en ook al had hij dat vaker gedaan, toch had je iedere keer wel iets van spanning. Die spanning zou hem daar zelfs bij kunnen hebben geholpen, maar die was inmiddels natuurlijk al flink gedaald. Bovendien viel er vrij weinig meer te zien terwijl hij in het water stond en dat stond hij inmiddels tot iets onder zijn kin.
"Okay... So I want you to perform some tricks for me such as doing a handstand and maybe a cartwheel. In the water." Het was een domme straf, maar hij kon niet iets veel beters verzinnen. Hij kon natuurlijk uit miljoenen dingen kiezen, maar zij had hem een onschuldige straf gegeven en dus deed hij hetzelfde terug. Bovendien waren dit dingen die hij zelf niet eens voor elkaar kreeg. Een radslag zou hem in ieder geval niet echt lukken en al helemaal niet in het water. Het zou dus nog wel eens lachwekkend kunnen worden, tenzij zij dat soort dingen gewoon kon.
Ze nam zijn voorstel aan door op zijn rug te springen, waardoor hij haar goed vast hield bij haar bovenbenen zodat ze gewoon kon blijven zitten. Buiten het water zou hij dit lang kunnen volhouden omdat zij volgens hem niet bepaald zwaar was, maar in het water zou hij misschien wel uren zo kunnen staan. Hij vond het dan ook helemaal niet erg om haar een handje te helpen.
"You do have a shitty humor but I do too so I tolerate your non-funny jokes," grinnikte hij. Het was een opmerking die hij wel vaker had gehoord, maar hij had er eigenlijk nooit een leuk antwoord op kunnen verzinnen. "But yeah, it's always this cold up here to answer your question. But then again we get to see so much more of the world so it's a lot prettier also. Maybe I could show you the world from my point of view from now on."

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
"How I'm gonna take my revenge, is something I have to plot over..." Als hij haar het plan zou vertellen, zou het ook niet leuk maar zijn. Daarnaast moest Ashton echt nog bedenken wat hij haar aandoen wilde om haar terug te pakken. Het zou natuurlijk niks ergs zijn, maar ze zou zeker wel wat water terugkrijgen wanneer hij haar weer zag in LA. De vraag was of hij dat bij haar deed wanneer ze sliep of dat dat te eigenaardig was, en hij het zou bewaren voor het douchen. "But you'd seem to like me getting my payback, so I think I'm gonna visit you sometime when I'm back in LA," greens hij haar toe. Het was leuk om te horen dat ze hem wel weer wilde zien. Hoe het op hem overkwam was zijn wraak een smoes om hem naar haar toe te lokken na de vakantie, maar hier had hij geen moeite mee. Het was voor hem precies hetzelfde. Dat ze aangaf hem ook te gaan missen, gaf daarnaast ook wel aan dat ze het leuk zou vinden als hij haar weer eens opzocht. De wat serieuzere toon in haar stem verried dit ook.
Ze beantwoordde de zoen in een mum van tijd. Elke keer dat hij haar lippen op die van hem voelde of hij haar in zijn armen had liggen, was er een heel ander gevoel dat ze in hem omhoog wist te brengen. Wat het precies was of voor hem betekende, was voor Ashton nog de vraag, maar hij kon niet ontkennen dat het fijn voelde. Hij zou er geen moeite mee hebben om dit nog vaker zo te voelen en de zoen nog even voort te zetten, voor hoe lang het nog kon. Het water leek het hen echter niet te gunnen; een golf overspoelde hen en liet hen als vanzelf weer de afstand inlassen, die eerder nog tussen hen had gezeten.
Al lachend wreef hij met zijn handen over zijn gezicht, het zoute water wat uit van zijn huid afgewreven. "Damn. Yeah, tastes really good," bracht hij al sarcastisch uit als reactie. Eenmaal Ashton zijn handen weer van zijn gezicht af had gehaald, zag hij Em weer dichterbij komen. Alhoewel het er eerst op leek dat ze de zoen weer voort wilde zetten, dwaalde ze al snel af naar zijn schouder om daar een pad van kusjes achter te laten. Langzaam maar zeker voelde hij haar lippen een pad omhoog werken naar zijn nek. Een mompelende kreet van genot verliet al snel zijn mond voor hij er erg in had. "Hmm..." Hij liet zijn handen onderwater naar de achterkant haar bovenbenen zakken, waarmee hij haar optilde zodat ze haar benen om zijn middel slaan kon. "You do know how to make things rough for me," bracht hij uit. Het was er nu de tijd en de locatie niet voor en dat wist Ashton ook maar al te goed, waardoor hij er verder niet al te veel op in ging. Niet op de manier waarop hij dat anders had gedaan, tenminste.

"Yeah that really hurt my feelings." Wederom een pruillip getrokken om hem uit de tent te lokken. Dat ze een grapje maakte kon ze natuurlijk niet van hem verbergen, maar de poging ertoe vond ze wel goed genoeg. "Thank you. I'm a giant, you know!" Haar lengte kon haar verder niks deren en daarnaast vond ze het van een jongen alleen maar aantrekkelijk als hij langer was dan haar. Het liet haar op de een of andere manier wat veiliger voelen, en ze kreeg het idee dat ze - als ze dat wilde - ze zodanig tegen hem aankruipen kon dat ze zich verstoppen kon in zijn armen.
"I think so too. As fast as lightning," grapte ze. Zo had het er voor haar tenminste wel uitgezien. Of het werkelijk kwam door zijn lengte of gewoon omdat hij geluk had gehad, wist ze niet, maar ze had wel het idee dat Luke veel beter zwemmen kon dan haar.
De straf die hij voor haar in zijn hoofd had, was er geen die ze aan had zien komen. Ook geen die ze momenteel uit kon voeren; ze stonden op een punt waar ze niet eens de bodem met haar voeten aanraken kon. En was ze niet net juist op zijn rug geklommen om ervoor te zorgen dat ze niet verdronk?
Ze begon te grinniken. "In this depth of the water? You're making me think you wanna get me drowned." Als ze dat hier zou proberen, zou hij ten eerste niets zien en zou ze het ten tweede niet eens kunnen. "I'll tell you a secret as well. I can't do a cartwheel in the water," vertelde ze plezierig, haar lippen naar zijn oor gebracht om het fluisterend uit te brengen. "But I'm willing to give you a kiss instead." Als dat een aanbod was die hij af zou slaan, dan zorgde May er wel voor dat ze van zijn rug afspringen zou om terug te zwemmen naar de kust. Het was het beste aanbod wat hij krijgen kon, of niet soms?
Ze liet zich van zijn rug afglijden, de halve ronde weer om hem heen gezwommen om weer voor hem terecht te komen. Haar armen kruiste ze rond zijn nek, zich zo boven water gehouden onderwijl haar lippen op een paar millimeter afstand van de zijne zwierven. Met een brede grijns keek ze hem in zijn ogen. "So, what do you say, mr. Hemmings? Are you willing to take this deal instead?"

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
"So you're not telling me?" vroeg ze met een kleine pruillip, al wist ze het antwoord op die vraag al. Ze wist het al voordat ze die vraag überhaupt gesteld had. Andersom zou ze dat ook echt niet doen en zo te horen wist hij het zelf nog niet eens. Ze was benieuwd met wat hij zou komen, omdat ze zelf dan iets beters moest verzinnen om hem opnieuw terug te pakken. Zo zouden ze nog een hele tijd door kunnen gaan. "Just because it would give me a reason to take revenge on you once more. Duh," grinnikte ze, al was de voornaamste reden wel dat ze het leuk vond om hem weer te zien. "And to see you of course!" voegde ze er dan ook aan toe, want dat mocht hij best weten. Ze had het tot nu toe gewoon heel erg leuk en gezellig met hem gehad en ze zou het jammer vinden om hem na deze avond nooit meer te zien.
Het werd haar al snel duidelijk dat het misschien niet verstandig was om hier al te lang mee door te gaan, omdat ze dan wel eens een situatie kon creëren die ze helemaal niet wilde creëren. En dat kon nog wel eens een ongemakkelijke situatie zijn. Dat betekende niet dat ze dan niet het randje wilde opzoeken van hoe ver ze kon gaan, dus was ze niet van plan om ineens braaf haar handjes thuis te houden. Niet zolang hij haar niet stopte in ieder geval.
"Oh? Are you having a hard time?" Pas toen ze die zin had uitgesproken had ze in de gaten dat haar vraag best dubbelzinnig was, waardoor ze er in haarzelf eigenlijk wel even om moest lachen. Echter hoopte hij dat hij het gewoon had opgevat zoals ze het bedoelde, maar anders zou ze er misschien samen met hem om kunnen lachen.
Ze voelde hoe hij haar optilde, zodat het haar al helemaal geen moeite meer kostte om boven water te blijven, waarna ze haar benen inderdaad om zijn middel sloeg. Dit was misschien dan toch weer iets te intiem, wetende dat Luke en Maia er ook gewoon waren, maar die gedachte probeerde ze te vergeten. Ze wist van zichzelf dat ze hier geen seks met hem ging hebben en ze hoopte eigenlijk ook niet dat Luke of Maia dacht dat ze dat nu wel aan het doen was. Gelukkig konden ook zij niet onderwater kijken. In de tussentijd bleef zij in ieder geval doorgaan met de kusjes in zijn nek.

Zijn straf was inderdaad dom, maar hij had iets onschuldigs willen verzinnen. Hij wilde haar niet iets opleggen wat ze niet wilde, omdat de situatie nu misschien toch ook anders was gezien het feit dat ze geen kleren aanhadden. Hij had haar nog niet zo gezien. Zo te zien was Luke veel te voorzichtig met haar, omdat zij heel andere ideeën had. Nu was een zoen natuurlijk nog steeds onschuldig, maar de manier waarop ze dat bracht was in zijn ogen alles behalve onschuldig. Sterker nog, als ze serieus nog lang zo doorging dan zou hij er nog wel moeite mee krijgen om zich nog een beetje beschaafd te gedragen. Ze was hem in feite gewoon aan het uitlokken en dat deed ze nog meer toen ze eenmaal weer voor hem te vinden was. Hij had er zelfs nu al moeilijk mee, maar dat kwam doordat hij extreem tot haar aangetrokken was én omdat hij al lang geen bedpartner had gehad. Twee dingen die ervoor konden zorgen dat hij het dus binnen no time het moeilijk kreeg, zoals dat nu eigenlijk het geval was. Dat ze ook nog eens naakt was hielp hier ook niet echt aan mee. Hij zou dus de grootste moeite hebben om zich toch in te houden, want dat was uiteindelijk wel wat hij zou moeten doen.
"This does sound like a better deal..." probeerde hij nog een beetje twijfelend te zeggen om te doen alsof hij erover nadacht, maar dat lukte nauwelijks gezien het feit dat ze zo dichtbij stond. "But after good consideration I'm willing to forget about the old deal and go with this one instead," knikte hij dan toch, waarna hij zichzelf ook geen seconde langer wilde treiteren. Beide handen legde hij op haar wangen waarna hij direct de afstand tussen hen teniet liet gaan door zijn lippen op de hare te drukken. Het had voor hem nu al lang genoeg geduurd en als het aan hem lag, gebeurde er meer, maar hij wist ook dat dat niet kon. En al helemaal niet hier! Dat was toch iets wat hij met slechts z'n tweeën wilde delen en daar hoefden geen andere mensen bij te zijn, zoals dat er nu wel waren. Bovendien wist hij helemaal niet hoe zij erover dacht. In ieder geval gaf deze zoen voor nu wel wat voldoening, omdat zelfs dat al fijn met haar voelde. Vaak genoeg had hij dat gevoelloos gedaan omdat het niet veel voorstelde, maar bij haar was dat toch niet helemaal zo. Hij wist niet goed wat het was, maar hij wist wel dat het fijn was.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
"That's like telling all of you my secrets. What's fun about that?" Als ze overal al van wist, zou het voor hem niet meer leuk zijn om wraak te nemen. Nu had hij tenminste nog het voordeel van de verrassing en dat wist ze waarschijnlijk wel net zo goed. Alsof zij het wel zou verraden, als ze haar wraak weer op hem zou nemen. Hij keek vermakelijk van haar weg. "Hm. Yeah yeah, you better say that as well. You were just in time, because you made me start wondering if you'd even want to see me back in LA." Hij had de ondertoon van haar woorden echt wel gehoord, maar misschien dat hij het toch nog even rechtstreeks uit haar mond wilde horen. Of hij wilde haar gewoon nog even tergen.
De dubbelzinnigheid in haar opmerking was vrijwel direct bij hem binnengekomen. Het liet hem lachen, puur omdat hij wist dat ze het niet zo bedoeld had maar ook wel door leek te hebben hoe het overkwam. "Literally and figuratively," lachte hij. Ze had zelf inmiddels vast wel door dat ze met elke beweging die ze nu maakte, hem het des te lastiger maakte. Nadat ze haar benen om zijn middel gekruist had, was het ook niet veel beter geworden. Iets waar hij eerst nog niet eens helemaal bij stil had gestaan.
Het pad dat haar lippen nog altijd op zijn huid aflegden, zorgde ervoor dat Ashton zich alsmaar rustelozer begon te voelen. Hoe fijn het ook voelde, wist hij dat het hier niet het moment voor was om zich er verder op te storten. Als ze echter zo door zou gaan, wist hij niet hoe lang hij zich nog tegenhouden kon. Enigszins uit bescherming bracht hij daarom zijn lippen naar haar oor om er toch wat van te zeggen. "What you're doing right now feels really good," mompelde hij zacht. "But we can't do this right now, not here." Al grinnikend drukte hij een kus op haar kruin. Het was niet dat ze hem hoorde klagen, maar zo doorgaan was niet echt gepast voor nu en hij zou het dan ook liever bewaren voor een wat meer intiemere plek.

Ze hoorde aan hem dat hij de moeite deed om weifelend te klinken. Alsof hij nog aan het twijfelen was over het voorstel wat ze deed en niet zomaar toe wilde geven dat hij er net zo naar verlangde, als dat May dat deed. Ze dacht echter zijn blik wel even te zien verlagen naar haar lippen, een wat hunkerende indruk aan haar gegeven die haar er des te meer aanmoedigde om dit alles door te zetten.
"It does, hmm?" opperde ze traagzaam terug, haar hoofd ietwat naar links gekanteld. Hun lippen raakten elkaar nu echt bijna, maar ze wist zich ervan te weerhouden om de zoen in werking te zetten. Ze wilde wachten totdat hij dat deed en ze zeker wist dat hij hetzelfde wilde als haar. Hier hoefde ze niet lang voor te wachten; hij bracht nog uit dat hij erover na had gedacht en deze deal aan zou nemen, maar snoerde haar de mond door zijn lippen al op de hare te drukken.
De grip die zijn handpalmen op haar wangen hadden, leek te branden in haar huid. De zoen wakkerde meer bij haar op dan slechts het verlangen naar meer. Luke liet een gevoel in haar onderbuik ontstaan die ze al in zo'n lange tijd niet meer gevoeld had, dat het eerst enigszins vreemd had gevoeld. Het was echter een gevoel waar May geen afstand meer van wilde doen. Er was iets aan hem wat haar zodanig aantrok, dat hij haar zelfs met een enkele zoen vlinders in haar buik wist te bezorgen.
Voor even deed de rest van de wereld er niet toe voor haar. Het waren alleen zij, in deze zee, in de volledige vrijheid om te doen wat ze wilden en om hun verlangens te volgen. En als hij eens wist wat hij haar liet voelen...
Met een glimlach onderbrak ze de zoen, haar ogen weer geopend om in de zijne te kunnen kijken. "So, was it worth the deal? Or do you need another one, just to be sure," vroeg ze hem plezierig. Het was meer om hem uit te dagen dan dat ze werkelijk dacht dat de zoen van net niet voldeed, maar ze kon het niet laten om het alsnog te vragen. Ze streek afwachtend met haar duim langs de achterzijde van zijn nek, daar waar haar handen nog steeds ineen waren geslagen om haarzelf boven water te houden. "I gotta admit, your kisses make me weak in my knees."

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
"Okayyyy, fine. Don't tell me. As long as it doesn't involve spiders I guess I'll be fine," lachte ze. Als hij nu wel iets met spinnen zou doen, zou ze dat ook écht niet leuk vinden. Ze kon veel hebben, maar zodra mensen met dat soort grapjes kwamen raakte ze in paniek en zou ze ook echt heel erg kwaad op hem worden. Ze ging er dan ook niet vanuit dat hij dat nu zou doen, want als hij dat wel deed, dan zou hij het nog wel merken. "Of course I do, silly," had ze geknikt. "I mean... now that I know the nicest, sweetest and most handsome guy in LA I'm not gonna not visit him. Duh." Als het aan haar lag zou ze hem in ieder geval nog wel willen zien. Ze zou er ook wel voor naar LA willen rijden, want zo heel ver weg was dat niet. Bovendien was daar meer te doen dan in San Diego en ze verwachtte dat hij toch geen tijd zou hebben om daar naartoe te komen. Zij zou veel meer tijd hebben, dus dan vond ze dat helemaal niet erg.
Doordat hij wel moest lachen, kon zij haar lach ook niet langer inhouden. "I promise I did not mean it that way," had ze lachend gezegd. "Though I do think it's a good one so I'm gonna remember it." Wat dat betreft was ze dan wel weer blij dat ze een vrouw was en daar geen last van had, al had man zijn veel meer voordelen dan nadelen. Soms was ze namelijk wel eens jaloers!
Het duurde niet lang voordat Ashton toch aangaf dat ze beter kon stoppen, ook al deed hij dat niet per se met die woorden. Toch wist ze dat ze inderdaad moest ophouden, omdat het haar anders niet werd verteld. Ze had dan inderdaad ook maar te luisteren en dat was ook precies wat ze deed. "Alright, alright. I'll stop. Don't you worry."
Ze trok zich weer terug waarna ze hem weer aankeek, Het kostte haar nu toch ook wel enige moeite om zich nog te gedragen, maar ze zou gewoon over een ander onderwerp beginnen. Dan zouden haar gedachtes ook daarnaar afdwalen en zou het haar minder moeite kosten. "I'll seriously miss you." Dat was zeker zo en ze wilde niet dat hij dacht dat dit slechts leuk was voor een paar weken. Als het daarbij bleef dan was dat ook prima, maar als het aan haar lag was dat niet zo. "You made this trip a lot more fun so thank you for that."

Ze leek er een beetje plezier uit te halen om hem hiermee te pesten. Hij wist niet of plezier het juiste woord was, maar het voelde in ieder geval alsof ze dit allemaal heel amuserend vond, terwijl hij met de seconde meer gefrustreerd werd. Daar kon zij zelf ook niet veel aan doen. Het was eigenlijk een combinatie van factoren, maar ze lokte het nu wel meer uit. Vandaar dat hij zich ook niet langer had kunnen inhouden om haar te zoenen.
Hij was dan ook absoluut niet degene die zich als eerste terug zou trekken en dat gebeurde nu ook niet. Ook al had het een halfuur geduurd, dan nog was hij niet degene geweest die dat had gedaan tenzij ze zouden worden gestoord. Echter wist hij ook wel dat Ashton en Emily hen nu wel met rust zouden laten. Andersom zou hij hen ook laten. Hij had ook geen flauw idee wat zij nu aan het doen waren, maar dat boeide niet. Op dit moment had hij alleen aandacht en ogen voor het meisje die voor hem stond; net zoals hij de afgelopen weken eigenlijk al een beetje had gehad. Het werd alleen met de dag erger, maar ook duidelijker voor hem. Inmiddels kon hij ook echt niet meer ontkennen haar leuk te vinden. Het alleen hardop uitspreken was wel lastig.
De zoen was nog niet afgelopen of ze plaagde hem eigenlijk meteen weer opnieuw. Dat kon hij aan de ene kant waarderen, maar aan de andere kant ook totáál niet. Niet nu. Niet hier. Hij wist dat hij namelijk niet meer dan dat kon doen, terwijl dat wel hetgeen was wat zijn lichaam graag wilde. "Hmmm.. yeah, I think I need to be a hundred percent sure." Wederom drukte hij zijn lippen op de hare, maar dit keer deed hij dat slechts voor een korte zoen en was hij wel degene die zich als eerste terug trok. Dit alles was nog ontzettend onschuldig, maar aan de andere kant ook totaal niet vanwege het feit dat ze beiden naakt waren. Dat maakte dan ook dat hij wist dat hij dit geen uur moest gaan doen, omdat hij dan pas écht gefrustreerd kon raken. "Okay, yeah. It was definitely worth it. You come up with much better ideas than I do." Zijn handen liet hij zakken richting haar taille om ze daar te laten rusten. Hij hoopte dat zij nu ook ophield met hem uitdagen, maar dat was afwachten.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
"I promise on my life it won't be spiders." Hij gaf haar een bemoedigende glimlach terug, dan toch laten weten dat hij dit wel meende en hij niet nogmaals een grap maakte. Het was zijn bedoeling ook weer niet om haar zo bang te maken dat ze nooit meer bij hem in de buurt wilde komen. Zeker niet nu ze aangaf dat ze hem graag weer wilde zien en hem wel wilde bezoeken, zodra hij weer terug was in LA. "Well, alright then. Because it's you," grapte hij. "No, I'm kidding. It'd be nice to see you when we get back there." Er was iets tussen hen gegroeid in de afgelopen weken dat hij niet zo verklaren kon, maar wel zeker voelde. Hem kennende kon hij er dan ook niet op wachten tot hij haar weer zien zou, zodra ze terug in Californië waren. Het leek alsof ze steeds meer zijn gedachten bezette en er niets was wat hij ertegen kon doen, behalve eraan toegeven.
Haar gelach was aanstekelijk, makend dat Ashton zich niet meer serieus kon houden in haar gezelschap. Lachend keek hij haar aan. "Yeah, you remember that one. It's a killer." Het was wel een dubbelzinnige grap die een applausje waard was, als hij haar deze had kunnen geven. Voor nu had hij zijn handen vol aan haar en was het voor hem niet bepaald mogelijk.
Het was fijn voor hem om te horen dat ze ermee stopte. Het fijne gevoel van haar lippen tegen zijn nek verdween maar daarmee eveneens zijn kleine frustratie om zich in te moeten houden. Later, dan zouden ze dit wel inhalen. Een andere keer dan nu, wanneer ze alleen waren en het er de situatie voor was.
Haar zachte woorden lieten hem weer opkijken, haar ogen zien glinsteren in het maanlicht onderwijl ze de uitspraak deed die hij zich niet voor had kunnen stellen om over haar lippen te horen rollen. "I'll miss you too, Em." Hij zou haar ook missen. Meer dan ze misschien wel zou verwachten. "Thank you for making my vacation back home even more amazing yourself." Hij drukte een kus op haar arm, die nog altijd rond zijn nek geslagen was. Ergens voelde het alsof de afgelopen weken te snel voorbij waren gegaan.

Het leek erop dat haar geplaag hem alsmaar weer naar haar toelokte. Of hij het waardeerde of niet was lastig aan hem te zien, maar May had de hunkerende blik in zijn ogen wel kunnen spotten. De hint van lust die ook zij begon te voelen, zelfs al wisten ze beide dat het er de tijd en de locatie niet voor was. Er was iets tussen hen wat maakte dat alles er wat hitsiger aan toeging dan op dit moment eigenlijk kon.
Hij nam haar aanbod aan, een tweede keer zijn lippen op de hare geplant. Van lange duur mocht het alleen niet zijn. Kort daarna had hij alweer zijn afstand ingelast om weer een paar centimeters tussen hen te laten. Het waren zijn handen die naar haar taille af waren gedwaald, die daarna nog een beetje toenadering lieten zien in plaats van een nieuwe zoen. Het zag ernaar uit dat ook Luke wel doorhad dat ze niet langer zo door konden gaan zonder het nog verder te laten gaan.
Met een glimlach keek ze hem even aan. Geen woord liet ze haar lippen verstrijken. In plaats daarvan legde ze haar wang zacht tegen zijn borstkas, haar pupillen over de golven van de zee laten glijden onderwijl ze zijn hartslag in haar oren waarnam. Het was met het gemak van de steun die zijn handpalmen op haar taille boden, dat ze haar grip op zijn nek ietwat verzachten kon. Het was toen pas dat een enigszins teleurgesteld gevoel in haar optrad. Het einde van de vakantie zat eraan te komen. Morgenochtend zouden zij en Emily het eerste vliegtuig terugpakken naar Californië, en zou ze Luke en Ashton wellicht voor lange tijd niet meer zien.
"I'm gonna miss you," murmelde ze zacht, leunend tegen zijn borstkas. Het was een kus op haar kruin die ze niet veel later terugkreeg, een gebaar dat haar trieste gevoel enigszins van haar wegnam. Nadat zijn lippen haar weer verlaten hadden, was zijn gefluister pas tot haar gekomen. Gedempt en kalm, maar desalniettemin was er ook een toon van teleurstelling in zijn woorden te horen. "I'm gonna miss you too..."

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
TS naar enkele weken later : )

-

Het had slechts enkele dagen na thuiskomst geduurd voordat May aan haar had gevraagd of ze op een feestje wilde komen. Ze had een boel mensen uitgenodigd, waaronder de groep met wie ze naar Australië waren geweest, en nog heel wat mensen die zij niet kende. Echter had ze haar ook verteld dat ze Luke en Ashton had uitgenodigd en dat er vanuit hun kant al een antwoord was gekomen en dat was een ja! Ook zij waren inmiddels terug in Californië, maar Emily had geen van beiden nog gezien. Daar was geen tijd voor geweest, maar blijkbaar hadden ze toch tijd in hun drukke agenda's vrij kunnen maken om op May's feestje te komen.
Ook zijzelf had ja gezegd en daarom was ze samen met twee vriendinnen haar kant op gekomen. Tegen de tijd dat ze er was, waren er al aardig wat mensen, maar ze zag al snel dat nog niet iedereen er was. Ze miste namelijk een aantal gezichten van haar eigen vriendengroep, maar ze miste met name de gezichten van Luke en Ashton. Ze had dan ook het meest zin om hen weer te zien, omdat het toch al een tijdje geleden was. Natuurlijk had ze hen wel gesproken en dan met name Ashton, maar over de telefoon was dat toch anders.
Kort na aankomst had ze al een drankje in haar handen en was ze naar Maia zelf toegelopen om even bij te kletsen. Hoe ze elkaar eerst niet goed kenden, had ze nu zowat dagelijks contact met haar gehad. Ze wist niet of ze haar inmiddels een vriendin kon noemen, maar na alles wat ze samen hadden meegemaakt voelde dat toch wel een beetje zo. Terwijl ze kort in gesprek waren over, natuurlijk, Ashton en Luke zag ze hoe een groepje mannen binnen liep en die personen trokken dan ook direct haar aandacht. Het waren niet bepaald de types die zij had verwacht bij Maia. Het waren namelijk niet types waar zijzelf mee om zou gaan. Echter zochten ze haar wel direct op en werd ze zelfs door één die mannen aangestaard, waardoor ze het gevoel had alsof ze hen stoorde.
"I'll... be right back," zei ze daarom redelijk verward tegen haar nieuwe vriendin, waarna ze haar inderdaad alleen liet met deze mannen. Ze had geen flauw idee wie het waren, maar zo te zien kenden ze elkaar wel gewoon en was het niet raar dat zij naar binnen liepen. Ze besloot om maar weer een aantal vrienden die ze hier kende op te zoeken.

Al ruim twee weken waren ze weer in LA en in die twee weken had hij nauwelijks tijd gehad om thuis te zijn. Hij was eigenlijk constant in de studio te vinden, maar dat kwam dan ook met name omdat hij ineens veel inspiratie had. De hele band leek dat vaak te hebben na een break. In die tijd kreeg je toch ideeën en die moest je er dan ook wel weer zo snel mogelijk uit krijgen. Vandaar dat ze overuren in de studio draaiden en ook al ontzettend ver waren met het schrijven en opnemen van enkele nummers.
Doordat hij met name in de studio te vinden was, had hij ook nog geen tijd om af te spreken met Maia en Emily. Wel had hij hen gesproken, maar door het drukke schema was er nog geen tijd geweest om echt langs te gaan. Echter wist hij ook dat hij niet gelukkig werd als hij letterlijk vierentwintig uur per dag in de studio zou zijn te vinden en dus was hij best blij met de uitnodiging die May hem had gestuurd. Hij was samen met Ashton uitgenodigd op een feestje bij haar thuis en dat was iets waar ze beiden geen nee tegen konden zeggen. Hij wilde haar heel graag weer zien, omdat hij haar ook niet uit z'n hoofd kreeg. Hij had er zelfs al teksten over geschreven, maar dat had hij haar nog niet verteld. Niemand niet, eigenlijk. Bovendien was hij nieuwsgierig naar haar leven en haar vrienden, dus ook daar wilde hij graag meer over weten.
Dat maakte dan ook dat hij samen met Ashton onderweg was naar haar huis. San Diego hadden ze inmiddels al bereikt, dus het zou niet al te lang meer duren voor ze er ook daadwerkelijk zouden arriveren. Zijn telefoon gaf aan dat ze er binnen tien minuten zouden zijn en aangezien Luke van doorrijden hield, kon hij hier misschien nog wel acht minuten van maken.
"So... How you feelin' about tonight?" vroeg hij Ashton. Ze hadden het er gedurende de autorit eigenlijk nog nauwelijks over gehad, omdat ze het met name over hun werk in de studio hadden gehad. Daar viel ook veel over te bespreken, maar dat wilde hij voor nu loslaten. Hij wilde het er op het feestje het liefst ook zo min mogelijk over hebben, omdat dit feestje in zijn ogen een beetje voelde alsof hij meer van haar wereld leerde kennen. Zijn wereld zou later nog wel komen. Hij was nu in haar huis, dus hij wilde graag meer over haar weten.
Het klopte dat Luke er eerder arriveerde dan de tien minuten die zijn telefoon had aangegeven, want hij had het inderdaad binnen acht minuten kunnen bereiken. Hij zag al een hele boel auto's in de straat staan, dus hij ging er vanuit dat het al aardig druk zou zijn. Hij parkeerde zijn auto in de straat en zette de motor toen af. "Alright, we're here."

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Er was nog geen week verstreken sinds ze terug waren gekeerd van Australië. Een paar dagen die voor haar weer wennen waren geweest, nu ze weer terug was in haar eigen huis en weer haar eigen leven op had moeten pakken. Het proces met haar vader was ook niet zonder slag of stoot gegaan; hoe er eerst nog gepraat werd over enkele weken, was hij nu alweer op vrije voeten geweest. Het had voor haar gevoeld alsof het rechtssysteem een grote middelvinger naar haar op had gestoken, omdat ze hoop had gehad dat haar vader daar nog langer zitten zou. Dat ze vanavond dan ook een huisfeestje hield, was iets waar May zich op had verheugd. Het gaf haar de kans om even haar gedachte van de mogelijke komst van haar vader af te zetten en weer even wat lol te hebben. Daarnaast zou het de eerste keer zijn dat ze Luke en Ashton weer zag na de vakantie in Sydney. Ze had ook hen uitgenodigd en tot haar geluk waren ze inmiddels alweer terug in Los Angeles, waardoor het voor hen ook mogelijk was om te komen.
Het feest was inmiddels al een klein uurtje geleden begonnen. Verschillende vrienden waren al binnengestroomd en ook Emily was er al aangekomen. Het had eerst vreemd gevoeld voor haar om Em niet meer elke dag te zien, nadat ze een paar weken constant bij elkaar op de lip hadden gezeten. Ze appten echter nog dagelijks en dat maakte dat May er langzamerhand wat aan was gewend dat het vanaf nu zo zou gaan; ze sprak Emily nog altijd vaak genoeg en dat was dan ook het enige wat voor haar van belang was.
Het deed haar desalniettemin wel goed om haar weer even in het echt te spreken. Vol geluk had ze haar begroet toen ze binnen was komen lopen en even later was Em al bij haar komen staan, nadat ze een drankje voor zichzelf had ingeschonken. Ze stond te lachen en op het punt om iets tegen haar vriendin te zeggen over het feit dat Ashton en Luke hier zo zouden zijn, toen de voordeur openging.
Nieuwsgierig wierp ze een blik op de deuropening. Iets in haar hoopte dat het Luke en Ash zouden zijn die nu binnen kwamen lopen, maar dit bleek haar nog niet gegund te zijn. In plaats daarvan waren het haar broer en kleine broertje, die samen met twee van hun vrienden voet in de woonkamer zetten. Een paar gedaantes waarvan enkelen leken te schrikken. Dat wat May zich elke keer niet besefte tot ze de verbaasde blikken van de anderen om haar heen zag en enkelen zag wegtrekken, waaronder Emily zelf.
"Oh, hicimos ahuyentar a su amigo?" ("Oh, did we scare away your friend?" ) Ze zag Diego lachen, waarop ze hem een neppe lach teruggaf. "Con una cara como esa? Sí. Qué ha ocurrido? Te olvidaste de devolver un puñetazo a los Niners?" ("With a face like that? Yes. What happened? Did you forget to throw a punch back at the Niners?" ) Het gelach van Oscar volgde, die zijn vriend al geamuseerd een schouderklop gaf. Het was niet alsof er niet opviel dat hij wel wat klappen had gehad; hij had nog de hechtingen in zijn wang staan.
"C'mon. You guys go sit outside and grab a bottle of tequila," commandeerde Oscar met een en dezelfde grijns, waarop ze Diego en Mattías met enig gezucht naar buiten zag lopen. "Yeah, yeah. We're leaving."
Het waren nu enkel nog Oscar en Emil die naast haar stonden, maar daar had ze geen moeite mee. Achteloos nam ze nog een slok van haar drankje, voor Oscar's stem haar aandacht weer trok. "Did Rafael hit you up yet?" hoorde ze hem gedempt vragen, waarop ze haar hoofd schudde. "No, not yet."

Het waren lange dagen geweest voor hen in de studio. Ze waren weliswaar nog maar net terug in Los Angeles, maar dat maakte niet dat ze gelijk in hun huis de vakantie verder konden vieren. Het was hun baan waar ze het over hadden en ondanks dat het veel zegenen met zich meebracht, hoorde daar ook het drukke leven van een artiest bij. De meiden hadden ze sindsdien ook niet meer gezien. De laatste keer was geweest toen ze hen hadden afgezet bij het hotel na het skinny dippen, en alhoewel hij nog wel redelijk wat met Emily had geappt, was het toch anders geweest.
De uitnodiging van May om naar haar huisfeest te komen kwam dan ook als geroepen. Niet alleen waren ze nu weer terug in Californië en konden ze hen weer opzoeken, maar hij had ook meegekregen dat Emily er ook zou zijn. Ze zouden dus de beide meiden voor het eerst weer terugzien in Amerika en nog wel op een feest! Niemand hoorde hem klagen en datzelfde gold vast voor Luke.
Hij zat inmiddels al een tijdje met Luke in de auto, onderweg naar het huis van May. Waar ze precies woonde hadden ze niet geweten, maar ze had hen het adres gestuurd en die hadden ze gewoonweg ingevoerd in de navigatie. Het was een eindje rijden zo, maar het weten dat ze er bijna waren en dat ze vannacht bij haar konden bijven slapen, maakte dat het hem niet meer dwarszat. Het was allemaal geregeld.
"I'm feeling good. I'm pretty excited to see them again," knikte hij, zodra Luke's vraag de stilte had doorbroken. "And I'm curious about Maia's place also. It's been a long time since we've been out of Los Angeles for another reason than tour." Normaliter kwamen ze overal maar enkel voor de tour, dus dat ze nu ergens waren voor een huisfeest was iets wat ze niet vaak meemaakte. Ashton had er dan ook zin in omdat hij wel benieuwd was naar waar Maia precies woonde, en hoe het huisfeest eraan toeging.
"How are you feeling though? Thrilled for the party, or nervous?" opperde hij, zijn ogen van de autoruit weggehaald om zich even naar hem toe te keren. Luke was altijd al moeilijk te lezen geweest voor hem en ook nu was dat het geval; Ashton had geen idee of hij nerveus was om hen weer te zijn of juist niet. Hij had tenslotte wel gemerkt dat Luke en May ook behoorlijk close waren geworden in de vakantie.
Luke parkeerde de auto aan de zijkant van de straat, daar waar blokken van redelijk oude huizen in een rij stonden. Allen leken ze op elkaar; authentiek, enigszins aan de kleine kant maar desalniettemin niet armoedig. Het was een apart wijkje maar het had sfeer, dat moest Ashton het meegeven. Met een kleine glimlach stapte hij uit, de deur achter zich dichtgeslagen om vervolgens een blik rond te werpen. "What is the number of her house again?" Er stonden hier tientallen huizen en ondanks de drukte in de straat, was het nog even kijken waar ze moesten zijn. Er was geen dreunende muziek die hij dacht te horen om hen naar het goede huis te wijzen.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Zoals hij al had verwacht, had Ashton ook zin in de avond en om de meiden weer te zien. Hij dacht daar zelf precies hetzelfde over. Bovendien was het ook al fijn geweest om even LA uit te komen, ook al waren ze daar pas net weer. Echter stond LA voor hem een beetje gelijk aan hard werken en om die reden alleen al vond hij het fijn om de stad soms even te verlaten. Dat was dan ook wel iets wat hij vaak deed als hij wel een dagje vrij had. Dan zocht hij graag de rust op, ook al was San Diego ook niet bepaald rustig. Dat was immers ook een immens grote stad.
"Yeah, me too. I'm glad we get to go out of the city for just a little bit but I'm mainly excited about seeing them again as well. And nervous? For what?" grinnikte hij. Eigenlijk werd hij niet zo snel nerveus. Dat kon ook niet met een leven zoals hij die leidde. Hij kende dan ook geen zenuwen meer voor een show aanving, dus waarom zou hij nerveus zijn om naar dit feestje te gaan? Normaal gesproken gebeurden er op feestjes geen rare dingen en hij was ook niet van plan om dat vanavond te laten gebeuren als hij die keuze had. Er was voor hem dus vrij weinig om nerveus over te zijn. "Are you nervous?" vroeg hij daarom maar aan hem, al kon hij dat ook niet voorstellen. Echter wist hij geen andere reden waarom Ashton anders die vraag had gesteld. Misschien was hij zelf wel bloednerveus, al zou dat dan nergens voor nodig zijn. Hij had gewoon zin om de meiden, en dan met name May, weer te zien. Hij ging er vanuit dat dat wederzijds was, dus ook daarover hoefde hij zich geen zorgen te maken. Als dat niet zo was, was hij heus niet uitgenodigd geweest.
Hij pakte zijn telefoon uit de houder en stapte vervolgens ook uit, waarna hij het portier dicht gooide en de auto op slot deed. Het zag er uit als een leuk wijkje, wat maakte dat hij des te nieuwsgieriger werd naar het huis waarin May woonde.
"Number five... so it should be over there," zei hij, terwijl hij een kant op wees. Hij begon vervolgens ook in die richting te lopen en hij had al snel in de gaten dat hij inderdaad in de juiste richting leek te lopen, omdat nummer vijf in zijn zicht kwam. "It's right here." Hij liep direct het oprit op om zo door te lopen richting de voordeur, die gelukkig open stond. Iedereen kon dus naar binnen lopen zonder eerst aan te hoeven kloppen of bellen. Dat was dan ook wat hij deed. Eenmaal binnen kon je de muziek toch wel een stuk beter horen en dat was dan ook waar hij op af liep.

Omdat ze de mannen rondom Maia toch niet volledig vertrouwde keek ze af en toe om zodat ze kon zien of alles nog goed met haar ging. Echter leek zij met hen in gesprek te zijn, waardoor ze na een tijdje toch minder vaak om keek om haar in de gaten te houden. Het zou wel goed zitten en als dat niet zo was, waren er hier genoeg mensen die haar te hulp zouden kunnen schieten, inclusief zijzelf. Niet dat zij ook maar iets tegen dat soort figuren kon uitmaken, maar het betekende niet dat ze May dan maar aan haar lot zou overlaten. Ze was immers niet per se bang voor die mannen, maar ze vond het toch geen fijne typetjes. Geen types waar ze vrijwillig mee zou kletsen in ieder geval.
Waar ze ook de hele tijd naar aan het kijken was, was de voordeur, maar iedere keer was ze toch lichtelijk teleurgesteld om te zien dat het een onbekende was. Ook haar beste vriendin, Sarah, leek dat te zijn opgevallen. "Oh Em, I have never seen you look this disappointed in my entire life," had ze met een lachje gezegd, waardoor ze er zelf ook even om moest lachen. "Really? Is it that obvious?" Eigenlijk sloeg het nergens op. Ze wist heus wel dat de jongens zouden komen, maar het duurde gewoon veel te lang! Gelukkig had ze tot die tijd haar vrienden met wie ze zich kon vermaken en zou ze in ieder geval niet zielig in een hoekje hoeven staan.
Na een tijdje nam ze maar ergens plaats. Vanaf die plek had ze ook zicht op de deur, dus kon ze meteen zien wie er binnen kwam zonder zich de hele tijd om te hoeven draaien. Dat was natuurlijk een plek die strategisch was uitgekozen, al voelde ze zich zo wel een beetje een stalker. Gelukkig hield Sarah haar wel gezelschap en was het achterin de kamer, waardoor het niet leek alsof ze naar de deur aan het staren waren.
"So do you know those people?" vroeg Emily uiteindelijk aan haar beste vriendin terwijl ze naar het groepje mannen bij May wees. Ze zorgde wel dat ze dit zo onopvallend mogelijk deed, want ze wilde voorkomen dat zij dachten dat ze het over hen had. "No, I don't actua-"
"Nevermind, they're here," onderbrak ze Sarah toen ze zag hoe Luke de kamer binnen stapte. Ze verwachtte Ashton daar wel achter.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Ze had nog geen woord van haar vader gehoord. Nog geen bericht had haar telefoon bereikt en nog geen enkele keer had ze zijn gestalte ook maar buiten haar huis zien staan, dat wat beide haar als Oscar opluchting bood. Alhoewel haar broer niet iemand was om snel wat emotie te laten zien, was er ook bij hem nu wel duidelijk dat hij blij was om te horen dat Rafael nog niet bij haar op was komen dagen.
"Has he visited mom and Emil already?" vroeg ze hem, na even een stilte te hebben laten vallen. Nog geen seconde later zag ze Oscar zijn hoofd schudden. "No." Het was echter niet zijn gelaatsexpressie die verried dat hij tegen haar aan het liegen was; het was de uitdrukking van Emil die wat verbaasd opkeek naar zijn oudere broer, wat May de conclusie liet trekken dat hij wél langs was geweest. Enigszins boos keek ze weer Oscar's kant op. "Why are you lying to me? For fuck's sake, don't I deserve to know that?"
De typische frons uit frustratie zag ze bij haar broer verschijnen. Het had hem overrompeld dat ze er zo snel achter was gekomen, maar het leek hem verder niet veel meer te doen. Alsof ze een van zijn onderdanen was, deed hij een stap dichterbij haar om op haar neer te kijken. "We sent him away," mompelde hij haar ijzig toe. "So there's nothing to worry about. You hear me?"
Graag was ze er op ingegaan. Het liefst had ze Oscar laten boeten voor het feit dat hij dacht haar dat niet te moeten vertellen, al was het maar om ervoor te zorgen dat hij het de volgende keer wel laten zou om zoiets weer te doen. Het waren alleen de twee nieuwe verschijningen in het gangpad die haar hiervan hadden weerhouden, zodra haar blik even van haar broers afgedwaald was geweest. Luke en Ashton. De twee waarop ze eigenlijk al die tijd gewacht had, maar ze elk moment liever binnen had gehad dan nu. Het bespreken van de andere zaken rondom haar vader kon ze nu wel vergeten.
Met een zucht keek ze naar haar broer. "This conversation isn't over yet," murmelde ze, voor ze zich omdraaide. "Don't go anywhere." Bij het weerzien van de twee jongens, leek haar eerst wat geïrriteerde bui weer omgeslagen te zijn. Het was alsof ze elke keer wanneer ze Luke zag, ze het niet kon laten om een glimlach op haar gezicht te hebben. Het liet haar het hele voorval vergeten als sneeuw van de zon.
"Hi!" Ze begroette hen beide met een knuffel, zich eerst naar Luke gekeerd voor ze ook Ashton even omhelsde. "Nice to see you guys again! And welcome to the party," lachte ze hen toe. "Em is here as well." Ze knikte even naar de bank, daar waar ze Emily op had zien zitten. Ze kon zich voorstellen dat voornamelijk Ashton haar ook wel even begroeten wilde en het laatste wat May wilde, was hem hier vasthouden. Het was haar wel opgevallen dat ook Emily de ingang wel in de gaten had gehouden en waarschijnlijk net zozeer op hen aan het wachten was, als dat zij net deed.

"Yeah, same here. Los Angeles is cool, but it's nice to get out of there sometime as well," opperde hij instemmend. Hun studiotijd waardeerde hij net zozeer als de rest, maar deze tijden betekende ook voor hen dat ze toch echt een beetje vastzaten in Los Angeles. Dat ze nu een excuus hadden om ergens anders heen te gaan vond Ashton dus ook wel fijn. Nerveus was hij, net als Luke, evenzeer niet. Hij had er gewoonweg zin in om Emily en Maia weer te zien. "I don't know. Maybe because this is the first time you'll be seeing May after the holiday?" Hij kon het zich wel voorstellen als hij wel nerveus was geweest, al kwam het bij hen natuurlijk niet al te veel meer voor. Met de baan die zij hadden waren ze gewend om voor veel meer mensen te staan, dan wat feestgangers bij een huisfeestje. "No, I'm not nervous either," knikte hij. "Just excited for the party."
Het was nummer vijf waar ze moesten zijn. Luke leek wel te weten welke kant ze op moesten lopen, waardoor Ashton hem simpelweg volgde tot aan het huis. Hoewel alle huizen hier een beetje op elkaar leken, viel het hem nog mee hoe snel ze May's huis gevonden hadden. Dat kon verder ook niet erg moeilijk zijn; de deur stond open en binnen zag hij al tientallen mensen lopen, met de muziek zacht dreunend op de achtergrond.
May had hij binnen een paar seconden al gespot. Ze stond naast het kookeiland, dat recht tegenover de ingang lag. Met wie ze er stond wist hij niet. Wat Ashton wel wist, was dat hij het wat aparte types vond. Niet de soort mensen die hij bij haar had verwacht in elk geval.
Lang had hij hoe dan ook niet gehad om hierbij stil te staan. Al snel zag hij May op hen aflopen om hen al breed glimlachend te begroeten. Enthousiast begroette hij haar terug, haar ook een knuffel gegeven voor zijn blik even afdwaalde naar de rest van het feest. Het zag ernaar uit dat Emily er inderdaad ook al was. Hij had haar gedaante al snel bij de bank gevonden, nog voor May er een opmerking over gemaakt had. Lachend klopte hij op Luke's schouder. "Alright. I'm gonna go say Hi to Em," vertelde hij, van hen weg gestapt om de welbekende blondine aan de zijkant van de kamer op te zoeken.
"Hi there!" Hij opende geamuseerd zijn armen eenmaal hij voor haar stilstond. "Wanna come here and get a hug? Or didn't you miss me thát much," grapte hij.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Los Angeles was inderdaad een leuke stad, maar het was niet een stad waar hij de rest van zijn leven kon wonen. Daarvoor was het te groot en waren de mensen te nep. Hij was zelf opgegroeid in een buitenwijk in Sydney en het was daar eigenlijk altijd rustig. Waar hij woonde was dat absoluut niet zo. Bovendien associeerde hij de stad teveel met zijn werk, al had het ook veel leuke dingen. Er was in ieder geval altijd genoeg te doen. "I've never really been to San Diego except when we had to be here with the band. Have you ever been here?" Ze hadden er wel concerten gespeeld, maar hij was eigenlijk nooit echt de stad zelf in geweest. Bovendien lag dit te dichtbij LA om dan niet weer naar huis te gaan. Als hij kon kiezen, sliep hij namelijk wel altijd thuis in plaats van in een hotel. Nu was dat natuurlijk anders, want nu was hij hier met een andere reden.
"I don't even remember the last time I was nervous," grinnikte hij. Hij snapte niet waarom hij zenuwachtig moest zijn om haar te zien? Dat was, in zijn ogen, niet spannend. Hij vond het leuk, maar had daar absoluut geen zenuwen voor. Als het hier allemaal toch wat minder leuk bleek dan in Sydney, dan was dat jammer, maar dat was niet iets waar hij zich druk om maakte. Hij liet meestal alles maar over zich heen komen. Op die manier kon je ook niet echt zenuwachtig raken.
Het had niet lang geduurd voordat hij May al herkende. Sterker nog, ze was de eerste persoon die hij in de hele ruimte had gezien. Het maakte dat hij direct een glimlach op zijn gezicht kreeg. De personen die naast haar stonden vond hij wel direct vage types. Het waren ook niet echt de types waarvan hij had verwacht dat ze daarmee om zou gaan, maar wellicht kende Luke haar dan toch iets minder goed. Vanavond hoopte hij haar, en haar vrienden en familie, daarom ook nog iets beter te leren kennen.
Het duurde niet lang voordat May haar twee vrienden, of wie het dan ook waren, achter zich liet om hem en Ashton te begroeten. Met nog steeds diezelfde glimlach gaf hij haar een knuffel. "Hey! How are you?" Zoals altijd zag ze er weer mooi uit. Het maakte niet eens uit wat ze aan had, want zelfs 's ochtends vroeg in haar 'pyjama' was ze mooi. Hij moest haar daar dan ook wederom over complimenteren. "You look gorgeous."
Ook hij keek even om naar Emily, die hij een glimlach schonk. Hij zou haar zo wel gedag zeggen, maar eerst wilde hij nog eventjes bij May blijven staan nu ze hier toch stond!

Natuurlijk had ze haar vriendinnen uitgebreid over Ashton en Luke verteld en werd er ook veel interesse in hen getoond. Het was natuurlijk ook wel interessant. Bovendien waren het twee goed uitziende jongens, dus ze snapte dat haar vriendinnen veel vragen hadden. Zelfs degenen die al een relatie hadden leken toch wel redelijk geïnteresseerd te zijn, maar dat nam ze hen niet kwalijk. Andersom zou ze dat ook doen! Ze hoopte in ieder geval niet dat haar vriendinnen nu allemaal dingen aan Luke en Ashton zouden vragen over dingen die zij hen had verteld. Dan leek het ook echt alsof ze letterlijk alles had gedeeld en dat zou misschien raar overkomen.
Het klopte dat na Luke ook Ashton de ruimte binnen liep, waardoor ze het liefst direct opsprong om op hen af te stappen, maar ze kon zich hiervan weerhouden. Ze mochten eerst heus wel even rustig binnenkomen en de host van de avond groeten. Dat was dan ook precies wat ze aan het doen waren.
"Wow, Em, they look even better in person," verkondigde het meisje dat naast Sarah zat en waarvan zijzelf de naam niet eens wist. Dat was iemand die meer met Maia omging, maar die niet mee was gegaan naar Australië. Het verbaasde haar dan ook dat dit meisje haar Em noemde in plaats van haar volledige voornaam, maar het verbaasde haar ook dat ze het überhaupt nodig vond om die opmerking te plaatsen. "I know right." Voor zover zij wist had ze de twee jongens niet met haar besproken, maar blijkbaar had ze dan toch iets van haar verhaal vanavond meegekregen.
Ze zag hoe Ashton haar kant op kwam lopen, waardoor ze wel direct opstond. Ze had nu al lang genoeg gewacht en het was ook al een hele tijd geleden sinds ze hem had gezien! "Hey!" zei ze daarom ook met een brede glimlach waarna ze op hem afstapte en haar armen om hem heen sloeg. "I did! I missed you a lot." Ze had hem ook wel gemist, ook al had ze hem redelijk vaak gesproken. Toch was dat anders en was dit veel fijner! Ze was dan ook blij met de gedachte dat hij hier zou blijven slapen, zodat ze hem nog ietsje langer kon zien.
Ze liet hem weer losser zodat ze hem weer aan kon kijken, maar voor haar gevoel moest ze wel heel ver omhoog kijken. Direct had ze spijt van het feit dat ze haar hakken niet had aangetrokken. Ze was simpelweg vergeten hoe lang die twee jongens waren, gezien Amerikanen dat gewoon niet waren. "You look so great!" vertelde ze hem met nog steeds die brede glimlach op haar gezicht. Het was hem gelukt om meteen een grapje te maken, maar dat lukte haar nu niet. Ze was nu gewoon te blij om hem te zien en dat mocht hij dan weten ook.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Hij omhelsde haar vrijwel meteen terug, vragend hoe het met haar ging. Met een glimlach trok ze zich weer even terug om hem aan te kunnen kijken. "I'm good! How are you?" Ze was benieuwd naar hoe het nu met hem ging en hoe hij het vond om weer terug hier te zijn. Of nouja, in Los Angeles dan.
Het compliment dat hij haar gaf, liet haar kort blozen. "Thank you! You don't look too bad yourself either," knikte ze. En of hij er goed uitzag. May was er inmiddels al wel een beetje aan gewend om hem zo te zien, want als het aan haar lag zag Luke er altijd goed uit. Op de een andere wijze stond alles hem wel.
Een gemakkelijk gesprek kon ze hier echter niet met hem voeren. Ze voelde de ogen van beide Oscar en Emil op haar branden, de blikken die ze niet van zich afschudden kon en dit ook niets eens zou proberen. Ze hadden beide het gesprek al deels meegekregen en daarnaast waren ze net zo eigenwijs als dat zij was; op hen afstappen zouden ze niet, maar ze zouden er wel voor zorgen dat het tegenovergestelde gebeurde. Een beetje afgeleid wierp May dan ook een blik achterom, vooraleer ze zich weer tot Luke keerde.
"C'mon. I want to introduce you to a few people," glimlachte ze, geprobeerd het ongemakkelijke gevoel opzij te zetten en er open in te gaan. Zijn hand pakte ze vast, hem zacht met zich meegetrokken richting Oscar en haar broertje, die nog altijd bij het kookeiland stonden. Een klein schietgebedje galmde intussen door haar hoofd. Ze hoopte gewoonweg dat haar broers normaal zouden doen, maar bij hen was niks gegarandeerd en zeker niet het respect om normaal tegen buitenstaanders te doen.
Met een onaangedane expressie stapte ze op hen af met Luke aan haar zijde. "So... the two guys staring at us right here are my brothers," grapte ze, naar hen beide geknikt. "Oscar and Emil, meet one of the two amazing Australians I've met during my trip." Even had ze de hoop gehouden dat ze zich voor hem open zouden stellen, maar die hoop werd al gauw het raam uit gegooid zodra ze voornamelijk haar oudere broer nog roerloos en ijzig zag kijken. Geen moeite werd gedaan om ook maar een begroeting ervan af te brengen. Slechts haar broertje, Emil, zag ze zijn hand uitsteken. Voor enkele seconden dan, voor Oscar's blik hem bereikt had en hij wat verward zijn hand weer terug had getrokken.
"So this is the guy from your holiday pictures?" hoorde ze hem opperen, onderwijl zijn ogen Luke van top tot teen bekeken. "Que alto rubia uno? No sabía que había una cosa de cobardes." (That tall, blonde one? I didn't know you had a thing for cowards.) Hij haalde het bloed onder haar nagels vandaan en nog wel voor Luke ook maar een woord had kunnen zeggen.
Enigszins fel keek ze Oscar aan. "Cuál es tu problema? No puedes ser educado por un segundo?" (What's your problem? Can't you just be polite for one second?)

"No, I haven't been here except for the concerts as well," bracht hij uit tegenover Luke. San Diego was voor hem bekend, maar slechts tijdens de tour. Daarbuiten was hij net als de rest eigenlijk vooral te vinden in Los Angeles. Dat ze voor het feest van May dan ook hier waren, buiten hun tour om, was iets nieuws.
Bij zijn verschijning tegenover Emily, zag hij haar meteen opstaan van haar plek. De vraag om een knuffel bleek daarnaast dus overbodig geweest. Voor hij het wist, was ze al op hem afgestapt om haar armen om hem een te slaan. Met een glimlach van oor tot oor omhelsde hij haar terug, even zijn wang tegen haar kruin laten rusten om het al te bekende gevoel weer door zich heen te voelen trekken. "I missed you too, blondie," lachte hij terug. Na even liet hij zijn armen van haar wegglijden, een stap achteruit gezet om haar even te kunnen bekijken. "Thanks! You look beautiful as well." Ze wist zijn blik altijd vast te houden en ook de outfit die ze vanavond aanhad, stelde hem niet teleur. Alhoewel Ashton haar zonder make-up en uitgaanskleding ook wel mooi vond; ze kon in zijn ogen alles hebben.
"Did I miss a lot at this party already? Or am I in time," grinnikte hij. Zijn ogen liet hij weer even rond glijden, de menigte kort in zich opgenomen voor hij zich weer keerde naar Emily. Het was hem wel opgevallen dat er twee meisjes bij haar zaten, die hij nog niet ergens van herkende. Al snel besloot Ashton zich dan ook even aan hen voor te stellen. "Hi, what's up. I'm Ashton." Hij schudde van hen allebei de hand, de twee namen zacht over de muziek heen gehoord. Sarah en Lizzy. Het was de vraag of hij het onthouden kon maar dat zou hij later wel merken.
Hij ging naast Emily staan, zijn pupillen dan toch even terug voelen trekken naar de twee aparte types die hij bij binnenkomst had gezien. Hij had niet geweten wat hij ervan denken moest maar als hij er geld op zou inzetten, zou hij er wel op gokken dat minstens een van hen een wapen bij zich droeg. Ze zagen eruit als bendeleden in zijn ogen, een misschien aardig respectloos vooroordeel die hij alsnog niet uit zijn hoofd zetten kon. Vragend boog hij zich even naar Emily's oor. "What's up with those guys in the kitchen?" Hij vond het maar vreemd en zeker toen hij May en Luke erop zag stappen, alsof het niets was.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
"Good too! It's great to see you again." Hij vond het nu al leuk en ze hadden elkaar nog niet eens gesproken. Hij verwachtte niet dat hij letterlijk de hele avond met haar zou kunnen praten, omdat zij immers de host van het feestje was, maar dan zouden ze de nacht nog hebben en ook de volgende dag nog! Genoeg tijd om bij te praten dus. Voor nu zou hij het ook wel leuk vinden om met haar vrienden te praten en die iets beter te leren kennen, net zoals zij dat ook met zijn vrienden in Sydney een beetje had gedaan.
De twee mannen waar May zojuist had gestaan keken de hele tijd naar hen. Dat had hij al door gehad vanaf het moment dat ze naar hem en Ashton was toe gelopen. Het maakte dat hij des te nieuwsgieriger werd naar deze twee mannen, al zou hij normaal gesproken niet echt nieuwsgierig naar hen zijn. Het zagen er uit als twee onaardige mensen en dat was dan nog zacht uitgedrukt. Het zou hem niets verbazen als zij voor heel wat onrust zouden zorgen deze avond.
"Alright!" knikte hij toen ze aangaf dat ze graag wilde dat hij een aantal mensen zou ontmoeten. Dat vond hij inderdaad een leuk en goed idee. Hij was erg benieuwd geworden, maar toen hij doorhad dat hij werd meegetrokken naar de twee rare gasten ebde dat gevoel toch een beetje weg. De blikken in hun ogen maakte ook direct dat Luke al meteen geen zin had om deze mensen te ontmoeten. Al snel kwam hij erachter dat dit haar broers waren, omdat ze dat vertelde. Op dat moment ontstond direct kortsluiting in zijn hoofd. Als dit haar broers waren, hoe was de rest van haar familie dan wel niet? En was zij dan ook zo? Kende hij dan een heel andere May dan hoe zij thuis was? Hij had al snel duizenden vragen in zijn hoofd waarvan hij wist dat hij het antwoord nu toch niet zou krijgen.
"Hi... I'm Luke. Nice to meet you," had hij nog op een redelijk enthousiaste toon proberen te zeggen, waarna hij de hand van het jongere broertje wilde schudden toen hij zijn hand weer had teruggetrokken, waardoor hij dat zelf ook maar deed. Het zorgde ervoor dat hij zich direct niet meer op zijn gemak voelde en een beetje verward naar Maia keek. Die verwarring werd eigenlijk alleen maar erger toen ze een gesprek in het Spaans begonnen te voeren. Hij wist nu namelijk gewoon dat ze het over hem hadden, maar hij kon er geen woord van verstaan. Het liefst zakte hij nu door de grond of zocht hij Ashton op. Dat voelde dan voor nu nog een beetje vertrouwd, want echt zin in de rest van de avond had hij nu niet meer. Niet zolang deze twee gasten hier waren, in ieder geval.

"Blondie?" Blijkbaar had hij een nieuwe bijnaam voor haar. Eén die haar even liet lachen. Als zij zo'n bijnaam kreeg, zou ze zelf ook wel iets voor hem verzinnen. Eentje die wel leuk was, want deze was immers ook niet onaardig. En ook al had hij nu wel iets onaardigs gezegd, dan nog boeide het haar niet veel. Voor nu vond ze het gewoon heel leuk en fijn om hem weer te zien! "Thank you," bedankte ze hem toen hij ook haar complimenteerde.
"Nah, not really. I mean it's not even a party until you guys are here right?" grapte ze. Al was dat wel het enige geweest waar ze mee bezig was geweest gedurende de korte tijd dat ze hier was. Ze had de hele tijd naar de deur zitten staren zodat ze die goed in de gaten kon houden om zo weer te kunnen zien wie er kunnen kwam wandelen. Natuurlijk vond ze het leuk om enige vrienden van haar hier te zien, maar die had ze het weekend ervoor ook al gezien. Dat was voor haar dan toch stukken minder bijzonder. Ze wist ook na dit feestje niet wanneer ze Ashton weer zou kunnen zien, omdat ze wist hoe druk de band was. Het verbaasde haar daarom ook dat ze tijd konden vrij maken om hier te komen.
Blijkbaar was zij niet de enige geweest die de twee figuren die bij May en Luke stonden een beetje vreemd vond. Ashton vroeg het namelijk ook aan haar en ze had het niet eens zelf opgebracht. "No clue. They were just talking with May and it seemed like they knew each other pretty well." Toch vond ze het geen fijn idee om die mannen daar te hebben staan, maar nu zou ze niet durven vragen wie dat waren. Net was ze immers ook wel een beetje weggejaagd, dus dan ging ze dat nu niet nog een keer opzoeken.
"Can I get you something to drink?" Haar drankje was inmiddels ook op, dus voor zichzelf wilde ze sowieso nog wat gaan halen. Dan kon ze net zo goed iets voor hem meenemen! Het antwoord leek ze alleen niet te kunnen krijgen, omdat Lizzy ineens naast hen stond. "Oh, I'm gonna go grab myself a new drink as well so I can get him something too! What do you want?" vroeg het meisje waarvan ze zojuist ook pas haar naam had geleerd. Het was meteen iets wat Emily een beetje raar vond, maar ze besloot daar niets van te zeggen en slechts zwak te glimlachen. Dan zou ze zo wel voor haarzelf wat pakken. Als ze dat direct deed zou het er ook vreemd uitzien.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld