Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Anoniem
Hey, everybody!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
ORPG - The rychess return of the daylar
Duchess
Wereldberoemd



Dat was zeker geen antwoord dat Faelar verwacht had. En een waar hij blij van werd was het al helemaal niet. En er was nog altijd dat zeurende gevoel dat hier niks van klopte en dat hij weg had moeten lopen voor dit allemaal begonnen was. Waar Andor eerder had getwijfeld of de halfling de waarheid sprak, twijfelde deze nu net zo hard of hij dat wel deed.
'Waarom?' vroeg hij daarom door. Zeker omdat dit niet als informatie klonk die je als funfact aan elkaar vertelde. Dit ging veel dieper dan dat. Dat moest wel.
Anoniem
Wereldberoemd



Andor wist niet zo goed wat de halfling nu wilde weten. 'Waarom wat? Er zijn veel vragen die beginnen met waarom, en vrij weinig waar ik het antwoord op weet.' Hij schudde zijn hoofd. Het liefst wilde hij ook geen antwoorden gaan geven op die vragen. Des te minder Faelar wist, des te meer hij wilde weten, des te meer hij afhankelijk zou zijn van hem als bron. 
Duchess
Wereldberoemd



Faelar fronste licht. 'Waarom heeft hij je dat verteld? Waar hebben jullie deze informatie voor nodig?' verduidelijkte hij. Zeker als Faelar wist wat Andor weten wilde, wilde hij toch wel graag weten waar hij dit allemaal voor nodig was. Dat nare voorgevoel was nog altijd niet verdwenen. Niet eens een klein beetje.
Anoniem
Wereldberoemd



Andor snoof. 'Verteld? Hij heeft me niets verteld,' zei hij. 'Maar hij heeft er onderzoek naar gedaan. Boekenvol hierover staan in zijn kantoor, en hij heeft verschillende logboeken die hij bijhield.' Andor dacht even na. 'Dayla had een van die logboeken laatst...' mompelde hij. Hij schudde zijn hoofd en ging niet verder in die gedachte. 'Punt is dat Rayvon niemand vertrouwd. Behalve Dayla, blijkbaar, maar dat was wel te verwachten. Ik heb het zelf ontdekt. Toen ik hier voor het eerst kwam heb ik alles doorzocht, inclusief zijn kantoor. Waarschijnlijk weet Rayvon nog altijd niet wat ik daar allemaal heb gevonden.' En hey, dat was in ieder geval de waarheid!
Duchess
Wereldberoemd



Faelar had stil geluisterd, maar begon ineens spijt te krijgen dat hij Andor gevolgd had. Het enige wat hij nu wilde was deze dingen zelf zien en lezen. En dat op zichzelf was geen probleem, maar hij kende zichzelf langer dan vandaag. Als hij dit eenmaal in zijn hoofd had, wilde hij niets anders meer. Toch had hij nog enkele twijfels. Hij keek Andor dan ook even stil aan, voor hij vroeg: 'Waarom geef je hier zo veel om?' Het klopte naar zijn gevoel namelijk nog altijd niet. En daar kwam een tweede net zo dringende vraag bij kijken; 'Waarom vertel je me dit allemaal?' Als er immers andere halflingen waren, waarom dacht Andor dan dat Faelar alle antwoorden voor hem hebben zou? 
Anoniem
Wereldberoemd



Andor keek Faelar een tijdje aan, misschien iets langer dan nodig. 'Omdat ik mijn magie wil begrijpen,' zei hij. Ook niet gelogen. En de beste leugens beginnen met een waarheid. Andor keek naar zijn handen, alsof daar elk moment een beetje magie uit kon springen. 'Het is een deel van mij, maar ik weet niet waar het vandaan komt. En waar beter om dat te ontdekken dan de plek waar het vandaan komt?' Hij zuchtte diep, ditmaal een beetje neergeslagen. Een zwakke glimlach bleef op zijn gezicht staan. 'Ik had gehoopt dat jij iets zou weten. Je bent de eerste halfling die ik heb gezien in jaren. Maar ook nu... Alle sporen lopen weer dood.'
Duchess
Wereldberoemd



Faelar moest zichzelf steeds meer en meer herinneren aan het feit dat zijn gevoel zei dat er iets mis was. Deze man was óf gewoon te vertrouwen, óf een goede acteur. En Faelar wilde het risico eigenlijk nog steeds niet lopen. 'En waarom zijn we naar een volledig afgelegen plek gegaan hiervoor?' vroeg hij door. 'Want ik zag je oprecht mijn nek al omdraaien.' Of misschien wel erger. Al wilde Faelar niet nadenken over wat dat had kunnen zijn. 
Anoniem
Wereldberoemd



Andor strok een wenkbrauw op en schoot vervolgens in de lach. 'Nee, dat zou totaal niet verdacht zijn of zo, als ik samen met jou het bos in vertrek en je vervolgens niet terugkomt.' Hij lachte nog even door, want het was ook grappig. Natuurlijk had Andor eraan gewerkt dat ze zo min mogelijk opgemerkt zouden worden, maar zelfs al zou hij dat gedaan hebben, dan zou een missende halfling te veel opvallen. 
'Ik wilde gewoon niet overhoord worden,' zei hij vervolgens. 'De meesten hier denken dat de Stad van Sterren een mythe is, en als Rayvon of Dayla zouden horen wat ik weet...' Hij schudde zijn hoofd weer. 'Ik wist dat de patrouille net langs dit punt was geweest en dat het hier veilig zou zijn. Dus... vandaar.'
Duchess
Wereldberoemd



Faelar kon er de humor niet zo van in zien. Je wist immers maar nooit! Zeker niet met mensen die je nog niet zo lang kende. En al helemaal niet als ze je allemaal niet leken te mogen. Het punt dat Andor maakte klonk daarentegen wel logisch. Of het een bewuste keuze was geweest, wist Faelar niet, maar dat was dan het moment dat hij besloot de elf te geloven.
'Oké, dan.' De halfling had na dit gesprek nog altijd meer vragen dan antwoorden, maar het waren niet per se vragen die hij vervelend vond. Wat hij wel vervelend vond, was dat hij zou moeten inbreken om zijn antwoorden te krijgen. Gelukkig stond hij daar allemaal niet boven~
Anoniem
Wereldberoemd



Andor haalde diep adem. 'Ik wilde nog mijn excuses aanbieden, trouwens,' begon hij. 'Ik weet dat ik niet heel... verwelkomend ben geweest. Als het aan mij lag dan had het anders geweest, maar de rest is verdacht van je en als ik dan ineens dat niet ben, dan ben ik weer degene-' Hij zuchtte diep. 'Ik weet het niet precies. Er is een bepaald beeld van mij en ook van jou en als ik daar te veel aan ga denken, dan... het is net alsof ik mezelf dan kwijt raak of zo. Maar ik dwaal af. De redenen maken niet uit. Ik zat fout. Sorry.' 
Duchess
Wereldberoemd



Faelar keek de elf naast hem eerst alleen even stil aan. Dit was misschien wel het laatste wat hij verwacht had. Andor leek hem niet het type dat aan excuses deed, maar hier waren ze dan. Faelar keek even naar de grond voor hem, voor hij zacht knikte. 'Dat is een hele domme reden... Maar dank je... Denk ik.' Het was allemaal nog steeds verwarrend. En veel. Vooral heel erg veel. Veel slaap zou hij vannacht in ieder geval alsnog niet krijgen. 
Anoniem
Wereldberoemd



'Daar heb je gelijk in,' zei Andor. 'Sorry.' Hij bleef nog even zitten, maar stond uiteindelijk toch op. 'Voordat ze hier dadelijk echt denken dat ik je heb vermoord, misschien is het een idee om terug te gaan. Het zal morgen ook niet veel rustiger zijn dan vandaag met alle hectiek rond de barrière... Dat moeten we ook nog eens gaan oplossen.' Hij kneep weer in zijn neusbrug. 'Zin in weer. Gezeik ook allemaal.'
Duchess
Wereldberoemd



Faelar knikte zachtjes en stond op toen Andor dat deed. 'Juist, dat is niet onverstandig, nee.' Als zou het helpen als iemand hem nu vertelde dat hij niet gek was om Andor te vertrouwen. Maar dat zou natuurlijk veel te makkelijk zijn. Hij keek even naar de barrière in de richting van waar het gat ongeveer zat. 'Dat geloof ik ook wel, ja...' Had hij er nog altijd spijt van dat hij zijn mond open getrokken had? Absoluut. Vond hij het nu echt zó erg? Nee. Dat zeker niet.
Anoniem
Wereldberoemd



Na een vermoeiende vergadering had Rayvon alles afgesloten. Hij had Dayla net nog terug naar haar groep gestuurd om de boel te sussen en ook om later zelf te rusten. Nu moest hij zijn eigen advies gaan opvolgen. Terwijl de treden van de trap voor het hoofdgebouw afliep, zat hij met zijn hoofd nog altijd ergens anders. De stappen richting zijn eigen vertrek deed hij op automatische piloot. 
Faelar had een beerput geopend die hij misschien niet had willen zien. Natuurlijk was dat niet waar, het was belangrijk dat ze dit tot de bodem gingen uitzoeken, maar toch. Hij kon het niet goed verwoorden. Het was gewoon niet goed. 
Duchess
Wereldberoemd



Diezelfde Faelar had iets anders in gedachten dat ook niet bepaald goed was. Hij had een goede poging gedaan gewoon te gaan slapen, maar dat hem dat niet lukte zei bij de halfling ontzettend veel. Uiteindelijk besloot hij dan toch dat hij niet wachten kon. Hij was naar buiten geslopen en was nu zo onopvallend mogelijk onderweg naar Rayvon's kantoor. Als daar informatie was over hem en zijn familie, moest hij dat zien. Nu direct. Hij bleef even stil tegen een muur gedrukt staan toen hij Rayvon zag vertrekken. Pas toen hij zeker wist dat hij de elf niet meer zien kon, liep hij naar deur van diens kantoor. En dan nog binnen komen... 
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste