Rye and Dork try Daylar for the 100th time - Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

Rye and Dork try Daylar for the 100th time

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Dayla keek om zich heen. Fijn, dit. 'Ga gewoon, ik meen het-' En uiteindelijk was het te laat. 'Zie je wel dat ze niet te vertrouwen is, ze zweert samen met die... die... halfling!' riep een man verafschuwd. Verdomme. Misschien had ze Faelar gewoon aan zijn lot moeten overlaten, maar ze was deels verantwoordelijk voor hem... Klote zooi.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar wierp de man alleen een korte blik toe. Hij was zijn tijd niet waard. 'Hier was je bang voor, hm?' vroeg hij Dayla, in plaats daarvan. 'De meningen van anderen?'

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Dayla wierp hem een strenge blik. 'Het is meer dan dat. Het is onnodig gedoe dat voorkomen kan worden. Dus ga álsjeblieft terug,' vroeg ze hem dit keer wat strenger. Er stond inmiddels een klein publiek, maar het werd steeds rumoeriger. 'Verdwijn, jij... jij nequam! En neem die verdomde halfling met je mee!' Dayla bevroor. Dat ene woord was zo pijnlijk. Zo enorm pijnlijk. En ze kon niet anders dan reageren, haar lichaam deed het voor haar, nog voordat ze haar schild omhoog kon houden. En zodra één het zei, begon de rest en galmde het over het plein. De kans dat ze nu nog ingrediënten ging halen, was heel klein geworden.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar had in eerste instantie op Dayla willen antwoordden, maar zodra de groep om hen heen begon te roepen, zag hij al snel van dat idee af. Hij zuchtte diep, stond langzaam op en duwde Dayla wat achter zich, zodat hij tussen haar en de menigte in stond. 'Oy!' Als hij hun aandacht wilde, dan moest hij het goed doen. Of... Juist niet goed, eigenlijk. Hij hield een hand op - meer niet, maar voor een elf betekende dat genoeg. 'Ik raad jullie aan ons met rust te laten, tenzij je erachter wil komen waarom duistere magie zo verboden is,' siste hij.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Dayla wist niet wat Faelar van plan was geweest, maar wat hij deed was uitermate dom. 'Illiven, stil.' Ze klonk hoogstwaarschijnlijk ontzettend bot en streng. Dat was ze misschien ook. Als er iets was wat je nooit moest doen dan was het wel iemand bedreigen. Zeker wanneer je een reputatie zoals die van hen had. 'We gaan.' Het boek hield ze strak tegen haar borst in haar rechterarm terwijl ze de halfling meesleepte aan zijn pols met een ijzeren greep. Geen idiote dingen doen. Niet nog meer.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar liet zich stomverbaasd meetrekken, nog half middenin zijn woede. 'H-hey?' Hij klemde zijn kaken op elkaar. 'Godsamme, zo hard hoeft het niet?' Want eh, op deze manier trok ze zijn pols nog uit te kom.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Dayla liep stevig door en weigerde Faelars pols los te laten. 'Kan je niet gewoon je hersens gebruiken?' vroeg ze ijzig kalm. Ze was ziedend. En geraakt. Er waren te veel emoties, maar ze had ze weer opgeborgen. Niet nu. Ze moesten weg.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar trok een wenkbrauw op. Kwaad zijn kon en deed hij ook, alleen dan toch op een beetje een andere manier. 'Als dat betekent dat ik me maar als grof vuil moet laten behandelen; nee.'

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Dayla draaide zich met een ruk om en greep Faelar bij de kraag zodra ze had verzekerd dat ze alleen waren. 'Heb jij énig idee in welke situatie jij zit? Eén iemand hoeft maar iets te zeggen en je wordt geëxecuteerd om wat je bent. Geef ze geen legitieme reden om het te doen,' siste zit. 'Als je wilt leven, houd je je mond, Illiven.'

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar keek alleen even stil op haar neer. 'Dan heb je aan mij toch een hele verkeerde, ben ik bang,' antwoordde hij kil. 'Ik word liever verhangen omdat ik weiger te zijn wat zij denken dat ik ben, dan dat ik mijn mond houdt en ze maar over me heen laat lopen.'

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
'Maar hen bedreigen is precies wat zij denken dat je bent! En dan projecteren ze er nog ergere dingen op je en voor je het weet-' Dayla haalde diep adem. Wat ze ook ging zeggen, het ging niet helpen. Niet bij zijn type. 'Zolang als dat je rekruut bent, ben je mijn verantwoordelijkheid. Dus als jij het verkloot, verkloot je het ook voor mij. Dus gedraag je. En als je slim bent ga je niet meer naar de stad.' Haar stem trilde, maar haar gezicht liet het niet blijken. Vervolgens begon ze verder te lopen. Hopelijk zou haar paard er nog staan ook al rekende ze er niet meer op.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar keek haar een paar tellen gewoon doodstil na. Juist, natuurlijk. Het ging haar er uiteindelijk om dat mensen haar niet nog meer zouden haten, niet of hij het met zijn leven bekopen zou of niet. Even twijfelde hij nog of hij het zeggen ging, maar besloot er toen toch tegen. Te pijnlijk. Hij klemde in plaats daarvan dus maar zijn kaken op elkaar en liep achter haar aan.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Dayla was naar de rand van de stad gelopen naar de plek waar ze haar paard had achter gelaten, maar hij was er niet meer. Ze vloekte. En ja, ze had het verwacht, maar nu zat ze een minimum van zes uur aan Faelar vast. Waarschijnlijk zouden de rest van het kamp de situatie begrijpen zodra het paard daar weer terug kwam zonder haar, dat was het probleem niet. Maar die zes uur... hoe ging ze die doorkomen?

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar had zich echter helemaal niet bedacht dat Dayla misschien niet lopen gekomen was, en liep in eerste instantie door. Hij keek even om toen hij merkte dat ze gestopt was met lopen. 'Is er iets?'

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Dayla haalde diep adem. 'Nee, niets ongebruikelijks. Mijn paard is weg,' zei ze. Vervolgens liep ze weer verder. Nog zes uur lopen. Zes uur met Faelar.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld