Rye schreef: Avery keek even weer naar de foto. 'Je bent niets verandert, trouwens,' zei ze. Want ze wilde toch wel weten waarom Sebastian vond dat hij wél veranderd was. 'Met verf en al.' Vervolgens wees ze op een blauwe streep op zijn wang.
Duchess schreef: Sebastian volgde haar blik even en was een tijdje gewoon stil. 'Volgens mij toch wel wat, hoor,' glimlachte hij uiteindelijk voorzichtig.
Rye schreef: Avery trok haar benen op de bank en ging in een kleermakerszit zitten. 'Vertel?' Natuurlijk was hij wel wat schattiger in de foto - ze wilde de kleine Sebastian in de wangen knijpen en kietelen, waarom was haar een raadsel - maar heel veel meer zag ze niet.
Rye schreef: Avery keek weer naar de foto. Hij leek inderdaad meer op zijn moeder toen. Haar blik gleed naar de man naast Leah en vervolgens weer naar Sebastian. Het knappe gezicht van zijn vader had hij inderdaad overgenomen. Alleen nu had ze geen flauw idee wat ze moest zeggen. Overleden mensen waren altijd een lastig onderwerp.
Duchess schreef: Sebastian keek haar even aan en glimlachte licht. 'Het was leuk geweest als je hem had kunnen ontmoeten...' Gelukkig kon Seb er goed mee omgaan~!
Rye schreef: Avery knikte zacht. 'Hij ziet er heel liefdevol uit...' antwoordde ze. Ergens was ze benieuwd of Sebastian heel anders zou zijn geweest mocht zijn vader nog hebben geleefd.
Duchess schreef: Sebastian knikte glimlachend. 'Hij heeft me leren tekenen,' antwoordde hij. 'Wat min of meer betekende dat hij tekende en ik het zo precies mogelijk nadeed, maar... Het was een begin.'
Rye schreef: Avery knikte. 'Zo beginnen we allemaal, denk ik,' zei ze. 'Net zoals je begint met schrijven door letters te kopiëren. Of...' Ze moest even nadenken. 'Ik weet even geen ander voorbeeld, denk ik...'
Rye schreef: Avery lachte zacht. 'Ik deed vroeger zoveel vingerverven... ik wilde nooit iets anders doen. Dus de juf moest altijd speciaal voor mij de verf uit de kast halen. Mijn ouders werden altijd kwaad of de juf als ik onder de verf thuis kwam, maar dat deed haar niets...'
Duchess schreef: Sebastian zuchtte zacht. 'Hmm... Waarom verbaast me dat niks?' mompelde hij. Het liefst zou hij Avery gewoon zo ver mogelijk bij haar ouders verdaan houden, maar goed... Een tweede aanvaring met de politie stond ook niet op zijn wenslijst.
Rye schreef: Avery haalde diep adem. 'Een week later was ze ontslagen. Heb nooit meer geverfd met mijn kleine kleuterhandjes sindsdien.' Ze glimlachte wrang. 'Anders had ik misschien in de weinige foto's van mij meer op jou geleken.'