stillkidrauhl schreef:
Ik bel dan rustig diegene die me het adres had opgestuurd. “What kind of place is this?” Vraag ik direct als diegene opneemt. Kort daarna hang ik op als het de vriend van Max bleef te zijn en uitlegde dat Max is ontvoerd. Hoe graag ik nu ook wil weglopen, klop ik toch aan om mijn eigen kinderen in veiligheid te houden. Ik kijk op als de deur geopend wordt door een grote man. “Well hello.” Zeg ik zacht. “I’m lost sir, can I borrow your phone for a second?” Vraag ik. Ik moet me inhouden om niet met mijn ogen te rollen als de man mij grijnzend van top tot teen bekijkt en me al gauw vraagt om naar binnen te komen. Ik stap naar binnen en kijk nieuwsgierig om mij heen. “Wat doet een mooie dame als jij op zo een afgelegen plek?” Vraagt de man grijnzend en loopt op me af. Ik doe wat stappen achteruit waardoor ik de muur achter me voel. Ik kijk weg naar de andere twee jongens die in de woonkamer zitten. “Just like I said, I’m lost.”