Rye schreef: Dayla zuchtte diep. 'Keer nooit je vijand de rug toe,' zei ze. 'Nooit, ook al smaken ze om genade-' Ze brak een takje in tweeën en gooide het op het vuur. '- breek ze.'
Rye schreef: Dayla trok haar knieën op en staarde nog altijd in het vuur. 'Misschien werkt het zo voor iemand zonder stad, maar ik kan me dat niet veroorloven. Levens hangen af van wat ik doe of niet doe. De luxe om elke dag tegen een boom aan te liggen, heb ik niet.'
Rye schreef: Dayla knikte. Vervolgens gleed haar blik weer naar de halfling. Ze snapte niet hoe hij zo naïef kon zijn, maar goed, ze hadden gewoon hele andere levens geleid, bleek maar weer.