Rye schreef: Dayla dacht even na. Vervolgens begon ze in haar tas te graaien. Ze kon vast wel iets verzinnen? Uiteindelijk haalde ze er verband uit. 'Wat dacht je hiervan?' vroeg ze. 'Niemand zal je vragen om verband af te doen, lijkt me.'
Duchess schreef: Faelar knikte aarzelend. Het beviel hem nog helemaal niks, maar goed, het moest maar. 'Oke dan...' gaf hij toe, terwijl hij het verband aanpakte.
Rye schreef: Dayla glimlachte tevreden. Dan hoefde ze niet alleen naar binnen, dat was toch iets gezelliger. 'Moet ik helpen?' vroeg ze. Het was namelijk ook de bedoeling dat hij er niet als een mummie uit zou gaan zien.
Rye schreef: Dayla nam het verband weer over en begon Faelar op een sociaal acceptabele manier te mummificeren. Als niemand zijn oog zag, dan zouden ze nooit kunnen weten dat hij een halfling was. En dan moeten ze veilig zijn, toch?
Rye schreef: Dayla was niet veel later klaar en bekeek even haar kunstwerk. 'Dit zou moeten werken,' zei ze. 'Je lijkt net een oorlogsheld.' Ze kon er zelf wel even om lachen, maar goed, een beetje humor was soms ook wel nodig.
Duchess schreef: Faelar fronste diep. 'Is dat iets waar ik blij om zou moeten zijn?' Vaak zaten die onder de littekens. En ijdele Faebae zat daar niet helemaal op te wachten.
Rye schreef: Dayla schudde haar hoofd. 'Het was maar een grap hoor, maak je maar geen zorgen,' zei ze. Damn ijdele Faebae, relax een beetje. Je gaat alleen maar een dorp binnen hoor.
Duchess schreef: Faelar knikte langzaam. 'Hmm, dan is het goed,' mompelde hij. Hallo, grappen over zijn uiterlijk waren niet leuk. Straks raakte hij nog echt in paniek.
Rye schreef: Dayla keek even naar het dorp. Hopelijk zou ze hier ook niet hoeven te vluchten, dat zou wel heel vervelend zijn. 'Dus... ben je er klaar voor?' vroeg ze.
Duchess schreef: Faelar keek haar even schuin aan. 'Ik weet het,' mompelde hij. De issue was stiekem ook een beetje dat hij op zijn moeder leek. Zijn voortvluchtige moeder, welteverstaan.
Rye schreef: Dayla liep richting het dorp. Misschien hadden ze wel interessante boeken... En anders was een leuk jurkje ook zeker niet verkeerd. Hoe ze ging betalen was een tweede, maar ze zou er wel iets op verzinnen. Ze had gelukkig nog wel een beetje geld wat ze had meegesmokkeld uit het vorige dorp.