Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG - One wrong move

Mysteryland
YouTube-ster

mysteryland schreef:
Lu hing aan zijn lippen. Ze was het niet gewend dat mannen veel praatten, echter had Carlo al meermaals bewezen dat hij compleet anders was dan alle mannen die ooit de revue waren gepasseerd. Zijn woorden stelden haar gerust. Hij gaf ook om haar, duidelijk meer dan de intentie die hij voorheen had gehad. Lu had zijn wereld op zijn kop gezet, net zoals hij de hare. Carlo’s aanraking was zacht en voorzichtig. Alsof hij bang was om een stap te ver te gaan. Ze kon zijn blik op haar lippen zien blijven hangen, maar gaf ditmaal zelf niet meteen toe hoewel het niet de eerste keer zou zijn dat ze elkaar raakten.
Terwijl hij vertelde over hoe hij haar slim en grappig vond, een echte vechter. Zo zag ze zichzelf niet, toch deed Carlo het haar geloven alsof ze werkelijk goede capaciteiten had. Om zijn opmerking over hoe geweldig hij zelf was, haar redder in nood, kon ze niet anders dan breed glimlachen. Carlo grijnsde ook naar haar wat de sfeer weer luchtiger maakte waardoor Lu zich spontaan voelde ontspannen.
Lu en Carlo deelden dezelfde gevoelens, iets wat nu eindelijk bevestigd was. Heel even had Lu de neiging gehad om alsnog naar hem toe te buigen - haar lippen tegen de zijne duwen om eindelijk de kus op te eisen waar ze naar smachtte. Toch verliep het anders. Carlo kondigde aan dat hij naar huis vertrok, dus liet ze voorzichtig zijn gezicht los waar nog een grote grijns op stond.
"Thanks, it means a lot to me. You're like my guardian angel I guess," zei ze nog zacht wanneer ze zich in de stoel liet zakken, eindelijk na lange tijd ontspannen alsof al haar zorgen als sneeuw voor de zon verdwenen waren sinds Carlo ook haar verklaard had hoeveel hij om haar gaf.
Lu hield het nog vol tot aan zijn deur. Daar in opnieuw een mooie wijk, kon ze zichzelf echt niet langer bedwingen. Tot dusver had ze zelf Matt niet willen toelaten in haar persoonlijke bubbel, maar bij Carlo lag dit anders. Voorzichtig hield ze hem tegen voor ze goed en wel in de hal stonden. Haar hand lag om zijn pols heen wat haar vingers liet tintelen en duizenden vlinders in haar buik liet fladderen.
“Carlo... you can kiss me now,” kondigde ze aan, meer dan zeker dat hij heel gewillig zou zijn om hierop in te gaan.

Marlee
Landelijke ster

marlee schreef:
Carlo kon er niks aan doen, maar toch een soort trots te voelen eenmaal Lu meer begon te ontspannen in zijn bijzijn, en hem zelfs haar guardian angel noemde. Hij uitte het in een lichte grijns, ''It was about time you got one.''
Tegen de tijd dat ze thuis waren, stapte Carlo uit om haar spullen van de achterbank te halen. Hij was in een veel beter humeur dan toen hij net uit die lift stapte, maar de lucht was dan ook geklaard en zijn gevoelens voor Lu leken steeds sterker te worden.
Toch overrompelde haar opmerking hem, en keek hij haar met twee grote ogen aan voordat hij iets kon zeggen. Afgeleid door haar vingers die om zijn pols lagen, keek hij even in haar bruine ogen. ''Are you testing me, Lu? Because I wanted to.''
Voor een moment twijfelde hij of hij moest terugtrekken of haar verlangen beantwoorden, maar het was ook zijn verlangen en iets aan haar zij hem dat ze het deze keer echt wou.
Daarom verlegde hij zijn hand naar haar hals, waarbij hij zorgvuldig een pluk haar achter haar oor streek, om vervolgens heel langzaam zijn lippen op die van haar te drukken, daarbij elk stukje verkennend. De aanraking vulde zijn hart met liefde en nam hem zo intens in het moment dat hij de spullen uit zijn hand liet vallen om daarmee Lu dichter naar zich toe te trekken.
Hij was het niet gewend dat een simpele kus hem zóveel harstocht kon geven en het liefst liet hij haar niet weer los. ''You can ask for that anytime,'' zei hij, eenmaal hij zich met lichte moeite had teruggetrokken. Maar zijn ogen sprankelden en zijn lippen waren nog steeds zó dichtbij dat ze ieder moment weer verenigd werden met die van Lu.

@Rave

Mysteryland
YouTube-ster

mysteryland schreef:
Het liet Lu grijnzen, hoe ze er weer in slaagde om Carlo te verbazen. Door haar opmerking leek hij volledig overrompeld waardoor hij in stilte met grote ogen naar haar keek. Lu knikte langzaam op zijn vraag. Ja, ze was hem aan het testen. Ze wou hem zien twijfelen om hem dan vol overgave zich te voelen verliezen in een hartstochtelijke kus. Wat ze absoluut niet wou, was dat hij zonder nadenken meteen toe hapte.
Echter sloeg Carlo haar ook uit het lood als hij teder langs haar wang en hals streek om haar donkerbruine haren uit haar gezicht te strijken. Het liet haar branden van verlangen wat haar haast opgelucht liet voelen als ze Carlo’s lippen eindelijk op de hare voelde. Geen voorzichtig, klein kusje, geen harde, ruwe kus omdat ze nood had aan zijn aandacht. Het was een kus vol passie, maar wel heel teder. Het duurde niet echter lang. Toch had Carlo alles letterlijk uit zijn handen laten vallen voor haar om haar dichter in zijn armen te trekken.
”I’m keeping you up to that promise,” fluisterde Lu tegen zijn lippen aan nadat ze heel kort even van elkaar gescheiden raakten.
Nu wou ze niets liever dan meer van hem. Zijn lippen, handen, huid tegen de hare. Immers had ze hier naar haar gevoel lang genoeg op moeten wachten. Tegelijkertijd was een kus de veilige zone. Hiermee vertrouwde ze Carlo én zichzelf volledig. Daarom liet ze hen niet langer in spanning. Ditmaal kuste Lu hem weer uit zichzelf. Haar armen sloeg ze om zijn nek heen zodat ze zichzelf er volledig in kon verliezen. Pas na een paar minuten ongegeneerd in zijn armen te staan kussen, zomaar op straat in het deurgat, liet ze hem weer met tegenzin los.
Het leek wel alsof ze plots iemand compleet anders was. Haar ogen sprankelden, ze lachte haar tanden bloot en ze leek bovenal compleet zorgeloos voor het eerst in jaren. Omdat ze nog half op straat stonden en er omstanders langs hen liepen, ontsnapte er zelfs een meisjesachtige giechel aan haar mond waardoor ze Carlo losliet om een hand over haar mond te slaan. Hij haalde werkelijk het beste in haar naar boven.
”I think we should get inside,” zei Lu nog glimlachend. “You got me distracted.”
Voor hij kon reageren, glipte ze langs hem heen om nieuwsgierig op onderzoek uit te gaan. Nu zag ze echt wie Carlo was. Er zat meer achter hem dan enkel inspecteur zijn. Hoewel zijn werk duidelijk het merendeel van zijn bezigheden bepaalde. Nog geen minuut verder, had ze al in kasten geneusd om er een fotoboek uit te pikken. Ze wist waar ze moest zoeken.
"Whaaat - you like kids?"In een mum van tijd stak ze hem een foto met kleine kinderen onder de neus, met grote, vragende ogen. Haar nieuwsgierigheid kon ze niet onder stoelen en banken steken.

Marlee
Landelijke ster

marlee schreef:
Carlo voelde zijn hart sneller kloppen zodra Lu haar handen in zijn nek legde en hem ditmaal kuste. Het maakte niet uit dat ze daar zo in de straat stonden, dat er voetgangers voorbij kwamen, of wat zijn buren ervan moesten denken. Lu en hij maakten elkaar gelukkig en dat mocht iedereen weten.
Het was Lu die hem deze keer losliet, gevolgd door een schattig gegiechel waarna ze een hand voor haar mond sloeg. Daarop grijnsde Carlo, hij voelde zich even weer een tiener die voor het eerst gekust had. Ergens zat er waarheid in, het was lang geleden dat Carlo iemand gekust had waarbij er gevoelens in het spel waren, waarbij hij nuchter en schaamteloos gewoon op straat stond in het zicht van voorbijgangers en het hem nog steeds niks kon schelen.
“Go ahead,” mompelde hij nog, terwijl Lu al langs hem heen glipte om zich thuis te maken in zijn huis. Terwijl hij de spullen opraapte en een plekje gaf in de gang, hoorde hij Lu al rondneuzen in zijn woonkamer.
Hij keek even naar de foto die ze hem onder ogen drukte en glimlachte. “Yeah, those are my nieces, the children of my brother. They stay over every two weeks, by the way.” Hij keek even in haar nieuwsgierige ogen en grijnsde.
Hij had geen idee of dat het antwoord was waarop ze gehoopt had, maar het idee van Lu met een baby liet hem wel grijnzen. Hij zag zichzelf nog niet eens met kinderen voor zich, maar had er dan ook nooit serieus over nagedacht.
Het contrast met zijn broer was daarom ook zo groot, omdat hij anders dan Carlo al heel vroeg was gesetteld en inmiddels een vrouw, twee kinderen, en een mooi vrijstaand huis had. En dat terwijl ze niet eens zo heel veel jaar verschilden, geen wonder dat z’n moeder zat te pushen dat Carlo wat meer zijn best moest doen in de liefde. Als hij zijn broer zo gelukkig zag met zijn familie, dan was het ook wel iets wat hij zou willen. Anderzijds was hij nu fulltime aan het werk, en daar was hij voor nu ook tevreden mee.
“I’m gonna take a shower, make yourself at home.” Hij legde het boek terug in haar handen en streek daarbij heel even zijn vingers langs haar hand.
“Don’t runaway.” Hij knipoogde vlug, maar zijn ogen spraken meer dan dat, hij hoopte echt dat ze bleef, het liefst zo dicht mogelijk bij hem.

Mysteryland
YouTube-ster

mysteryland schreef:
Lu's vingers tintelden wanneer Carlo het boek terug in haar handen legde waarbij hij haar zacht aanraakte. Hij zag de kinderen van zijn broer alleszins graag, dat was duidelijk. De glimlach die om zijn lippen ontstond bij de aanblik van de foto deed haar hart smelten.
"I won't go anywhere without you," verzekerde ze Carlo na zijn knipoog die haar terug liet grijnzen van oor tot oor.
Lu liet zich neerzakken op de bank met het fotoboek op haar schoot. Het was vreemd om een gelukkig gezin te zien. Iedereen aan het glimlachen op alle foto's. Haar huidige gezin was compleet uiteen gevallen. Nichtjes of neefjes zou ze alleszins nooit krijgen nu Valentina er niet meer was. De enige optie was om zelf een gezin te stichten waar ze een nieuwe start mee kon nemen. Echter was dat een ver van haar bed show, waarvan ze nog niet kon geloven dat zoiets haar echt gegund zou zijn. Het leek eerder alsof ze na alles nog wat meer leed en pijn zou mogen verwachten. Daarom vond ze het voorlopig prima dat alles met Carlo op zijn pootjes terecht kwam, zolang hij in haar leven bleef had ze weer een lichtpuntje.

De weken nadien verliep het perfect tussen Lu en Carlo. Aan verliefdheid hadden ze geen gebrek. Het enige waar Lu de grens trok, was samen slapen. Niet omdat ze Carlo niet vertrouwde, maar omdat ze zichzelf niet kon inschatten. Met hem mocht er niets mislopen. Het gevoel dat ze bij Carlo had, was onbeschrijfelijk alsof ze met haar hoofd in de wolken liep en niets haar humeur kon verpesten. Daarom wou ze niet dat ze door zichzelf te ver te laten meeslepen, alles tussen hen laten verpesten. Grenzen aangeven was niet bepaald haar sterkste punt. Daar speelde ze teveel mee.
Op het vlak van op haar eentje terug de wereld verkennen, nam ze pas na drie weken de eerste stap. Andrei kwam haar niet halen, daar was ze zeker van. Haar naam kwam niet meer in het proces voor en bovendien betekende ze te weinig voor hen. Het hielp natuurlijk ook dat ze in het huis van een inspecteur sliep, Andrei zou geen slapende honden wakkermaken.
Lu had zichzelf nooit als een huisvrouw gezien, maar het had iets ontspannends om zoveel mogelijk in orde te brengen. Winkelen, koken, dat viel op zich best mee. Alleen maakte ze er een rommeltje van, iets waar ze zich absoluut niets van aantrok.
Met wat tasjes in haar handen kwam ze thuis na een ochtend winkelen. Toen ze de deur opende, hoorde ze lachende kinderstemmetjes. Het overviel haar compleet, zich niet bewust dat zijn nichtjes vandaag langskwamen nadat ze de vorige keer hadden afgezegd. Lu werd er compleet mee overvallen met de huiselijke sfeer die er hing. Ze had zichzelf nooit kunnen voorstellen dat ze ooit zou thuiskomen bij een gelukkige man die vrijwillig op lachende kinderen paste. Heel onwennig en met een ongemakkelijk gevoel wandelde ze de woonkamer in.
"Lu!," riep één van de twee al naar haar. "Are you in loooove?," vroeg de andere nieuwsgierig terwijl Lu haar tassen op de grond zette. Nog steeds moest ze wennen aan het beeld. Heel even zag ze de andere mogelijkheid in haar leven, waarbij haar kind met Matt er nog zou zijn. Opnieuw legde ze haar hand over haar buik terwijl ze even moest bekomen voor ze kon antwoorden op de vraag.
"Yep, are you?," vroeg Lu met een grijns terug waarna ze Carlo aankeek met een glimlach.
Het voelde fijn om deel uit te maken van het gezin. Bij hem zijn, werd elke dag beter.

Marlee
Landelijke ster

marlee schreef:
Er was een tijd geweest dat Carlo zich met hart en ziel op zijn werk had gericht. Het kon hem niet schelen dat hij overuren maakte of dat hij thuis het papierwerk erbij pakte, hij kon pas ontspannen zodra een zaak was opgelost. Maar nu, wetend dat er iemand op hem wachtte, kon hij de meeste dagen niet snel genoeg thuis raken.
Als hij vrije tijd had, probeerde hij meestal wat leuks te doen met Lu. Maar zelfs als het iets simpels was, vond hij daar genoegen mee. Het was haast vreemd om te denken dat het ooit anders was geweest, zijn gevoelens leken zelfs met de dag te groeien. Dat ze nog steeds apart van elkaar sliepen kon hem niet schelen, Carlo gaf haar de tijd die ze nodig had, omdat hij niet iets kon laten gebeuren wat haar zou afstoten. En bovendien wilde hij haar niet herinneren aan alle slechte ervaringen die ze had meegemaakt met mannen en seks. Als het zover zou komen, dan wou hij dat Lu het even graag wou als hij. Overigens had ze hem al vaak genoeg laten denken dat het wel zover was, om hem vervolgens met alleen maar meer verlangen te laten wachten. Echter nam hij haar dat niet kwalijk, en bewonderde hij haar des te meer.
Carlo zat op de bank met Merle en Esmée toen Lu thuiskwam. Op de achtergrond was het geluid van een kinderprogramma, maar beide meisjes hadden het te druk met andere dingen om naar de tv te kijken. Hun aandacht werd getrokken door Lu die de kamer binnenkwam, enigszins wat beduusd door het lawaaierige bezoek.
Carlo grijnsde, en pakte Lu haar hand eenmaal ze dichtbij genoeg was. ''I am, very much in love...'' zei hij langzaam, terwijl hij de meisjes hoorde giechelen. ''Which is why, ...'' hij trok Lu dichter naar zich toe, totdat ze dichtbij genoeg stond om haar bij hem op de bank te trekken en haar in zijn beide armen te sluiten. ''I'm gonna overload you with kisses,'' zijn lippen waren al in haar hals en drukte hij zachtjes op haar huid, waarna hij een spoor van kusjes naliet. Jammer genoeg hoorde hij Merle en Esmée op de achtergrond gieren en moest hij haar na een poosje wel loslaten. ''Oh, the girls have a sleepover by the way. I kinda promised them to do something fun today,'' zei hij, terwijl hij overeind kwam, maar nog steeds met een lichte grijns op zijn gezicht. Op dat moment kwam ook Merle aangerend die onstuimig in zijn armen springt. ''Does Lu wants to go swimming with us?,'' vraagt ze, terwijl Carlo haar omdraait op zijn schoot. ''I don't know, maybe you should ask her?,'' zei hij tegen Merle, die Lu nu verwachtingsvol aankeek.

Mysteryland
YouTube-ster

mysteryland schreef:
Lu kon niet anders dan betoverd in Carlo’s ogen staren terwijl hij haar langzaam dichterbij trok. Haar binnenste flakkerde op, alsof hij haar nog steeds met elke aanraking, blik en met lieve woorden in vuur en vlam zette. Gewillig liet ze zich in zijn armen trekken, even de wereld rondom zich vergetend tot hij haar overlaadde met kusjes. Lachend probeerde ze zich los te maken.
“O my god, there are kids watching,” lachte ze naar Carlo, maar kuste hem wel nog vol op de mond voor ze recht krabbelde.
“Nice, I fucking love sleepovers,” zei Lu zo enthousiast mogelijk.
“And it’s all going to be fun, cause I’ll go swimming with you all,” glimlachte ze.
Lu nam de tijd om onderweg naar het strand Merle en Esmée te leren kennen. Beiden waren ze de braafste kinderen die ze ooit had gezien. Ze deden alles wat ze vroeg en liepen zonder problemen aan haar hand. Ze vroegen beleefd dingen met ‘alsjeblieft’ en ‘bedankt’. Verder waren ze ook zo lief en vrolijk. Een groot contrast met haarzelf.
“I never laughed when I was little,” zei Lu terwijl ze naar Carlo keek. “Only when I earned something and could make Valentina smile…”
Merle en Esmée liepen hand in hand voor hun uit, elke met een rugzakje op hun rug. Het liet haar denken aan Valentina en haarzelf, twee handen op één buik. Al had Esmée het gelukkig beter, ze hoefde zich geen zorgen te maken, ze kon kind zijn omdat ze haar ouders en Carlo had om voor hen te zorgen.
“That’s why I can’t be hungry, it takes me back to the times that I couldn’t eat because I gave Valentina everything I owned.”
Lu liep zelf hand in hand met Carlo en graaide snel naar Merle haar hand om haar dichter bij zich te trekken omdat het drukker werd.
“Did you like being a kid?,” vroeg ze nieuwsgierig aan Carlo waarna ze hem losliet om Merles hand zachtjes beet te nemen zodat Esmée zich aan Carlo’s zijde kon voegen, beide kinderen druk taterend over het strand en wat ze allemaal gingen doen.

Marlee
Landelijke ster

marlee schreef:
Met zijn blik op de kinderen en de omgeving gericht, probeerde Carlo te luisteren naar Lu. Het was een gewoonte geworden om altijd op zijn hoede te blijven als hij zich in het openbaar toonde, en al helemaal als hij geliefden bij zich had.
Toch wende zijn blik af naar Lu toen ze vertelde over Valentina, en trok hij haar dichter tegen zich aan. ''That time is over now. You don't have to feel like that again,'' verzekerde hij haar. Carlo vond het verschrikkelijk om te horen hoe ernstig de situatie eigenlijk was geweest. Des te meer keek hij ervan op hoe sterk ze er eigenlijk was uitgekomen.
Zodra ze zijn hand losliet om Merle beet te nemen, kwam Esmée zelf al naast hem lopen. Het was bijzonder hoe deugdzaam de kinderen eigenlijk waren. Vooral in vergelijking met hoe hij en Lorenzo, en zelfs hun zusje zich soms hadden gedragen. Hij moest daarom ook lichtjes grijnzen bij haar vraag. ''I guess we were happy children. I mostly remember always trying to keep up with Lorenzo, him just being a few years older. But then we were already teenagers. And well, I'm still behind,'' zei hij, terwijl hij even naar de kinderen knikte. Gelukkig had hij daar zelf totaal geen moeite mee, waardoor er een klein lachje vanaf kon.
Esmée begon al half te rennen zodra hun voeten het zand raakten en uit enthousiasme begon ook Merle harder te joelen.
''That's why my mother will be so happy when she finds out a woman is living in my house.'' Zijn ogen glunderden even toen hij Lu zachtjes een kus op haar hoofd drukte, waarna zijn aandacht werd getrokken door Esmée die aan zijn arm begon te trekken.
''Hurry, hurry!,'' riep Esmée, alsof de zee anders zou verdwijnen. Toch luisterde Carlo naar haar wensen en zodra ze een plekje hadden gevonden stonden ze in no time klaar om de zee in te rennen. Voor Carlo was dat simpel, hij hoefde alleen zijn shirt over zijn hoofd te trekken en zijn slippers aan de kant te schuiven.
''Not so fast, Esmée. Don't you want to bring any of the floaties we brought?,'' vroeg hij terwijl hij een grote roze flamingo uit de tas haalde, die hij eigenlijk helemaal niet wilde opblazen. ''I want to go without the flamingo!,'' zei Esmée vastberaden, waarna ze kleine stapjes richting het water begon te zetten. ''Allright then. You coming?,'' hij grijnsde nog even snel naar Lu, voordat hij werd meegetrokken door Esmée die viel te enthousiast was om het water in te gaan, omdat ze waarschijnlijk geen idee had hoe koud het water eigenlijk zou zijn.

Mysteryland
YouTube-ster

mysteryland schreef:
Lu glimlachte naar Carlo, ze geloofde hem ondertussen op zijn woord als hij beloofde dat ze zich nooit meer zo zou voelen. Hij leefde in een andere wereld, eentje waar zij nu dankzij hem ook bij hoorde. Het verbaasde haar dan ook niet dat hij en zijn broer een fijne jeugd hadden gehad. Wat haar wel verbaasde, was dat hij het gevoel had dat hij achterop zat tegenover zijn oudere broer.
“You’re not behind. You’re amazing at your job, you literally save lives. You saved my life, but I’m the only one you get to safe like this. Got it, no other girls,” grijnsde Lu naar Carlo.
Ongelofelijk dankbaar was ze hem, maar het mocht wel duidelijk zijn dat haar privileges uitsluitend voor haar golden. Hij moest nu niet alle hulpeloze vrouwen naar huis nemen, want dan liep het niet goed af voor hem. Verder was ze nu vooral nieuwsgierig naar zijn moeder en de rest van de familie. Het feit dat hij haar al vernoemde en aangaf dat hij Lu zou voorstellen, was een opluchting. Carlo moest het echt wel met haar menen. Daarom lachte ze lieflijk naar hem, met glinsters in haar ogen.
“Damn, Carlo, looking good,” lachte ze plagend naar hem terwijl ze haar vingers over zijn borstkas liet glijden in het passeren.
Daarna kreeg Merle haar volle aandacht. Lu hielp haar met haar waterschoentjes aandoen zodat ze haar voeten niet kon bezeren, smeerde haar in met zonnecrème en deed haar zwembandjes aan. Daarna zwaaide ze naar Carlo om zijn aandacht te trekken als ze haar jurkje soepel uitspeelde om een mogelijks iets te krappe bikini te onthullen. Het liet weinig aan de verbeelding over. Lu haar kledingkeuzes waren tot op heden nog steeds niet bepaald zedig.
“Come on little one,” glimlachte Lu naar Merle die stond te trappelen van enthousiasme.
Lachend renden ze over het natte zand naar de rest toe. Gierend van de pret sprongen Merle en Lu hand in hand over de eerste golven om vervolgens de zee in te duiken. Lu liet haar pas los als Esmée haar hielp om op een floatie te kruipen. Zich bewust van het feit dat ze hen goed in het oog moest houden, wierp ze zich toch kort om Carlo’s nek. Haar nog warme lichaam drukte ze dicht tegen het zijne aan.
“Hey babe,” giechelde Lu.
Haar handen liet ze in zijn nek kriebelen en haar benen sloeg ze om zijn middel heen. Het was fantastisch hoe ze zorgeloos in de zee kon dobberen. Carlo was echt haar hele wereld, ze kon zich niet meer voorstellen hoe triestig alles moest zijn een leven terug zonder hem.
“I love you,” zei ze daarom impulsief, maar duidelijk oprecht.
Zacht beet ze in haar lip, alsof ze zichzelf betrapte op iets wat niet gezegd mocht worden. Haar blik bleef op de zijne rusten, afwachtend en hoopvol. Haar hart sloeg weer op hol bij de gedachte aan wat Carlo voor haar betekende. Nu ze het toch als zelf had bevestigd, kon ze tegen zichzelf ook niet ontkennen dat ze tot over haar oren verliefd was op hem. Haar stralende lach, twinkelende ogen en dromerige blik verrieden het hoe dan ook toch wel.

Marlee
Landelijke ster

marlee schreef:
Carlo grijnsde even naar Lu na de opmerking over andere meisjes. ''What are you talking about? There's no more space in my...'' Zijn vingers raakten kort die van Lu aan. ''Heart?,'' voegde hij er gauw aan toe met een kleine grijns, voor hij kon benadrukken hoe vol zijn huis al was met dames vandaag.
Inmiddels was hij al lang in het water zodra Lu en Merle er eindelijk ook inkwamen. Ondanks dat, had hij al veelste lang zijn ogen op haar lichaam gericht totdat ze eindelijk dichterbij was. Hij had nog steeds met een hand de floatie vast, terwijl hij overvallen werd door Lu die in zijn armen sprong. ''Hey sexy,'' reageerde hij met een warme glimlach, terwijl hij haar benen om zijn middel voelde klemmen. Hij legde zijn arm om haar lichaam om haar dichterbij te nemen. Hij kon niet ontkennen dat hun lichamen zo dicht tegen elkaar, met enkel water om hen heen een vuurtje in hem aanwakkerde waardoor hij het spontaan heel heet kreeg.
Totdat hij haar de drie woorden hoorde zeggen. De glundering verdween even uit zijn gezicht, omdat ze hem er zo mee overviel. Wanneer ook niet zou Lu zulke impulsieve acties hebben?
Toch maakte zijn betrokken gezicht plaats voor een warme glimlach waarbij hij haar nog dichter naar zich toe trok, zodat hun lippen elkaar net niet raakten. ''You know what? I love you, too,'' zei hij gemeend, zijn hart sneller kloppend bij de woorden. Zachtjes drukte hij een kus op haar lippen waarna hij zich terugtrok om haar nogmaals diep aan te kijken. ''And I'm so fucking in love with everything about you.''
Hij liet haar stralen, maar in werkelijkheid had ze hetzelfde effect op hem. Hij herkende zichzelf niet terug, zo intens verliefd op een manier waarvan hij dacht dat het nooit zou kunnen gebeuren. Eigenlijk had hij zichzelf vanaf dag een compleet overgegeven aan haar charmes, en nu, weken later kwam hij erachter dat niets zo goed voelde als haar eindelijk in zijn armen te hebben, dat ze van hem was en hij evengoed van haar.
Hij had haar graag daar volmondig willen kussen, zonder schaamte, zonder het te proberen verbergen, maar net zodra hun lippen elkaar raakten hoorde hij een van de kids in het water plonsen waardoor hij razendsnel omkeek. Gelukkig was het Merle die hem met een pretgezicht toelachte.
''Oh hi cutie, you want kisses, too?,'' hij dook nog net niet onder water om haar te horen gillen van de pret, waarna hij haar kleine lichaam in zijn handen nam om haar boven het water te tillen. Het was gewoon te lief om haar kleine vingers om zijn handen te voelen klemmen dat hij haast zelf een kinderwens kreeg, terwijl hij Lu even bleef aankijken.

Mysteryland
YouTube-ster

mysteryland schreef:
Geen plek meer in zijn hart... Lu twijfelde er evenaan of zij niet ook teveel was, want heel even betrok zijn gezicht. Het voelde alsof er een steen in haar maag lag. Tegenwoordig probeerde ze zich wat minder impulsief op te stellen, maar blijkbaar was dit moeilijker gezegd dan gedaan. Al had ze nooit verwacht dat Carlo geschrokken zou reageren, was het dan niet duidelijk uit haar gedrag?
Algauw verdween al haar onzekerheid als sneeuw voor de zon wanneer ze Carlo's warme glimlach zag. Ze duwde zacht tegen zijn schouder aan. Ongelofelijk dat hij haar zo liet schrikken terwijl hij haar ook graag zag. Ze kuste hem zacht terug en ze kon niet anders dan hem even diep in de ogen kijken om weg te dromen bij zijn woorden. Wat een geluk dat hun paden elkaar gekruist hadden. Nooit eerder was ze iemand als hem tegengekomen, misschien ook omdat ze er niet voor open stond.
"You got me worried for a second," grinnikte Lu terwijl ze toekeek hoe Carlo Merle uit het water viste om haar lachend boven zijn hoofd te tillen.
Met een warme glimlach keek ze naar het tafereel om dan zelf Esmée op haar rug te laten klimmen zodat ze samen op de flamingo konden proberen kruipen. Het was aandoenlijk om Carlo bezig te zijn met zijn nichtjes, wetende dat hij al jaren tijd vrijmaakte voor hen in zijn drukke schema. Hierdoor vergrootte de drang om haar eigen gezin te starten, al wist Lu dat ze dit echt nog niet kon maken om zo snel zo'n overhaaste beslissing te nemen. Voorlopig zou ze ook meer dan genieten van hun tijd samen met hun tweetjes. Echter was het iets wat al jaren bleef knagen. Sinds ze voor Valentina zorgde en alles met Matt verloor, voelde ze zich onvolledig. Nu zelfs Valentina er niet meer was, bleef ze zich diep vanbinnen eenzaam voelen omdat ze nergens echte familie overbleef. Haar relatie met Carlo overtrof natuurlijk alle negatieve gevoelens, maar het liefst van al had ze ditmaal haar eigen gezin wat niemand ooit van haar zou kunnen afnemen. Tenminste, dat hoopte ze dan toch.
"Splash fight!," riep Esmée ondertussen uit waardoor Lu en zij zo hard mogelijk in het water begonnen te slaan om Merle en Carlo volledig te bedelven. Gelukkig was alles vandaag leuk en luchtig, waardoor Lu niet te lang bij het verleden kon blijven stilstaan. Gierend van het lachen gleden ze terug het frisse water in om nadien het strand op te lopen om de ijskar tegen te houden die langs de strandgasten reed.

Marlee
Landelijke ster

marlee schreef:
De rest van de dag aan het strand bestond uit ijsjes eten, in de zon liggen en van de zee genieten, maar vooral van elkaar.
''Let me do your back too,'' zei Carlo tegen Lu die al lag te zonnen, nadat hij Merle en Esmée opnieuw had ingesmeerd, die nu alweer druk met elkaar aan het spelen waren. Ze zouden een beetje intimiteit niet eens doorhebben.
Hij rolde op zijn zij, en gaf Lu een kus op haar wang voordat hij half overeind kwam om de zonnebrand te pakken. Met één hand, haalde hij voorzichtig haar bikinibandjes aan de kant, terwijl zijn andere hand haar haren van haar rug streek. Hij spoot de zonnebrand op haar rug en wreef zachtjes met zijn zijn handen over haar schouders en haar rug, langer dan nodig was. Zijn vingers maakten figuurtjes op haar huid net zo lang tot hij zich naast haar liet vallen en haar intens aankeek. ''You're so beautiful, Lu.''
Er kwam geen einde aan de verliefdheid die ze naar elkaar uitstraalden en Carlo wist zijn ogen niet van Lu af te houden. Het was dat er kinderen bij waren, maar anders had hij zich allang begeven.
Ze sloten de avond af met pizza eten en eenmaal ze weer thuis kwamen, waren de kinderen bek af. Logisch natuurlijk, de dag bij het strand had ze volledig uitgeput. Carlo had het bed op de logeerkamer opnieuw opgemaakt terwijl Lu ondertussen in de badkamer was om ze klaar te maken voor bed.
Doordat ze de hele dag samen hadden doorgebracht, begon hij steeds meer het gezinsgevoel te krijgen en eigenlijk begon hij te merken dat hij dat helemaal niet erg vond. Hij kon geen genoeg krijgen van Lu en hij kon zelfs wel wennen aan een paar drukke kinderen om hem heen. En zelfs Lu die zo zorgzaam met Merle en Esmée omging bevestigde zijn diepe gevoelens voor haar opnieuw.
''Lu,'' hij sloeg zijn armen van achteren om haar heen en keek haar even aan via die spiegel. Achter hem waren Merle en Esmée hun tanden aan het poetsen, beide in de pyjama en fris gedoucht.
''Do you want to sleep with me tonight?,'' vroeg hij haar. De andere optie was natuurlijk dat hij op de bank zou slapen, maar hij hoopte op het eerste. Sinds de logeerkamer nu bezet was, waren ze haast noodgedwongen hetzelfde bed in te duiken, tenzij ze dat natuurlijk echt niet wou. De laatste keer dat ze dat geprobeerd had was het namelijk helemaal misgegaan en Carlo wilde alles behalve dat dat weer zou gebeuren.

Mysteryland
YouTube-ster

mysteryland schreef:
Lu genoot van de rust op het strand. Hoewel ze joelende kinderen rondom zich hadden, stoorde het haar absoluut niet. Doorheen de dag had ze ook voldoende momentjes met Carlo waarbij ze zich toch eventjes alleen op de wereld waanden. Haar volledige lichaam ontspande onder Carlo’s handen, zeker toen hij haar rug insmeerde. Met een brede glimlach keek ze hem nadien aan en nam zonder moeite zijn complimentje aan. Bijzonder vond ze het, hoe hij haar mooi kon vinden, oprecht knap. Vooral omdat ze wist dat hij haar als geheel zag, haar karakter ook graag had.
‘s Avonds splitsten ze de taken op. Lu was omringd door Frozen spullen, pyjama’s, knuffels, dekentjes. Daarom was ze blij als Carlo verscheen in de spiegel, een beetje mannelijkheid rondom haar. Zijn armen voelden stevig en gespierd aan daarom liet ze haar vingertoppen erlangs glijden.
“Sure thing,” grijnsde ze met een ondeugende spil via de spiegel naar haar lief, haar billen duwde ze naar achter voor ze zich losmaakte om hun olijke tweetal in hun bed te stoppen. Na een verhaaltje riep ze naar Carlo dat hij op haar moest wachten in de slaapkamer. Samen slapen gingen ze zeker doen, meer dan dat ook. Het begon raar aan te voelen dat ze elkaar aanraakten, flirten, zoenden, maar nooit verder gingen. Daarom werd het tijd dat ze meer ondernam. Al was ze niet van plan om het zomaar te ondergaan, alsof het moest. Dat was verleden tijd, niemand kon haar ooit nog dwingen. Daarom had ze wel iets in gedachten om zich veiliger te voelen.
Lu griste zijn handboeien uit de kluis, Carlo was hopeloos als het aankwam op codes verbergen voor haar. Ze hield haar hand achter haar rug, bewust dat ze het slim moest aanpakken. Slim op dit vlak betekende dat ze hem een beetje moest manipuleren en dat was exact de reden waarom ze nu op lingerie na helemaal niets van kleren droeg.
Met een speels, ondeugend lachje om haar lippen kwam ze wijdbeens over hem zitten. Ze kreeg haar kippenvel bij de gedachte aan Carlo’s huid tegen de hare. Als ze al zo kon genieten van zijn lippen en simpele aanrakingen, beloofde dat wat voor straks.
“I’m really, really sure about this,” kondigde ze al aan voor hij van gedacht kon veranderen om de mood te verpesten door te twijfelen.
“So put your hands above your head,” fluisterde ze terwijl ze zich wat meer voorover boog wat hem een schitterend uitzicht bezorgde.
Ondertussen steunde haar hand langs zijn hoofd en bewoog ze haar lippen dichter naar de zijne toe. Haar plan was simpel, ze zou hem vastboeien aan de bedstijlen om vervolgens zelf de leiding te nemen.

Marlee
Landelijke ster

marlee schreef:
Na zijn nichtjes in bed te hebben gelegd, was Carlo braaf zoals Lu had gezegd alvast naar de slaapkamer gegaan. Alsof het zijn eerste keer was, voelde hij een soort enthousiasme die hij uitte in het zenuwachtig heen en weer lopen in de kamer. Hij stelde zichzelf de vraag of hij niet te opdringerig was geweest en of ze niet te snel gingen, maar nadat ze elkaar gezegd hadden hoeveel ze eigenlijk van elkaar hielden, en door die ondeugende blik die Lu hem had toegeworpen in de badkamer wist hij dat hij zich eigenlijk geen zorgen hoefde te maken.
Toch vroeg hij zich af waarom het zo lang duurde, maar ging uiteindelijk in bed zitten om even later Lu binnen te zien komen in enkel haar lingerie. Zijn ogen richtte hij op de hare, op haar lippen, haar ronde vormingen en smalle taille. Nu hoefde hij niet meer te verbergen hoe erg ze hem verleidde, hoe aantrekkelijk hij haar vond, zoals dat in het pashokje was geweest, en op vele andere momenten. Hij was zelfs even beduusd door haar betoverende verschijning en legde zijn handen op haar bovenbenen eenmaal ze over hem kwam zitten. Hij had niet eens gezien dat ze iets achter haar rug hield, en grijnsde lichtjes eenmaal ze hem verzekerde dat ze wist waar ze mee bezig was.
''Good, because I can't stay away if you keep teasing me like this,'' zei hij zacht, terwijl zijn handen over haar heupen naarboven gleden. Zijn vingertoppen raakten nog net haar bh-randje toen ze hem vroeg zijn handen boven zijn hoofd te leggen. Hij keek haar even diep aan in haar ogen aan voor een ondeugend lachje rond zijn lippen verscheen. ''You're wild, Lu. You amaze me everytime,'' fluisterde hij, waarna hun lippen elkaar vlug en heel zachtjes aanraakten in een vlinderlichte kus. De drang om haar lichaam te verkennen met zijn eigen handen was groot, maar toch respecteerde hij haar keuze omdat hij ergens doorhad dat dit meer was uit haar eigen veiligheid dan lust.
''You'll regret it, though,'' zei hij eenmaal zijn handen boven zijn hoofd lagen en Lu voorover boog om zijn handen vast te boeien aan de bedstijlen. Dat daarbij haar borsten boven zijn gezicht hingen maakte het voor hem des te moeilijker. Hij voelde daarbij zijn verlangen met de seconde opbouwen en het liefst zou hij nu haar lichaam willen voelen onder zijn handen, maar eenmaal hij uit impuls zijn handen probeerde te verplaatsen was het al te laat.
Hij beet even op zijn lip en sloeg zijn ogen op naar Lu. ''I'm all yours,'' zei hij toen tegen haar met volle overtuiging, al had hij niet veel meer keuze.

Mysteryland
YouTube-ster

mysteryland schreef:
Lu voelde zijn handen op haar bovenbenen, zacht en even snel weer weg als ze er beland waren. Zijn handen hadden nog hopeloos een poging gedaan om haar van de laatste restjes stof te ontdoen, te voelen, maar hij gehoorzaamde. Een wonder vond ze het, hoe ze zich verbonden voelde tot hem. Bij hem voelde ze zich een gelijke. Zijn ondeugend lachje, liet haar gedachten al op hol slaan. Hoe iemand zo ongelofelijk knap als hem tegelijkertijd zo lief en teder kon zijn, verwonderde haar. Carlo was er één uit de duizenden en de hare.
“You amaze me even more, that’s why I love you,” herhaalde Lu ditmaal doordachter, bewust.
Na de vlinderlichte kus op haar lippen, kon ze zichzelf haast niet bedwingen. Uiteindelijk, eenmaal ze zich tergend traag van de laatste kledingstukken ontdaan, hield ze het zelf amper nog vol. In een mum van tijd na het voelen van zijn lichaam onder het hare, had ze al gehaast naast de sleutel gegraaid om volledig op te gaan in zijn armen en het moment.
“You’re mine and I’m yours too,” kreeg ze nog uitgebracht voor ze hem zo vol overgave kuste dat ze niets anders voelde dan zijn lichaam onder het hare.
Met hem voelde het haast magisch. Nooit eerder had ze zichzelf er zo in kunnen verliezen. Carlo’s lippen en aanrakingen waren verslavend en ze beklaagde het zich nadien dat ze het zo lang had uitgesteld.

Vanaf die nacht was alles ook anders. Als ze voordien al close waren, dan waren ze nu onafscheidelijk. Het voordeel aan Carlo’s werk was dat ze nog haar vrijetijd had, haar eigen leven kon ze beginnen opbouwen. Die vrijetijd begon met het terugzien van Jess.
Net daarom had ze met de feestdagen extra haar best gedaan. Of iedereen haar haar zin gaf omdat ze medelijden hadden of net omdat ze effectief zin hadden in haar plannen, dat kon ze nog moeilijk uitmaken. Hoe dan ook was ze erin geslaagd om Jess mee te krijgen naar een club, een veilige club, eentje waar ze op kon vertrouwen dat ze er plezier konden maken. Om Carlo ook enthousiast te maken over de avond, had ze zijn partner meegevraagd. Die twee konden wel eens een avondje uit gebruiken. Als Carlo niet aan het werk was, was hij bij haar en daar moest er nodig nog wat extra ontspanning bij, want ze putte hem behoorlijk uit nu ze ontdekt had hoe verdomd goed hij was in bed.
“Heeeey!,” riep ze enthousiast uit naar Jess en trok haar in een dichte knuffel.
Jess en zij hadden contact gehouden, voorheen hadden ze elkaar niet goed gekend, maar om één of andere reden had Lu het gevoel dat ze elkaar al eeuwen kenden. Naast Carlo was ze haar tweede en laatste persoon op aarde die ze graag had. Metin was een twijfelgeval, die telde niet mee.
Lu liet Jess los om meteen weer Carlo’s hand beet te grijpen, bang hem te verliezen in de menigte aan de deur. Zijzelf was gehuld in glitterend roze jurkje dat weinig aan de verbeelding overliet. Ze was dan misschien ongelofelijk trouw aan Carlo, haar kledingstijl straalde dat niet bepaald uit. Sommige dingen bleken onveranderbaar. Al had ze wel expres een hele dag niet gegeten, omdat ze zich zo opgeblazen voelde als een ballon waardoor ze bang was dat haar perfecte figuurtje compleet verpest zou zijn in de jurk.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld