marlee schreef:
De weken na die eerste nacht vlogen voorbij. Elke dag dat Carlo thuis kwam van zijn werk, vlogen de kleren zowat direct uit alsof ze geen tijd genoeg hadden om met elkaar door te brengen. Overigens niet dat Carlo dat erg vond, hij liet zich keer op keer leiden door zijn gevoelens en verlangen die alleen maar sterker leken te worden met de dag. Het gevoel dat hij steeds zekerder werd met Lu, deed hem realiseren dat het tijd werd om haar aan de rest van zijn familie voor te stellen. De enige reden dat hij daar nog mee wachtte, was omdat hij de zaak gesloten wilde hebben, zodat zijn kritische ouders haar niet zouden zien als het meisje dat hij gered had, maar als een zelfstandige vrouw, zijn vriendin.
Geen wonder dat hij Lu al gauw weer dichter tegen hem aantrok, nadat ze Jess enthousiast in omhelzing nam. Hij sloeg zijn arm stevig om haar heen, het was druk op de feestavond, hij had de blikken van andere mannen wel over haar lichaam zien glijden en het ergerde hem. En eerlijk, hij kon het begrijpen, sinds ze een hemels figuur had in het net te korte jurkje. Maar iedereen moest weten dat ze bezet was, dat ze van hem was.
''Good to see you, Jess. You look amazing,'' glimlachte hij naar Jess, die hem met blozende wangen bedankte. Het was nog niet zo lang geleden dat ze haar eindelijk weer naar huis lieten. Gelukkig voor haar, waren Carlo en Metin vanavond beide aanwezig, hun oplettendheid en instincten zouden niet bedolven worden onder drank. En bovendien was Carlo altijd voorzichtig met Lu in zijn buurt. Lu was impulsief en hij had haar al vaak genoeg uit de problemen geholpen om te begrijpen dat dat niet vlug zou veranderen.
Jess had voor het eerst sinds tijden haar best gedaan om er goed uit te zien vanavond. Sterker nog, ze was enorm enthousiast en ze had uren voor de spiegel gezeten om haar haar perfect gekruld te krijgen en haar gezicht op te doffen met make-up. Overigens droeg ze nog steeds niet veel make-up, maar genoeg om te laten zien dat ze haar best had gedaan en ze was thrilled met het resultaat.
Voor een moment was het zelfs even te veel toen ze in de spiegel keek, zichzelf in haar jurkje gehesen had en hakken eronder aan had getrokken. Ze was niet het type om uitbundig te kleden en ze wilde eigenlijk niet te veel aandacht trekken. Ze had zichzelf sinds ze weg was bij Andrei nog niet eens het moment gegeven om écht eens iets te doen wat ze zelf graag wou. Het was zelfs de eerste keer dat ze op stap ging, omdat ze zichzelf nog niet in het openbaar durfde te tonen. Toch besloot ze haar zorgen aan de kant te schuiven. Andrei zou haar niet komen opzoeken, als hij dat wou had hij dat allang gedaan. En bovendien werd ze de hele avond vergezeld door twee topagenten waardoor ze zich al een stuk veiliger voelde.
Snel was ze naar Lu en Carlo toegelopen eenmaal ze het tweetal had zien staan. ''Lu! I'm so glad to see you!,'' zei ze na haar vriendin een dikke knuffel te hebben gegeven. Ze knikte even naar Carlo, die Lu alweer beschermend naar zich toetrok. Lu had weinig details overgelaten als ze over Carlo praatte wanneer zij en Jess aan het bijkletsen waren. Ze besefte nu pas dat het de eerste keer was dat ze het koppel echt samen zag. ''You guys look cute together,'' zei ze meer tegen Lu, dan tegen Carlo. Ze was ontzettend blij voor Lu, en trots, dat ze ondanks alle ellende nu eindelijk gelukkig kon zijn. Het waren twee werelden, de Lu die ze had ontmoet de dag dat ze uit de club werden gered, en de Lu die nu naast Carlo stond, dolgelukkig en verliefd. Het was haar van harte gegund.
Ze trok gauw haar jas al gauw wat hoger over haar schouders om haar blote rug te bedekken. Ze moest toegeven dat het enigszins een beetje vreemd was om uit te gaan met Carlo en Metin, die ze eigenlijk nog nooit buiten hun werktijden om had gezien. Maar eigenlijk had ze geen nee willen zeggen, en ze kon het wel goed vinden met beide mannen. Ze zou het hoe dan ook een leuke avond voor zichzelf maken, ze verdiende het.
De weken na die eerste nacht vlogen voorbij. Elke dag dat Carlo thuis kwam van zijn werk, vlogen de kleren zowat direct uit alsof ze geen tijd genoeg hadden om met elkaar door te brengen. Overigens niet dat Carlo dat erg vond, hij liet zich keer op keer leiden door zijn gevoelens en verlangen die alleen maar sterker leken te worden met de dag. Het gevoel dat hij steeds zekerder werd met Lu, deed hem realiseren dat het tijd werd om haar aan de rest van zijn familie voor te stellen. De enige reden dat hij daar nog mee wachtte, was omdat hij de zaak gesloten wilde hebben, zodat zijn kritische ouders haar niet zouden zien als het meisje dat hij gered had, maar als een zelfstandige vrouw, zijn vriendin.
Geen wonder dat hij Lu al gauw weer dichter tegen hem aantrok, nadat ze Jess enthousiast in omhelzing nam. Hij sloeg zijn arm stevig om haar heen, het was druk op de feestavond, hij had de blikken van andere mannen wel over haar lichaam zien glijden en het ergerde hem. En eerlijk, hij kon het begrijpen, sinds ze een hemels figuur had in het net te korte jurkje. Maar iedereen moest weten dat ze bezet was, dat ze van hem was.
''Good to see you, Jess. You look amazing,'' glimlachte hij naar Jess, die hem met blozende wangen bedankte. Het was nog niet zo lang geleden dat ze haar eindelijk weer naar huis lieten. Gelukkig voor haar, waren Carlo en Metin vanavond beide aanwezig, hun oplettendheid en instincten zouden niet bedolven worden onder drank. En bovendien was Carlo altijd voorzichtig met Lu in zijn buurt. Lu was impulsief en hij had haar al vaak genoeg uit de problemen geholpen om te begrijpen dat dat niet vlug zou veranderen.
Jess had voor het eerst sinds tijden haar best gedaan om er goed uit te zien vanavond. Sterker nog, ze was enorm enthousiast en ze had uren voor de spiegel gezeten om haar haar perfect gekruld te krijgen en haar gezicht op te doffen met make-up. Overigens droeg ze nog steeds niet veel make-up, maar genoeg om te laten zien dat ze haar best had gedaan en ze was thrilled met het resultaat.
Voor een moment was het zelfs even te veel toen ze in de spiegel keek, zichzelf in haar jurkje gehesen had en hakken eronder aan had getrokken. Ze was niet het type om uitbundig te kleden en ze wilde eigenlijk niet te veel aandacht trekken. Ze had zichzelf sinds ze weg was bij Andrei nog niet eens het moment gegeven om écht eens iets te doen wat ze zelf graag wou. Het was zelfs de eerste keer dat ze op stap ging, omdat ze zichzelf nog niet in het openbaar durfde te tonen. Toch besloot ze haar zorgen aan de kant te schuiven. Andrei zou haar niet komen opzoeken, als hij dat wou had hij dat allang gedaan. En bovendien werd ze de hele avond vergezeld door twee topagenten waardoor ze zich al een stuk veiliger voelde.
Snel was ze naar Lu en Carlo toegelopen eenmaal ze het tweetal had zien staan. ''Lu! I'm so glad to see you!,'' zei ze na haar vriendin een dikke knuffel te hebben gegeven. Ze knikte even naar Carlo, die Lu alweer beschermend naar zich toetrok. Lu had weinig details overgelaten als ze over Carlo praatte wanneer zij en Jess aan het bijkletsen waren. Ze besefte nu pas dat het de eerste keer was dat ze het koppel echt samen zag. ''You guys look cute together,'' zei ze meer tegen Lu, dan tegen Carlo. Ze was ontzettend blij voor Lu, en trots, dat ze ondanks alle ellende nu eindelijk gelukkig kon zijn. Het waren twee werelden, de Lu die ze had ontmoet de dag dat ze uit de club werden gered, en de Lu die nu naast Carlo stond, dolgelukkig en verliefd. Het was haar van harte gegund.
Ze trok gauw haar jas al gauw wat hoger over haar schouders om haar blote rug te bedekken. Ze moest toegeven dat het enigszins een beetje vreemd was om uit te gaan met Carlo en Metin, die ze eigenlijk nog nooit buiten hun werktijden om had gezien. Maar eigenlijk had ze geen nee willen zeggen, en ze kon het wel goed vinden met beide mannen. Ze zou het hoe dan ook een leuke avond voor zichzelf maken, ze verdiende het.