Rye schreef: 'Ja, absoluut,' zei Avery. 'Ontzettend weerloos.' Ze keek weer naar het scherm. De musical was inmiddels afgelopen en toen zag ze kleine Sebastian richting de camera rennen. Lang leve home-video's, dit was zo schattig.
Rye schreef: Ook Avery werd even stil. Ze herkende de man van de foto die ze had gezien. Ze keek terug naar Sebastian. 'Seb...?' Welp, handig Avery, allemaal omdat jij die stomme musical wilde zien.
Rye schreef: Avery beet op haar lip. Ze wist gewoon niet wat ze moest zeggen en was bang dat alles fout zou zijn. En wie weet was het soms beter om stil te zijn...
Rye schreef: Avery keek weer naar het scherm. En hij was ook echt geweldig. Alles wat zij ooit van een vader zou willen. 'Het spijt me zo dat je... dat je hem kwijt bent...' zei ze zacht.
Duchess schreef: Sebastian was even stil en schudde zijn hoofd. 'Zo werkt het nu eenmaal,' glimlachte hij zwak. Mensen gingen nu eenmaal op een dag dood. De een alleen iets eerder dan de ander...
Rye schreef: Avery besloot Floris terug in zijn habitat te zetten en liep daarna weer snel terug naar Seb, waarna ze hem flink knuffelde. 'Maar toch...'