Rye schreef: Dayla keek op toen ze weer een vogel hoorde. Wacht, wat? Nu al, alweer? Ze floot even zodat de vogel haar spotte. Dat was wel heel snel...
Rye schreef: Dayla luisterde niet en wachtte totdat ze het bericht gelezen had. Maar natuurlijk. Komen ze nu mee. Ze zuchtte diep, stuurde een bericht terug en liet de vogel weer gaan. 'Helaas wel ja,' mompelde ze.
Rye schreef: Dayla beet op haar lip. 'Deze kant op,' mompelde ze. Naar het dichtstbijzijnde dorp gaan, paarden huren - en die waarschijnlijk niet meer terug brengen, maar hopelijk wel - en weer door. Ze hadden een lange weg te gaan.