Weronika schreef: Ik grijns en ga op de rand van het bed zitten. Ik streel langs haar benen en grijns. ik sta op en loop de kamer uit. in de deuropening blijf ik even staan en kijk om. "we gaan 's nachts nog een spelletje doen, dus rust maar uit." zeg ik met een valse grijns en loop de kamer uit.
Weronika schreef: Ik loop naar beneden en ga in de woonkamer zitten. straks zou ze echt een trauma overhouden. ik ga zitten en schenk een glas wijn voor mezelf in. wat ga ik hier van genieten. haar pijn is net een drug voor me. het kan me niks schelen of het slecht gaat, als ik het maar leuk vind. ik weet al wat ik ga doen straks.
Weronika schreef: Ik kijk naar de klok en besluit om nog wat langer te wachten. Om 1 uur 's nachts maak ik haar wakker en dan kan het beginnen. Ik schenk nog een glas wijn in en neem een slok. ze zou dit niet snel vergeten.
Weronika schreef: Terwijl ik alles klaarmaak kijk ik af en toe naar de klok. Nog 20 minuten en dan kom ik haar halen. Snel kijk ik alles nog en grijns tevreden. Dit zou ze niet snel vergeten. Na 20 minuten loop ik de kamer binnen en til haar op. Ik loop terug en zet haar op de bank. Met handboeien maak ik haar pols vast en met tape binden ik haar enkels vast.
xLeah schreef: Ik opende mijn ogen toen ik iets voelde. Ik raakte in paniek toen ik vast zat. Ik probeerse me los te wurmen wat niet echt wou. Ik keek angstig om me heen.
Weronika schreef: "Rustig maar." zei ik vals en ging wat touw halen. Toen ik terug zwam bond ik de touw om zo om haar heen dat het strakker zou worden als ik zou trekken. Ik maakte een andere touw op dezelfde manier vast aan haar nek. Ik verbond de touwen zodat een trekje ze allebei zou dichtknijpen.
xLeah schreef: Mijn nek deed zeer, en mijn handen ook. Ik voel me misselijk, ik wou hier weg. Ik trok wat maar dat deed meer zeer aan mijn nek. Ik bleef stil zitten, en keek angstig. Ik moest hier weg.
Weronika schreef: Ik trok nog meer en toen begon ze wat rood te worden, toen blauw en daarna paars. Toen ze paars was liet ik het los, te lang paars was de dood. Ik maak haar weer los en til haar op. Ik begin haar als een klein kind heen en weer te wiegen zodat ze op adem kan komen.
xLeah schreef: Mijn ogen werden groot, toen hij het touw aantrok. Ik had het gevoel dat ik doodging, nee, ik wou niet dood. Ik hapte naar lucht toen hij me los maakte. Ik voelde me slap worden. Ik liet mijn hoofd hangen, en sloot even mijn ogen.
Weronika schreef: Ik sta op en loop terug. Als ik weer in de kamer ben leg ik haar in bed en grijns. Als ze braaf doet is er geen straf, hopelijk blijft ze stout. Ik loop de kamer uit en trek de deur achter me dicht.
xLeah schreef: Ik deed mijn ogen weer open toen ik het koud kreeg. Ik zag dat ik weer in de slaapkamer was. Ik pakte de deken en deed hem over me heen. Ik ging rechtop zitten en keek de kamer rond. Ik moest hier nu weg, zo snel mogelijk. Ik stond op en liep naar het kleine raampje. Was dit mijn enigste uitweg? Ik deed het raampje langzaam open.
Weronika schreef: Ik liep naar het kamertje met alle monitoren die het huis laten zien. Ik kijk naar de kamer waar (ben de naam ff vergeten xd) sliep. Ik trok me wenkbrauw op als ze het raampje open schoof. Ik liep de trap af en deed de deur open. "Stoute meid.." zeg ik met een valse grijns en liep naar binnen. Ik deed de deur achter me dicht en kwam dichterbij.