Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG - you call me monster

Dumb
YouTube-ster

dumb schreef:
Voortekenen van zijn eigen neergeslagen mening waren vertoond op zijn gezicht, dat hij nu zo verborg door zich tot de schaduwen van een van de vele mensen te richten. Zijn lichaam stond nog naar Morte maar, met de strakgetrokken gelaatsuitdrukking en doordringende kijk, viel al wel af te leiden dat Gabriel zelf ergens anders aan dacht. Simpelweg uit nieuwsgierigheid liet hij haar klanken toe en deed hij geen moeite om haar het zwijgen op te leggen. Zijn grijns al ondeugend laten staan, desalniettemin hij zich na even weer stortte op het laatste beetje drank in het glas. In een jachtige beweging werd het achterover geslagen voor het in aanraking kwam met de kleine tafel, die zich nog geen paar meter van hem vandaan bevond."Everyone hides things. Some are better left alone in the dark." In hoeverre geheimen aan bod zouden komen, vormde geen punt om uit te moeten leggen. Elk persoon had een verhaal dat beter af was om in zijn of haar hoofd te bewaren en te verduisteren. Details die zaken op zouden kunnen lossen waar anderen honderden vragen over stelden, maar geen antwoord op konden vinden. Een grijns sierde zijn lippen in een ogenblik. Het plezierde hem enkel meer dat ze een voorstel deed of hij voor haar wou bestellen. De handgreep die de jongen deed ontstaan met zijn vingers, verstrengeld in de hare, begaf zich pas volledig in zijn gedachten. Waarom besloot hij het te laten lijken alsof ze elkaar al langer dan de afgelopen paar minuten kenden? Het voelde ergens wel fijn om haar hand in de zijne te voelen. Hij deed ertoe, het liet op zijn minst merken dat hij geen haat volle gevoelens had om boven water te brengen in zijn bijzijn. Althans, daar ging hij dan toch vanuit. Geglimlach verging lichtjes voor een wat meer geconcentreerde blik. "I am just gonna have pasta. I dont know what you feel about that?"

@Shinde

Account verwijderd

schreef:
Dromerig keek Gabriel voor zich uit. Al leek het eerder een uitdrukking alsof hij nachtmerries beleefde. Toen hij weer bij zijn positieven kwam, dronk hij zijn glas in één teug uit en het verbaasde haar nog steeds hoe vlot hij sterke drank binnen goot. Als zij dat zou moeten proberen, stikte ze er misschien zelfs in. Zelf nam ze een kleine slok van haar mocktail die ondertussen al gebracht was. Het zoetige drankje gaf haar een kleine suikerboost en ze voelde zich op slag nog wat opgewekter. Deze avond werd alleen beter. Of haar gedachten stuurde ze gewoon bewust de positieve kant op, dat maakte al een groot verschil.
"You're absolutely right. It's okay if you don't want to share them. As long as they don't tear you apart inside," zei Morte zacht en zocht zijn blik op bij die uitspraak.
Er was geen twijfel mogelijk dat hij wel verscheurd werd erdoor naar binnen. Zijn gedrag en uitspraken waren alsof hij zijn innerlijk naar buiten spiegelde en zijn eigen tweestrijd en leed toonde. Als zijn vingers door de hare gleden, glimlachte ze weer aangenaam verrast. Om goedkeuring te tonen, streek ze simpelweg met haar duim over de zijkant van zijn hand en keek naar de ring die vervlochten zat tussen hun vingers, om haar ringvinger. Het was een mooie ring. Eerder een verlovingsring met een grote diamant, dan een trouwring. Waarschijnlijk werd die gauw vergezeld door een fijne gouden trouwring als ze de documenten ondertekenden. Dat moest sowieso voor een schepen gebeuren en gevolg worden door het uitwisselen van de ringen. Ergens was ze wel benieuwd of hij zijn ring zou dragen.
"Pasta sounds fine. I'll have whatever you take," stemde ze in en keek even naar hun handen. "Can I take a picture? I like to make memories."
Het was niet alleen om een kleine aankondiging op sociale media te posten, het was oprecht ook voor zichzelf. Dit was een goed moment. Doorheen haar leven had ze geleerd goede momenten vast te leggen en te koesteren. Want zo snel als die momenten kwamen, waren ze ook weer voorbij.

Dumb
YouTube-ster

dumb schreef:
Sorry voor late reactie, was in het weekend bij me ouders kon niet reageren

De zweetdruppels stonden op zijn voorhoofd, het vochtig gemaakt op zowel zijn huid, als de omgeving zelf. Het was er warm binnen. Toch was er een gezelligheid te vinden die hen op de plek van het restaurant hield. Een gevoel dat hij niet had gedeeld als Morte ergens anders was geweest, maar daarentegen vond zijn vermaak zich ook plaats zodra hij om zich heen keek. Het had hem altijd al geïnteresseerd wat in anderen omging. Waarom ze deden zoals ze deden, wat hun gedachten hen vertelden onderwijl de zijne overuren draaiden. Zijn ogen weken voor een moment, van hoe korte duur het ook mocht zijn, af van het meisje voor hem om om zich heen te kunnen kijken. "And why's that?" beantwoordde hij met een beetje afwezigheid. Het klonk in zekere zin ongeloofwaardig in zijn oren, hoe ze zo negatief kon denken. Tevens bezat iedereen wel een zwakte/geheim voor een andere persoon, of het toegegeven werd of niet. Aanstekelijk was haar lach wel geweest. Zijn weigeringen om weer te glimlachen gingen verloren en hij volgde het zachtjes op zijn kilte had plaats gemaakt voor een lach. "Yeah, you can take a picture if you want" De behoeften om het moment zelf vast te leggen had hij niet. Hij liet het daarom ook aan het meisje over. Vervolgens haalde hij zijn hand omhoog waarna hij in zijn vingers knipte, en de ober eraan kwam lopen om hun bestelling op te nemen. Gabriel gaf de bestelling door, waarna hij zijn blik weer na het meisje toe draaide. " Is that something you always do? Taking pictures of everything you do" Een nieuwsgierige ondertoon was in zijn stem te vinden. Hij was nieuwsgierig naar het meisje geworden. Hij was niewsguerig naar de bezigheden waar ze zich mee bezig hield.

@Shinde

Account verwijderd

schreef:
Morte had haar schouders opgehaald toen hij doorvroeg. Het had geen zin om op iets negatiefs verder te gaan in hun gesprek, want ze wou het voor even luchtig en leuk houden. Dat hij toestemde om een foto te nemen, stemde haar nog vrolijker. Ze nam zeker gebruik van de gelegenheid en maakte een foto van hun verstrengelde vinger en hem op de achtergrond om te delen. Ze zou het later vanavond wel bewerken. Al gauw kwam er een ober aan en ze was benieuwd naar de pasta. Normaal nam ze hier altijd hetzelfde, als er haar iemand herkende van de bediening, zouden die misschien net zo verbaasd zijn als zijzelf dat ze ditmaal voor iets anders koost.
"Not always. Only the happy moments and all the rest are planned out beforehand," gaf ze toe.
Ongeveer negentig procent was wel in scene gezet of georganiseerd door bedrijven die haar inhuurden. Het was wel een fijne job, maar ze vond het niet erg om het op te geven voor een rustiger leventje en te settlen. Al was het ook wel de bedoeling dat ze zich niet steendood verveelde. Al twijfelde ze er niet aan dat Gabriel genoeg voor haar zou voorzien.
"And what is your job exactely?" vroeg Morte daarna. "Or is that a secret?" grijnsde ze.
Waarschijnlijk was het niet iets al te alledaags, dus ze wist dat de kans erin zat dat ze hier geen antwoord op kreeg voorlopig. Al zou dat wel snel duidelijk worden na samen te leven binnenkort. Een volledige job geheim houden voor je partner, was een lastige zaak. Zeker als ze binnenkort toch mee moest naar zakendiners en feesten.

Dumb
YouTube-ster

dumb schreef:
De mysterie rondom haar plotselinge opkomst weerhield hem ervan weg te vluchten, zoals hij normaliter had gedaan als hij een kruisverhoor kon zien aankomen. Als vanzelf dronk hij nog wat uit de beker. Hij vond het ronduit vreemd, dat ze het aandurfde om naar hem te vragen, iets dat in zijn thuisplaats allesbehalve gewaardeerd werd. Het genot bleef echter dit keer wel achter. Lichtjes wist hij toch te grinniken, zijn hoofd enkele millimeters geschud uit vermaak. Details die zaken op zouden kunnen lossen waar anderen honderden vragen over stelden, maar geen antwoord op konden vinden. Wilde zij iets van hem weten? dan mocht ze lang wachten."You do want some information about me? Curious" Haar plotselinge vraag bracht de jongen even van zijn stuk. Hij was alles behalve gewend dat mensen interesse in hem toonde. Meestal was Gabriel daarom ook die het gesprek om gang hield, met de vragen wat hij stelde. Even dacht hij dat hij haar zojuist beledigd had, anderzijds zag hij het ergens aan voor een sarcastische reactie. Hoe het dan ook mocht zijn. Het was een reactie van niet meer dan een paar seconden immers kon dat niet betekenen dat hij het ineens verpest had, of wel soms? "Well, what do you want to know?" Een grijns sierde zijn lippen in een ogenblik, zijn grijns al ondeugend laten staan. Enkele minuten later arriveerde de ober met de bestelling wat de jongen had doorgegeven, waar hij de man voor bedankte. Hij pakte het bestek in zijn handen, en draaide met de vork de spagetti slierten samen op de lepel wat in zijn linkerhand bevond waar hij vervolgens een hap van nam. Zijn blik vervolgens gericht op het meisje.

"I hope you enjoy your food, love"

@Shinde

Account verwijderd

schreef:
Morte was verbaasd dat hij het enigszins overwoog om wat informatie over zichzelf te onthullen. Hij leek er zelf ook behoorlijk van te schrikken, zeker omdat hij eigenlijk voordien al had aangegeven dat dat niet zijn plan was. Dat ze volhoudend was, sloeg hem duidelijk uit zijn lood.
"And what is your job exactely? That's the only question I'll ask tonight," glimlachte ze even naar hem en draaide zich naar de ober om zodat ze nieuwsgierig kon kijken naar hoe het bord eruit zag.
Daarna volgde ze de handelingen die Gabriel stelde en nam ook haar bestek. Ze glimlachte even toen hij haar smakelijk wenste.
"Thanks, you too darling," zei en wachtte nog op antwoorden op haar vraag.
Je job omschrijven kon zo moeilijk niet zijn, tenzij ze natuurlijk gelijk had en zijn job niet volgens het boekje ging. Rustig begon ze aan haar maaltijd. Het geroezemoes op de achtergrond en de gezellige drukte voegden wat extra toe aan de sfeer die er tussen hen hing. Als ze het nu vergelijk met een paar uur geleden, dan was het bijna een wereld van verschil. Van een opvliegende en arrogante zak, veranderde hij zoals assepoester nu in een charmante prins met wie het niet moeilijk was om een gesprek gaande te houden. Hij leek soms zelfs oprecht geïnteresseerd in haar bezigheden. Dit begon er al meer op te lijken. Met deze persoon zou ze wel meer tijd kunnen doorbrengen.

Dumb
YouTube-ster

dumb schreef:
Een lach weerspiegelde normaal gesproken een bui van positiviteit, een oprecht iets waar anderen enkel vrolijker van konden worden, maar hij dit keer door werd overdonderd. Kort en toch doordringend genoeg voor Gabriel om zijn paranoia te voelen vergroten met de seconde. Hij zag niet in waarom ze precies aan het glimlachen was, sinds het een onderwerp was waar zelfs zijn vrienden amper wat van wisten, omdat naar zijn inzien het geen waarde had in hun gesprekken." Hm well, I like to keep that private." Een bestemming als deze was niet geschikt geweest om haar te vertellen over wat zijn werkzaamheden precies inhielden, makend dat hij voor de rest het onderwerp lichtelijk af begon te kappen. Het zou amper voorstelbaar zijn dat ze interesse zou tonen in zijn werkzaamheden, zeker op een avond als deze. De last was onnodig. " Like I said before. Everyone hide things. Some are better left alone in the dark." Zijn hoofd kantelde hij een paar millimeters, haar schuin aangekeken met niets anders dan onbegrip om haar te tonen.

"Though, I do want to know why you're so interested.. Is there something I don't know about?"

@Shinde sorry voor het korte en laatste stuk, zit op me mobiel namelijk en heb het de laatste tijd nogal druk.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld