Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Mai
Check het forum voor gezelligheid!!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
14 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
ORPG// Collector ft. Curator
Anoniem
Wereldberoemd



Avery keek op. 'S-Sebastian i-i-is hartstikke v-vriendelijk!' kwam ze voor hem op. Ja hallo, ondanks dat ze hem nooit meer zou zien, betekende niet dat Sebastian op hetzelfde level zat als zwerfvuil. Hij was enorm aardig geweest en dat kon ze momenteel niet echt zeggen van haar vader. 
Duchess
Wereldberoemd



Avery's vader keek haar even schuin aan. 'Had ik jou iets gevraagd?' vroeg hij kil. Sebastian had er ook twee tellen van staan kijken - deze man wist hem elke seconde meer te verbazen. 'Mijn soort mensen...?' 
Anoniem
Wereldberoemd



En alle moed die ze zojuist had, was met één blik weer weggesmolten. 'N-nee, meneer...' Het "mijn excuses" deel wist ze al niet meer ter gehore te brengen. Als ze nu gewoon weg gingen dan zou haar vader ook Sebastian niet meer beledigen en kon ze weer verder met het leven dat ze moest leiden. 
Duchess
Wereldberoemd



Sebastian fronste diep. Meneer? Zei ze meneer tegen haar eigen vader? Jemig, hij had echt geluk gehad, thuis. Avery's vader knikte kort en keek hem even aan. 'Jouw soort mensen, ja. Weigeren om hard te werken en vervolgens van een uitkering gaan leven,' siste hij. 'En wie mogen die betalen...?' Sebastian kneep zijn ogen samen, maar hield wijselijk zijn mond. Hij was er dus zo een. Nu kon hij zeker wel raden hoe Avery aan die blauwe plek kwam... 
Anoniem
Wereldberoemd



Avery hield haar tranen in. Konden ze niet gewoon gaan? Dit was enorm gênant en het zou haar toch niet verder helpen. Aan de andere kant wilde Avery alles behalve gaan, thuis stond namelijk niet heel veel leuks op haar te wachten. Ze kon de pijn nu al voelen. Oh, wacht, dat deed ze ook. 
Duchess
Wereldberoemd



Avery's vader wierp Sebastian alleen nog een minachtende blik, voor hij met Avery naar buiten liep - de arme schilder verslagen achterlatend. Niet dat deze van plan was om op te geven - absoluut niet zelfs. Hij bedacht nog wel iets. 
Anoniem
Wereldberoemd



Avery liep gehoorzaam mee. Ze hoopte dat - wat er ook zou gaan gebeuren - dat ze er nog redelijk mee weg zou komen. Ze moest morgen immers wel naar school. Lang leve maandagen! Vroeg weg, dan college, dan terug naar Amsterdam en hopen dat je nog een college daar kan meepakken. Top. 
Duchess
Wereldberoemd



De volgende dag stond Sebastian een beetje verdwaald in Rotterdam. Hij had weinig anders dan een naam en Google Maps, maar het leek redelijk goed te gaan, tot nu toe. En stiekem had hij onderweg koffie gehaald, maar dat was oke, hij was nog zat op tijd. 
Anoniem
Wereldberoemd



Diezelfde dag was Avery druk bezig met studeren. Het was lastig concentreren, dat wel. Ze wist dat er blikken op haar gericht waren en raar vond ze dat niet, vooral ongemakkelijk. Het was niet alsof haar vader haar met rust had gelaten toen ze thuis waren. Natuurlijk werd hij het op een gegeven moment zat en dacht hij dat Avery haar lesje wel had geleerd. Gelukkig kon Avery het geluid van al dat gefluister uit zetten zodat ze meer binnenkreeg van de stof. Tijdens lunch zat ze gewoon buiten in de schaduw, op de campus. Tuurlijk, mensen keken weer naar haar, maar ze had ook niet anders verwacht. 
Duchess
Wereldberoemd



Sebastian liep maar gewoon naar binnen zodra hij het gevonden had - nee hoor, hij viel niet op. Goed dan. Avery vinden. Op een grote school. Hoe moeilijk kon het zijn...? Na een tijdje rondgelopen te hebben, bleek het echter toch gemakkelijker gedaan dan hij dacht; ze viel ook nogal op. Om een veel minder leuke reden. Hij vloekte zacht, gooide zijn overige beetje koffie weg en liep naar haar toe. 'Hey...?' 
Anoniem
Wereldberoemd



Avery was rustig haar lunch aan het eten tot ze ineens een bekende stem hoorde. Ze keek op, en ja hoor: het was Sebastian. Dat ze verbaasd was, zou nog lichtelijk uitgedrukt zijn. 'W-wat doe jij nu hier...?' vroeg ze verbaasd. 'I-i-ik bedoel.. h-hoe...? W-wat...?'
Duchess
Wereldberoemd



Sebastian beet op zijn lip. 'Ik zei toch dat ik je niet ging laten zitten... Jemig...' Hij beet op zijn lip. Ze is zeventien Seb, het zou raar zijn. Maar eh. Then again, als hij een zusje van vier jaar jonger gehad had, was het ook niet vreemd toch? 
Anoniem
Wereldberoemd



Avery keek weg. 'I-ik bedoel.. h-hoe wist je waar ik was...?' vroeg ze. En verdomme Sebastian, waarom deed je nou ze lief tegen haar. Ze was aan de ene kant wel blij om hem te zien, zeker nu ze hem niet meer bij het museum zou zien. Toch... het was heel dubbel. 
Duchess
Wereldberoemd



Sebastian glimlachte zwak. 'Er zijn niet zoveel plaatsen waar je deze specifieke dubbele studie volgen kan. Zo moeilijk was het niet...' Hij aarzelde even. 'Wat is er gebeurd...?' 
Anoniem
Wereldberoemd



Avery borg haar lunch weer op. Vervolgens ging ze in een kleermakerszit zitten. 'G-gewoon... van de trap gevallen enzo...' zei ze zacht. Zolang ze het nog maar een beetje kon ontkennen, zou ze dat ook echt doen hoor Sebastian. 
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste