Rye schreef: Dayla bleef een tijdje stil liggen, maar slapen kon ze allang niet meer. De adrenaline pompte al door haar lichaam heen en het stopte niet.
Duchess schreef: Faelar keek even naar Dayla's rug en fronste diep. 'Heeft het... Met dat litteken te maken...?' Want goeie genade, die was niet te missen.
Rye schreef: Dayla schoot met een ruk overeind en ging met haar rug tegen de binnenkant van de huifkar aan zitten. 'Het gaat je niets aan,' zei ze zacht. Ze keek Faelar nog altijd niet aan. Hij hoefde niets te weten.