Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Mai
Check het forum voor gezelligheid!!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
13 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
ORPG// Collector ft. Curator
Duchess
Wereldberoemd



Sebastian zuchtte diep en kwam maar gewoon naast haar zitten. Verdomme, stom leeftijdsverschil. Ze zag er gewoon uit alsof ze een knuffel nodig had. 'Avery, daar geloof ik niks van,' zei hij zacht. Niet iedereen om hen heen hoefde mee te genieten. 
Anoniem
Wereldberoemd



Avery glimlachte zwak. 'Hmm...' Natuurlijk geloofde hij het niet. Waarom zou hij? 'Dan denk ik dat je wel weet wat er is gebeurd,' zei ze. Om nu heel erg in detail te gaan, wilde ze ook niet. Het zou toch helemaal niets oplossen. 
Duchess
Wereldberoemd



Sebastian keek haar even stil aan, waarna hij dan toch zijn armen maar om haar heen sloeg. Als een broer. Als een vriend. Een vriend. Niet de vriend. Verdomme. Stomme leeftijden. Stom, stom, stom. 
Anoniem
Wereldberoemd



Avery keek Sebastian even verbaasd aan. Dit had ze dus niet aan zien komen. En het deed pijn, maar ze wilde niet dat hij haar los zou laten. Vooral omdat hij haar dan alweer zou zien huilen. Nu wilde ze gewoon even onzichtbaar zijn. 
Duchess
Wereldberoemd



Sebastian haalde diep adem, nam weer afstand en pakte haar lichtjes bij haar bovenarmen. 'Ik ga je helpen, oke?' Hij ging er maar gewoon vanuit dat de tranen alleen daarmee te maken hadden - wist hij immers hoe haar lichaam er moment- oke, nee, niet doen Seb. 
Anoniem
Wereldberoemd



Avery schudde haar hoofd. 'H-het is oké... ik red me wel...' zei ze zacht. Ze probeerde een glimlach op te zetten, maar ze zag er alleen maar verdrietig en gebroken uit. 'Z-zolang ik gehoorzaam... k-komt het goed...' 
Duchess
Wereldberoemd



Sebastian fronste diep. 'Oke? Het is niet oké, Avery. Dit is te belachelijk voor woorden. Hij doet je pijn.' Hij beet hard op de binnenkant van zijn wang. Kon hij haar niet gewoon stiekem ontvoeren? Zijn moeder zou het alleen maar gezellig vinden. Misschien moest hij het er eens met haar overhebben. 
Anoniem
Wereldberoemd



Avery veegde haar ogen droog. 'Ik heb geen keus...' zei ze. 'Het zijn mijn ouders, ik kan niet zomaar weg...?' Ze haalde een hand door haar haar heen. 'Ze betalen voor mijn studie, mijn kleding, gewoon eigenlijk alles wat ik doe, draag en ga maar door... Ik woon onder hun dak. Dus onder hun regels.' 
Duchess
Wereldberoemd



Sebastian trok een wenkbrauw op. 'Dan wordt het misschien tijd daar verandering in te brengen? Kan je je eigen plek niet zoeken?' Misschien een klein beetje hypocriet, maar zijn ouders waren leuker, puh. 'God, ik denk dat je tot die tijd zelfs wel bij mij blijven kan...' Oh ja, lekker, Seb. Reminder; ze is zeventien. 
Anoniem
Wereldberoemd



Avery schudde haar hoofd. 'Dat zullen ze nooit toestaan,' zei ze zacht. 'Bang dat ik hen voor schut zet, dat ik de fout in ga en de familienaam besmeur...' Ze liet haar hoofd tegen Sebastians schouder aan leunen, wat haar ook wel een beetje rust gaf. 'Dus het enige wat ik kan doen is proberen te zijn wie ze willen dat ik ben. Zodat ze me accepteren...'
Duchess
Wereldberoemd



Sebastian haalde diep adem. 'Jammer dan. Avery, moet ik je er even aan herinneren dat het jouw leven is waar we het over hebben? Niet dat van hen.' Hij slikte even toen ze tegen hem aanleunde. Vriendschappelijk. Als broer en zus. Verdomme man. 'Je zou hun goedkeuring niet eens moeten willen,' mompelde hij. 
Anoniem
Wereldberoemd



Avery keek op met een betraand gezicht. 'Is het zo raar dat ik dat wil dan?' vroeg ze. 'Dat ik wil dat mijn ouders om me geven en me accepteren? Dat ze achter me staan en me supporten? Is dat raar?!' Want god, dat wilde ze zo graag. En ze wilde een hoop doen om dat voor elkaar te krijgen, maar... soms leek het echt onmogelijk. 
Duchess
Wereldberoemd



Sebastian schudde zijn hoofd. 'Natuurlijk is dat niet vreemd,' suste hij haar zachtjes. 'God, wat ik ervoor zou geven om alle ouders gewoon accepterend te laten zijn...' Hij haalde diep adem. Hij wist ook eigenlijk vrij weinig van haar hele situatie. Natuurlijk, hij was op de hoogte van... Een hoop, maar ervaring had hij niet. Gelukkig. Al maakte het dit wel een stuk lastiger. 
Anoniem
Wereldberoemd



Avery veegde voor de zoveelste keer haar ogen droog. Ze moest gaan. 'En ik werk eraan om ze mij te laten accepteren...' zei ze. 'En daarom moet ik nu weer naar een college. Het is nog even lopen en ik wil wel op tijd zijn.' Ze stond op en pakte haar tas die ze voorzichtig over haar schouder hing. Want au. 
Duchess
Wereldberoemd



Sebastian haalde diep adem. 'Hoe laat ben je uit?' vroeg hij haar serieus. Dit was belangrijk. Hij liet haar niet zomaar teruggaan. Echt niet. 
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste