Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

13 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG - Strange Trails

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Langzaam bracht hij wat eten naar zijn mond. Het nam voor hem langer in dan eerder om zichzelf ertoe aan te zetten te eten, datzelfde gaande voor de snelheid waarmee hij at, desalniettemin er te merken viel dat het eten hem meer smaakte dan voorheen. Zijn gestilde honger zorgde er niet voor dat hij niet genoot van het voedsel dat hij mee had gebracht, daarentegen. De pasta was het beste wat hij tot nu toe gehad had in de afgelopen vier weken en ook hetgeen waarvan hij blijkbaar het meeste op kon krijgen. Hij was verre van halverwege, maar toen hij inging op haar opmerking en haar een beetje van zijn eten aanreikte, had hij al meer gegeten dan de dagen daarvoor het geval was geweest.
"You know that I can't deal with surprises." Haar hints gaven redelijk weer wat ze in haar hoofd had gehad en toch was het niet meer dan gokwerk als het aankwam op waar ze hem precies heen wilde hebben. Dat ze er de nacht zouden spenderen wees dan wel op een nachtvertrek waar ze hun slaapplaats vinden zouden, maar het verried niks over de locatie noch wat ze er precies wilde doen. Hij zuchtte. "You're making me too curious." Een laatste beetje van het eten werkte hij naar binnen voor hij de bak terug voor zich neerzette. Hij zou er alles voor doen om in haar geheugen te kunnen komen, enkel en alleen om te kunnen weten wat haar plannen waren voor deze avond.
Het glas water dat ze hem aanreikte, pakte hij dankbaar aan, het voor kort aan zijn lippen gezet. Zijn lichaam ontspande, zijn rug tegen het bed gerust waar ook zij haar steun had gevonden. Een voorzichtige grijns verscheen intussen op zijn gezicht. "Hm, really? I'mma remember that." Hij keek even opzij, waar ze evenzeer een vermakelijke uitstraling vertoonde op haar opmerking. "Fine by me. You go ahead and join me sometime." Het leek hem best een leuk idee en daarnaast zou het hem wellicht des te meer helpen zijn conditie weer op te krikken, aangezien hij van zichzelf aardig competitief was.
Verzonken in gedachten schoof hij het overgebleven eten bij elkaar. Geen idee had hij gehad van de tijd of wanneer ze plande om weg te gaan naar de locatie, maar hij ging ervan uit dat het niet het idee was om eerst een hele avond hier door te brengen omdat ze zich duidelijk enthousiast had gemaakt. "When do you wanna go?" vroeg hij haar nadat hij alle overblijfselen in de plastic zak terug had gestopt en deze achteloos in de afvalbak gemikt had. "And do I need to bring anything?"

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:
Een glimlach sierde haar lippen terwijl ze knikte. "You can help me getting more into working out and it will be fun doing it together." Ze hief zichzelf langzaam omhoog en rekte zich even uit. Ze keek naar hem en zag hoe hij al het vuil in de zakken stopte. Al zijn vragen maakte haar nog zenuwachtiger dan ze al was. Het leek net alsof ze voor het eerst op date ging. Ze was gewoon benieuwd naar zijn reactie en ook wel wat zenuwachtig om daar alleen met hem wat tijd door te brengen. "I'd like to go whenever you are ready, cause I am." Ze liep richting de hoek van de kamer en pakte haar tas op. "I already got everything you need, you just need to get your keys and we can go."
Tevreden pakte ze haar leren jasje op en trok deze aan waarna ze naar hem toe liep met de tas. "I'm nervous, I hope you like it." Ze pakte de vuile zakken van hem over zodat hij nog zijn sleutels kon pakken en eventueel een jasje aan kon trekken. Ze liep naar de deur en opende deze waarna ze de gang op stapte en vast naar beneden liep. Zo kon ze vast de zakken weggooien en een fles drank uit de koelkast pakken. Ze liep de trap af naar beneden en richting de keuken om daar de zakken te dumpen. Ze hoorde zoals elke avond kabaal uit de woonkamer komen en ze besloot er geen aandacht aan te besteden. Ze opende de koelkast en trok er twee flessen drank uit waarna ze deze in haar tas propte. Ze had ook het geld al klaar in haar jasje en toen ze de koelkast gesloten had was ze helemaal klaar om te gaan. Ze liep de keuken uit en liep vervolgens ook de woonkamer voorbij om de deur te openen.
Een avondbries blies door haar haren heen toen ze naar buiten stapte. Het was lekker weer buiten en ze kon niet wachten om te vertrekken. Ze liep naar zijn motor en pakte een helm van het stuur af waarna ze deze vast opzette en vastklemde. Ze wachtte geduldig op Raiden terwijl ze wat rondkeek door de straat.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Nog geen tien minuten later werd hij door een adembenemend uitzicht overvallen. Hij had haar instructies blindelings gevolgd, haar tekenen bijgehouden om de route naar het zo bedoelde hotel te nemen waar hij vanaf de straattegels nog naar op had gekeken met enigszins verwondering. Het zicht op een uitgebreid en aardig luxieus pand als deze had zijn dag al per direct goed gemaakt en hem versteld laten staan, maar bij het arriveren bij de hotelkamer waren het echt zijn verwachtingen die waren overtroffen. Oog in oog stond hij met een ruime kamer. Er hing een sfeer van luxe rond, de geur van luchtverfrisser als een lichte zweem de atmosfeer ingenomen terwijl hij wat beduusd de ruimte beliep. Voor geen fractie kon hij geloven dat ze besloten had deze ksmer voor de nacht te boeken als een soort van beloning. Het was een haast onwerkelijk beeld dat ze tot werkelijkheid had gemaakt toen ze de deur van het slot had gehaald en hem, dan wel met nervositeit, de hotelkamer binnenliet. Overvallen door alles om zich heen kon hij het daardoor onmogelijk voorkomen voor even verstijfd in het midden van de ruimte stil te staan. Het koste tijd voor hem om alles goed in zich op te kunnen nemen, voor hij beseffen kon wat ze precies voor hen geregeld had.
”It’s-.. beautiful.” Met het gemurmel dat over zijn lippen rolde, keek hij naar haar over zijn schouder. “Thank you. For doing this, even though you didn’t have to.” Dankbaarheid viel van hem af te lezen wanneer hij klein naar haar glimlachte. Het was lief wat ze op had gezet en haar bedanken was het minste wat hij kon doen, nu ze zelf mogelijk een aardig fortuin aan cash kwijt was geweest voor een kamer als deze voor de nacht.

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:
Zijn reactie was nog beter dan gehoopt. Ze kon aan zijn gezichtsuitdrukking al aflezen dat hij verteld stond maar zeker niet ontevreden was. Ze sloot de kamerdeur achter zich en trok haar jasje uit. Ze legde de tas even naast zich naar op de grond. "I did feel like I had too, we both had a rough couple of weeks and it's nice to get out of that house now and then." Ze liep naar de balkon deuren en draaide het slot eraf waarna ze de deur opende en naar buiten keek. "The sun is going down, it's pretty." Ze keek naar hem over haar schouder en glimlachte. Ze stapte ook niet veel later het balkon op en leunde over de railing heen, al kijkend naar de zon.
Het was heerlijk om hier te zijn en even te kunnen genieten van de stilte om hen heen. Het was altijd zo rumoerig in huis dat dit gewoon echt genieten was. Ze voelde zich enorm gelukkig op dit moment en ze was blij dat ze Raiden had. "Come, watch the sunset with me." Ze stak haar hand naar hem uit, als uitnodiging voor hem om haar te vergezellen op het balkon. Ze glimlachte en bleef naar hem kijken. De vlinders in haar buik werden met de dagen sterker en ze voelde zich gewoon op een roze wolk. Het enige wat belangrijk was voor haar, was hij. Ze draaide zich terug naar de zonsondergang en keek erna. De wind blies door haar haren terwijl ze haar ogen sloot. "This feels so nice, I feel good." fluisterde ze zacht terwijl ze haar handen over de ijzeren railing liet glijden. De glimlach op haar gezicht was er niet meer af te krijgen sinds het moment dat ze het huis samen verlieten.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Een rode gloed verlichtte de horizon, de felgekleurde stralen van de zon gedempt door het aardoppervlak nu deze ten onder ging. Het zou nog een minieme tijd innemen, een half uur hooguit, voordat de nacht aan zou breken en het donkerte het uitzicht in zou nemen. De skyline zou dan niet langer door de zonnestralen belicht worden maar door de lampen die zich in de hoge gebouwen bevonden, om met vele kleine lichtjes het uitzicht te vormen. Net als Mia werd hij ingenomen door het blikveld op de stad. Ze bevonden zich dan wel in de buitenwijken en moesten kilometers ver kijken om de binnenstad waar te kunnen nemen, dat veranderde niet dat de stad vanuit dit punt prachtig neergezet werd. Staande op het balkon had ze haar hand naar hem uitgereikt die hij van haar aanpakte met een kleine glimlach staande rond zijn lippen. Hun vingers verstrengelde hij vanzelf, hun handen zo gelaten zonder enige afstand te doen ontstaan wanneer hij haar voorbeeld volgde; hij betrad het balkon en keek stilletjes naar het ademloze uitzicht.
"I'm sorry for the past few weeks. I know it's been hard for you, you know, for taking all the hatred and anger I fired at you when you locked me up." Kortstondig keek hij naar haar opzij, zijn glimlach beetje bij beetje laten vervallen. "For what it's worth, thank you for doing so. I've got a long way ahead of me but if you hadn't pursued and made me do it, I wouldn't have quitted." Hij wist dat hij het haar veel eerder had moeten zeggen. Ze had het verdiend het van hem te horen en wel eigenlijk meteen zodra bleek dat hij zichzelf de grond in had geholpen, maar het nam voor hem veel tijd in om te accepteren dat hij het zover had laten komen. Hij was er te naïef voor geweest het toe te geven en het in te zien dat hij een verslaving had en niet slechts enkele keren gebruikte wanneer hij ernaar stond. Het probleem lag dieper dan hij had gedacht en dat was het besef dat hij eerst nog niet door zijn hoofd had laten gaan, omdat hij zich eenmaal aan had gewend zich zo te voelen. Uit ongemak wendde hij zich weer tot de omgeving. Zijn tanden zonken voor even weg in zijn lip, er zacht op gebeten zonder hierbij stil te staan. "Never knew I was that far gone."

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:
Bij het voelen van zijn hand in de hare vlogen er weer vlinders door haar heen. Ze voelde hoe hij hun vingers verstrengelde en tevreden keek ze voor zich uit naar de zonsondergang. Het voelde echt alsof ze even helemaal tot rust kwam, en dat was zeker ook omdat hij bij haar was. Ze keek opzij toen ze hem hoorde. Alles wat hij zei was ontzettend lief en een glimlach verscheen dan ook op haar gezicht. "It's been hard yes, but I hope you know that I will never leave your side again. I will always be here for you even when you're at your worst. I am happy I could help and be here for you." Ze bracht zijn hand omhoog en drukte een zacht kusje op zijn hand. "You do have a long way to go but you got me, and I'll make sure you will succeed." Ze liet hun handen weer zakken en stapte naar hem toe waarna ze haar hoofd op zijn schouder legde.
De zonsondergang was prachtig en het liet haar ook enorm vrij voelen. Ze was gelukkiger dan ooit tevoren, iets waar ze een paar maanden geleden niet eens meer aan kon denken. "You were far gone yes, but I could still see that old spark of you inside, I could still see the Raiden that I met on our first day together and I knew that I could help you. You're so strong and i'm beyond proud of you.. That's why I wanted to take you here. You deserve some lovin." Ze bleef naar de zon staren totdat deze volledig onder was gegaan. Ze haalde haar hoofd van zijn schouder en trok hem zachtjes met zich mee. "Come one, let's get changed in some comfy clothing so we can chill."

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Haar lippen zette ze zacht op de bovenzijde van zijn handpalm. De warmte die ze, al kort, voor hem achterliet zorgde voor een gevoel dat hij niet plaatsen kon. Het was alsof ze moeiteloos een glimlach op zijn gezicht toveren kon zonder hier ook maar de intenties toe te hebben. Alsof ze alles voor even in hem liet verdwijnen en zijn zorgen voor hem opzij zette, enkel en alleen door een aanraking en haar aanwezigheid op zich. Voor hem was het onverklaarbaar waarom ze bij hem zoiets opwekte. Het maakte hem tegelijkertijd radeloos als dat het hem blijdschap opleverde, omdat het ondanks dat het fijn voelde wel iets vormde waarvan hij niet wist wat hij ermee moest.
Een glimlach gaf hij haar terug, geknikt als antwoord op haar lieve woorden. Hij moest toegeven dat ze zich aardig bewezen had, maar hij kon zijn paranoia niet wegcijferen als het ging over haar verlaten, gezien het hem bezig bleef houden dat ze de mogelijkheid ervoor had en deze al eens gepakt had. Hun band mocht dan wel wat beter zijn geworden vergeleken met eerst, het betekende niet dat ze zijn vertrouwen direct teruggewonnen had omdat ze besloot hem weer op te zoeken. Zuchtend probeerde hij het echter van zich af te zetten. Hij verlies zich wederom in het stadslandschap om hen heen, haar hoofd lieftallig voelen steunen op zijn schouder indien de zon de laatste paar meters aflegde tot deze volledig aan de horizon verdwenen was.
Teder liet hij zich door haar wegtrekken van het balkon. Het vergaan van haar adem die seconden geleden nog licht tegen zijn nek kaatste gebeurde traag, het gemis gevoeld van de warmte die ze met zich meebracht toen ze van hem vandaan stapte. Hun handgreep bleef daarentegen compleet intact. Nog altijd kon zijn hand weergevonden worden in de grip van de hare, waar hij deze zachtaardig hield. "Sounds good." Hij volgde haar terug binnen de kamer. Zijn vingers verwijderde hij met enige weerzin uit de verstrengeling onderwijl ze bij de tassen tot stilstand kwamen, waar hij afwachtend bleef staan. Hij had geen idee waar ze de kleding in had gepakt, laat staan waar hij zoeken moest voor de kledingstukken waar ze het over had.
"We got a few bottles of scotch, right?" Zijn pupillen gingen onderzoekend langs de spullen, bedenkelijk zijn blik erop laten rusten waarna zijn mondhoeken een paar millimeters optrokken in een grijns. "How about a Truth, Dare or Drink game? I mean, I'd suggest we can play poker but that would mean you'll lose once again.."

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:
De kamer was groot en er waren zo veel dingen die zij in zijn kamer niet hadden. Ze hadden beneden wel een tv maar dat was toch heel anders dan een tv in zijn kamer zelf. Ze zou een tv dan ook zeker niet erg vinden om aan te schaffen. Ze had ook gelezen over een bad en een stoomdouche beid ook iets wat haar erg prettig leek. Ze zou dan ook zeker beide uitproberen voor ze hotel zouden verlaten.
Ze keek op naar Raiden die richting de tas liep. “Yes, I did bring us som scotch, knew you would like that just as I would.” Ze haalde haar hand door haar haren heen waarna ze lachtte en naar hem keek “I always win but yes, that sounds like fun hm.”
Gemakkelijk pakte ze de tas op van de grond waarna ze de flessen uit de tas viste en deze aan hem overhandigde. "There you go, let's get changed now." Ze liep naar het bed en zette de tas op het dekbed waarna ze even de slaapkamer door keek. Het was een erg mooie romantische kamer en het creëerde voor haar een fijne sfeer. Ze waren wel toe aan een volgende stap en dit zou misschien kunnen helpen. Ze pakte uit de tas een shirt van Raiden en legde deze op het bed. "I'm going to be wearing your shirt if you don't mind." Ze haakte haar vingers in haar broek en liet deze gemakkelijk van haar benen op de grond glijden waarna ze hem oppakte en over de stoel naast zich hing. Ze trok haar shirt uit en legde deze bij haar broek waarna ze Raiden's shirt oppakte van het bed en deze in een snelle beweging aan trok. "I'm all done and ready to play." Ze greens en klom op het bed waarna ze ging zitten om op hem te wachten.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
De flessen pakte hij van haar aan, deze naast het bed neergezet onderwijl hij het niet laten kon om even binnensmonds te grinniken. "You, always winning? Right." Hij hoefde geen confrontatie neer te zetten over het feit dat hij met strippoker de winst binnen had gesleept; dat hij daarnaast ook aardig goed bezig was met poker een paar weken geleden was slechts een toevoeging aan zijn talenten.
Zijn kleding wisselde hij voor een gevonden paar sportshorts en een t-shirt, de geur van wasmiddel hem laten bedwingen door de lichte zweem in te ademen. Zijn gewoonte voor het dragen van aftershave was gebleven, maar het was geen geheim dat zijn gewenningen niet lagen bij het wassen van kleding. Het was tijden geleden geweest sinds de door hem gedragen kleding zo schoon rook noch voelde, dat wat hij te danken had aan Mia. Met het loslaten van zijn oudere kledingstukken over de stoel waar hij ze onverschillig liet hangen, bespeelde het gevoel hem dat hij gedoucht had, wat hem anderszins nooit gepasseerd had. Een hand haalde hij nonchalant door zijn haar. De plukken hangend voor zijn ogen streek hij naar achteren, intussen haar opgezocht op het bed waar ook hij plaatsnam op de matras. Zacht voelde hij zichzelf wegzakken, opgevangen door de veren van het onderbed waaraan hij gewillig toegaf. Hij ontspande, kruiste zijn benen tot hij zich in een kleermakerszit bevond en haalde vervolgens met een kleine grijns een van de flessen van de houten vloerplanken af. Geen glazen hadden ze in hun beschikking, maar het was geen ramp om hun lippen aan de fles te moeten zetten wanneer ze ervoor kozen te drinken. Hij kon zich niet bedenken dat dat hen ooit tegengehouden had.
Vermakelijk overhandigde hij haar de fles. "Truth or dare?"

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:
Een kleine grijns sierde haar lippen toen ze hem zag omkleden. Zijn lichaam was er zeker op vooruit gegaan en het kostte haar ook enige moeite om niet met open mond naar hem te staren. Ze vond hem altijd al aantrekkelijk maar nu hij daadwerkelijk tijd aan zijn lichaam besteedde was hij nog tien keer zo aantrekkelijker geworden. Ze likte haar lippen en zag hoe hij de fles van de vloer trok en deze vast hield.
De twee hielden altijd wel van een spelletje en beide waren ze erg competitief. Ze wilde beide altijd winnen of gelijk hebben. Gelukkig was dit niet echt een spel dat je kon winnen, het was vooral leuk om samen met hem te spelen. Ze ging met haar rug tegen de kussens zitten en ook zij ging in de kleermakerszit zitten. Het maakte haar niet uit dat ze geen broek aanhad en ze er mannelijk bij zat. Hij had toch alles al gezien en daarom boeide het haar vrij weinig. Ze keek op naar hem toen hij het spel begon. Vrijwel meteen wist ze wat ze zou antwoorden op zijn vraag. "Dare." Ze greens en gaf hem een knipoog waarna ze geduldig afwachtte op haar opdracht. Ze was benieuwd wat hij voor haar zou bedenken aangezien ze vanuit vroeger de raarste dingen kon herinneren. Ze wist dat hij haar niet zomaar het hotel rond zou sturen voor een kopje suiker of een wc rol.. Althans, dat hoopte ze. Ze keek naar hem en likte haar lippen terwijl ze met haar vingers op haar blote benen tikte. "So, you made up your mind yet?"

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Hij had haar pupillen over zich heen voelen gaan. Haar blikken voelen steken op zijn lichaam toen hij zich blootgaf en zijn kleding uittrok enkel om een paar schone stukken ervoor in de plaats te nemen, als voorbereiding op het slapen die nacht. Het was een fenomeen dat wel vaker voor was gekomen tussen hen twee. Hij had meerdere keren opgemerkt door de tijd heen, dan voornamelijk gesproken over eerder dit jaar, dat ze soms geneigd was naar zijn lijf te staren, maar dat hij hetzelfde niet bedwingen kon was ook over het algemeen bekend. Hij deed precies hetzelfde, toen ze zich van haar kleding afhielp en niet veel later zich in haar lingerie en een van zijn shirts op het bed bevond. Hoe jachtig het ook gebeurde, het waren ook zijn ogen die over haar figuur heengleden voordat hij naar haar gezicht opkeek.
Geen terughoudendheid had ze bevat zodra het spel begon. Vrijwel meteen had ze het antwoord klaarliggen waarop hij had gehoopt, dat war hij met een grijns in ontvangst nam. “Hm.. I dare you to hit me up with your best pick-up lines for thirty seconds straight, to try to make me laugh.” Hij had genoeg ideeën gehad op een heel ander gebied, maar met het besluit om rustig te beginnen was dit waar zijn gedachten waren gestrand. Het gewaagde bewaarde hij voor later. “If you win, I’ll drink for you.” Het leek hem best een aardige deal. Daarnaast betwijfelde hij of hij zijn lach in zou kunnen houden, dus het was al met al een aanlokkelijk aanbod, nu het eraan zat te komen dat hij ook daadwerkelijk diegene zou worden die de drank naar binnen moest gieten.

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:
Lachend schudde ze haar hoofd. "Are you kidding me, I suck at those." Ze keek naar de klok op het nachtkastje waarna ze wachtte tot de wijzer op de twaalf stond. "hmm." Ze bedacht alvast na over enkele dingen die ze kon zeggen tegen hem, het zou lastig zijn aangezien Raiden wel iemand was die het vol kon houden om niet te lachen maar ze ging door tot het uiterste. Ze moest en zou hem aan het lachen krijgen.
Toen de wijzer de twaalf raakte draaide ze zich meteen naar hem om waarna ze begon te ratelen. "The doctor told me, i'm lacking vitamin U." "You've been in my head all day, I must ask you for rent." "Did you just far, because you blew me away." "Can you touch me, so I can tell everyone I got touched by an angel." Ze keek hem diep in zijn ogen aan terwijl de raarste dingen over haar lippen rolde.
"I've lost my teddy bear, can I sleep with you instead?" "I've had such an off week but seeing you just turns me on." Ze stopte toen de wijzer op de zes stond en lachend keek ze op. Ze had zichzelf al in toom moeten houden bij deze openingszinnen en ze wist dat ze best grappig waren. Ze pakte de fles uit Raiden's handen en nam een slok. Niet omdat ze had verloren maar omdat ze tussendoor ook gewoon wilde drinken. Ze keek hem aan en lachte weer. "Come on, I was funny right."

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Het idee dat ze er weinig van bakte, maakte dat hij zich des te meer vermaakte bij haar dare. Het vooruitzicht naar haar wanhoop terwijl ze dingen bedenken moest zorgde voor een grijns rond zijn lippen. Vast en zeker zou het er alleen al grappig uitzien om naar haar blikken te kijken, nog erbuiten gelaten dat het de vraag was waar ze op kon komen als het ging om openingszinnen. Over het algemeen waren deze al slecht op zich. Er waren vrij weinig wijzes waarop deze zinnen enigszins serieus of goed overkwamen, datgeen wat hij ook bij Mia verwachtte tijdens haar pogingen. Desondanks zou het er ongetwijfeld komisch uitzien.
Strak perste hij zijn lippen op elkaar. Onachtzaamheid reflecteerde in zijn ogen die strak bij de hare bleven, aangehoord hoe ze de ene na de andere opmerking in de conversatie gooide met slechts een teller van dertig seconden op het geweten. Het werd voor hem moeilijk zijn lach in te houden onderwijl ze fanatiek haar pogingen deed. Hij was dan wel goed geweest in het verbergen van emoties, het kon hem niet ontzeggen dat het lastig werd geen lach te laten blijken met alle onzinnige zinnen die over haar lippen rolden. Enkele keren had hij op het punt gestaan zijn macht te verliezen en gewoonweg uit te barsten in gelach; al bleek dat hij uiteindelijk gewonnen had, kon hij bij het slaan van de klokwijzer op een halve minuut zich er niet langer van bedwingen zich sterk te houden. Zijn gelach ging roekeloos door de kamer, toegekeken hoe ze de fles aan haar mond zette en een paar slokken naar binnen werkte. "I can't-" Waar ze ze allemaal vandaan had gehaald was onzeker, maar dat ze goed was in het oprakelen van pick-up lines was een talent die ze van hem verborgen had gehouden.
"I'mma call this a tie." De fles pakte hij van haar aan, zelf ook een paar slokken aan sterke drank naar binnen gegoten om goed te maken voor zijn geschater. "Next one is gonna be truth. I can't compete against that."

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:
Toen zijn lach de kamer vulde voelde ze toch wel een trots gevoel door haar lichaam stromen. "I thought you would never crack up and laugh." Ze overhandigde hem de fles met een grijns en likte haar lippen. "You do have such a cute laugh Raiden, I love hearing you smile." Ze glimlachte liefjes en keek naar hem. Ze zag hoe hij de fles aan zijn lippen zetten en ook een slok nam. Ze pakte de fles terug en nam nog een slok waarna ze knikte bij zijn antwoord. "A truth hm, I am going to think about a good one for you mister."
Na enkele tellen goed denken knikte ze met een glimlach. Tijdens hun vorige drankspelletje vroeg hij haar naar de eerste ontmoeting op de straat. Hoe zij over hem dacht. Maar ze vroeg zich ook af wat hij toen over haar dacht. "So at the first night we met on the streets. What did you think about me. Just be honest, I can take it." Ze greens en keek naar hem terwijl ze nog een slok van de fles pakte. Ze was benieuwd wat hij van haar dacht op het moment dat ze bij hem in de steeg kwam. Ze had het hem nooit echt gevraagd maar het was toch iets wat ze altijd al had willen weten.
Ze friemelde met haar vingers aan de onderkant van zijn shirt. Het shirt rook heerlijk naar hem en eigenlijk droeg ze ook liever zijn kleding dan die van haarzelf. Ze wist ook dat Raiden het leuk vond als ze in zijn kleren door zijn kamer paradeerde en daarom deed ze het deels ook wel. Ze had gewoon iets met zijn kleding waardoor ze nooit haar eigen kleding aan had thuis.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Ondoenlijk had hij zijn serieusheid af kunnen dwingen na het horen van haar openingszinnen. Er waren weinig goede die er te bedenken waren voor dit gebruik, maar het was alleen al de poging tot en zijn inbeelding die het hem onmogelijk hadden gemaakt niet te lachen. Doorgaans was hij dan wel goed geweest in het binnenhouden van dit soort gevoelens, daar was nu geen sprake van geweest. Het talent daarvoor was hem uit het bezit genomen wanneer zich zo'n tafereel voor hem afspeelde. "C'mon, I'd die if someone had said those things to me." Kortstondig lachte hij nog, haar compliment geamuseerd aangenomen. "Hm.. thanks."
De paar seconden van stilte ging er wat onzekerheid door hem heen, vele scenario's bedacht van vragen die ze stellen kon. Bij nader inzien had hij zich wellicht meer op zijn gemak gevoeld met een dare na de hele situatie met Sterling. Al een enkele keer had hij de vraag kunnen vermijden door een glas whiskey te drinken, maar als hij het vele malen meer zo zou spelen dan zou het meer problemen en argwaan opleveren dan wat hij graag had gewild. Echter bleken deze zorgen onnodig te zijn; de vraag die ze hem stelde vond hij zelfs ergens schattig, omdat het betekende dat ze wel degelijk geïnteresseerd was in wat hij over haar te vertellen had. Met een kleine glimlach stond hij de fles drank aan haar af. “Honestly, I just thought you were one of ‘em runaways, a new one. Came across those a lot and it made me think you didn’t really know what you got yourself into. I thought you were pretty, that you’d gone through a lot of stuff and probably most of it you didn’t deserve.” Veel gedachten achter haar als het ging om uiterlijk waren verwaterd uit zijn gedachten. Hij was paranoïde geweest, wantrouwig en had zijn focus meer liggen op wat haar bij hem bracht dan al het andere. “I was kinda figuring out what you were doing on the streets. Thought it was weird you came to me and I didn’t quite trust you. But I did notice you were in a bad state, and for some reason I just couldn’t leave you out there to die.” Aan vertrouwen in haar discipline om te overleven had het niet gelegen, maar in haar staat zou ze te zwak zijn geweest anderen van zich af te weren. Er was een grotere kans geweest dat ze verkracht ofwel aangerand zou worden, dan dat ze de nach zonder meer problemen doorgekomen was.
De fles nam hij van haar over, deze naar zijn mond gebracht waarop hij een paar slokken wegwerkte. “Anyways, your turn. Truth or dare?”

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld