Rye schreef: Dayla grijnsde even. 'Kan je me er misschien een keer één laten zien?' vroeg ze. Want hallo, dieren van het land, dat had ze nog nooit eerder gezien.
Duchess schreef: Faelar beet op zijn lip. 'Als we het geluk hebben er een in het wild tegen te komen, dan kan dat, ja...' Want eh... Dorpen gingen ze voorlopig vermijden als het even kon.
Rye schreef: Dayla knikte zacht. 'Ik kijk er naar uit,' zei ze. 'Je eeh, moet me wel vertellen wanneer er een paard is, want... ik zal ze waarschijnlijk niet herkennen.'
Duchess schreef: Faelar schudde zijn hoofd. 'Komt goed,' beloofde hij met een lichte glimlach. Hij had ook niet anders verwacht; dingen herkennen die je niet kent is moeilijk.
Rye schreef: Nog voor de zon onder was, hadden ze wonder boven wonder een plek gevonden om te blijven. Het was zelfs bij een meer, alle wensen waren vervuld. Even bleef ze voor de oever staan. Zou ze gewoon in het water duiken?
Duchess schreef: Faelar liet zich aan de oever maar gewoon in het gras zakken. Hij was helemaal geen fan van water, maar afijn. Dayla had zo haar redenen, dus hij vond het ook wel prima.
Rye schreef: Dayla haalde diep adem. Oké, uitkleden en gaan, dan? Ze keek Faelar even aan. 'Je, eeh... wilt je misschien even omdraaien.' Want blijkbaar vonden mensen het raar als ze geen kleding droegen.
Duchess schreef: Faelar was even stil, maar gehoorzaamde toen braaf. Juist ja, hij hoefde inderdaad geen halfnaakte Dayla te zien. Of een helemaal naakte Dayla, wat dat betrof.
Rye schreef: Toen Faelar wegkeek, kleedde ze zich uit. Vervolgens dook ze het water in. Eenmaal in het water, voelde ze weer enorm veel energie naar boven komen. Even naar de bodem en ademen, want god wat had ze het weer gemist.
Duchess schreef: Faelar bleef maar gewoon met zijn rug naar het warer zitten. Ze had immers niet gezegd dat hij weer kijken mocht, dus wist hij veel...?
Duchess schreef: Faelar trok een wenkbrauw op en draaide zich om, waarna hij even stil viel. Zie je wel, ze was het wel... God... 'J-je zei niks, dus ik dacht...'
Rye schreef: Dayla grinnikte even. 'Hmm, het is lastig om te communiceren vanaf de bodem van het meer,' zei ze. Met haar armen leunde ze even op de oever. Goed... nu had hij haar dus echt als zeemeermin gezien. Apart.
Duchess schreef: Faelar knikte maar gewoon zacht - het zou wel, hij snapte nog weinig van dat hele onderwatercommuniceren. 'Ah-a...' maakte hij er uiteindelijk maar van. Want eh... Woah.
Rye schreef: Dayla keek weer even naar Faelar. 'Nog nooit een zeemeermin eerder gezien...?' vroeg ze. Dat kon natuurlijk, maar hallo, nu werd er wel naar haar en haar staart gestaard.