ORPG | "Ugh, bite me" - Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG | "Ugh, bite me"

TheBurrow
Wereldberoemd

TheBurrow schreef:
Nathan keek naar haar. "Well... Go ahead." Hij zat op zijn eigen bed en keek even naar haar. "I don't know how you're comfortable," zei hij zachtjes en even keek hij naar haar. Het maakte ook niet zoveel uit, voor hem was het op geen enkele manier prettig, maar hij had het beloofd en het was wel de veiligste methode.

Account verwijderd

schreef:
Violet keek hem kort aan. Wist hij dat zeker? Het waren wel tanden in zijn nek, niet het beste gevoel. Maar goed, wat hij wilde... Ze ging naast hem zitten en zette haar tanden in zijn nek. Hey, zo zaten ze gister ook. Ongeveer dan.

TheBurrow
Wereldberoemd

TheBurrow schreef:
Hij keek naar haar en keek naar haar en keek naar haar, met zijn ogen. xoxo

Nathan wachtte rustig tot ze naast hem kwam zitten. Even sloot hij zijn ogen, maar voelde algauw haar tanden de huid in zijn hals doorboren. Kort kneep hij zijn ogen dicht door de pijn die dat veroorzaakte, maar erna ontspande hij en liet haar rustig drinken.

Account verwijderd

schreef:
Hij keek naar haar
Keek naar haar
Met zijn ogen
Terwijl hij moest kijken
Met zijn hart
(l)

Violet dronk wat ze nodig had en liet hem daarna snel los. Ze wilde hem niet duizelig of bewusteloos hebben. Ze veegde haar mond af en keek hem kort aan. "Thanks," zuchtte ze.

TheBurrow
Wereldberoemd

TheBurrow schreef:
Met welk hart moest hij kijken
Voor degene op wie zijn ogen gericht waren
Had eerst zelf geen hart
Misschien moest zij haar ogen openen
En ook gaan kijken met haar hart
<3

Nathan leunde even op het bed en keek naar haar. "No problem." Even knikte hij en glimlachte zwakjes. Zijn vingers gleden even naar de wond en veegden een paar achtergebleven druppels weg. "Feeling better?" vroeg hij met een kalme glimlach aan haar. Hij voelde zich prima. Gelukkig maar, want hij moest nog rijden.

Account verwijderd

schreef:
Violet glimlachte licht. "Yeah, I feel fine," zei ze. Ze keek naar zijn nek. "Are you okay?" vroeg ze. Ze was niet te ver gegaan, toch? Dat was niet de bedoeling. Hij moest nog rijden, ze wilde niet ernstig gewond raken door lompheid.

TheBurrow
Wereldberoemd

TheBurrow schreef:
Nathan glimlachte en knikte rustig. "Yeah no problems. Just a quick little breakfast and I'm ready to hit the road," antwoordde hij grijnzend en hij keek even naar haar. "But, have you decided what you're going to do?" Dat was natuurlijk de meest prangende vraag want anders kon ze niet eens ernstig gewond raken door lompheid (!!)

Account verwijderd

schreef:
Het feit dat ze het had over gewond raken door lompheid was daarop al een antwoord, toch? Ze wist niet wanneer ze het had besloten, maar het was zo. "I'm coming with you. You would be hopeless without me," zei ze met een lichte grijns. Daarbij... Zijn bloed liet haar zo goed voelen, yaay.

TheBurrow
Wereldberoemd

TheBurrow schreef:
Het is niet alsof Nathan gedachten kan lezen tho, alleen ik kan dat dus voor hem was het zeker een brandende vraag. Een kleine glimlach brak wel door op zijn gezicht en hij schudde zijn hoofd. "I'm glad you're coming with me." De opmerking met een brede grijns negeren, hij kon het wel waarderen en misschien zat er zelfs nog wel een kern van waarheid in.

Account verwijderd

schreef:
Dat is helemaal waar, maar ik moet meer regels voltypen dan normaal dus dan schrijf ik soms een klein beetje over onzin. Zie je? Dit zijn alweer twee en een halve regel en er is nog niets gebeurd. Violet knikte licht. "Ofcourse you are," grinnikte ze. Als ze zich de hele tijd zo mocht voelen vond ze het ook wel prima, hoor.

TheBurrow
Wereldberoemd

TheBurrow schreef:
Dit is wel heel ernstig, misschien wordt het tijd voor een beetje avontuur voor je alleen nog maar onzin aan het lullen bent. Denk je ook niet? Sidekick Anoshe? Nathan rolde met zijn ogen. "Now don't be to big for one's breeches. I'm not completely lost without you," waarschuwde hij haar, hoewel de grijns niet van zijn gezicht af te krijgen was. "Now pack your stuff, we're leaving."

Account verwijderd

schreef:
Oh, ja, het is zeker tijd voor wat meer avontuur. Violet lachte zacht. "Oh, yes you would be," zei ze. Ze trok een wenkbrauw op. "Na-than, I can't leave in my pajama's," zei ze. "And you are quite lacking pants." Ze stond op en liep naar haar tas voor een broek en een trui. 👀

TheBurrow
Wereldberoemd

TheBurrow schreef:
TIJD VOOR AVONTUUR! Nathan grinnikte even maar schudde zijn hoofd. Hij stond even op en keek naar haar. "Pants are fixed easily." Antwoordde hij grijnzend. Hij boog naar zijn tas en haalde er een schone broek uit die hij aantrok. Even zag hij de trui zitten en glimlachte. "Oi Vi!" Hij gooide haar de trui toe, het was beter als ze er nu om zou lachen, nu kon hij het hebben.

Account verwijderd

schreef:
Violet keek op toen Nathan haar naam noemde, en kreeg toen plots een trui in haar gezicht. "Eh... What?" zei ze verward. Ze pakte de trui op en bekeek het ding. "Nawh, this is cute," giechelde ze. "Is this your favourite sweater?" vroeg ze.

TheBurrow
Wereldberoemd

TheBurrow schreef:
Nathan moest even lachen en keek er naar. Hij knikte toen. "Yes, my mom made it for me the Christmas before she died." Hij liep even naar haar toe en grijnsde. "But it doesn't fit me anymore. It's yours if you want to. Fits your style." Hij gaf haar een knipoog en pakte toen een andere trui die hij aan deed.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld