Rye schreef: Ruby rolde met haar ogen. 'Ik kijk niet elke drie seconden achterom. Je voelt mensen aan. En al helemaal als ze moordlust hebben.' Ze stak nog wat gyros op haar vork, at het op en spoelde het weg met wijn.
Duchess schreef: Elliott knikte kort. 'Kijk daar zit het verschil tussen ons dan,' grinnikte hij. 'Of je voelt het aankomen, of je hebt een loop tegen je slaap en moet je er maar uit lullen.'
Rye schreef: Ruby grijnsde. 'Een beetje zoals de eerste keer dat ik je ontmoette, hm?' Ze haalde zich het beeld voor zich. 'Je had echt slecht getrainde werknemers.'
Duchess schreef: Elliott zuchtte glimlachend. 'Hey, ze deden hun ding, en als ze ergens sneuvelden dan was het maar zo...' Alleen een beetje jammer dat ze allemaal in één avond het loodje hadden gelegd.
Rye schreef: 'Fijn dat mijn werk zo positief geëvalueerd wordt,' zei ze. 'Of ben je in een vrolijkere mood vanwege de tzatziki?' Ze kwam dichterbij op wat van de Griekse dip te stelen. Hij was niet de enige die het lekker vond hoor, puh.
Rye schreef: 'Vertel me dan maar iets niet interessants,' zei Ruby. 'Anders moet ik uit verveling weer messen gaan gooien in je plafond. Of de muur. Of elk ander doelwit dat me iets minder verveeld.'
Duchess schreef: Elliott kreunde zacht. 'Okay, leuk feitje over Elliott; hij wil toch wel heel graag zijn borg weer terug, mocht hij hier ooit uit trekken.'
Rye schreef: Ruby schoot in de lach. 'Vergeet het maar.' Ze dronk haar glas wijn leeg. 'En eerlijk gezegd was ik er vanuit gegaan dat je de eigenaar van het gebouw had koud gemaakt. Geen huur en zo.'