Rye schreef:
Abby keek even naar Vik. Vervolgens liep ze naar hem toe en ging ze gehurkt voor hem zitten. 'Jij hebt je broer nu nodig, lieverd,' zei ze zachtjes. 'En hij wilt er voor je zijn.' Abby haalde een lok blauw haar voor zijn gezicht weg. 'Daar hoef je geen sorry voor te zeggen. Het is oké om verdrietig te zijn. Om boos te zijn. Het is oké om te huilen. Want soms hebben we dat nodig... en dan moet je ook leunen op de mensen die je ondersteunen.'