Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

18 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ~ victory is always possible for the pe*

LadyStardust
YouTube-ster

LadyStardust schreef:
'Sounds like a plan.' Dat het een goed plan was mocht hij zeker weten, gezien Teddy niet de persoon was om te liegen om dit soort dingen. Waarom ze het shirt niet achter zouden laten voor een andere fan was daarbij ook een vraag waarop ze waarschijnlijk geen antwoord zou krijgen. Veel kleine dingen deed Teddy meestal niet om mensen te helpen, vaker werd ze ingezet voor grotere missies, zoals het achtervolgen van Loki nadat hij gespot was lopend door New York. Iemand moest uit zien te vinden wat de god kwam doen in de stad en sinds Teddy gek genoeg het minst opvallend zou zijn, waarschijnlijk omdat niemand nog gek opkeek van een dier dat zich in de stad bevond en de meeste mensen niet goed genoeg keken om te zien dat het dier groen was, mocht zij hem achtervolgen. Toch, in plaats van dat het plan werken zou, werd ze gespot door de god wie niet alleen oplettend genoeg was om de kleur op te merken, maar ook over het algemeen slim genoeg om te weten dat S.H.I.E.L.D hem in de gaten zou houden. Daarbij kende Loki Teddy, haar al enkele keren ontmoet gedurende verschillende gevechten. De stem van de jongen deed haar opkijken uit haar gedachten, zijn ogen wederom opgezocht. 'Right, you know my name and it's still weird.' Helemaal comfortabel werd ze niet van de bijnaam die hij haar gegeven had en ze hoopte dan ook dat het een eenmalig ding was. Haar naam wist hij zeker wel, dan misschien wel niet haar echt naam, maar een van haar namen wist hij wel.
'I'm treating you with respect and humanity, what are you talking about?' Waar ze precies respectloos was geweest wist ze niet en ze was ook zeker niet van plan om haar excuses ervoor aan te bieden, er was immers niets in haar ogen wat ze fout had gedaan. Ze schudde haar hoofd even, geprobeerd de verwarring uit haar hoofd te krijgen. 'Right, so you fight a lot then?' Vroeg ze hem wat wantrouwig. Natuurlijk begreep ze dat zo goed als iedereen een betere vechter zou zijn als ze nuchter waren en toch was het vreemd voor haar om het te horen. Waarom wist hij het van zichzelf? Vocht hij vaak?
'Honestly buddy, you're one of the most confusing people I've ever met and I've met a lot of people.' Het was niets meer dan de waarheid, gezien ze niet precies wist of ze werkelijk mensen had ontmoet wie ze minder goed begreep dan de jongen voor haar. 'Yeah, being alive is by far the greatest thing about.. well, living.' Enigszins grinnikend bracht ze de woorden uit, ingezien dat ze wellicht zelf even verwarrend was als de jongen wie ze net nog verwarrend had genoemd. 'No, definitely not. The guy is invincible or something.' Gaf ze vervolgens eerlijk toe. Dat de man onverslaanbaar was was duidelijk, zelfs een gevecht met Thor leek een redelijk gelijke strijd, wat vreemd was. Thor leek iedereen te kunnen verslaan en toch was hij tegen Loki gelijk. 'Good to hear, now go and make your dreams come true.'
'Yeah okay but you didn't stop the fight either, so we're both equally guilty.' Haar schouders had ze een keer opgehaald, niet toe willen geven dat ze inderdaad het gevecht had gestart. 'Later dude.' Had ze hem nog gezegd, vooraleer ze haar vest uittrok en haar pet van haar hoofd haalde. De twee kledingstukken had ze op de grond laten vallen, haar uniform onthuld wat ze wel vaker aanhad als ze buiten kwam, puur voor situaties zoals deze. Wat mensen in de winkel hoorde ze schrikken en wat verbaasd spreken en na zich even om te hebben gedraaid om te zwaaien, had ze haarzelf veranderd in een zwaluw en was ze weggevlogen, terug naar huis.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
"No you've actually never told me your name, yeah your superhero name but since you don't want to be exposed I'm not going to call you that." Hij zou haar echt niet in de winkel beastgirl noemen sinds er altijd een mogelijkheid was dat iemand het wel hoorde en zodra een iemand het zag zag iedereen het. Dus hij gebruikte maak andere bijnamen die hij bij ieder ander ook zou gebruiken.
"Well then I suppose we have different standards of respect," knikte hij eerlijk. Dat was altijd mogelijk en hij ging er dan ook geen probleem over maken, dan konden ze er gewoon niks aan doen namelijk. Geen nut om er over te zeiken. "What? No, I don't fight a lot. But I've followed a self defense slash fighting training so I know how to do it." Hoewel het niet een complete leugen was hoopte hij dat ze het geloofde. Hij had echt trainingen gehad om te vechten en zichzelf te verdedigen en zichzelf sneller te maken. En om zijn snelheid te gebruiken als kracht.
"Oh but when you think about it that only means that those people are simple." Misschien klopte het niet maar er was een grote kans dat ze hem toch weer verwarrend vond dus hij trok zich er weinig van aan. "Being alive isn't really the greatest thing about living. Because sometimes you really just want to live without being alive because being alive sucks but living can be fun," zei hij fronsend. Hij wilde vaak leven zonder in leven te zijn, maar helaas was het onmogelijk.
"He's not invincible, no one is," zei Misha vrij zeker. Hij geloofde daar gewoon niet in. En zeker nu hij Loki beter had leren kennen.
"You didn't stop either, and you started it so I'm not sure if I can call that even," was het laatste wat hij zei voor hij verdween.
Het kostte hem weinig tijd voor hij bij het lab was aangekomen, Peter was intussen al druk opzoek naar informatie over de man wiens naam Misha zojuist genoemd had. Hij kwam het lab binnen rennen en stond meteen naast Peter stil zodat hij mee kon kijken op zijn beeldscherm. "There's really not that much to find about him. I had to dig deep but it seems like he's the leading agent of the espionage agency called S.H.I.E.L.D. While there is not much to find about him I did found out some more information about this S.H.I.E.L.D. thingy. Apparently it's not only an espionage agency but also an intelligence agency and special law enforcement. S.H.I.E.L.D. stands for Strategic Hazard Intervention Espionage Logistics Directorate. I'm not all too sure what it's all about but there are connections between S.H.I.E.L.D. Nick Fury and the Avengers. Why did you want to know this?" De informatie die Peter hem gaf was wellicht wel erg bruikbaar maar dat wist hij nog niet zeker. Of het was erg bruikbaar of het was nutteloze informatie waar hij niet meer vanaf zou komen, maar hij was dankbaar voor de moeite die Peter voor hem had gedaan. "He called me on the flash phone. Wants to meet up with me because he wants me in his 'team'. I'm not sure if I can trust him but maybe meeting up with him can't really go wrong? I can always run if I want to," zei hij schouderophalend. Hij was oprecht van plan om er heen te gaan.

LadyStardust
YouTube-ster

LadyStardust schreef:
Nog enigermate verbaasd kwam ze weer thuis aan. Dat het nog vroeg was was een klein geluk, gezien ze nu nog iets van haar dag kon maken. Vanaf het balkon betrad ze het huis weer, Tony verveeld naar de tv zien kijken, een mobiel in zijn hand geklemd gehouden. 'Back already?' Zonder haar aan te kijken sprak hij de woorden uit. 'Yeah.' Hem vertellen over de jongen was iets wat ze niet van plan was te doen, sinds ze hem dan ook zou moeten vertellen over hoe ze hem eerder tegen was gekomen in een bar en daar met hem had gevochten. Geweten dat hij er niet blij mee zou zijn, besloot ze het gewoon achterwege te houden. Al gauw stond ze in de keuken met een glas water die ze leeg had binnen seconden.
'So.. any news from Fury? About a new member or something?' Heel subtiel was de vraag niet die ze de man stelde na terug te zijn gelopen naar de woonkamer. 'Oddly specific. Can't think of anything, but you seem to know something.' Hij had het volume van de televisie zachter gezet. Het telefoontje dat ze jongen in de winkel kreeg bleef bij haar hangen. Nick Fury belde nooit mensen tenzij het leden van de Avengers waren of potentiële nieuwe leden. 'No, just a random question.' Liegen was nooit haar sterkste kant geweest en Tony kon het bijna zien als ze toch een poging waagde om de waarheid te verbergen. 'Indy.. forget it, if you wanna tell me, feel free to do so.' Een keer had ze gezucht, even twijfelend staan kijken. 'I don't have all day, Indy.' Ongeduldigheid, iets wat ze zeker van Tony gewend was. 'Fine okeay, so,' ook zij had plaatsgenomen op de bank, 'there's this dude who I briefly got in a fight with when I went out last night,' de gezichtsuitdrukking van de man zei genoeg over hoe hij erover dacht, 'but that's not the point!' Haastig had ze de woorden uitgesproken. 'So today I saw him again, in the pop-up store, but at the end of our conversation he got a call from Nick Fury and now I'm confused.'
Het gesprek met Tony was van korte duur, nadat ook hij had gezegd dat hij geen idee had waar het over ging. Nick fury had hem dus blijkbaar ook niets verteld over de situatie, wat vreemd was gezien Tony vaak wel ingelicht werd. Indy was inmiddels weer in haar kamer, liggend op bed, starend naar het plafond. Wat ze zou doen met de rest van haar dag wist ze niet, al wist ze wel dat dit het niet zou zijn. Verveeld rolde ze van het bed af en liep ze haar kamer weer uit, waarna ze wat doelloos door het huis rond begon te lopen.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
De dag ging rustig voorbij. Maar een keer was het voor Misha nodig geweest om in zijn uniform het lab uit te sprinten om een dank overval te stoppen. Het had hem maar enkele momenten gekost waarin hij het geweer van de man had afgepakt, hem had vastgebonden op een stoel en het geld weer opgeborgen had. Toen de politie toen was gekomen was hij vertrokken. Inmiddels was het alweer avond, zes uur. Normaal gesproken zou Misha zich rond deze tijd bezig houden met het avond eten maar na zijn gesprek met de God in zijn keuken had hij niet echt meer trek. Loki had hem verteld dat hij door moest gaan met wat hij aan het doen was en dat hij momenteel andere dingen moest doen op andere plekken. Iets aan de man had angstig gezien, alsof hij eigenlijk niet wilde gaan. Toch was hij gegaan. De blik die Misha had gekregen van Loki toen hij verdween zat hem toch wel dwars. Het leek oprecht alsof de God niet weg wilde gaan, maar toch moest.
Nu was Misha dus voor het eerst sinds een paar dagen weer alleen thuis en hij wist niet zeker wat hij moest doen. Trek had hij niet, en zin om te koken al helemaal niet. Toch wist hij dat hij veel moest eten anders kon hij het niet aan hoe snel zijn lichaam bewoog en werkte. Daarnaast moest hij die avond opzoek gaan naar het adres wat hem eerder die dag toegestuurd was om daar af te spreken met een man die zichzelf Nick Fury had genoemd.
Na even twijfelen had Misha besloten om maar snel even naar de McDonald's te gaan en daar eten te halen. Hij bestelde vijf menu's en drie keer 20 McNuggets waarna hij weer naar huis keerde en dit allemaal naar binnen werkte. Het was een hoop, maar zijn lichaam had het nodig en hij zou er ook niet dik van worden.
Dit hele avontuurtje kostte hem anderhalf uur, wat best lang was, maar zijn bestelling bij de McDonald's was dan ook behoorlijk groot geweest.
Tussen zijn afval zat hij in zijn keukentje, te staren naar de klok, twijfelend of hij wel echt naar het adres toe wilde gaan. Hij wist niet wat hij moest verwachten. Straks was het een val? Straks was een van zijn vijanden los gekomen uit Iron Heights en hem helemaal naar New York gevolgd om hem hier uit te schakelen waar toch nog bijna niemand hem kende. Het was wellicht een beetje ver gezocht en onwaarschijnlijk. Maar hij kon het niet helpen dat hij zich zorgen maakte.
Toen het echter kwart voor acht was besloot hij toch maar te gaan. Hij was duidelijk te vroeg vertrokken toen hij uiteindelijk om 14 voor acht bij het gebouw stond. Het was alsof ze hem hadden zien aan komen want toen hij net op een normaal tempo richting de deuren liep kwam er een man naar buiten lopen. Misha was compleet gekleed in zijn Flash outfit en dus niet herkenbaar als Misha. Hiernaast vibreerde hij zijn gezicht op een hoog level zodat er geen enkele kenmerken echt zichtbaar waren behalve wellicht zijn huidskleur. "I was hoping you would show up," zei de man. Zijn stem was hetzelfde als die van de man aan de telefoon, het was Nick Fury.

LadyStardust
YouTube-ster

LadyStardust schreef:
De dag ging wat snel voorbij, voornamelijk omdat Indy al redelijk snel had besloten te gaan slapen in de middag en wakker werd toen ze honger begon te krijgen. Slenterend liep ze daarom nu ook richting de keuken. 'There is..' mompelend opende ze wat kastjes en als laatste de koelkast. 'no good food.' eindigde ze vervolgens haar zin. 'How bad is it to just have cereal for dinner?' De woorden waren aan haarzelf bedoelde, al leek het erop dat Tony ze hoorde, aangezien hij net binnen kwam lopen. 'I thought you were an adult.' Lachend keek ze op bij zijn woorden. 'So no cereal.' was alles wat ze erop te zeggen had. De man was inmiddels alweer weggelopen, duidelijk druk bezig met andere dingen om een gesprek te voeren met haar. Ze was het gewend, vanaf de tijd dat ze een kind was was het al zo geweest.
Indy was na een halfuur te hebben nagedacht over het eten naar buiten gelopen, en was hier wat traagzaam rond gaan lopen. Doelloos zocht ze naar een plek waar ze snel wat te eten kon krijgen. De pizzatenten die op elke hoek te vinden waren werden dan ook snel haar punt van aandacht. De meesten waren redelijk rustig. Uiteindelijk kwam ze er een tegen met niet meer dan vijf mensen binnen, dus stapte ze zelf ook de zaak binnen om een pizzapunt te halen. Wat zal het ook, ze sportte genoeg om zich er geen zorgen om te hoeven maken. Het sporten was echter meer vechten met vijanden, maar dat was vrijwel hetzelfde in haar ogen.
Terug naar huis gaan wilde ze nog niet, dus bleef ze door de straten van New York lopen, zoekend naar iets om te doen, alles zou prima zijn op het moment. Met haar handen in haar zakken gestoken, keek ze om haar heen, zoekend naar iets van vermaak. Uitgaan zou niet haar slimste optie zijn op het moment en na gisteravond had ze er ook niet al te veel zin in. Haar voetstappen weerklonken dan ook meer in de buitenwijken in plaats van door de drukke straten van het centrum waar iedereen uitging. De wijken die mensen aanzagen als sketchy en waar iedereen met gezond verstand niet meer kwam nadat de zon onder was gegaan. Indy daarentegen voelde zich alsof ze nooit iets te vrezen had. Ze was immers een avenger, niemand kon haar iets doen. Misschien was het wat naïef, maar wat dan nog. Ze kon moeilijk bang rond gaan lopen.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Misha werd door hem naar binnen begeleid en toen mee genomen naar een soort vergaderzaal. "Take a seat," vertelde Fury hem maar Misha bleef toch liever staan, hij voelde zich veiliger staande sinds hij dan makkelijker en sneller weg kon rennen, het schilde misschien een halve milliseconde maar een hoop kon er gebeuren in die tijd. Daarnaast was hij staand ook een minder makkelijk doelwit. Hij was wellicht groter maar hij kon sneller in de verdediging schieten als dit nodig was en hij hield er gewoon van om goed voor bereid te zijn op dat soort dingen, hij wist namelijk nog steeds niet of dit wel te vertrouwen was. Hiernaast hield Misha zich ook nog stil, hij wist dat hij zijn stem geluid ook kon beïnvloeden door trillingen en de man had hem over de telefoon al als zichzelf gehoord maar toch leek dit hem nu eventjes een beetje veiliger. Better safe than sorry. "Or not, suit yourself," knikte de man terwijl hij zelf wel plaats nam op een van de stoelen.
Al vrij snel begon hij met zijn praatje. Hij leek precies te weten wat hij moest zeggen om overtuigend te klinken en hij liet Misha bijna echt overwegen om bij zijn team te komen. Al wist hij nog steeds niet wat voor team het nou precies was. Dat was echter tot Fury zijn 'speech' eindigde met "and that's why I think it's great to have the Flash join the Avengers". Misha kon het bijna gewoon niet geloven. Hij wilde hem bij de Avengers? Als hij er over na dacht klonk het idioot maar ook als de droom van elke kleine jongen, het soort droom dat hij ook ooit had gehad. Natuurlijk bracht het wel gevaren mee over zijn anonimiteit. De Avengers waren allemaal vrij open over wie ze waren en al helemaal naar elkaar, Misha was dat dus absoluut niet. Toch was dit niet iets waar hij nee tegen kon zeggen. "I'll join your team, but only if my identity can stay secret like now. I don't do this for the fame, I do this for the people." Misha was het ook begonnen voor de mensen en hij wilde zeker niet alle faam die de Avengers er bij kregen, dat was niks voor hem. Hij wilde gewoon zichzelf kunnen blijven zijn en normaal kunnen blijven leven. Tot zijn geluk leek Fury hier niet heel lastig over te doen. Hij haalde even diep adem en knikte. "You can keep your identity secret to the outside world, but if you're with the Avengers they must know who you are. I must know who you are." De deal leek Misha aardig redelijk, daarnaast kon hij ook wel begrijpen dat ze moesten weten wie hij echt was, zo konden ze namelijk toch wat eerder gaan vertrouwen op hem. Al was dat wellicht een probleem voor Beast Girl, of kon dat een probleem worden.
Misha stopte met de trillingen die zijn gezicht verborgen en haalde zijn masker van zijn hoofd waarna hij zijn hand uitstak naar Fury. "It's Misha, Misha Novak," zei hij toen.

LadyStardust
YouTube-ster

LadyStardust schreef:
Het was misschien een halfuur dat ze rond had gelopen zonder ook maar iets tegen te zijn gekomen, vooraleer ze haar gedaante veranderde naar dat van een havik en terug naar huis vloog. Verveeld liep ze terug naar binnen om haarzelf wederom op de bank te laten vallen met de tv aan. Het voelde alsof ze nooit iets anders deed met haar dagen. Mensen van haar leeftijd gingen naar school, studeren en naar feestjes in de dorms, maar zij niet. Ze heeft nooit een dag van haar leven gespendeerd op een school in de hoop iets te leren. Met een uiterlijk zoals het hare was het dan ook niet echt verbazingwekkend. Mensen waren gemeen en als je eruit zag zoals zij waren ze dat al helemaal. Al die jaren had ze har kennis opgedaan uit boeken die ze had in huis of simpelweg via het internet en door dingen die Tony haar leerde, maar nooit op school. Toch voelde het altijd alsof ze een ervaring had gemist die belangrijk was in het leven van elk persoon en om de een of andere reden schaamde ze zich er best voor. Het was vreemd, iedereen hoorde naar school te gaan en zij was er nooit geweest. Al gauw schudde ze de gedachte van haar af en liep ze naar haar slaapkamer om haar suit te kunnen verwisselen voor een joggingbroek en een te groot shirt. Met haar suit in haar handen geklemd liep ze vervolgens richting het lab. Zodra ze de deur door stapte zag ze de man zitten, werkend aan een deel van zijn Iron Man pakken. 'Hey kid.' Zonder op te kijken sprak Tony haar aan, en Indy zwaaide wat afwezig. 'Why'd you bring in the-' zonder pardon onderbrak ze de avenger en begon ze te spreken. 'I need it enhanced.' Vragend leek hij op te kijken van zijn project, enkel en alleen om zijn verwarring te tonen. 'Yeah okay, give me some more guidlines, what do you want changed?' Verbazing was van haar gelaat af te lezen zodra de man vrijwel direct in leek te stemmen. 'The eh.. The durability isn't really working that well anymore and could it be like, shock absorbing? That'd be so cool!' Tony knikte enkel, niet geheel gezien waarom het hem langer zou kosten dan een halfuur. 'And for the love of god take away the tracking function.. I get it, it's for my own safety, but you always think I'm being an idiot and it's kinda like, you know, unnecessary.'

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
TS
____

Het was een tijdje later die avond. Zoals Misha had verwacht had hij nog een tijdje moeten blijven voor testjes en alles, maar ook de mensen van S.H.I.E.L.D. leken geen verklaring te hebben voor zijn snelheid, wat Misha ergens wel gerust stelde want hij had liever niet dat deze mensen dingen over hem zouden weten die de mensen die hij wel echt vertrouwde nog niet wisten. En hoe zijn snelheid gekomen was wisten ze ergens wel, maar ze hadden geen idee hoe het allemaal eigenlijk in elkaar zat en hoe het nou precies werkte. Dat was allemaal nog een groot vraagteken en Misha wilde niet dat S.H.I.E.L.D. dat vraagteken in een uitroepteken wist te veranderen voordat zij dat zelf konden doen.
Voor enkele uren werden er testjes op hem uit geoefend en moest hij rennen op hun loopband die zijn snelheid natuurlijk niet kon houden. Hij was net klaar met nog eens bloed laten prikken toen Nick Fury de kamer binnen kwam lopen met Misha's pak in zijn handen. "Get dressed, you're meeting the rest of the team," zei hij waarna Misha het pak kreeg en in een oogwenk het alweer aan had. Blijkbaar had Fury de Avengers allemaal opgeroepen om hun nieuwe team lid, the Flash, te ontmoeten. Ergens bracht dit zenuwen naar Misha, wetende dat Beast Girl ook een van de Avengers was en dat zij en hij niet echt goed liepen samen. Hij wist ook dat hij waarschijnlijk niet zijn geheime identiteit kon houden rond al deze mensen wat ervoor zorgde dat nog meer mensen van zijn geheim af zouden weten en dat was niet bepaald iets wat hij graag had. Hij had altijd zo zijn best gedaan om het geheim te bewaren en tussen hem en zijn twee collega's en vrienden te houden. En dat zou nu allemaal een beetje verpest worden door het plan van Loki dat hij uit moest voeren. Maar hij moest het maar doen, hij kon moeilijk nu nog terug krabbelen en opgeven.
Dus met enige tegenzin begon Misha rustig in zijn kostuum met ook zijn masker op achter Fury aan te lopen naar wat leek op een soort vergaderzaal. Fury duwde de deur open en liet Misha eerst naar binnen gaan waardoor hij de zaal vol met Avengers binnen liep, zich niet realiserend dat hij nu ook een van de Avengers was.

LadyStardust
YouTube-ster

LadyStardust schreef:
Indy had haar dag nutteloos doorgebracht, slapend op de bank terwijl Tony bezig was met het verbeteren van haar pak. Maar wat kon ze anders dan ook doen? Loki was ze kwijt en hem opnieuw volgen en haar leven ditmaal werkelijk riskeren van geenszins haar plan, laat staan dat van S.H.I.E.L.D. Het was te gevaarlijk. Niemand kon Loki aan en het plan was alleen geweest dat ze hem volgen moest en een beetje in de gaten houden wat hij deed, maar dat was niet geheel goed gegaan.
Na enige tijd werd ze echter opgeroepen om terug naar S.H.I.E.L.D te gaan. De details waren alles behalve aanwezig en op een bepaalde manier vertrouwde Indy het niet geheel. Toch was ze met Tony meegegaan na haar verbeterde en geupgrade pak aan te hebben getrokken. De kans was groot dat het gewoon een kleine bespreking was tot Tony haar vertelde dat hem was verteld dat het een nieuw lid was dat ze zouden ontmoeten. Een licht misselijk gevoel nam haar over, sinds ze meteen het telefoongesprek tussen de jongen in de winkel en Nick fury voor ogen haalde.
Het duurde niet lang voordat ze bij het hoofdgebouw arriveerden en naar binnen liepen. Voor het gemak was ze met Tony meegereisd in plaats van alleen op te komen dagen. In de hal kwamen ze Thor en Steve tegen, wie met hen meeliepen naar de vergaderzaal. Onderweg praatte ze iets over wie ze verwachtte dat het was. Niemand leek echt te weten wie het zou kunnen zijn en toch weerhield het ze er niet van om te raden wat de persoon zijn of haar krachten waren. Natuurlijk hoefde de persoon niet per se iets bijzonders te kunnen, erg goed vechten leek echter ook genoeg te zijn om bij de avengers te mogen.
Indy nam plaats tussen Tony en Steve, in kleermakerszit op de stoel gezeten, wachtend tot het nieuwe lid binnen zou lopen. In de tussentijd praatte ze wat met de anderen. Niemand leek ook maar iets te weten van de persoon tot de deur open ging en er iemand naar binnen stapte. Gekleed in een kostuum wat ze maar al te goed herkende. 'It's you!' Was het eerste wat ze zei, wat haar wat vragende blikken opleverde. 'That kid that got involved in my fight against Loki.'

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
De woorden die vrijwel gelijk oo hem afgevuurd werden had hij niet echt verwacht. Als hij eerlijk was was hij dat al helemaal vergeten, alles waar hij aan terug dacht bij aan het gevecht in de bar en dat gedoe bij de fanshop eerder die dag, al wist zij natuurlijk niet dat hij dat was geweest. Hij schaamde zich ergens door de reactie maar schaamde zich nog erger doordat hij het vergeten was. Dit liet Misha wederom merken dat zijn geheugen echt sterk achteruit ging en hij maakte een mentale notitie om hiermee naar Peter toe te gaan, wellicht wist hij er meer over of kon hij het onderzoeken. Wellicht had het namelijk met de snelheid te maken, misschien ook niet. Dat wist hij niet maar het was niet iets waar hij zich nu zorgen om hoefde te maken. “Ohhh right that happened. I knew I knew you from something,” knikte hij toen maar, haar niet willen laten weten dat zij elkaar eigenlijk al kende. Het was namelijk nog geen tijd om zijn identiteit te laten zien aan hen. Hij hield hierom, voor de zekerheid, ook zijn gezicht in constante fibratie. Ook zijn stem deed hij dit mee. Zo was het onmogelijk om zijn stem en gezicht te identificeren. Zelfs de aparatuur bij STAR labs was daar niet goed genoeg voor dus Misha geloofde niet dat er iets aan technologie hier was die dat wel kon. Dat was haast onmogelijk dacht hij.
Fury leek deze hele gebeurtenis gewoon te negeren en schraapte even zijn keel waardoor bijna alle aandacht gelijk op hem gericht was. “Avengers, this is The Flash. Flash, these are the Avengers. Flash here is going to join our team from now on. We think he has it in himself and we’re pretty sure his abilities can be of great help in our fights,” vertelde Fury de groep, waardoor Misha zich eigenlijk best speciaal voelde. Het was niet niks om zoiets te horen van de soort van baas van de Avengers, dé meest bekende superhelden. Het was best een eer maar Misha wilde niet laten merken hoe gecomplimenteerd hij zich voelde door de man zijn woorden, maar gelukkig was zijn gezicht niet zichtbaar dus zijn gezichtsuitdrukking ook niet wat er dus voor zorgde dat niemand kon zien hoe hij er bij keek.
Thor was de eerste die op sprak, hij had een glimlach op zijn gezicht die Misha herkende van het gezicht van Loki. Zo kon je ergens wel zien dat ze broers waren, al waren ze niet echt bloed familie. “What are your abilities flash boy?” Vroeg de God aan Misha en het was eigenlijk best een goeie vraag. Zijn antwoord zou waarschijnlijk niet zo cool klinken als dat van de meeste Avengers. “I’m fast,” zei de jongen toen maar. Zo simpel was het eigenlijk wel. Hij was snel. Met alles.

LadyStardust
YouTube-ster

LadyStardust schreef:
Wat vragend keek ze naar de jongen, wie zijn gezicht onherkenbaar hield tegenover hen. Het was wat vreemd om te zien en wat hem zo angstig leek te hebben over het vrijgeven van zijn identiteit was iets wat voor haar onbegrijpelijk was. “Yeah.. that happened.” Had ze wat wantrouwig aan hem vermeld. Hoe hij het vergeten was begreep ze niet, aangezien zij het zeker nog wist. “Oh I get it, I wouldn’t know what I’d remember a literal green person from either.” Lachend sprak ze het uit, de gehele situatie gezien als een grap, al begreep ze wel dat de jongen voortaan bij hun team zou horen. Fury zou hen nooit bij elkaar roepen om vervolgens te zeggen dat het een grap was. Toch, ondanks haar niet serieuze houding richting de situatie, bleef Indy wantrouwig. Hij hield zijn identiteit verborgen, vertelde haar dat hij hun gevecht inmiddels was vergeten en zelfs zijn stem was niet erg duidelijk. Hoe kon ze de jongen dan meteen vertrouwen? Zoiets konden ze niet van haar verwachten, het was oneerlijk.
Uiteindelijk begon Nick Fury dan te praten, en vertelde hen allemaal waarom hij dat dat de jongen, wie blijkbaar The Flash genoemd werd, bij hun team zou passen. Indy kon het niet laten de gezichten van de andere Avengers te bekijken om toch op te kunnen maken hoe zij zich erbij voelden. Sommigen leken optimistisch, dan voornamelijk Thor en Steve. Natasha hield haar gebruikelijke gezichtsuitdrukking voor, wat stug en wantrouwig leek, maar waarschijnlijk vertrouwde ze erop dat Nick Fury de juiste keuze had gemaakt. Tony zag eruit alsof hij op het punt stond iets te zeggen, wat altijd het geval was en verder zag het ernaar uit dat iedereen het wel prima vond.
Ook Indy keek even naar Thor zodra de man begon te praten. Het was een logische vraag, al had Indy het antwoord al. De jongen had zich immers bemoeid met haar gevecht tegen Loki. “Yeah, no shit.” Mompelde ze na zijn antwoord te hebben gehoord. Haar woorden waren echter zacht genoeg om niet al te duidelijk te zijn. “So aren’t you gonna show us your face?” Vroeg ze toen, haar wenkbrauw erbij opgetrokken, die ze even later liet zakken. “And your normal voice?” Werd toen gevraagd door Steve, wie blijkbaar ook benieuwd was. Indy zou zweren dat ze zijn stem al eens gehoord had, al twijfelde ze enigszins.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Zacht beet Misha op zijn lip, wetende dat het natuurlijk geen goede indruk maakte om zoiets te vergeten, toch kon hij er niks echt aan doen. Hij was gewoon absoluut niet goed in dingen onthouden. Dat was niet echt zijn fout, hij had het niet onder controle. “My apologies, my long term memory isn’t as good as I hoped it woukd be,” excuseerde hij zichzelf. Hij hoopte dat het niet gezien werd als een slap excuus maar dat ze door hadden dat hij echt de waarheid vertelde. Het was ook niet dat Misha er zo trots op was dat zijn geheugen zo slecht was als dat van een vlieg. Wie zou er nou ooit trots zijn op zoiets.
Het viel Misha op dat Beast Girl absoluut niet vergeten was over hun gevecht. Ze leek er nog steeds boos om te zijn wat Misha helaas niet begreep sinds hij de details van het gevecht al helemaal kwijt was. Hij was gewoon vergeten wet er toe leidde dat hij nu voor een God in dienst was, soort van. Het klonk nog stommer dan het eigenlijk was als je het zo zei.
Zijn gezicht laten zien. Die vraag had hij kunnen verwachten. Misha’s hoofd ging terug naar alle superhelden met een masker die op het nieuws waren geweest recentelijk. Hij kon zweren dat er een jonge jongen was geweest die Stark onder zijn schuiltje had genomen. Misha wist niet of hij gestopt was of dood was dus hij wilde er eigenlijk niet over beginnen. Maar gelukkig voor hem hoefde dat ook niet. “What about the son of spiders, we didn’t know his face either,” zei Thor die zich nu naar Beast Girl en Captain America had gedraaid. Tony leek het hier niet mee eens te zijn. “I knew his face. I knew who he was,” schoot hij vrijwel direct in de verdediging. Dat was wanneer Fury begon. “And I know who this is. Misha, if you don’t mind?” Fury’s blik op hem zei genoeg voor Misha. Het was nu tijd om zich te laten zien. Met een klein knikje stopte de jongen met trillen. “Alright then,” zei hij nu in zijn normale stem. Hij deed toen zijn masker af.

LadyStardust
YouTube-ster

LadyStardust schreef:
Wat hij zei klonk als een slap excuus om zichzelf er beter uit te laten zien. Een gevecht tegen Loki, zeker een waar hij zich geenszins mee bemoeid had moeten hebben, vergat je toch niet zomaar? En wellicht sprak hij de waarheid, iets wat ze vreemd zou hebben gevonden als ze het überhaupt al had geloofd. Hij was snel, hoe zou dat effect hebben op zijn geheugen? Wederom gingen haar gedachten alle kanten op en het begon haar toch wel iets te irriteren. Haar aandacht ergens bijhouden voor langer dan vijf minuten leek iets waartoe ze niet in staat was. Evenals stilzitten, wat ook nu resulteerde in Indy’s eindeloze bewegen. Na enkele seconden herpakte ze haar concentratie echter weer en keek ze naar de jongen wie zich tot zicer enkel had voorgesteld als the Flash. “Yeah.. it’s cool, don’t worry about it, dude.” Om dan toch niet meteen over te komen als een vreselijk persoon, wat waarschijnlijk haar reputatie al was in zijn ogen na het gevecht, sprak ze de woorden uit met een glimlach.
De manier waarop ze over spiderman praatten deed het lijken alsof de jongen dood was, iets wat zeker het geval niet was. Indy beschouwde haarzelf en de jongen immers als vrienden, en zijn dood zou haar zeker hard geraakt hebben. “Thor, Tony, you’re making it look like he’s dead.” Ietwat lachend sprak ze de woorden uit. Even schudde ze haar hoofd, aangehoord hoe Tony verdedigend over de jongen sprak en Fury vrijwel meteen een weerwoord had. Het voelde voor haar echter meer alsof ze niet genoeg tijd had om te reageren na ze had gemerkt dat de jongen zijn masker afdeed. “Oh man, he’s really gonna show us his face!” Wat het enthousiasme zo had opgewekt wist ze zelf ook niet, maar toch kon ze het niet binnenhouden. Ze wilde maar al te graag weten wie de jongen achter het masker was, zelfs nu ze al een vaag vermoeden had.
Haar mond viel wat open, de scherpe onderste hoektanden aan het licht gebracht. Snel schudde ze haar hoofd, alsof ze dubbel moest checken. “You.. I fucking knew it.” Zacht, bijna fluisterend sprak ze de woorden uit. “Alright, now that we know your face and you know ours.. how about names?” Had Tony gezegd, bijna op een sarcastische toon, al was iedereen dat al wel van hem gewend. Onderling spraken ze elkaar nooit echt aan met hun, zoals peter parker zou hebben gezegd, ‘made up names’, maar gewoon bij hun echte namen, vandaar ook dat iedereen zonder veel problemen hun naam aan de jongen vertelde. Daarbij schepte het een hechtere band dan simpelweg steeds aangesproken worden met een nepnaam. Bij Indy bleef het echter stil, aangezien ze nog altijd bezig was met het proberen te realiseren dat het werkelijk de jongen met wie ze nu al twee keer ruzie had gehad, voor haar stond als het nieuwe lid van hun team. Steve porde haar met zijn elleboog, om haar aandacht er weer bij te krijgen. “Oh eh.. yeah, I’m Indy Logan.” Had ze gezegd na wakker te zijn geschrokken uit haar gedachten. “Stark.” Murmelde Tony zacht, iets wat Indy negeerde. “Alright, welcome to the team, Misha.” Hoorde ze Nick Fury zeggen. Onderwijl hij zijn hand op de jongen zijn schouder had geplaatst. Zelf bleef ze er iets verbaasd bij zitten, voor het eerst niet geweten wat ze zeggen moest.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
De namen die op Misha afkwamen kende hij allemaal al wel, bijna allemaal. Die van Beastgirl, en een andere man in de kamer herkende hij niet. Indy Logan, hij deed zijn best de naam goed te onthouden. De andere naam, Bruce Banner liet een lampje branden in zijn hoofd. Gelijk keek hij op naar de man. “Oh my God you’re-“ je kom Bruce zacht horen zuchten, ‘yeah I’m the Hulk’ mompelde hij, maar dat was niet waar Misha op doelde -“the most renowned scientist of the generation,” maakte hij zijn zin af, wellicht iets té over enthousiast over het feit dat hij met deze, voor hem, legende in dezelfde ruimte stond. De man zelf leek best blij zijn door Misha zijn reactie wat alleen maar meer zorgde voor een grote glimlach op de jongen zijn gezicht. Hij was best wel de nerd als het om wetenschap ging, daarom had hij er ook een baan in. Bruce was een van zijn idolen geweest en was een van de redenen geweest dat hij de wetenschap in wilde. “My heaven, you’re like bigger than Harrison Wells,” glimlachte Misha breed. “Why thank you,” glimlachte Bruce naar hem.
Misha voelde toen de arm van Fury om zijn schouder, misschien was het raar, maar het herinnerde hem eraan hoe zijn vader het vroeger deed. Hij duwde die gedachte echter meteen weg sinds hij tegen deze mensen moest zijn, niet voor. Toch kon Misha het niet helpen om zich wat meer thuis te voelen hier dan hij ooit bij Loki had gedaan, ook al woonde de God letterlijk even bij hem thuis. Het was raar, maar hij ging de man zijn rug niet toe keren, hij was immers een God, als Misha tegen hem keerde zou hij binnen de kortste keren dood zijn. En dood wilde Misha nog niet, al was er natuurlijk een grote kans dat hij ook door tegen deze mensen te zijn kon sterven. Nu hij er zo over nadacht zou hij bij beide opties waarschijnlijk dood eindigen. Nu was het nog de vraag of hij dan wel de juiste keuze had gemaakt. “Thank you sir,” zei hij wat zachter tegen Fury toen hij hem welkon heedde tot het team. Zijn hele stemming was plots omgekeerd door de plotse gevoelens die hij kreeg. Was het dan toch een slechte keuze die hij had gemaakt? Of misschien was het juist wel de juiste. Deze mensen waren fout, waren de reden voor veel doden. Maar Loki was dat ook. Hij was immers de god van onheil. Misha had plots hele gemixte gevoelens over alles bijna. Hij vond het ook naar dat hij er met niemand over kon praten. Hij kon moeilijk iemand vertellen dat hij een deal gemaakt had met de God van onheil tegen de superhelden van de stad. Wellicht kon hij het wat minder direct brengen. Dan kon hij misschien wel advies vragen aan zijn vrienden. Voor nu moest hij er gewoon even mee leven. Advies vragen kwam later wel.
De stem van Nick Fury zorgde ervoor dat Misha zijn aandacht weer bij de groep was en niet bij zijn eigen gedachte. “Now with Misha here we can finally start a project we’ve been working on. It’s the buddy project. Two heroes working together on smaller things than aliens and Gods. Helping the normal people with bad things. Fighting other meta humans. Indy, Misha, you’re going to be the two heroes doing exactly that. Of course you can still join in on the big fights, but these people need help too, these meta’s need to be defeated too,” zei Nich Fury toen, duidelijk vast beraden.

LadyStardust
YouTube-ster

LadyStardust schreef:
Iedereen verwachtte dat de jongen hetzelfde ging zeggen als iedereen tegen de wetenschapper. Hij is de Hulk, iedereen was er van op de hoogte en toch zagen ze hem meer als het brein achter the Avengers. Tony was slim, absoluut, maar Bruce was nog een stap daarboven. Wat de jongen vervolgens zei was alles behalve wat ze verwachte. Hij kende hem voor het zijn van een wetenschapper in plaats van zijn alter-ego. Wat er gaande was tussen beiden wist ze niet, maar het deed haar vreemd genoeg goed om te weten dat het gesprek zo verliep. Misschien was hij dan toch een goede nieuwe aanwinst voor het team, al wilde ze het gewoon niet toegeven.
Indy bleef haar twijfels hebben over de jongen, iets aan hem vertrouwde ze niet en ze kon gewoon niet met zekerheid zeggen wat het was. Dit soort vermoedens rondom mensen waren voor haar niets nieuws, het gebeurde wel vaker. Haar dierlijke kwaliteiten kon ze er de schuld van geven. Het was te vergelijken met een hond wie blafte tegen mensen die hij niet kende. Zo had ook Indy af en toe wat moeite met het vertrouwen van nieuwe mensen. Het hele team leek Misha wel te mogen, alsof ze niet voorbij zijn buitenkant keken. Iedereen vertrouwde het oordeel van Nick Fury blindelings, en hoewel Indy hetzelfde wilde doen, leek het toch niet zo gemakkelijk.
Zoals gewoonlijk was Indy weer afgeleid door van alles. Van vogels die langs het raam vlogen, tot de mok met koffie die Natasha voor haar had staan. Het was gebruikelijk dat ze er niet geheel bij was met haar aandacht, zo ging dat altijd. Toch, zodra Nick Fury begon te praten, was ze er weer volledig bij. “Dude!” Had ze wat verbaasd uitgebracht. “There’s no way I’m gonna help old people cross the street with Speedy Gonzales over there.” Ze wist niets van het plan af en dat ze er zomaar bij betrokken werd was alles behalve haar plan. “Tough luck, kid. Because you certainly are going to do that.” Nick Fury leek het niet te accepteren. “Why me? Why not Bruce, obviously they get along great.” Bruce keek wat vragend haar kant op bij de uitspraak, al zei hij er verder niets over. “We want two youngsters, not a scientist and a fast kid.” Werd haar vrijwel direct verteld. “And let me just put it like this; you have no choice. It wasn’t a question, it was an announcement.” Indy bracht wat chagrijnig gemompel voort, maar staakte daarbij wel haar tegenspraak.
Nick Fury had zijn keel geschraapt en even naar Misha en Indy gekeken, voordat hij zich weer richtte op de andere Avengers. “You guys can leave now, I gotta talk some things over with these two.” En met dat stonden ze op en verlieten iedereen behalve Misha, Fury en Indy de ruimte. Tony had haar nog een schouderklopje gegeven, bijna alsof hij haar aan wilde moedigen, vooraleer hij de ruimte uitliep en de deur achter zich sloot. “Misha, have a seat.” Hoorde ze Fury toen nog zeggen, onderwijl Indy elke beweging peobeerde te volgende die Misha maakte.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld