Rye schreef:
Dayla dook het water weer in. Deze nacht had ze een hoop om over na te denken. Ze kon niet terug, niet naar het slavenhuis maar ook niet naar huis. Niet zolang ze dit verschrikkelijke merk op haar rug had staan. Verslagen bleef ze liggen. Het was koud en ze miste haar comfortabele kamer thuis, maar het was niet anders. Ze zou nu hier blijven.