Evenstar schreef:
Tranen stroomden over haar wangen toen ze hem aan keek. De man waar ze zo zielsveel van hield.. waar ze alles voor over had en die ze niet eens kon geven wat hij het loefste wilde.. een kindje. Een zoon... Ze slikte en sloeg haar ogen dicht. Ze was een mislukkeling, een vrouw van niks... Waarom was hij haar gevolgt? Waarom liet hij haar niet gewoon los? Daar had hij alle recht toe na dit nieuws...
Mylandir schudde zijn hoofd. 'Nee, dat komt wel goed,' zei hij en gaf haar een kus.