Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

20 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG - Strange Trails

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:
Het gevoel van zijn hand op haar been spreidde een warmte door haar lichaam heen. Ze legde haar hand voorzichtig op de zijne terwijl ze over zijn hand wreef met haar duim. "I hope I will be, motherhood is a bit scary to me. I have never had someone to rely and trust on me that much. A child has is literally leaning on you in every way and that scares me. I want to be a good mom but i'm scared to make mistakes." Ze glimlachte zwakjes terwijl ze even nadacht. "But being pregnant itself seems like a wonderfull experience." Ze knikte en keek naar de vliegtuigen die door de lucht vlogen. Ze waren vast dicht bij het vliegveld.
Het nerveuze gevoel keerde langzaam terug in haar lichaam. Ze hoopte zo dat alles volgens plan zou verlopen. Het vliegtuig in en weg hier, dat was alles wat er gebeuren moest. Zo enorm simpel maar er kon zoveel mis gaan. Security checks, bagage check, mensen tegenkomen die ze kende. Ze kon nog wel meer bedenken maar zulke gedachtes maakte haar enkel gek. "Well, I suggest we find ourself a place for the night so we can search for a place tomorrow. We arrive around four, so probably around five in the city. It's pretty late to go house searching by then." Ze keek naar hem en glimlachte. "I have some extra cash, not much but I hope we can find something for it. I'm nervous Raiden, what if it doesn't work out and we can't find ourselfs a job and a place there." Ze was uiteraard bang om op straat terecht te komen en dat was het laatste wat ze wilde. Ze wilde gewoon een baan vinden en werken. Geld verdienen en haar eigen plek voor haar en Raiden creëren. Ze wilde zich niet meer druk hoeven maken over hoe ze de volgende dag haar eten zou kunnen betalen. Ze hoopte zo dat ze goed terecht zouden komen. Ze had immers nooit haar school afgemaakt dus ze hoopte dat ze ergens werd aangenomen.
De auto kwam langzaam tot stilstand wat haar deed op kijken. "Oh we are here already." Ze hief haar hoofd van zijn schouder en dook met haar hand in haar jaszak voor geld. Ze haalde er wat biljetten uit en drukte deze in de hand van de chauffeur waarna ze hem bedankte. Ze opende de deur naast zich en stapte uit waarna ze haar tas en die van Raiden eruit pakte. Ze sloot de deur en liep achter de auto langs naar zijn kant van de auto waar ze wachtte tot hij uitgestapt was. "And so our adventure begins.." Ze pakte zijn hand en verstrengelde haar vingers met de zijne waarna ze haar tas over haar schouder sloeg.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Haar verhaal klonk parallel aan de zijne. Hij kende het gevoel van wantrouwen tegenover een ouder, het weten dat hij er niet op rekenen kon dat deze voor hem klaar stond of er voor hem was. Zij bleek net als hem niet anders te kennen dan te weten dat ze alles alleen had moeten doorstaan in plaats van met de steun van haar voogd. Hetzelfde had hij gehad met zijn vader, van wie hij niet anders dan geweld of gevloek verwachten kon. Zijn ogen bleven hangen bij haar hand die ze lief op die van hem legde. "I know what that's like." Hij beet kortstondig op zijn lip. "But I'm sure you're gonna do great as a mom. I can't imagine otherwise."
Bij het horen van haar stem keek hij op, aandachtig haar plannen voor hun aankomst aangehoord. "Guess we gotta find a place to crash then. How much cash you think you got left after this?" Zelf had hij nog ruwweg vijftig dollar cash in zijn rugzak zitten, maar buiten dat had hij geen geld gehad voor een slaapplaats. Californië was tevens duur. Hij had hoop dat ze met extra geld bedoelde dat ze nog aardig wat in haar zakken had, echter vertelden zijn gedachten hem anders. Zij was niet veel rijker dan dat hij was. Toch bracht hij het in zich op te glimlachen, van zichzelf geacht haar niet meer zorgen op te leveren maar het beeld te creëren dat hij zich geenszins ongerust maakte, al was er bij hem evenzeer sprake van verontrusting. "Everybody starts somewhere. We'll figure it out." Gemompel vormde het wat zijn lippen verliet, naarmate ze haar hoofd op zijn schouder legde en hij een pluk haar achter haar oor wegstreek. "It sure as hell can't be worse than what we've got back in New Orleans. We've survived on the streets before and if we have to, we'll do it again."
Een stilte was gevolgd totdat het voertuig tot stilstand was gekomen. Omgeven door de drukte van het verkeer, hadden beide hun weg van de achterbank gevonden tot ze staande voor het vliegveld met het immense pand geconfronteerd werden. Ingenomen door de chaos keek hij rond. Zijn vingers met de hare verstrengeld om hen beide van de drukke weg af te leiden naar de veiligheid van het trottoir, onderwijl hij zijn rugzak over zijn schouder gooide. "What time is our flight?"

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:
Samen met hem liep ze naar de ingang van het vliegveld. Vele hadden koffers bij en vele tassen maar zij hadden amper wat bij. Ze hadden hun kostbaarste spullen bij en de rest lieten ze achter in het leven dat ze achter zich lieten. Ze keek even naar Raiden waarna ze de draaideuren door liep naar binnen. Het was best rustig binnen. Vast omdat het erg vroeg was en omdat het niet in een vakantie periode viel. Ze liep samen met hem naar de balie toe terwijl ze uit haar tas een paspoort viste. Deze had ze al die tijd al in haar tas zitten, voor het geval ze bij Brandon weg zou vluchten. Echter had ze nooit de ballen gehad om dit te doen.
"Our flight is in an hour babe." Ze zette haar tas neer op de grond en begon het gesprek over dat ze gister met een collega gesproken had en tickets gereserveerd had. Ze pakte vast een stapel geld uit haar zakken waarna ze het bedrag telde en het niet veel later in cash aan de vrouw gaf. Ze glimlachte en luisterde nog wat naar de informatie waarna ze de tickets en en de boarding passen aanpakte. Ze pakte ook Raiden's noodpaspoort aan waarna ze deze aan hem gaf. "I got this for you, I had a feeling you did not have a passport." Ze gaf haar laatste beetje geld af voor het paspoort waarna ze haar tas op pakte. Ze konden beide hun tassen mee nemen als handbagage omdat er weinig in zat.
Traag pakte ze zijn hand vast waarna ze naar de douane liep. Ze moesten alleen nog gecheckt worden waarna ze konden wachten op de vlucht. Ze liep naar de band waar ze haar tas oplegde zodat deze door een computer gescand kon worden. Ze trok haar vest uit vanwege de rits waarna ze door het poortje liep. Ze rolde haar ogen bij de harde piep waarna ze haar armen spreidde. Ze liet zichzelf fouilleren waarna er ook nog een metaal scanner langs haar ledematen geschoven werd. Ze zag hoe de scanner vanaf haar benen naar boven ging. Ze beet op haar lip en zag hoe de scanner van haar buik naar haar borsten ging waarna er een piep klonk. Ze keek even naar Raiden waarna ze blozend naar de man keek. "Nipple piercings." Ze zag de man knikken waarna ze haar vest weer kon aantrekken en haar tas van de band mocht pakken. Nu was het wachten of Raiden goed door de scan kwam.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Een uur hadden ze tot vertrek. Tot ze in de lucht zweven zouden in het vliegtuig en alles geregeld was, voor de komende paar uur, en ze veiligheid voelen konden. Het bracht hem ergens wat steun om te weten dat zodra ze plaats hadden genomen in het voertuig, zijn baas hem niets maken kon. Ondanks zijn voornemens zich geen stress op te laten hopen was en bleef het iets wat in zijn achterhoofd rondzwierf. Alsof hij zichzelf er elke keer aan herinneren moest dat er elk moment een kogel door zijn hoofd gaan kon, en het bloed langs zijn lijf naar beneden sijpelen kon tot hij levenloos op de vloer achter zou blijven. Het vormde geen droom, het was een vooruitzicht en daarbij nagenoeg de waarheid. Dat ze dan ook bij de incheckbalie terecht waren gekomen was voor hem een behaalde mijlpaal. Ze waren nu meters dichterbij dat geweten dat ze, of althans hij, een groot deel van de reis gehaald had.
De hoeveelheid geld die over de toonbank ging volgde hij met zijn ogen, zich zwijgend behouden in Mia's bijzijn. Hij had weinig waardevols in te brengen. Ze had alles geregeld; evenzeer een noodpaspoort, daar waar zijn gedachten nooit naar uitgereikt waren geweest. Dankbaar wierp hij haar een blik toe. "Thanks." Hoe ze had geweten dat hij geen paspoort in bezit had was voor hem een grote vraag, maar eentje die er voor hem niet meer toe had gedaan. Hij mocht zich tot gelukkig benoemen dat ze zich daar druk over had gemaakt. Dat hij er een in handen nemen kon en verder lopen kon dan slechts de balie, vanwege het gebrek aan vereiste gegevens.
De douane verliep voor zijn gevoel soepel, al gauw zijn spullen door de controle gehaald om deze aan de achterzijde van de ruimte van de band af te kunnen halen. Hijzelf kon het poortje zonder geluid doorlopen. Bij haar bleek het daarnevens een ander verhaal te zijn, een controle uitgevoerd die hem genadeloos achtergelaten had met een gelaatsexpressie vol verbazing. Hij voelde de douanebeambte hem nog vragend aankijken nadat hij zich tot zijn vriendin gekeerd had. Hoofdschuddend verliet hij met haar de sectie, dan wel voor het eerst een lach laten zien uit vermaak. "You got your nips pierced?" Ze had hem er niet eens over ingelicht. Hij was verward maar toegeven dat het een verkeerde keuze was, was voor hem te ver gegrepen. Ergens vond hij het wel hot.
Zijn concentratie kwam echter terug, zijn gelach gestopt indien hij vol concentratie het bord langs de wand bekeek. "Flight to California.. gate F25. That's the one." Alhoewel hij geen flauw benul had waar ze precies heen moesten, waren het de borden die hen de weg laten zien hadden en hen na min of meer tien minuten bij hun eindbestemming gebracht had.
Hij pakte haar hand beter vast, haar geleid naar een van de lege zitplekken aan de zijde van het raam. Veel gezelschap hadden ze niet. Enkelingen zag hij in de kamer zitten, wachtende op hun vlucht terwijl ze hun tijd verdeden aan het staren naar hun telefoon, maar buiten dat was het er compleet rustig. Het luchtte hem op. Op zijn minst gaf het hem meer rust doordat er geen stem verheft werd, dan wel tot hij hier verandering in bracht. Nadenkend tikte hij met zijn vingers tegen de hare. "Are you hungry? I think I got some change left, so you can grab something for breakfast if you want." Veel had hij niet gehad en hij wist dat ze het eigenlijk bewaren moesten voor een slaapplek, maar hij bedacht zich dat het haar wellicht wat opvrolijken kon ofwel een beetje energie kon opleveren.

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:
Lachend rolde ze haar ogen om zijn opmerking. "Yeah, I got them pierced a few days ago when I felt rebellious." Ze greens en wachtte op hem waarna ze haar tas weer op pakte en samen met hem naar de juiste gate liep. Het volgend van de borden was gemakkelijk en doordat het rustig was in de luchthaven konden ze sneller hun weg vinden. Ze hield er namelijk niet van als mensen om haar heen stonden te schreeuwen of haar van haar sokken renden om hun vlucht te halen. Het was perfect zo en voor alsnog verliep alles prima.
Ze hield zijn hand vast terwijl hij naar de lege zitplekken liep. Ze liet haar tas op de grond zakken en liet zichzelf op een stoel vallen. Ze trok haar knieën op en ging zijwaards in de stoel zitten. Ze legde haar hoofd op de rug leuning terwijl ze naar hem keek. "That's sweet but i'm not hungry." Ze glimlachte en wreef door haar ogen. "I am a bit stressed so i'd rather eat something on the plane then right now. I'm scared i'll throw it all out." Ze bleef in haar ogen wrijven terwijl ze luisterde naar de geluiden om zich heen. Ze hoorde wat mensen fluisteren, wat geld vallen op de grond en de stem van de vrouw die zei dat je moest oppassen voor het opstapje. Ze vond het rustgevend om gewoon te luisteren naar de dingen om haar heen.
"It's a pretty long flight, I hope we have no one sitting with us so we can us the extra chair to chill on." Ze haatte het als alle stoelen in haar rij bezet waren. Zo was je gedwongen om de hele rit op dezelfde stoel te blijven zitten en in dezelfde houding. "I'm so exhausted, my body hurts." Ze verschoof zich een beetje in haar stoel om haar hoofd tegen zijn schouder aan te kunnen leggen. "I'm cold as well... let's just say i'll be happy if we arrived in California.." Ze drukte een kusje op haar wang waarna ze geduldig wachtte tot de gate geopend werd. Ondertussen keek ze door het grote raam naast zich naar de vliegtuigen die aankwamen en weer wegvlogen.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
“Both?” Hij greens, voor zich uitgekeken naar de vloer onderwijl hij zijn vingers uit de grip van de hare glijden liet. “Hell, bet they look real hot on you.” Ze had dan wel het besluit genomen zonder zijn bijzijn, het kon hem niet deren dat ze het geheim voor hem had gehouden. Allesbehalve. Haar dominantie bleef hem verbazen en het was een deel van haar die steeds aantrekkelijker voor hem oogde, al zou hij het niet openlijk tegenover haar uitspreken.
Haar gemis aan hongervoel kwam nergens ondoordacht bij hem binnen. Het begrip had hij voor haar afwijzing, datzelfde gevoel gedeeld, waardoor hij een knik door bracht. Hij kon in haar ogen al aflezen dat ze erg vermoeid was maar haar nerveusheid was voor hem net zozeer herkenbaar. “We’ll be on the plane soon, princess. No worries.” Voor haar was het waarschijnlijk aftellen tot ze plaatsnemen konden in het vliegtuig, zoals ook hij beaamde. Het zou niet lang meer duren en hierdoor had ze eigenlijk weinig meer om zich zorgen over te maken, behalve over het inhalen haar slaaptekort
”Have you ever been on a plane before?” Zijn arm sloeg hij om haar heen, de intenties gehad haar wat meer warmte te geven zodat ze het niet koud meer had. Het kwam voort uit nieuwsgierigheid. Van haar thuissituatie had hij weten maar nooit had ze hem verteld over de details, zoals hoe haar leven verder verlopen was. Mogelijk kwam een deel van die rusteloosheid ook daardoor en kon hij dit verlichten, door haar in te lichten over hoe een vlucht in zijn werk ging, als ze zich hier druk over maakte.

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:
Vermakelijk keek ze op waarna ze knikte. "Yeah I got both done, hurts like a bitch and it's still really sore. I'll show you later today." Ze gaf hem een knipoog en greens. "They do look good on me, couldn't play with them this week tho, they were hurting." Ze greens weer en gaf hem een speels duwtje waarna ze weer tegen hem aan kroop. Ze knikte en keek op naar hem. "I know, it's just all of this happening that scares me." Ze volgde met haar vinger zijn kaaklijn terwijl ze geconcentreerd toe keek.
"No, i've never been on a plane before.." Ze voelde zijn arm om haar hen slaan en even sloot ze haar ogen. Ze legde haar benen over de zijne heen terwijl ze rustig bleef liggen. "I've always been going on holiday with the car. We spend our holidays at this family cabin at a lake.. probs a four hour drive." Ze glimlachte even door de jeugdherinnering. "It was always something I looked forward too. I loved swimming and smores. I could watch the stars from my tent all night. It was a peaceful place, I wish I could go back there someday." Haar vinger trok ze voorzichtig weg van zijn kaak om haar hoofd wat dichter naar zijn nek te kunnen schuiven. Zijn lichaamsgeur was erg aantrekkelijk en het stelde haar op de een of andere gekke manier gerust. "So what about you? Ever been on a plane?' Ze glimlachte en drukte een klein kusje in zijn nek. Ze was enorm blij dat hij alles voor haar had laten vallen om met haar mee te gaan. Het betekende veel voor haar en zonder hem had ze het ook niet gekund. Haar blik viel naar het grote raam aangezien er een groot vliegtuig vast werd gezet aan een grote slurf waar ze door moesten lopen. Ze keek toe hoe de passagiers langzaam uit het vliegtuig kwamen terwijl zij wachtte tot ze erin konden.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
"You better." Hij lachte zacht, een duw uitdagend in zijn zij gevoeld om hem te plagen. Op zijn minst eiste hij van haar dat ze ze zien liet zodra ze een plek om te overnachten hadden gevonden, dat wat ze beaamde door dit voor te stellen. Hij was nieuwsgierig. Haar vinger gaande langs zijn kaak deed hem echter zijn aandacht verschuiven, in zijn ooghoeken opzij gekeken naar haar ogen die vol concentratie op hem stonden. "You found yourself a new thing instead of my hair?" Het vermaakte hem hoe ze het alsmaar niet laten kon hem te strelen, waar het ook zijn mocht. "Hm.. then I think I gotta go shave again sometime soon." Ze had hem nergens meegedeeld wat zij mooier vond, maar hoe dan ook had hij de apparatuur niet beschikt om een baard te onderhouden. Het was voor hem makkelijker geweest zich gewoon te scheren.
Zijn linker onderarm liet hij op haar benen liggen, die ze over de zijne had laten rusten. Zijn vermoedens had ze bevestigd. Het was haar eerste reis met het vliegtuig geweest, eerder enkel nog met de auto op weg geweest zoals ze vertelde. Vredig klonk haar verhaal in zijn oren. Herkenbaar uit familiefilms en dat wat hij bij anderen gezien had, maar zich er geen voorstelling van maken kon, hoewel hij alsnog een beetje jaloezie op voelde borrelen. Het kwam op hem over dat haar familie er tenminste tijdens haar jeugd er een geweest was waarvan hij droomde. "Sounds like a beautiful holiday. Maybe we can visite that place eventually after all, once we've got a job and start making money." Het leek hem, wanneer mogelijk, een goede manier voor hen om even aan de sleur van het dagelijks leven te ontsnappen.
"Once." Traagzaam sierde een kleine glimlach zijn lippen bij het gevoel van haar adem die welwillend tegen zijn nekvel weerkaatste. Ze kuste hem, een plek van hitte daargelaten waar hij even later haar ademhaling weer waarnemen kon; het kalmeerde hem. "When I moved to the United States with my father and brother. Think I was about seven years old or so." Veel kon hij zich er niet over voor de geest halen maar dat de vlucht ondanks de lengte meegevallen was, was dat wat hij onthouden had. "It ain't a big deal. The first take-off and landing might feel strange, but during the rest of the ride it's kinda chill."
Een monotone, vrouwelijke stem kaapte de muziek weg van de luidsprekers, informatie opgeroepen in de stilte van de gate waarbij hij het secuur volgde. Het was hun vlucht die omgeroepen werd om te boarden. Een zucht ontsnapte aan hem, even door zijn ogen gewreven voordat hij zich tot Mia wendde. "Think that's ours."

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:
Aandachtig luisterde ze naar hem terwijl hij vertelde over zijn enige vliegreis. "I am a bit nervous yes, but they always say that you there are more car accidents then planes crashes a day. Because there are so many planes flying every day. Plus, I got you so I´m all good." Ze greens en keek op toen hun vlucht omgeroepen werd. "Time to go." Ze haalde haar benen van de zijne af waarna ze langaam omhoog kwam. Haar tas pakte ze van de grond af om deze om haar schouder te slaan. In haar hand hield ze haar vliegticket en haar boardingpass.
Traag liep ze achter de mensen voor zich naar de grond stewardess toe. Er waren nog wat mensen voor hen die eerder in de rij stonden maar als ze net had kunnen wachten kon ze dat nu ook. Ze schuifelde wat met haar voeten op en neer terwijl ze een hand door haar haar haalde. Ze stapte weer wat naar voren naarmate de rij kleiner werd. Ze vroeg zich af hoeveel mensen er nu eigenlijk op zo'n vlucht meekonden. Hoe veel kon het vliegtuig dragen. De gekste vragen kwamen in haar op, grotendeels door nervositeit.
Binnen enkele minuten was het al haar beurt om haar gegevens te laten zien en scannen. Ze vond het maar was, een vliegreis. Ze liep de stewardess voorbij en wachtte op Raiden waarna ze naar de grote slurf liep.
Ze achtervolgde de mensen voor zich richting het vliegtuig en voelde hoe ze toch wel wat angstig werd nu. Ze beet op haar lip en greep achter zich naar Raiden's hand terwijl ze het vliegtuig in keek. Het zag er zo anders uit dan in films en zo groot, hoe kon zoiets door de lucht vliegen. Ze zei netjes gedag tegen de stewardessen die bij de deur stonden waarna ze op haar ticket keek naar de rij en het stoelnummer. Ze baande zich een weg door het smalle gangpad naar de juiste rij, rij vijftien. Ze keek om zich heen om te juiste rij te vinden totdat ze eindelijk rij vijftien zag. Ze pakte haar tas van haar schouder en legde deze boven zich in het handbagage berghok. Ze stak haar handen uit voor Raiden's tas zodat ze deze ook kon opbergen voor hem.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Haar benen gleden van de zijne af, hem ertoe gezet op te staan en zitplaats met weerzin te verlaten. De rugzak wederom over zijn schouder geslingerd om slechts met een vliegticket en boardingpass in zijn hand zich bij de rij in de gate te voegen. Schoorvoetend en traagzaam werden de meters tot de ingang van de brug door hen en de rest van de passagiers doorlopen, tot uiteindelijk zijn gegevens ingescand konden worden en hem dan eindelijk de toegang tot het vliegtuig verleend werd. Een zucht van opluchting rolde onderwijl naar buiten. Hij kon onverschillig het pad naar de ingang van het voertuig belopen, zorgeloos en wel met het weten dat ze het tot hier gehaald hadden. Haar hand pakte hij bij het betreden aan. Haar vingers ietwat trillend bij de zijne gevoeld, nog altijd de nervositeit kunnen spotten die ze naar hem toe verwoord had, maar hijzelf bleef rustig. Glimlachte haar een beetje toe, liet zijn duim vredig langs de zijkant van haar handpalm gaan en volgde haar stappen naar de plek die ze hebben moesten. Hij hoopte voor haar dat ze na het opstijgen zich wat minder opgejaagd voelde.
Zijn rugzak had hij haar aangereikt zodat ze deze in het opbergvak leggen kon, waarna ze beide hun plek zochten bij de stoelen van de gewenste rij. Het raam aan zijn zijde gelaten, had hij de stoel naast de hare gezocht die zich ronduit een halve meter van het gangpad bevond. Zijn gordel deed hij om. Zijn achterhoofd dan eindelijk kunnen laten rusten tegen de zachte hoofdleuning. Hij vestigde zijn blik door het venster naar buiten, het lawaai van andere binnengetreden passagiers uit zijn omgeving weggeschermd door het wegzinken in zijn gedachten. Het was lastig voor hem te bevatten wat ze op het punt stonden te doen.
"Here we go, hm." Ondervonden hoe het vliegtuig in beweging werd gebracht en over de banen naar de opstijgsectie reed, liet hij zich tegen de zijkant van de wand wegzakken.

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:
Ook Mia had haar plek vonden in de middelste stoel. Ze ging zitten en nam een diepe zucht. Ze keek even om zich heen en zag hoe de andere passagiers rustig plek namen en hun gordels vast klikte. Ze keek naar beneden en pakte haar gordelstukken beet waarna ze deze om haar heupen sloeg en deze vast klikte. Ze luisterde niet veel later aandachtig naar de stewardess die noodgebaren uitlegde en ook hoe een zwemvest of luchtmasker werkte. Ze wist maar nooit wanneer het van pas ging komen. Ze voelde hoe het vliegtuig tegelijk in beweging kwam en ze zette haar nagels in de stoel leuning. Ze keek even naar Raiden die erg op zijn gemak leek waardoor ze zich enigszins ook wat meer op haar gemak voelde. Ze pakte zijn hand vast en kneep er zachtjes in terwijl ze haar ogen sloot. Ze wilde er niets van zien. Ze zou haar ogen wel weer openen als ze eenmaal vlogen.
Het vliegtuig begon langzaamaan sneller te rijden en ze voelde haast alsof ze in haar stoel gezogen werd. Ze hoorde een kabaal van de motoren afkomen en ze voelde hoe het vliegtuig zichzelf los duwde van de grond. Ze hield haar adem in en kneep harder in Raiden's hand. Ze kneep haar ogen dicht en voelde hoe het vliegtuig recht omhoog ging waardoor het net leek alsof ze in een achtbaan zat. Ze voelde niet veel later hoe het vliegtuig zichzelf recht trok. Ze opende langzaam haar ogen en keek even uit het raam naast Raiden. Ze fronste toen ze de wolken zag. Het was best onwerkelijk om dat zo ineens te zien. Ze had het vaker gezien in films maar om het nu echt te ervaren was natuurlijk heel anders. "I didn't like that at all." mompelde ze terwijl ze een piepje hoorde. Ze keek omhoog en zag het lampje van de gordel uitspringen. Haar handen gleden voorzichtig naar haar gordel waarna ze deze los klikte en een fijne houding in haar stoel probeerde te vinden. "Do you want to watch a movie?" Ze wees naar het het kleine scherm dat voor hen in de stoelen gedrukt zat. "Helps me take me mind off this plain ride."

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Er werd in zijn hand geknepen, een angstig vertoon op haar gezicht laten zien wanneer ze de beweging detecteerde. Haar ogen had ze gesloten gehad. Hoogstwaarschijnlijk haar manier om zich af te schermen van de omgeving en de buitenlucht niet aan te hoeven zien, terwijl het vliegtuig zijn weg omhoog vond en het stijgen razendsnel inzette. Hijzelf bleef bij bewustzijn. Liet zijn ogen bij het uitzicht haken indien meters omhoog binnen fracties van secondes bereikt werden en ze zich langzaam maar zeker in het ruim boven het wolkenoppervlak bevonden. Pas toen het vliegtuig zich rechtte zag hij haar wederom om zich heenkijken. Haar oogleden omhoog gewerkt, even naar buiten gestaard en weer normaliter ademgehaald, zoals hij deze naast zich dacht te horen stokken. Hij glimlachte haar even toe. "You survived though." Hij verschoof zijn grip naar de gordel en klikte deze op het sein los, gehoopt beter te kunnen zitten op deze wijze dan dat de riem hem bieden kon.
Het scherm voor hem zette hij gewillig aan. Zijn denkweg stoppen door zijn aandacht te richten op een film was een goed idee, zich net als haar graag op iets anders willen richten dan daar waar zijn hoofd hem probeerde aan te laten denken. Twijfelend liet hij zijn ogen langs de lijst van films gaan. "Fine by me. Don't know what type of movie you want to watch though?" Hij kon zien dat er aardig veel gloednieuwe films tussen zaten, maar zijn keuze had nog op geen van de films kunnen vallen. Hij had geen idee in wat voor categorie of verhaal hij zin had; zolang het hem maar kon stoppen van wegdromen.

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:
Uit haar rugzak trok ze een paar oortjes dat ze altijd bij de hand had wanneer ze zichzelf wilde afschermen van de wereld. Ze stak de oortjes in het kleine scherm waarna ze één van de oortjes aan hem gaf en die van haarzelf in haar oor stopte. Ze scrolde met haar vinger door de films heen waarna ze stopte bij een van haar favoriete film. "Let's watch " Ze klikte op het scherm en wachtte tot de film startte waarna ze weer terug in haar stoel ging zitten. Ze trok haar benen op en probeerde een fijne houding te vinden maar dit viel nog niet mee. Ze trok de armleuning omhoog van de stoel naast zich zodat ze haar benen wat kon neerleggen. Ook trok ze de armleuning tussen haar en Raiden omhoog zodat ze tegen hem aan kon kruipen.
Ze klom uit haar stoel en over hem heen waarna ze plek nam op zijn schoot. Ze legde haar benen over de zijne heen terwijl ze haar hoofd tegen zijn borst aan legde. Ze stopte het uitgevallen oortje opnieuw in haar oor waarna ze een kusje op zijn lippen drukte. Ze draaide haar hoofd richting het schermpje voor zich waarna ze naar de film begon te kijken. De film was erg leuk maar haar vermoeidheid kwam al snel om de hoek kijken. Ze voelde haar ogen af en toe wat dicht vallen terwijl ze zo graag naar de film wilde kijken. Ze lag gewoon veilig en vertrouwd in zijn armen. Haar ogen vielen weer dicht, dit keer voor een wat langere tijd waarna ze haar ogen toch weer opende om even naar Raiden te kunnen kijken.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Hij pakte een oortje van haar aan en liet toe dat ze het scrollen van hem overnam, haar handelingen gevolgd uit nieuwsgierigheid voor wat ze uitkiezen zou. Ze bleek bij een comedie te eindigen. Het genre waar hij tevreden over was en ietwat plezierig in zich opnam, wanneer ze de film startte. Het geluid van het verhaal overdonderde dat van de vliegtuigmotoren tot zijn grote opluchting. Hij had zich dan wel rustig gevoeld, het haalde niet weg dat het slepende kabaal voor hem geen waarde had. Het had hem geërgerd.
Het gestuntel met haar houding hield hij vermaakt in de gaten. Haar gestommel zag er onhandig uit en daarbij lachwekkend, dat wat hij uitte door kort zijn gegrinnik niet in te kunnen houden. Echter kwam er al snel een einde aan haar spartelingen. Ze kroop tot zijn ontsteltenis op zijn schoot. De armleuning doen verdwijnen zodat ze haar benen over hem heen leggen kon en haar wang tegen zijn borst liet steunen. Zijn armen sloeg hij lieflijk om haar heen. Haar terug gekust, waarop ze weer terugkeerde bij zijn borstkas om daar haar hoofd te laten liggen. Vergenoegd legde hij zijn zijn hoofd tegen de hare, zijn wang warm in aanraking gekomen met de bovenzijde van haar voorhoofd waar hij bij bleef. Zijn ogen vonden het scherm waar ze de film in werking had gezet. Haar verzachte ademhaling drong door tot zijn huid, gemerkt hoe haar lichaam zich verslapte in zijn grip. Ze viel in slaap. Dat waar hij op gehoopt had en ergens het niet laten kon naar haar te kijken, om haar uitstraling van kalmte waar te nemen en haar schattige gezichtsuitdrukking dan toch voor even te kunnen zien. "Sleep tight, little one." Hij drukte een kus tegen haar haar en ontmoette haar slaperige ogen. "I'll wake you up when we get there."

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:
Even leek alles om haar heen te vervagen toen ze haar oortje in haar oor gestopt had. Ze hoopte dat de vlucht snel voorbij zou gaan zodat ze in Californië op zoek konden naar een slaapplek. Ze zouden beide nog goed kunnen uitrusten zodat ze morgen op zoek konden naar een huis en een baan. Ze was enorm blij dat ze zonder problemen het vliegtuig ingekomen waren en vervolgens ook zonder problemen op weg konden naar hun eindbestemming. Ze moesten nog zo'n zes uur vliegen tot ze zouden aankomen en het leek haar slim om misschien even een dutje te doen.
Net op dat moment hoorde ze Raiden's zachte stem in haar oor. "Yeah, I am taking a nap right here." Ze sloot haar ogen en kroop wat meer tegen haar aan. Ze liet haar hand even in haar shirt glijden om zijn ketting eruit te trekken. Ze hield de ketting vast in haar vuist waarna ze deze op zijn borst liet rusten. Ze sloot haar ogen en voelde niet veel later een kus in haar haren. Ze glimlachte en voelde zichzelf langzaam in een diepe slaap vallen. "I love you.." mompelde ze nog zacht waarna ze rustig begon te ademen. Ze hoorde het geluid van de muziek van de film zacht in haar oor spelen terwijl ze in slaap viel. Ze viel in een diepe slaap. Alle geluiden om haar heen vervaagde en het enige wat telde wat het liggen in Raiden's armen. In haar slaap bracht ze haar hoofd wat dichter naar zijn nek om haar hoofd daar te nestelen. Ze sloeg haar arm om zijn middel en bleef zo rustig door slapen.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld