Literacity schreef: Sharon haalde even diep adem. Ze was eigenlijk wel blij dat ze hier met hem zat - of het nu uit dankbaarheid was of niet. Misschien probeerde ze hierna nog wel iets. Gewoon. Omdat ze het wilde.
Literacity schreef: Sharon keek ondertussen ook naar het scherm en schoot op de nodige momenten ook in de lach. Af en toe kon ze het niet helpen om toch ook een blik te werpen op Finley...
Duchess schreef: Fin wist er af en toe een glimlach door te krijgen, maar zijn stille natuur in combinatie met wat hij verwachtte dat er aan zat te komen maakten dat dat ook werkelijk alles was...
Literacity schreef: Sharon bleef verder naar het scherm kijken en ondertussen bewoog ze haar hand steeds dichter naar die van hem. Het ging gewoon vanzelf leek het wel...
Literacity schreef: Sharon dacht daar toch wel anders over. Integendeel zelfs. Het mocht slechts nog een paar seconden duren of ze had zijn hand gevonden...
Literacity schreef: Sharon zelf begon licht te glimlachen met ook de nodige rode kleur op haar wangen en ze hield ondertussen zijn hand ook gewoon vast. Hehehe yes.
Duchess schreef: Fin hield zijn ogen nog altijd maar gewoon strak op het scherm gericht, al kreeg hij nu al helemaal niks meer mee. Waarom had ze zijn hand gepakt?
Literacity schreef: Sharon's aandacht ging van het scherm eigenlijk steeds meer richtinf Finley. Als in: ze keek nu eigenlijk meer naar hem dan naar het scherm.
Duchess schreef: Toen de film afgelopen was en de lichten weer aangingen, bleef Fin maar gewoon strak naar het scherm kijken, zijn gezicht nog altijd knalrood. Goed dan... Dan... Konden ze weg, toch?
Literacity schreef: Sharon keek hem ondertussen nog altijd aan en haar wangen zagen ook mooi rood. Ze had zijn hand ook nog niet losgelaten. 'Was...Een leuke film, hm?'
Literacity schreef: Sharon knikte en toen pas viel haar blik op hun handen. Ze liet zijn hand vrijwel meteen los en haar gezicht begon ook knalrood te kleuren. 'E-Ehm...'