Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

17 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG - Strange Trails

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:
Zijn woorden lieten haar doen opkijken. Een bal?. Een bal waar hij met haar naartoe zou willen gaan. Ze beet zacht op haar lip en keek op naar hem waarna ze haar vork even liet zakken om te luisteren naar de rest van zijn woorden. “I’d love to go, not just for the jewelry but also for the dance. I love dancing and i’m sure I can teach you a dance or two” Ze greens en nam nog een slok wijn waarna ze nog een hap van haar salade nam en deze rustig door kauwde waarna haar ogen zich weer op hem vestigde. “I know and I forgot that for a second.. now you got me, if you accept that. I can be by your side for a long time, if you let me” Ze pakte voorzichtig zijn hand vast en gaf deze een zwak kneepje waarna ze zijn hand losliet en naar het eten keek. “Why do you only eat rice.. the pasta is really good, here try some” Ze prikte met haar vork in haar pesto pasta en pakte 2 pennen met een stukje kip waarna ze haar vork naar zijn mond bewoog “I feel like a mom but take a bite, you won’t regret it.”
Na het eten stond ze op en liep ze naar de slaapkamer waar haar kleding lag. Ze zou zich alvast klaar gaan maken aangezien ze op tijd weg zouden gaan. Ze had goed gegeten en ook 2 wijntjes op. Ze voelde zich goed en fijn vanavond en hoopte dat dit de gehele avond zo zou blijven. Ze pakte uit de tas haar jurk en hakken waarna ze haar trainingspak uittrok en deze opgevouwen op het bed neerlegde. Ze liep naar de badkamer en trok de schuiven open waarna ze niet veel later een krultang vond en haar haar aan het krullen was. Ze neuriede tevreden een liedje en na een tijdje waren haar krullen klaar. Make up had ze niet maar ze ging liever zonder make up uit dan met een hele laag plamuur op haar gezicht dus liep ze naar de kamer waarna ze in haar jurk stapte en hem aantrok. Ze trok haar hoge hakken aan en liep naar Raiden toe waarna ze omdraaide “Can you zip me up please” Ze glimlachte en hoopte stiekem ook dat Raiden haar mooi vond vanavond.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Een groots welkom konden ze zich niet veroorloven die avond. Hij wist hoe het eraan toeging, hoe de royals er de boel zwijgzaam en stilletjes regelden zonder hier een mededeling aan toe te voegen. De betwijfeling of ze hem zouden stoppen zodra hij de poort binnen zou lopen was echter nergens in zijn hoofd te vinden. Raiden was van adel, drager van een grootse naam waar velen weten van hadden. Angst voor zijn 'almachtige' vader zou ze er wel van weerhouden om hem buiten het paleis te gooien. Met het verschijnen op een gebeurtenis als deze na alle jaren kon daar nog onmogelijk verandering in zijn gebracht. "I'd feel honored to dance with you." Plezier voor de avond ontbrak, maar toch gaf hij een grinnik weer en bleef hij geamuseerd bij Mia. "I know it might sound weird, but I've been taught how to dance as well, when I was younger." Het beeld van de huishoudster die zich tot zijn partner benoemde en hem door de zalen heen sleurde om de manieren te leren, was hem wel bijgebleven.
"I don't know. Let's just live for today and don't worry about tomorrow, okay?" Dat het hem liet aarzelen nu het er zo op neerkwam, viel ondertussen wel te zien. Hij wist niet wat hij wilde. Wat hij van plan was, of hij het kon accepteren en ermee kon leven dat iemand anders bij hem bleef, maar hier kon hij geen drukte over laten ontstaan. Het toegestaan hoe ze zijn hand vastpakte en hiervoor later met het loslaten, een vork met pasta naar zijn mond toe bewoog, was het alweer tot gelach omgeslagen. Hoofdschuddend nam hij haar handpalm vast en at hij het aangeboden voedsel op. "Only because I'm curious, that's all."

Hetzelfde ritueel als in de kledingwinkel werd afgegaan, als een robot met een ingevoerd plan dat enkel op repeat kon blijven staan, een stappenplan waaronder hij enkel voor zich uitkeek naar het spiegelbeeld. Starende naar de reflectie in de spiegel, herkende Raiden zichzelf terug van vroeger. Hoe zijn haar in model was gebracht met de gevonden gel in de bijbehorende badkamer, de manier waarop hij net aangekleed moest zijn en er geacht werd enkel in pak bij gelegenheden aan te komen, alles viel op zijn plek. Hij voelde zich met de minuut ongelukkiger. Van zijn lachen van eerder in het bijzijn van Mia was nu niets overgebleven, waarop een strakke uitdrukking alleen achter werd gelaten nu hij zicht had op zijn eigen uiterlijk; geen emotie werd doorgelaten.
Getik van hakken over het hout bedwongen hem ervan om zich terug te trekken. Het weten had hij inmiddels wel dat Mia er vast zin in had, een avond stappen en het slapen in een degelijk bed, het rondlopen in een jurk waar een waarde in beide goud als diamant wel een aardig bedrag betekende. Raiden wilde haar de kans om zich 'normaal' en mooi te voelen niet ontzeggen, zelfs al had hij het het liefst afgeblazen voor een avond zitten op de sofa met een slechte film op tv. Langzamerhand draaide hij zich om, een blik op haar geworpen die langs haar rondingen gleed voordat het bij haar ogen terechtkwam. Ze zag er wederom prachtig uit.
Op haar commando ritste hij haar jurk dicht, het aan de achterzijde aan laten sluiten zodat het compleet was. Haar lange, vrolijke krullen streek hij gewillig weer terug over haar schouders. Ze voelden warm aan, zacht en teder. "You ain't little no more, little one," grapte hij, doelend op haar hoge hakken. "I gotta think of another nickname now." Onverwachts wist hij te glimlachen. Hij had er totaal geen moeite mee om een nieuwe te verzinnen, sinds ze geen lastig slachtoffer was als het daarop aankwam.

"Do you wanna help me with ehh.. well, the bowtie? I can't get it right."

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:

Zijn zachte stem en zijn glimlach lieten haar ook weer glimlachen terwijl ze kort een rondje draaide. “For you i’ll always be a little one” Ze gaf hem een knipoog en draaide zich om zodat ze hem aan kon kijken. Ze pakte zijn stropdas vast en knikte “Sure handsome” Ze knoopte zijn stropdas in een mooie knoop waarna ze wederom zijn pak rechtstreek en glimlachend naar hem keek “Did I already mention that you look handsome as hell” Ze beet zacht op haar lip waarna ze een stap terug nam van hem en hem nogmaals bekeek waarna ze zijn hand pakte en haar tasje. “Let’s go”
Eenmaal uit de kamer stopte ze de sleutel en het pasje in haar tasje “Let’s hope we will find our way back when we are drunk” Ze lachte en liep richting de lift waarna ze op het pijltje naar beneden drukte. De deur opende en al snel stapte ze in de lift waarna ze op de begane grond klikte. Enkele etages later stapte er een stel meiden in die meteen naar Raiden keken en zelf wat fluisterde en hem van top tot teen bekeken. Ze trok haar wenkbrauw op en trok Raiden dichter tegen zich aan waarna ze haar arm in de zijne haakte en arrogant naar de meiden keek die als snel met grote ogen weg keken. Ze greens in zichzelf en wachtte tot de lift helemaal beneden was waarna ze uitstapte en samen met Raiden richting de uitgang liep. Ze stapte buiten en het was best fris maar de stad bloeide nog rijkelijk. Vele mensen en veel gelach en geklets vulde de straten. Vage muziek klanken en felle lichten waren zichtbaar terwijl Mia probeerde om een taxi aan te houden. Al snel stopte een taxi en leunde ze door het raam “Can you take us with you?” Ze greens toen de man naar haar keek en zei dat hij eigenlijk klaar was maar voor haar wel een uitzondering maakte. Ze wenkte Raiden en stapte achterin de auto waarna ze haar gordel aantrok en haar tasje op haar schoot legde. Ze legde haar hand zacht op zijn knie neer en beet op haar lip terwijl ze hem aan keek.

“Can you tell the driver where we have to go..”

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
De vlinderstrik rond zijn hals werd al gauw vastgeknoopt, de kraag van zijn overhemd erbij meegenomen zodat het bij elkaar werd gehouden en hem een rijkelijke uitstraling zou geven. Mia's zorgzaamheid als het daarop aankwam was iets waar Raiden van opkeek. Volgens haar verhalen had hij er nooit uit kunnen opmerken dat ze uit een gezin als de zijne kwam, gesteld op nette kleding, gedrag en principes, en toch ging het moeiteloos alsof ze het al tientallen keren had moeten doen bij iemand anders. Kort glimlachte hij haar na; ze streek zijn pak tenslotte nog glad en recht, waarbij bleek dat ze hem niet meer vreesde zoals die vorige nacht op de straten.
"No, you didn't mention that 'till now," vertelde hij vrolijk. "But thanks. I haven't told you either that you look beautiful, blondie. I bet all of 'em eyes'll be on you tonight." Haar tanden die ze voor minder dan een seconde in haar lip had gezet, lieten hem twijfelen, makend dat hij ondanks zijn glimlach even zijn plaats behield. Waarom leek ze haast verlegen nu hij erbij was? Raiden had - onwetend hoe hij erover moest denken - zijn handen maar in zijn broekzakken gestoken, zijn kin laten zakken om een blik op de grond te werpen. Het was vast een gewoonte van Mia, liet hij tot zich doordringen toen hij even later weer opkeek en in stilte achter haar aanliep, de kamer uit. Het was ondenkbaar dat hijzelf haar zo zou laten voelen. Althans, dat vond hij dan.
Met een paar tonen vol gekraak vonden de liftdeuren de zijkanten van de cabine. Een kleine, koele ruimte kwam per direct in hun zicht, eentje waar zij voet zetten alsof ze hier altijd al gewoond hadden. Geen van de anderen konden hem van zijn goede humeur beroven. Hun aanwezigheid stoorde hem niet sinds hij het al van jongs af aan had geleerd zich af te sluiten in het bijzijn van andere mensen, maar toch bleek Mia hier meer moeite mee te hebben. Waarom ze besloot een arm in de zijne te haken en haar status te laten blijken als die van zijn vriendin, kwam zowel onverwachts voor hem als het drietal meiden in de lift. Wél deed hij ongeboeid met haar mee. Nonchalant keek hij opzij, deed het gelach van de meiden stoppen met een enkele keer strak kijken en baande vervolgens een weg naar buiten met zijn kamergenote aan zijn zijde. Haar lichaam dicht tegen het zijne deerde hem vreemd genoeg niets. Ook Raiden hield het in stand, zelfs nu het betekende dat hij ook de plicht had om haar arm in arm te begeleiden naar de taxi en eerst galant een deur voor haar open te houden, zodat ze in kon stappen.
"What was that for?" Zijn nieuwsgierige aanleg kwam in de plaats voor de verwarring over net, brandend in zijn donkere ogen. Door zijn hoofd malend bleef het in ieder geval. Zo snel als hij een adres van een van de paleizen waar het feest plaatsvond had uitgebracht, moest hij zijn mond erover opentrekken. Haar hand op zijn knie liet hij voor wat het was. Het bracht een warmte mee tegen de kou van buiten in, iets wat aardig prettig aanvoelde. Wederom toverde ze een kleine glimlach rond zijn lippen.
"Did you know those girls or something?"

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:
Haar ene hand rustte op zijn knie en haar andere hand op haar schoot. Ze straalde rust uit ook al voelde ze dat van binnen niet. Ze was geïrriteerd over het akkefietje in de lift maar ze moest het niet haar avond laten verpesten. Haar ogen zoekend naar de zijne totdat ze elkaar kruiste. “Well uh, I can’t really explain what just happened” Haar zachte stem vulde de auto terwijl ze een klein blos op haar wangen kreeg. Ze voelde dat haar wangen gloeide en ze haatte dat altijd zo aangezien het haar vaak verraadde in situaties zoals deze. Ze gaf een klein kneepje in zijn knie en keek hem nog steeds aan. “I didn’t know these girls but they kept staring at you and I didn’t like it..” Ze beet zacht op haar lip en wendde haar blik van hem af. Ze keek nu naar haar handen die inmiddels beide op haar schoot lagen nu. “I was jealous maybe.. I mean they looked really pretty and all..and they seemed to be into you a lot and I didn't like that..” sprak ze onzeker uit aangezien ze zich zo ook voelde. De 3 meiden hadden erg mooie lichamen waar ze erg jaloers op was. Alle mannen hield toch van borsten en billen en wat vlees echter had Mia dat wel maar niet zo veel.
De lantaarns raasde voorbij het raam. Ze wist niet goed wat ze moest zeggen maar ze wilde ergens graag met hem praten. “So, are you getting drunk tonight.” Een glimlach sierde haar lippen waarna ze hem toch weer aankeek. Ze wilde de sfeer goed houden en hoopte niet dat ze hem had afgeschrokken met haar gedrag van toenstraks. “I haven’t been drunk in ages I’ll probably trip over these damn heels” Ze giechelde en likte haar droge lippen kort. “You should carry me home when that happens okay? I don’t want to break my ankle or my neck.” Ze pakte zijn arm vast zodat ze zijn aandacht had. “Thanks again for this amazing dress, the shoes and the clutch.. I feel like a princess tonight” Ze boog naar voren en drukte haar zachte lippen op zijn wang om er een kus op te drukken waarna ze deze enkele seconde vasthield waarna ze weer terug ging zitten op haar plek.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Mensen inschatten waren geen van zijn talenten geweest. Vaker had hij zich vergist in de gevoelens van anderen, enkel omdat het hem nooit werkelijk had gedeerd hoe ze zich voelden, hoe zij door het leven gingen terwijl hij het zijne leefde. Hij had niet anders geleerd. De late avonden en lange dagen bracht hij door in zijn slaapkamer, wellicht in de kazerne nadat hij erheen gestuurd was vanwege de eisen en wensen van zijn vader. Hij had zich nooit om iemand anders leren bekommeren of hierin verdiept. Elias, zijn broeder, had in dit geval beter bij Mia kunnen zijn dan hem. De jongen zou haar al enkel hebben getroost met zijn lieflijke blikken en geglimlach, zijn toespreken en bemoedigingen, die aan Raiden ontbraken. Hijzelf was enkel vanwege haar blos al sprakeloos; zijn broer had haar beter kunnen behandelen dan tot waartoe hij het mogelijk kon.
"They were starin' at me?" Wat bedachtzaam ontdeed hij zijn handen van de stoelbekleding, waar hij ze had gelaten uit gemakzucht. De kou werd voelbaar op zijn gezicht naarmate hij even in zijn ogen wreef. Het viel voor Raiden moeilijk te bedenken dat ze ook maar interesse in hem hadden, zeker nu zijn status zich had behouden na de jaren. Hij was tuig, meer niet. "You shouldn't feel jealous at them," vertelde hij, Mia opgezocht door opzij te kijken. Schuin gunde hij haar een blik. Wat het precies toonde wist ook hij zich amper te bedenken, hij had geen vaardigheden op een gebied als deze. Oprecht meende hij het daarentegen wel wat hij uitsprak. Hij vond haar mooier, beter dan elkander van de meiden uit de lift, en hij had ze ronduit een fractie bekeken toen hij in de lift stapte. "Don't worry about some strangers. They weren't prettier nor better than you. The only reason why they were looking, was probably because they thought I was a lucky guy to be the one who may hang out with you."
Het uitzicht werd gaandeweg donkerder. Een skyline van de stad waar hij als kleuter al zijn weg had gevonden verscheen, de lichten van grote gebouwen en de inheemse huizen opvallend tegenover de uitgebreide sterrenhemel. Elk nachtuur weer verbaasde Raiden zich over het prachtige uiterlijk van New Orleans. Het verraste hem met de dag, elk een nieuwe ervaring die hem aantrokken aan het centrum als een magneet. Gestoord worden kon hij lastig. Pas toen hij opmerkte dat Mia ook niet langer meer haar zinnen had gezet op de langsgaande straten en haar ogen van het raam af had gehaald, draaide hij zich terug haar kant op; een glimlach bevond plezierig zich rond zijn lippen. "That's what I'm good at," liet hij murmelend los. "Drinkin' myself to Hell and carrying drunk girls back to the hotel." Gegrinnik volgde. Ja, hij zag het voor zich hoe ze uren na dit moment naar de hotelkamer terug zouden strompelen. Ze mocht zich dan wel zorgen maken om haar eigen toestand, ze had nog geen idee wat haar te wachten stond als hij zou besluiten zich lam te zuipen aan dure champagne. "Don't puke on my pillow though. Now while we still can, I'd like to sleep on the mattress instead of the floor, as always."
Traag voelde hij haar lippen weer tegen zijn wang. Teder ertegenaan gedrukt, vanuit zijn ooghoeken aangezien hoe ze naar zijn kant toe leunde en ook zijn arm vast werd gepakt. Hijzelf pakte gewillig haar hand. Zijn tanden ontblootten zich in een glimlach, verbreed vergeleken met eerder en wel zeker vrolijk. Ze wist hem de afgelopen twee dagen steeds weer te verbazen.

"You're welcome."

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:
Een lach sierde haar lippen toen ze hem hoorde praten. “If we both get drunk i’ll just cross my fingers in the hope that we will get back” Ook zij zag het hele scenario al voor zich hoe ze strompelend en lachend de weg naar huis probeerde te vinden. Ze had zin in wat de avond haar en misschien ook hen ging brengen. Ze vond Raiden nu al aantrekkelijk en met wat drank in haar systeem zou ze dit misschien wat beter laten merken dan nu. Ze wist van zichzelf dat ze wel een flirt kon zijn met drank op. Ze was benieuwd hoe Raiden hier op zou reageren. “Ew I won’t puke, I have puked like maybe 3 times in my life because of drinking.. and that was the morning after.” Ze glimlachte naar hem “Your ass is sleeping with me on the mattress tonight, don’t even worry about that.”
Enkele minuten later keek ze hem weer aan “So, do you know any of the guests tonight… or maybe the hosts?” Ze was zeker nieuwsgierig maar ze wilde hem niet dwingen om dingen te vertellen die hij niet zou willen vertellen. “Have you been there before?” Ze beet zacht op haar lip en opende haar tasje waar ze een labello uit toverde. Ze trok het dopje van het staafje af en draaide de labello omhoog waarna ze haar lippen even insmeerde. Ze had altijd al droge lippen gehad, vandaag ook haar tik om haar lippen telkens te likken. Haar moeder had deze tik ook altijd al gehad. Aan de ene kant miste ze haar moeder wel. Die had haar nooit wat aangedaan, maar toch. Haar moeder was er niet goed aan toe en de sfeer thuis was negatief, zo negatief dat het haar zeker aantastte. Het leven zag ze al langer niet meer zitten, de straat haar enige uitweg. Ze had zich ook voorgenomen dat als de straat niks voor haar zou zijn dat ze dan het liefst een einde aan haar leven wilde maken. Niemand wist dit. Voor de buitenwereld leek ze het vrolijke meisje zonder zorgen maar van binnen ging ze kapot. Het leek net alsof Raiden precies op het goede moment in haar leven was gekomen. Ze beet op haar lip en keek nogmaals naar haar tanden op haar schoot.

“you really are an angel, Raiden”

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Het denken aan hoe ze die avond terug zouden komen kruiste zo ook zijn gedachten meerdere keren. Alsof Mia in kon zien dat zij beiden genoeg behoefte hadden aan een avond vol drank en wellicht andere dingen om henzelf mee te plezieren, nu ze het al te lang hadden moeten uithouden met de hoogstnodige middelen van een dakloze. Hij hield het voor mogelijk dat zijn bedenkingen over hoe het tussen hen klikte zonder hier veel aan te moeten doen, afkomstig was door het hunkeren naar iemand die hen begreep. Zo begon het hoe dan ook al wel te voelen; enige momenten bedacht Raiden zich dat het net een sfeer van wanhoop was die zij inademden zodra ze in elkaars buurt waren. Een andere verklaring voor hun verblijf samen van de afgelopen dag en nacht, hetzelfde voor hun neiging om te blijven in plaats van al snel weer elk een eigen weg te vervolgen, kon hij zo niet in zich opbrengen.
"I might take you up to that," beantwoordde hij op haar woorden over het delen van het bed. Hoewel hij eerder gewend was in zijn eentje de nachten door te brengen, had hij er geen problemen mee het meisje naast zijn zijde te moeten zien slapen zodra hij de volgende ochtend zijn ogen zou openen. Voor nu had hij er vrede mee dat niet alleen hijzelf voor warmte hoefde te zorgen, maar er waarschijnlijk nog een persoon was wie datzelfde lot deelde. Hij had behoorlijk goed geslapen toen ze naast hem had gelegen nog geen vierentwintig uur geleden. Een grinnik verliet zijn mond onverwachts, opzij gekeken om haar aan te kunnen kijken in de verdonkerde schemeringen. Voor kort, dat wel, want het verging al in een kwestie van een paar seconden tot een ongemakkelijke glimlach, tevens niet langer volgehouden dan daarvoor. Het verbergen van zijn tegenzin om oude bekenden weer te zien en herinnerd te worden aan zijn leven van eerst was inmiddels het laatste waar Raiden zijn zinnen op zette. "I do know a lot of them. Or well, I have known them. With a bit of luck, most of the guests will be new and nobody's gonna recognize me," zei hij. "There's always another host, although the important people stay within the high rankings. I haven't been to this house, but I did visit a lot of those places in my youth." Twijfelachtig bekeek hij haar nieuwsgierige blik. Het viel te begrijpen dat ze wilde weten wat achter zijn plotselinge plan schuilde, maar hij was in dat opzicht geen uitgekozen persoon. Hij praatte nooit over zijn gevoelens of verleden. Vaker stopte hij ze weg, naar een verloren bestemming waar niemand er zicht op had.

"And I'm not an angel," prevelde hij zacht. "Never been one."

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:
Aan de grote villa’s te zien wist ze dat ze vlakbij waren. Het waren enorme huizen waar ze enkel en alleen van zou kunnen dromen. Ze waren erg modern en de rijkdom spatte ervan af. Auto’s, een stuk of 6 en zo ongelofelijk duur dat zij van dat geld voor de rest van haar leven al gelukkig zou zijn met bergen eten en een huis. Ze vroeg zich altijd af hoe mensen aan zoveel geld kwamen. Eigen bedrijven, een erfgoed of misschien een loterij. Ze kon aan mensen zelf ook merken of ze verwaand waren, dit waren meestal mensen die niet veel voor het geld deden. Mensen met eigen bedrijven straalde klasse uit en waren erg net en sociaal. Ze keek op naar Raiden en luisterde aandachtig naar zijn woorden. Op de een of andere manier kon zijn stem haar echt kalmeren. Al zou ze nu de hele avond alleen naar hem moeten luisteren zou ze dat nog doen. “Would it be a bad thing if they’d recognize you. I mean I understand that you don’t want to be recognized but would you be upset if it happened?” Ze likte haar lippen “By the way, if you ever get uncomfortable with my questions or you just don’t want to talk, let me know okay. I won’t force you into talking” Ze gaf hem een kleine glimlach en knikte weer toen hij sprak. “So you’re from a wealthy family, that explains why you’ve been in a suit before and why you hate them so much.”
Zijn woorden deden haar weer doen opkijken waarna ze hem een glimlach gaf. “To me, you are..” Ze beet zacht op haar lip “I mean, you came into my life on the right time. I was deep down under the ground. I felt horrible about myself and my life and I was actually ready to end it. I had just lost everything I had left and I was all alone on the streets. My family is pretty much dead to me so I didn’t really see the point of living anymore.” Tranen vulde haar ogen en ze knipperde eventjes om het te onderdrukken “You may not seem like an angel to yourself but if I didn’t meet you that night, I wouldn’t be sitting here alive” Ze veegde ruw een traan weg. Er zat nog zoveel achter dit verhaal. Zoveel pijn en verdriet waar ze liever niet over praatte. Dingen die haar tot op de dag van vandaag achtervolgen en pijnigen. Soms zocht ze naar een uitweg maar nu had ze iemand die ze als steun kon zien. Iemand die hetzelfde lot had als haar. Iemand die ondanks alles toch op de een of andere manier zo enorm veel steun aan haar bood, waar ze ongelofelijk veel aan had. Ze pakte zijn hand vast en zuchtte diep “I can thank you for everything again and I could thank you again tomorrow and the day after but you already know how thankfull I am.” Ze gaf hem een knikje en kneep zacht in zijn hand.

“All i’m asking you is.. please don’t leave me”

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Rijkelijke villa's vormden de skyline van de welgestelde suburbs. Parkeerplaatsen met de oppervlakte waarin andere dorpelingen enkel hun huis hadden, auto's met een fortuin uitbetaald in zowel dollars als geërfde sieraden. Hij herkende het nog uit duizenden, de uitverkorene families wie hun landgoed als oogappel gebruikten om een machtsvertoon te laten blijken. Haast alsof het nog paste in zijn beeld van een aantal jaren geleden, alsof hij er nooit aan ontsnapt was en enkel verdoemd was tot terugkomst, in plaats van zijn uitvlucht naar de stad en de bijbehorende straten. "It's the worst thing that could possibly happen, if they still know who I am." Of hij erover moest liegen wat hem nou precies aanzette tot zo'n angstgevoel omdat zijn gewenning hem daartoe aanzette, deed er niet toe. Nog even verloren als het ging om de situaties in zijn oude buurt, verging zijn plezierige glinstering in zijn ogen tot een doffe uitstraling. "All there is to hope for, is that the rival bounds haven't changed in these years." Het risico dat zijn vader en Elias zich ook vermaakten in hetzelfde gebouw als waar zij hun avond zouden besteden was nog altijd groot, aanwezig in zijn onderbewuste. Ze waren onvoorspelbaar. De man wie hem zijn waarde af had genomen en toch van een vadertitel durfde te spreken zodra anderen erbij waren, kon hij niet altijd aan ontsnappen, zoals zijn geluk hem tot nu toe nog wel had opgeleverd. Raiden wist dit maar al te goed. Met een zachte kuch van ongemak keek hij naar Mia. "If not, we'll meet the beloved Dmitri Noszka after all..," murmelde hij stug. "Along with his better half, my twinbrother."
Zijn humeur ging eraan onderdoor sinds hij opnieuw naar het verleden gebracht werd, maar met het spreken van Mia was hij teruggekeerd uit zijn eigen wereld. Waardering had hij zeker voor haar pogingen hem te overtuigen van zijn goede rol in haar leven. Raiden zag het alleen als een manier om hem om te praten en hem goed te laten voelen over zichzelf, terwijl het niet verdiend was of ook maar een fractie van de waarheid. "I didn't know.." Fronsend staarde hij naar haar. "When I met you, I didn't know that things were messed up." Haar hand die de zijne pakte liet een indruk van haar ontstane band achter, de angst voor zijn uiteindelijke vertrek die Mia uitte door hem te vragen bij haar te blijven. Traag speelde hij met haar vingers. Ondenkend, onwetend, over hoe hij voor het meisje het voorbeeld van een engel was geworden. "I won't leave you, I just.. You don't know what I'm like, how I am, who I've been all this time."

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:
Op het trottoir liepen vrouwen gekleed in de mooiste jurken en de mannen gekleed in de duurste en netste pakken. Ze liepen allemaal dezelfde richting op en ergens gaf het haar de indruk dat deze mensen dezelfde eindbestemming als zij hadden. Ze was aandachtig alles in de gaten aan het houden maar Raiden’s stem trok meteen haar volle aandacht. “Your brother hm..” Ze keek hem aan en kon aan zijn blik zien dat hij en zijn broer elkaar niet echt lagen “Don’t worry, if we see him we’ll just go another way, I got you” Ze gaf hem een knikje terwijl ze even met de sluiting van haar clutch speelde. Ze opende het tasje en deed hem weer dicht. Ze herhaalde dit een paar keer om zou haar zenuwen in bedwang te houden. Ze wist totaal niet wat ze moest verwachten maar ze had Raiden aan haar zijde en dat maakte alles zoveel beter. Ze voelde zich veilig met hem en vertrouwt bij hem.
“Well no one things that when they meet me, I never ever tell people. You’re the only one that knows and that I trust with this information.” ze beet zacht op haar lip “Well let’s forget our problems for one night and just relax.” Ze zag hoe de auto door 2 enorme hekken stapvoets achter de andere auto’s aanrijdt. Voor hen stappen enkele gasten uit en ook de taxi waar Mia en Raiden in zaten kwam tot stilstand. Ze pakte een paar dollars uit haar tasje en gaf die aan de chauffeur waarna ze hem nog netjes bedankte. Ze stapte de auto uit en trok haar jurk recht waarna ze wachtte op Raiden. Ze sloot haar auto deur en keek met grote ogen naar de enorme villa voor zich. Het was een prachtige villa met grote stenen leeuwen die voor de trap trots op de pilaren zaten. Het huis straalde zeker rijkdom uit en elk mens droomde van een huis zoals deze. Om het huis heen zaten prachtige bloemen en bomen, het hele geheel leek net een film. Ze keek op toen Raiden naast haar kwam staan en snel haakte ze haar arm in de zijne. Ze pakte zijn arm vast en liep langzaam richting de stenen trap van waar al vele gasten omhoog liepen. Voor de trap en boven op de trap stonden mensen met elkaar te kletsen en champagne en andere likeuren te nuttigen. Ze liep de stenen trap op en zag enkele blikken de hare kruisen maar ze besteedde er niet veel aandacht aan. Het zou een spannende maar ook leuke avond worden, althans dat hoopte ze.

"Ready to go inside Raiden?"

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
"If they arrive at the party as well, there'll be more problems than just trying to walk into another direction, I'm afraid." Het afkomen van zijn familie, dan zeker gesproken over zijn vader wiens haatgrens miniem laag lag voor elk bestaand mens, was een oneindige missie. Zijn broeder daarbij meegenomen maakte dat het een zaak werd die niet alleen veel kracht kostte, maar ook veel van hem vergde op psychisch gebied. Het zou hem tot een breekpunt kunnen brengen waarop hij wellicht nu geen uitweg meer zou kunnen vinden. Het spenderen van de rest van zijn leven wetend dat hij heeft gefaald om zijn laatste kans op ontsnappen echt te benutten, zou Raiden niet nogmaals willen verduren. Zodra hij terug belandde in hun handen was het onmogelijk ooit nog weer van hen verlost te worden.
Zijn bui probeerde hij weer op te krikken door naar buiten te kijken, wat afwezig geknikt op haar opmerking om de problemen achter hen te laten. Het was te laat om nog na te denken over de scenario's die hen beide tot verdoemenis konden brengen. De feestgangers waar ook zij bij hoorden waren immers al in hun blikveld terechtgekomen, de arriverende limousines en luxe Range Rovers op een binnenplaats gezien, omringd door uitgebreid hekwerk. Alsof ze henzelf beveiligden voor de rest van de bevolking ofwel criminelen. Het kostte ze even vooraleer ze door de poort heen waren gekomen en hij en Mia dan eindelijk uit konden stappen, na de chauffeur zijn geld te hebben gegeven voor de rit.
Bij het lopen viel haar uitspraak van eerder nog wel in zijn hoofd weer te vinden. Al dan hij zich niet snel aan iemands mening of gepraat hechtte, voelde hij zich wel goed over haar vertrouwen. Over de manier waarop ze ongeboeid haar arm in de zijne haakte, doende dat het een aanwensel was die ze zichzelf na al hun tijd samen had aangeleerd, terwijl ze nog maar een hele dag bij elkaar waren geweest. Een glimlach viel lastig te onderdrukken naarmate hij zo arm in arm met haar de weg langs de trappen omhoog verstreek. "I'm ready. Are you?" vroeg hij, haar even een blik geschonken tot ze aankwamen bij de gastheer aan de top van de uitgebreide traptreden. Hierna voelde hij de verplichting de man recht in zijn ogen aan te kijken. Zomaar binnenstormen was onmogelijk en of hij het wilde of niet, het waren de manieren die hen binnen zouden krijgen, niet de jachtige en beangstigde zetten waarmee ze henzelf anders in de villa moesten loodsen.
"What's your name, young man?" weerklonken de zware klanken van de man door de muziek van het gebouw heen. Wat aandachtig werden hij en Mia bekeken met een blik die hen net zo goed uit had kunnen kleden; geen stukje werd overgeslagen en zo ook het lichaam van het meisje aan zijn zij werd flink bekeken. Hij zuchtte. "Noszka. I'm here on the behave of Dmitri." De wantrouwigheid zag hij vergroten bij de wat oudere man, die hen schichtig aan bleef staren. Tot waardig werden ze echter wél benoemd. Na een klein moment van vertwijfeling wist hij de naam weer te vinden, een arm voor hen uitgestoken als teken dat ze hun weg binnen de deuren van het 'paleis' mochten voortzetten. Een beleefde 'Thank you' ontglipte tijdens het lopen door de ingang aan zijn mond. Opluchting vloeide vervolgens door hem heen. Niet alleen was er geen spoor van zijn vader of tweelingbroer, ook zij hadden de toestemming zodat ze deel uit konden maken van een genootschap vol rijkelui. De menigte van champagne drinkende mensen werd al gauw het gezelschap waar zij in vermengd zaten.
"What do you think?" vroeg hij zacht, haar schuin opgezocht met een glimlach. "Something you can get used to?"

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:
Haar grip op zijn arm verstevigde wat toen ze steeds dichterbij de ingang van de villa kwamen. Ze was bang om hem uit het oog te verliezen en de weg kwijt te raken in de enorme villa. Ze stopte bij de deuren van het huis aangezien een stevige grote intimiderende man tegen hen begon te praten. Ze voelde de ogen van de man in haar lichaam brandde en ze werd er erg oncomfortabel van. Ze kroop wat meer achter Raiden die overigens nog steeds erg koeltjes bleef in de situatie. Na een korte woordenwisseling tussen de mannen stapte de grote man aan de kant zodat zij en Raiden het huis konden betreden. Ze stapte naar binnen en keek even over haar schouder. Haar ogen kruiste die van de man die wederom ongegeneerd haar lichaam bestudeerde. Ze zuchtte diep en draaide haar hoofd weer om waarna ze rondkeek. Ze bekeek het huis en de mensen terwijl ze langzaam haar weg verder baande door de menigte.
“I mean I can get used to it I guess but now I see the house from the inside, it enormous. I can not see myself life in a house like this, i’d feel pretty lonely I guess. Being in a small house is cosy and warm and this can be very empty when you’re just here with family, you know.” Ze gaf hem een glimlach “But the luxury is something I do like” Ze greens en zag een ober met een dienblad richting hen lopen. Ze pakte 2 glazen champagne en bedankte de ober netjes waarna ze een glas aan Raiden gaf. “Cheers, I hope we have a good night” Ze tikte haar glas kort tegen de zijne aan waarna ze een flinke slok nam en nogmaals haar ogen rond liet glijden over de verschillende mensen in de ruimte. Het viel haar op dat er vooral getrouwde stellen waren en amper leeftijdsgenoten. Ze luisterde naar de muziek die overigens erg rustgevend was. Het was zeker niet de muziek die gedraaid werd in de plaatselijke discotheek, nee het was een mix van piano en andere zachte instrumenten. Er werd gedanst. Dansen die zij niet kenden maar het zag er mooi uit. De manier waarop de mensen door de zaal bewogen, het erg bijzonder om het te zien. Ze zou willen dat zij het ook zou kunnen maar ze wist van zichzelf dat ze dat niet kon. Ze boog naar Raiden toe aangezien de muziek wat hard was in de ruimte waar ze nu waren. Ze legde haar hand in zijn nek terwijl haar duim rustte op zijn wang terwijl ze haar lippen naar zijn oor bewoog. “Remember back in the hotel room.. I told you I should teach you how to dance but I didn’t know how rich people danced and let me just tell you that i’ve never done it..” Ze lachte zacht en beet op haar lip “I think you’ve done it before, so why don’t you teach me.” Ze liet haar hand naar zijn borst glijden waarna ze haar hand voor hem uitstak en haar lippen kort likte.

“Are you going to dance with me”

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Zo koel en onbereikbaar zoals de meesten hun blikken rond de kamer lieten gaan, zo tevreden en uitdagend bleken anderen grijnzend de avond door te brengen. Het was uit onverwachte hoek gekomen dat men zich zo gedeisd kon houden op een feest als deze. Het wakkerde Raiden's afschuw zeker aan nu hij zicht had op hun stiekeme wijze van machtsvertoon, hoe ze als een stel roofdieren rustig hun beurt afwachtten tot zich een kans voordeed om vanuit de schaduwen toe te slaan. Hijzelf had het elke opeenvolgende dag gezien bij zijn vader hoe het eraan toeging. Het irriteerde hem in zekere zin maar hiernaast interesseerde het hem ook genoeg om voor even rond te kijken naar de rest van de uitgenodigden; het was voor hem als een duister spel dat zich langzaamaan aan het licht kwam, zolang je er maar genoeg bij stil stond.
"Hm.. fair enough." Bij het horen van Mia's stem ontwaakte hij uit zijn gedroom, waarop hij glimlachend terugkeerde bij het meisje. Lichtelijk geamuseerd keek hij toe hoe ze twee glazen champagne aan de ober ontfutselde onderwijl de jongeman haar wat verwilderd nakeek. Nog een bevestiging over hoe prachtig ze eruit zag, hoe de jurk haar als gegoten zat en elk beetje mannelijk aandacht in de kamer op zich eiste. Hijzelf merkte in elk geval wel dat hij moeite had zich afstandelijk te houden nu Mia vol met verleiding leek te zitten.
Het glaswerk lieten ze tegen elkaar aantikken, de beide glazen een zacht geluid laten maken om te proosten, waarop ook Raiden een slok naar binnen werkte. Gulzig ging het echter totaal niet. Champagne was nooit zijn ding geweest, mede omdat het juist van hem verwacht werd het te drinken, maar ook de smaak had hem nooit met voldoening kunnen treffen. Zelf was hij meer gesteld op sterkere drank wat maakte dat hij het glas niet in een enkele keer naar achteren sloeg, maar het op een paar slokken hield vooraleer hij het weer van zijn lippen verwijderde. Het warmtegevoel van alcohol werd inmiddels al overgenomen door Mia's adem in zijn nek. Hij kon haar hand er voelen, haar duim strijkend op zijn wang gelaten. Zijn eigen lippen bracht hij onder zijn eigen, gedempte gegrinnik door, naar haar oor toe. "You've never danced the true routine, little one?" maakte hij verstaanbaar. Haar handpalm over zijn borst volgde hij met zijn ogen. Ze verraste hem meer dan hij van tevoren aan had kunnen een komen, ging door hem heen toen ze eenmaal haar hand naar hem uitstak als uitnodiging voor een dans. Grinnikend schudde Raiden zijn hoofd.
"It'd be my pleasure, miss," zei hij, waarop hij geleidelijk aan haar hand vastpakte. "I can't promise we won't trip, though. I haven't danced like this in ages."

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:
De muziek was rustgevend en het gaf een bepaalde sfeer af in de kamer. Iedereen was vrolijk, relaxed en was gezellig met elkaar. Er werd zeker veel gedronken en gelachen. Haar ogen scande rond terwijl ze de hand van Raiden aan pakte en met hem mee liep naar de dansvloer. Haar ogen vielen op een vrouw met enorme juwelen in haar oren en aan haar nek. Haar ogen glinsterde zowat door hetgeen wat ze zag. Ze wilde niet eens weten hoe duur de juwelen waren maar ze zouden zeker wat opleveren. Ze schudde de gedachten van haar af en besloot zich voor nu even te focussen op Raiden.
Nerveus stond ze tegenover Raiden op de dansvloer. Haar linkerarm sloeg ze om zijn nek en haar rechterhand vond zijn linkerhand waarna ze zijn hand voorzichtig vastpakte. Ze voelde zijn arm om haar middel en ze zette een stap dichterbij zodat ze millimeters van elkaar verwijderd waren. De punten van haar schoenen raakte ze zijne nog net niet aan terwijl ze afwachtend naar zijn voeten keek. Ze keek toen op en haar ogen kruiste de zijne waarna ze haar blik op hem liet liggen. “I’m actually nervous for this” Ze lachte zacht en keek even over haar schouder naar een ander stel om te zien hoe zij te werk gingen op de dansvloer. Voor ze het wist begon Raiden al te dansen en leidde hij haar als het ware door de kamer heen. Ze dacht dat ze wel een paar keer op zijn tenen zou trappen maar gek genoeg verliep het heel soepel. Ze vond het heerlijk om zich zo vrij en elegant te kunnen bewegen en ze merkte ook dat sommige ogen op hen gericht waren. Sommige blikken jaloers maar andere vrolijk en onder de indruk. Ze waren het enige jongere koppel wat aan het dansen was en blijkbaar viel dat in de goede smaak onder de gasten. Ze glimlachte even naar Raiden en niet veel later viel de muziek al weer stil. Ze wilde net haar arm terug trekken toen ze muziek wat langzamer ging. Ze beet zacht op haar lip en sloeg beide armen om zijn nek waarna ze hem aankeek. Iedereen om hen heen begon te schuifelen en natuurlijk zouden zij niet achter kunnen blijven. Ze begon langzaam te bewegen en bleef hem aankijken “You’re full of surprises Raiden.” Ze gaf hem een knipoog “handsome, kind, such a gentlemen and a good dancer, that’s hard to find” Ze greens en bleef rustig met hem dansen. “So I know we didn’t came here without a reason, what are you up to, pretty eyes?” fluisterde ze zacht in zijn oor.
Voor de buitenwereld leken ze vast een koppel dat tot over de wolken verliefd op elkaar was. De manier waarop ze elkaar af en toe aanraakte en de manier waarop ze soms flirtte met elkaar. Het viel haar nog niet op omdat ze het onbewust deed. Ze vond hem vanaf het begin al aantrekkelijk en het zien van Raiden in een pak wakkerde zeker vuur in haar los. Ze zag vrouwen hem bekijken alsof hij een stuk vlees was in een kooi vol leeuwen. Ze zouden allemaal dolgraag in haar positite willen staan maar dat ging Mia niet laten gebeuren. Ze had zich zo erg vastgeklamd aan deze jongen de laatste 2 dagen dat ze hem echt niet zomaar ging loslaten. Hij maakte tenslotte dingen in haar los wat nog nooit iemand had gedaan. Ze zou nu vast enorm dromerig uit haar ogen kijken maar met een man als Raiden voor zich, was dat toch wel logisch.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld