katnissx schreef:
Jazmyn ziet de glimlach op Daniel zijn gezicht en moet daardoor zelf ook glimlachen. Het maakt haar blij dat ze ziet dat Daniel ook echt gelukkig is. Dat hij niet als een soort opgave met haar opgaat, maar omdat hij het ook gewoon leuk vindt. Zj vindt het alle sinds erg leuk om met hem om te gaan. Hij maakt haar echt blij, zelfs meer dan dat en dat is vaak een lastige opgave voor mensen want zich echt blij of zelfs gelukkig voelen bij iemand heeft ze niet vaak, buiten nu bij Daniel en ja, ze is echt gelukkig en dat had ze bij niemand anders, zelfs niet haar vrienden. Daar had ze wel momenten dat dat ze gelukkig is, maar bij Daniel is het anders en ze kent hem nog maar net, maar toch voelt het erg goed.
Door wat Daniel zegt lacht Jazmyn. 'Dankje,' glimlacht ze grinnikend en dan stappen ze samen naar binnen. Ze ziet de blikken op Daniel, maar ook op haar en ook al is het vooral op Daniel en hij er zich niets van aantrekt omdat het ook vreemden zijn, laat het Jazmyn onzeker voelen. Ze neemt dan onbewust de pols van Daniel vast en richt haar ogen op de grond. Een onzekere Jazmyn krijg je niet vaak te zien, maar dat is nu dus wel het geval. Ze ziet gewoon al die blikken en eigenlijk mag het niet uitmaken voor haar, ze doen wat ze willen en buitenstaanders hebben er niets over te zeggen. Maar toch maakt het haar onzeker. Dat is één van haar mindere karaktereigenschappen, dat vindt ze zelf toch.
'Bestel jij?', vraagt ze dan bijna fluisterend aan Daniel en ze kijk even zwak glimlachend op naar hem.