Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

17 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG - One wrong move

Marlee
Landelijke ster

marlee schreef:
Lucrecia leek zich meer op haar gemak te kunnen voelen naarmate de tijd en zo ook Carlo. Hoewel hij zich nooit helemaal kon ontspannen als hij middenin een zaak zat, kwam hij nu toch redelijk in de buurt. Zelfs onder de lugubere omstandigheden was Lucrecia nog in staat om een grapje te maken, en dat verbaasde hem, op een positieve manier, elke reactie was beter dan emoties compleet uit te schakelen.
‘’I guess I will take that as a compliment,’’ zei hij, en grijnsde even. Ze leek zich bewust van het feit dat hij zojuist nog zat te staren en deed een poging om de make-up van haar gezicht te wrijven, wat het uiteindelijk alleen maar erger maakte. Daarna trok ze nonchalant haar truitje uit en kroop weer onder de dekens om haar warmte te bieden. Carlo trok een wenkbrauw op, ‘’You need new clothes. And no, surviving doens’t count,’’ antwoordde hij. Hij had vrouwen in ergere omstandigheden getroffen, maar ook zeker in betere. Hij kon nog altijd niet bevatten hoe sommige mannen dit mensen konden aandoen, en voelde enigszins plaatsvervangende schaamte voor zijn geslacht.
‘’That’s not impossible, give it a shot.’’ Reageerde hij optimistisch. Dat ze talent had wilde hij niet zeggen, aangezien haar optreden in de club een ander doel had, maar ze had potentie. De deurbel ging. ‘’I think you would be a great dancer, even with clothes on,’’ zei hij terwijl hij opstond en naar de voordeur liep. Klonk dat verkeerd? Hij wilde niet op een of andere creep lijken, al klonk hij nu wel zo. Hij kon zichzelf wel voor de kop slaan.
Hij opende de deur voor de bezorger en nam de sushi aan. Na te betalen liep hij terug richting de woonkamer en zette het eten op de salontafel. ‘’Tell me by the way, why sushi out of all the things we could order?’’

@Shinde

Marlee
Landelijke ster

marlee schreef:
Andrei wist precies de juiste woorden te zeggen en haar op de juiste manier aan te raken om haar hart te vullen met de liefde die ze nodig had. Ze gloeide, en zijn lippen op de hare zorgden voor een explosie van hartstocht en lust. Voor Jess het doorhad, lag zijn hand onder haar billen en trok haar moeiteloos op zijn schoot, zonder de kus te onderbreken. Haar hand gleed moeiteloos onder zijn shirt en traceerden zijn gespierde buik naar boven terwijl haar andere hand nog in zijn nek lag. Ze voelde met elke aanraking haar hart sneller kloppen van opwinding toen plotseling de foto’s weer door haar hoofd schoten en ze abrupt de kus beëindigde. Wat was er mis met haar? De beelden bleven haar gedachte onbewust achtervolgen alsof iets in haar haar wilde vertellen dat ze fout bezig was.
‘’Lets get insight,’’ stelde ze voor, terwijl ze even kort glimlachte, maar alle kleur was al uit haar gezicht vertrokken. Zonder op antwoord te wachten opende ze de deur en gleed van zijn schoot af, terwijl ze de frisse lucht diep inademde. Ze zou wel bijdraaien, de foto’s zien te vergeten. Morgen als ze uitgerust was en alles had kunnen verwerken zou ze zich beseffen dat het nergens voor nodig was om nog angstig te zijn of twijfels te hebben. Wat er ook gebeurd was, het zou nooit weer gebeuren. Althans, dat had hij beloofd. En zij, waarschijnlijk als enige vrouw op de hele wereld, geloofde hem daarin.

@Shinde

Account verwijderd

schreef:
Lucrecia kon het wel appreciëren dat het gesprek heel even licht en luchtig was, alsof er zich vandaag geen dramatische feiten hadden voorgedaan. Zijn opmerking over kledij verbaasde haar. Was er daar zelfs budget voor? Lu verwachtte er niet veel van, maar alles was beter dan deze tenue. Het herinnerde haar aan feiten die ze liever niet onthield.
“I’ll take that as a compliment,” antwoordde Lu op zijn opmerking, het was ook deels een compliment al was zijn manier van aanbrengen niet bepaald vlotjes.
Dat de deurbel net weerklonk, probeerde ze te negeren. Toch liet het haar hard sneller slaan. Hoe kon Carlo zo zeker zijn dat het veilig was om onbewapend de deur te openen? Het liet haar ongemakkelijk voelen, haast bezorgd om niet alleen haar eigen welzijn, maar tevens dat van Carlo. Gelukkig verliep het vlot. Carlo stond in een mum van tijd terug in de kamer. Lu haalde opgelucht adem waarna ze voorover leunde om een bakje van tafel te grissen.
“I don’t know, it’s fancy,” zei Lu terwijl ze haar schouders ophaalde.
Het had geen specifieke reden, behalve dat het duur was en iedereen het zich kon veroorloven behalve zij. Misschien was het niet eens lekker.“
Tastes strange tho,” mompelde ze nadat ze en stukje met haar handen had genomen bij gebrek aan bestek.
Haar wenkbrauwen fronsten zich.
“I really need a shower by the way,” mompelde ze na nog een hap.
Haar uiterlijk begon haar te storen, hopelijk had ze gauw iets anders om aan te trekken en de mogelijkheid om haar panda ogen weg te werken. Of dat was omdat ze gewoon niet graag onverzorgd overkwam of dat ze er goed uit wou zien voor iedereen die haar nu in de gaten hield, in het specifiek Carlo, was ze nog niet zeker.

Account verwijderd

schreef:

Andreis hart bonkte zo hevig dat het voelde alsof het uit zijn borstkas zou wippen. Jess' hand maakten hem gek. Ze wreef onder zijn shirt heen wat zijn huid deed branden, verlangend naar meer. Andrei liet zijn handen over haar rondingen heen glijden om op haar heupen te belanden. Echter trok Jess zich abrupt bij hem weg, verbrak hun lippen per direct om zich de auto uit te haasten.
Fucked up.
Dat was het antwoord op zijn bezorgdheid dat hij te snel te veel wou. Wat de fucktards nog gebruikt hadden om haar beeld van hem te verzieken, herinnerde ze zich duidelijk nog levendig. Heel even dacht hij dat ze het wist, dat ze aangeraakt was door anderen onder zijn toezicht. Dat hij te laat had ingegrepen. Fuck hoe had hij zo stom kunnen zijn?
Andrei volgde haar gauw, zelf stapte hij ook de auto uit. De ruimte tussen hen overbrugde hij weer, hij stond niet toe dat ze zich afzonderde van hem. Niet nu. Daarom sloeg hij zijn arm om haar schouders heen waarna hij een kus op haar slaap drukte en even door haar haren streelde.
"Okay," mompelde hij terwijl hij haar naar binnen loodste.
Binnen liet hij haar wel los zodat ze even rond kon kijken. Zelf was hij blij dat er hier al een noodvoorraad eten lag samen met wat kledij. Hoelang hij zou onderduiken was hij nog niet zeker. Jess stelen van de stoep voor het kantoor had mogelijks alles wel vertraagd.

Marlee
Landelijke ster

marlee schreef:
Carlo volgde haar voorbeeld en greep zelf ook een van de bakjes van de tafel en begon te eten. Ja, ze had gelijk, het leek ook fancy. Het was niet altijd zijn eerste keuze, maar eens op zijn tijd vond hij het wel lekker. Nu had hij vooral trek in eten, en maakte het hem niet eens uit wat het was.
‘’Well, don’t eat too much then. You don’t want to get sick,’’ reageerde hij op haar opmerking, al had dat hem zelf ook nooit tegengehouden om genoeg te eten. Hij vond het een vreemd idee dat Lucrecia nog nooit eerder sushi had gegeten, en vroeg zich af wat er voor haar nog meer was te ontdekken.
‘’That’s possible. I can lend you some clothes if you’d like. Then you will at least have something clean to wear until we get you new clothes,’’ Stelde hij voor. Niet het meest ideale, en waarschijnlijk zouden zijn kleren veel te groot zijn voor Lucrecia, maar het leek hem in ieder geval beter dan nog langer te blijven rondlopen in de kleding die ze nu had. Morgen zouden ze dan wel verder kijken voor een betere oplossing.
''But yeah. Just tell me if you'd like to go to sleep. There are multiple bedrooms upstairs, but you can pick whichever room you prefer.'' Hij begon zelf ook wel moe te worden, maar zou waarschijnlijk eerst nog contact opnemen met Metin om te horen het ervoor stond. En daarnaast had hij de neiging om de case nog een keer door te nemen, om te controleren of hij niks over het hoofd had gezien. Als Andrei Jessica écht had ontvoerd, konden ze er maar beter zo snel mogelijk bijzijn. En ookal kon hij het safehouse niet verlaten, zou dat hem er niet van weerhouden om op andere manieren een bijdrage te leveren.

@Shinde

Marlee
Landelijke ster

marlee schreef:
Het duurde slechts seconde voordat Andrei haar uit de auto volgde en stevig zijn arm om haar heen sloeg, alsof hij niet wilde dat ze slechts een centimeter meer van hem verwijderd was. Jess keek hem met grote ogen aan en toen hij een kus op haar slaap drukte ontstond er een kleine glimlach rond haar lippen. ‘’I’m sorry,’’ mompelde ze, ‘’It’s just everything that happened…’’ Ze vertrouwde erop dat het morgen anders zou zijn. Nu was ze ook vooral moe en verlangde ze ernaar om op bed te liggen en in slaap te vallen, het liefst in Andreis armen.
Ze liet zichzelf naar binnen loodsen en keek nieuwsgierig rond. Ongeacht de beperkte ruimte was het voor een camper nog relatief erg ruim, en ontbrak het niks aan luxe. Ze merkte op dat er een voorraad aan eten en andere levensmiddelen aanwezig was en draaide zich tot Andrei. ‘’You’ve been planning this,’’ constateerde ze. Was het ook altijd zijn plan geweest om haar mee te nemen? Ze twijfelde, maar was te moe om er nog over in te gaan.
‘’Let’s go to bed,’’ stelde ze voor, terwijl ze naar hem toe stapte en haar armen om hem heen sloeg in een omhelzing. Ze verlangde naar zijn aanraking, al was het meer een vraag naar liefde dan naar lust.

@Shinde

Account verwijderd

schreef:
Lucrecia had zich die avond niet meer beneden vertoond. Een lang warm bad had haar kalm gehouden. Echter had het haar geest niet weten te kalmeren. Ondanks dat het bijna ochtend was en ze zo laat in bed lag, kon ze niet slapen.
Het was stil, te stil.
De woonwijk lag er rustig bij, dit was ze niet gewoon. Er was normaal altijd wel rumoer rond haar heen. Het nachtleven stond nooit stil. Geen giechelende of huilende vrouwenstemmen, geen blaffende mannen of bonkende muziek. Slechts ritselende blaadjes en een eenzame auto hoorde ze nu.
Na een hele tijd woelen, had ze er genoeg van. Lu stond op uit bed, nog in slechts een shirt van Carlo. Haar zilveren rok trok ze weer aan. Muisstil, zonder haar hakken aan te doen, sloop ze weg uit de kamer in de hoop dat niemand het zou merken. Het alarm ontmantelde ze zonder problemen, dat had ze Carlo zonet zien doen. Het zou niet moeilijk zijn om het graf te vinden, er was slechts één begraafplaats waar ze sociale randgevallen als hen zouden toelaten. Niemand zou voor Valentina betaald hebben, dat was ze zeker.
Als ze niet net een raid meegemaakt had, zou ze makkelijk bang te maken zijn op het kerkhof. In tegenstelling tot andere dagen, voelde ze net de rust over zich heen vallen. Ergens voelde het alsof Valentina nu veilig was, helaas was de nuchtere waarheid veel harder. Het enige wat haar op dit moment nog stoorde, was dat ze had moeten wegsluipen. Al verwachtte ze niet dat iemand haar zou missen of zelfs zou opmerken dat ze niet in het bed lag.
Lu deed er bijna tot zonsopgang over om het graf te vinden, nog vrij vers. Geen bloemetje te bespeuren, slechts een kale steen met haar naam op. Het verbaasde haar niet, immers was zijzelf de enige persoon geweest die zich over Valentina had ontfermd en ze was daarin faliekant gefaald. Dit vergaf ze zichzelf nooit.
Onwennig nam Lu ertegen plaats, haar rug instant ijskoud door de frisse steen. Haar knieën trok ze op tot aan haar borst waarna ze haar kin erop liet rusten. De tranen voelde ze eerst niet stromen, tot het zo overvloedig werd dat ze haar ogen troebel maakten. Het was zo dat ze uiteindelijk in slaap sukkelde, compleet uitgeput. Zelfs de opkomende zon kon haar niet wekken.

Marlee
Landelijke ster

marlee schreef:
Het begon al bijna licht te worden tegen de tijd dat Carlo besloot zijn werk aan de kant te leggen en zich wilde klaarmaken om ook maar te gaan slapen. Hij kon er maar niet achterkomen wat voor informatie ze gemist hadden en hun verder zou helpen tot Andrei, en nu ook Jessica.
Maar hij had ook andere zorgen aan zijn hoofd. Zoals Lucrecia, die nu na een hectische avond en nacht veilig in bed lag. Het was niet zijn bedoeling geweest om haar compleet te breken, al had hij niet verwacht dat ze nog niet op de hoogte was gesteld van haar zusje. Hij kon haar verdriet en woede maar al te goed begrijpen, hij had in dezelfde positie gestaan. Waarschijnlijk daarom kon hij zich beter verplaatsen in haar reactie, al baarde het hem zorgen dat ze nog had geweigerd om haar graf te bezoeken. Iedereen rouwde op zijn eigen manier, maar het leek hem niet dat ze volledig afscheid zou kunnen nemen zolang ze het niet onder ogen kwam.
Voordat hij zelf naar bed ging, besloot hij om voorzichtig te controleren of ze sliep en of ze oké was, maar de schrik overviel hem toen hij een leeg bed aantrof. Serieus, Lu ook al? Vliegensvlug controleerde hij elke kamer, maar er was geen spoor van haar te bekennen. Hij wist zeker dat hij het gemerkt had als Andrei haar zou hebben meegenomen, en gezien het feit dat het alarmsysteem er was afgehaald concludeerde hij dat ze vrijwillig was weggelopen. Maar waarom? Zijn gedachten gingen als een sneltrein, maar hij was al doodongerust en zat binnen enkele secondes in de auto. Het duurde even voordat hij het adres gevonden had waar haar zusje lag begraven, en racete over de weg om daar zo snel mogelijk heen te gaan. Het was namelijk de eerste plek waar hij heen zou gaan als hij haar was, ondanks haar ontkenning dat ze het graf wilde bezoeken.
Hij sprong uit de auto zodra hij daar was, de zon scheen al fel, maar het was nog steeds fris. Hij liep over het terrein van het kerkhof, als hij haar hier niet zou vinden was hij genoodzaakt het bureau weer op te bellen, en hij hoopte met heel zijn hart dat dat niet nodig zou zijn. Hij zou het zichzelf niet vergeven als ook haar nu nog iets was overkomen.
Na even zoeken zag hij haar, en haalde hij opgelucht adem. Jezus, ze had hem een hartverzakking bezorgd. Hij versnelde zijn pas en zag toen dat ze in slaap was gevallen, in niets anders dan zijn shirt en de zilveren rok. ''Goddamn Lu, wake up!'' Hij trok zijn jas uit en vouwde deze om haar heen, haar lichaam was ijskoud. ''You scared me to shit, why didn't you tell me you wanted to go?''

@Shinde

Account verwijderd

schreef:
"No problem," zei Andrei.
Of het oprecht geen probleem was dat ze hem afwees, daar twijfelde hij nog over. Het maakte hem wel wat geërgerd. Op haar opmerking over dat dit gepland was, knikte hij.
"Always have a back-up plan and an escape plan. The other escape plan was miles away from here, but this one was closer to you since I they busted the place with you in it," zei hij.
Als Jess bij hem was geweest, had hij haar veel verder weg meegenomen. Dit was riskant, nog zo dichtbij. Tegelijkertijd kon hij vanaf hier wel alles goed in de gaten houden. Het was nog niet een complete ramp dat Jess eerst was opgepakt, zo was hij gedwongen om hier te verblijven.
"You go ahead, I have work to do babe," mompelde Andrei en drukte een kus op haar haren waarna hij haar al richting de slaapkamer duwde.
Het had geen zin om te protesteren, want daar had hij het geduld niet meer voor. Ondertussen nam hij al een burner phone uit zijn kast samen met een laptop. Tijd om sporen uit te wissen om alles ergens anders opnieuw op te bouwen.

Account verwijderd

schreef:
Lu kwam echt uit een diepe slaap. Ergens in de verte hoorde ze haar naam geroepen worden. Het was pas toen ze iets warms om haar schouders heen voelde dat ze haar hoofd hief. Haar hele lichaam voelde verkrampt aan, maar toen de realiteit tot haar doordrong, sprong ze op om achteruit te deinzen waardoor ze over de steen struikelde. Met een doffe plof landde ze op haar rug in het gras, nog meer gedesoriënteerd dan ervoor.
Een welgemeende: 'FUCK' verliet haar mond.
Carlo hing boven haar met een bezorgde uitdrukking. De woorden die hij voor haar lompe actie uit had gesproken, drongen eindelijk tot haar door.
"I don't know. I didn't think you meant it," mompelde Lu.
In haar ogen was het een extra punt om haar te overtuigen dat ze Andrei moest inleveren. Ze had er nooit bij stilgestaan dat Carlo echt met haar had willen meegaan. Dit was echt een stomme actie geweest van haar. Niet alleen voelde haar lichaam ijskoud aan en had ze barstende hoofdpijn. Carlo leek oprecht bezorgd om haar wat haar schuldig liet voelen, dit was ze niet gewoon. Normaal hoefde ze enkel met Valentina rekening te houden en hoe slecht had haar kleine zusje zich wel niet moeten voelen als Lu zomaar verdwenen was...
"I'll get up myself," zei ze voor Carlo haar kon helpen waardoor ze zich alleen schuldiger zou voelen omdat hij oprecht begaan leek met haar.
Moeizaam duwde ze zichzelf overeind waarna ze wegkroop in de jas. De stof rook verschrikkelijk lekker naar parfum en iets wat ze niet thuis kon brengen, gewoon naar Carlo? Het aller belangrijkste was dat de jas nog warm was.

Marlee
Landelijke ster

marlee schreef:
Jessica was enkel in staat om te knikken op zijn antwoord. Ze had niet echt anders verwacht. Het stelde haar enigszins teleur dat hij haar afscheepte naar het bed en zelf nog wakker zou blijven om werk te doen. Ze wilde protesteren, ze wilde hem vragen wat hij van plan was, maar ze deed het niet. Het zou leiden tot een discussie die nergens voor nodig was dus besloot ze zonder wat te zeggen maar te doen wat Andrei zei. Eenmaal ze dan ook in bed lag, viel ze al gauw in een diepe slaap en werd ze pas weer wakker toen het ochtend was.
Helder zonlicht scheen fel in haar gezicht en ze lag verstrengeld in Andreis gespierde armen. Naast haar lag hij nog in een diepe slaap, en na een tijdje verloste ze zich uit zijn greep zonder hem wakker te maken. Ze wilde eigenlijk een douche nemen, toen ze zag dat zijn laptop nog open op de tafel stond, en daarnaast wat verdwaalde papieren. Ze vroeg zich af hoelang hij nog bezig was geweest, en liep nieuwsgierig naar de tafel. Zijn laptop was vergrendeld, maar aan de papieren kon ze aflezen dat hij geen moment had gewacht om de business opnieuw op te zetten. Ongelofelijk. Het was nog geen dag geleden dat zijn club was binnengevallen en Andrei was alweer bezig om zijn business voort te zetten. Schijnbaar had hij niet geluisterd naar haar adviezen en realiseerde hij zich niet hoe gevaarlijk hij bezig was. Op deze manier zouden ze hem natuurlijk zeker vinden.
Ze liet het voor wat het was en liep richting de douche. Ze zou er sowieso nog wel met hem over praten.

@Shinde

Marlee
Landelijke ster

marlee schreef:
Lucrecia schrok blijkbaar zo erg van zijn verschijning dat ze omhoog sprong en direct weer achterover struikelde. Carlo fronste zijn wenkbrauwen, en wilde haar omhoog helpen, maar ze kwam al zelf omhoog. ''Why wouldn't I? You could at least have told me,'' hij was net zo verbaasd, maar schijnbaar hadden ze nog niet het punt bereikt dat ze realiseerde dat hij te vertrouwen was.
''Come, let's get you back,'' zei hij, en hij sloeg beschermend een arm om haar heen, terwijl hij haar terug begeleidde naar zijn auto. Hij wierp nog kort een blik over zijn schouder. Valentina's graf lag er nogal verlaten bij. Hier zou hij haar sowieso niet alleen naar toelaten gaan, maar ze zouden een andere keer terug kunnen komen wanneer ze er klaar voor was. Zeker na wat er met Jessica was gebeurd was hij niet van plan om haar alleen op straat te laten. De kans dat ze ook nog achter Lucrecia aanzaten was nog altijd aanwezig. Zijn adrenaline begon alweer op te bouwen bij het idee, de bastards.
''Impressive by the way, sneaking out without making a sound,'' zei hij toen luchtig. ''Maybe I am one of the worst cops to spend the night with, after all huh,'' hij grijnsde even lichtjes toen ze de auto naderden en opende deur voor haar. Hij was in ieder geval al erg opgelucht dat hij haar zo snel gevonden had, maar anders zou hij er ook geen grapjes om kunnen maken. Er was al genoeg gebeurd de afgelopen avond en nacht en in die tijd had hij zelf nog niet eens slaap gehad.

@Shinde

Account verwijderd

schreef:
Lu beet op haar lip eenmaal Carlo een arm om haar heen sloeg. Het voelde nog steeds vreemd, aangeraakt worden door iemand zonder bijbedoelingen. Ze keek omhoog naar hem, zodat ze heel kort weer oogcontact maakte terwijl ze zijn gezicht bestudeerde. Het moest zijn dat hij wel te vertrouwen was, als hij er zo verbaasd over leek dat ze hem niet ingelicht had. Of hij was gewoon heel naïef dat hij werkelijk geloofde dat ze hem per direct al in vertrouwen zou nemen. Zo werkte het niet.
"Got myself kidnapped and unable to escape, won't get locked up twice," mompelde ze als antwoord op de opmerking over haar ontsnappingsvaardigheden.
Wat daarop volgde, deed haar even fronsen. Dat hij het persoonlijk zou opvatten, had ze niet verwacht. Carlo bracht het nonchalant, alsof het een grapje was. Echter verried het feit dat hij de opmerking überhaupt maakte, dat het hem wel iets kon schelen.
"Well you're not the worst. Could be better tho, stalker much?," grijnsde Lu terug terwijl ze instapte.
Eenmaal in de auto sloot ze heel even haar ogen. Buiten in de kou slapen had haar nog vermoeider gemaakt dan ze daarvoor was geweest. Voorzichtig strekte en boog ze haar vingers om er opnieuw gevoel in te krijgen. Steeds meer van haar outfit bestond uit kledij van Carlo. Over een paar uur had hij niets meer aan als ze zo verder ging. Al zou het niet storen, hij zag eruit alsof hij er zonder kleren enkel knapper op werd.
"I feel guilty," zei ze onderweg naar huis.
"It's my fault she died."
Lu staarde voor zich uit. Ze moest vinden hoe ze zichzelf hier ooit voor ging vergeven, want het vrat haar op vanbinnen. De weinige slaap die ze gekregen had, had vol gezeten met nachtmerries. Het maakte haar nu al gek. Welke nachtmerries het ergst waren. Over Valentina die ze probeerde te redden, maar door haar handen wegglipte het duister in of die over Jakub die haar lichaam vastzette tussen dat van hem en de muur in een grip waaruit ze niet kon ontsnappen.
Omdat ze het gevoel had dat ze teveel had gezegd, draaide ze zich weg van Carlo zodat ze zijn medelevende blik niet zag.

Account verwijderd

schreef:
Andrei had een zware nacht achter de rug. Veel problemen en veel oplossingen te zoeken ervoor. Eenmaal hij eindelijk in bed lag, was het al ochtend. Vier uur slaap gunde hij zichzelf voor zijn wekker afging om daarna al het geregel opnieuw te laten beginnen.
Eenmaal hij zichzelf uit bed sleepte, merkte hij algauw dat Jess niet langer bij hem lag. Helaas was ze een vroege vogel. Aan de tafel die nog slordig lag na vorige nacht, zat ze te ontbijten. Haar lange haren lagen nog vochtig over haar schouders heen na een douche. Omdat haar haren er donkerder uitzagen dan anders, lichtten haar ogen des te meer op.
"Hey kitten," mompelde hij terwijl hij haar wang beetnam om een kus op haar lippen te drukken.
Voor ze kon klagen over zijn laptop en papieren die nog op tafel lagen, verdween hij de badkamer in. Een ijskoude douche bracht hem snel genoeg bij zinnen. Zonder zich aan te kleden nadat hij zichzelf had afgedroogd, liep hij de woonkamer terug in. Hopelijk leidde dat haar even voldoende af.
"I'll clean that up in a minute right. It can wait till after breakfast," zei Andrei terwijl hij de slaapkamer in wandelde om een boxer en een short aan te trekken.
Daarna waagde hij zich eraan om tegenover Jess neer te ploffen. Ergens verwachtte hij dat ze hem iets te eten voorschotelde, dus bleef hij even zitten zonder iets voor zich afwachtend wat ze van plan was.

Marlee
Landelijke ster

marlee schreef:
''Well I'm sorry if you felt like I locked you up. But running away might get you in bigger trouble. What if someone else found you before I did?'' Zag ze überhaupt in hoeveel gevaar ze zichzelf aandeed met zulke ondoordachte acties? Carlo betwijfelde het, maar dat was slechts een deel van de problemen die speelden.
Nadat ze was ingestapt, sloot hij de deur en liep om de auto heen om achter het stuur te stappen. Hij zuchtte even voor hij begon te rijden, en na enige stilte begon Lucrecia te praten. Carlo keek haar even onderzoekend aan, maar had zijn blik daarna weer op de weg.
''Why?,'' vroeg hij haar simpelweg. Dat het een ongeluk was, had hij haar al verteld. Er was eigenlijk niets wat ze had kunnen doen op dat moment, maar hij hield dat nog even voor zich. Zelfs als ze niet was vastgehouden door Andrei en Jakub, dan was het waarschijnlijk alsnog gebeurd.
''It was an accident. It wasn't your fault,'' verduidelijkte hij, al verwachte hij dat zijn woorden weinig invloed zouden hebben. Als ze zelf daar al anders over dacht, zou het lange tijd kunnen duren voordat ze van gedachtes zou veranderen. Valentina was haar enige zusje en het verantwoordelijkheidsgevoel was groot, hij wist hoe zij zich voelde.
''If there's someone to blame, it is Andrei en Jakub, and whoever they are partnering with.''
Ze reden alweer de woonwijk binnen waar het dagelijks leven langzaam weer op gang begon te komen. Het was vreemd om in de ochtend wakker te zijn als je de hele nacht nog niet had geslapen.

@Shinde

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld