ORPG - The rychess return of the daylar - Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG - The rychess return of the daylar

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Zodra Dayla weer begon te praten, snapte Faelar dat hij een enorme fout gemaakt had. Oh nee. Oh nee, hij had helemaal niks gemist. Hij wilde gewoon weten waar ze was? Maar om nu "nee" te zeggen was waarschijnlijk ook niet verstandig. Er was hier geen goed antwoord. Hij kon niet winnen.
'Uhm... Nou ja....' begon hij dan ook voorzichtig. God, hij kon zich hier niet meer uit redden. Hij ging hier zo veel spijt van krijgen. Hij zou Dayla in elk geval nooit meer zomaar lastig vallen< / 3

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Dayla zette haar meest vriendelijke glimlach op. Het soort glimlach waarvan je als ontvanger van wil wegrennen, omdat je weet dat marteling onvermijdelijk is. "Ik waardeer je enthousiasme ontzettend, halfling. Als trainer kan ik dan ook niets anders dan dat belonen. Wat denk je, tien rondjes rond het meer na de training voldoende, of hebben onze bedden hier je daar niet genoeg energie voor gegeven?" Ze keek op naar de twee schaduwen die van een afstand hadden zitten kijken. "Taegan, Ilvisar. Zorg ervoor dat hij zijn extra huiswerk voltooid vanavond, oké?"

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Daar was het dan. Precies waar Faelar al bang voor was. Hij moest het ook weer voor zichzelf verpesten! Tien rondes ook gelijk. Het was bijna alsof ze erop zat te wachten tot hij zoiets stoms deed. Zijn teleurstelling moest echter al snel plaats maken voor verontwaardiging. Wacht wat? Noemde ze hen nu bij hun voornaam. Hij keek dan ook even stil naar het tweetal. Betrayal.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Ilvisar stapte naar voren en legde zijn hand op Faelar's schouder. "Kom op, dadelijk is de lunch voorbij omdat je zo zit te staren," zei hij. Het was niet luid genoeg voor de hele zaal om hem te horen, maar Dayla kon hem waarschijnlijk wel verstaan. Dat herinnerde haar eraan dat het inderdaad tijd was om te eten. Haar blik ging naar haar dienblad. Het eten had ze sinds ze hier zat niet aangeraakt. Ze wreef met haar vingertoppen tegen haar slaap, voornamelijk uit irritatie om haarzelf. Soms verloor ze zichzelf in hetgeen waar ze mee bezig was. Vaak was het een voordeel, maar het had ook zeker negatieve bijwerkingen.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar knikte zachtjes en stond op. 'Ja...' Hey, fijn. Top! Geweldig! Het was oneerlijk allemaal. En dit alles alleen omdat hij nieuwsgierig was. Hij liep maar gewoon met Ilvisar mee naar de tafel waar het tweetal zat en fronste licht. 'Waarom noemt ze jullie bij jullie voornamen?' vroeg hij, de tien rondjes die hij rennen moest alweer vergeten. 'Want mij noemt ze niet eens bij mijn naam.'

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Ilvisar's blik ontmoette die van Taegan's kort, onzeker of ze het hier over moesten hebben. Een ding waren ze het in ieder geval snel over eens in hun telepathische gesprek: niet hier, niet nu. "Ben ik niet speciaal dan?" grijnsde Taegan. De opmerking kreeg een ellenboog tussen zijn ribben als beloning. "Wat? Echt waar, Ilvi, je hoeft me niet te mishandelen hoor."

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar ving de blik tussen de twee op, en wist gelijk dat hij hier niet over door moest vragen. Duidelijk. Dit was niet iets dat ze bespreken konden in een drukke ruimte. Hij zuchtte zacht en leunde met zijn hoofd op zijn handen. 'Ik ben andersom speciaal geloof ik.' Op een minder leuke manier. Oneerlijk< / 3

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Ilvisar rolde met zijn ogen om Faelar's inner-dramaqueen. Zijn blik ontmoette weer die van de elf naast hem, waarna ze weer zonder woorden leken te spreken. "Je lokt het ook wel uit," zei Taegan vervolgens tegen Faelar, die precies hetzelfde dacht als z'n vriend. Hij prikte met zijn vork in een salade. "Ik kan me werkelijk niemand voorstellen die überhaupt te laat dúrft te zijn bij Naerin's trainingen, maar jij zorgt zo'n drie keer in de week voor extra rondjes rond het meer." Ilvisar nam rustig een slok van z'n thee. "Dat," begon hij, zijn stem een stuk zachter dan die van Taegan, "en je bent nu niet echt onder conventionele omstandigheden hier beland."

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar keek even ongelovig van de een naar de ander. 'Wat? Nee, zeg niet dat je aan haar kant staat,' pruilde hij. Reminder; Fae was absoluut volwassen. Qua leeftijd, in elk geval. 'En het is niet alsof dat helemaal mijn schuld is?' Het hier-belanden-op-een-gekke-manier dan. Het te laat komen was absoluut zijn eigen schuld. Wat was dit voor verraad!

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Taegan haalde zijn schouders op. "Schuld of geen schuld, denk niet dat het veel uitmaakt. Je bent nog steeds verantwoordelijk." Om zijn punt duidelijk te maken, puntte hij zijn vork (waar nog wat sla aan gespiesd zat) beschuldigend in Faelar's richting. Al snel kwam echter zijn vrolijke grijns weer naar boven. "Probeer gewoon wat harder. Naerin is een goeie, je moet haar gewoon een beetje leren kennen."

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar keek hem even stil aan - misschien een beetje bangig voor wat hij met die vork ging doen. 'Ik doe mijn best?' Niet om op tijd te komen dan, maar verder deed hij weldegelijk zoveel hij doen kon. 'En ik weet dat dat niet veel is, maar... Ik doe mijn best!' Misschien kon hij daar maar beter niet bij zeggen dat zijn ouders altijd zeiden dat je best doen genoeg was. Dat pakte waarschijnlijk om meerdere redenen niet goed uit.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Voor de tweede keer haalde Taegan zijn schouders op. "Maar is het genoeg? Doe je jezelf een plezier door hier te blijven?" Hij kreeg Ilvisar's ellenboog weer in zijn ribben. "Au! Wat? Ik zeg niet dat die weg moet, ik probeer gewoon mee te denken! Filosofisch en zo!" Ondanks de fysieke mishandeling, glimlachten de twee elven al snel naar elkaar. Het vervelende was dat ze verder niets konden doen - niet omringd door hun hele bataljon, althans.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar fronste licht. Au? Au? Het ergste was misschien dat hij heel graag "ja natuurlijk" had gezegd ,maar dat zou een leugen zijn. Dat wist hij direct. En dat maakte dit alles nog frustrerender. 'Weet ik het?' antwoordde hij geïrriteerd. 'Maar het zou toch fijn zijn als ze ook eens wat positiefs zeggen kon. Want of mijn best nu genoeg is of niet, ze kan niet zeggen dat ik het niet probeer.' En wat kreeg hij ervoor? Tien extra rondes. 'Maar nee, ik ga wel nog een stuk rennen,' mompelde hij.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Taegan trok een wenkbrauw op. "Faelar, als je een gouden ster verwacht voor elke keer dat je probeert, zou ik rennen. Ik bedoel, dat moet je technisch gezien al, maar de andere kant op, bedoel ik. Ik vind je een top gozer hoor, daar niet van, maar moet Naerin echt je handje vasthouden en je een schouderklopje geven voor elk rondje dat je afmaakt?" Hij had het natuurlijk niet verkeerd bedoeld, maar kreeg alsnog een 'blik' van Ilvisar. Een die zei dat hij misschien te ver ging.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar bleef even stil. Nee. Dat was absoluut niet wat hij bedoeld had. 'Dat verwacht ik ook niet,' antwoordde hij, ontzettend zijn best aan het doen rustig te blijven. A u. 'Maar ze is goed genoeg in me laten weten wanneer ik iets niet goed doe, hoe klein ook. Dan zou het toch wel fijn zijn om misschien zelfs maar één keer te horen dat ik ook iets goed kan doen.' Zo gek was dat niet toch?

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld