Duchess schreef: Finley beet onderweg zo hard op zijn lip dat hij bloed proefde. Hij had het nu zeker weten verpest. Verdomme Fin, waarom kon je niet gewoon je mond houden?
Duchess schreef: De hele zondag deed Finley weinig anders dan zich ontzettend druk maken over de maandag; hij zou Sharon dan immers weer op hun werk zien, hoewel hij eigenlijk het liefst nu al door de grond zou zakken.
Literacity schreef: Sharon dacht eraan dat ze misschien té direct geweest was met haar zet. Had ze hem nu afgeschrikt en dat hij daarom ineens weg liep? Maandag begon ze weer. Misschien dat ze het hem dan vragen zou...
Duchess schreef: De volgende dag had Finley echt overwogen zich ziek te melden; eerlijk was eerlijk, hij was kots en kotsmisselijk. Toch zat hij die morgen op tijd in de bus...
Literacity schreef: Sharon zat die ochtend geduldig al op de bus te wachten. Ze had zich voorgenomen om weer te proberen minder direct te gaan zijn. Misschien lukte het vandaag wel?
Duchess schreef: Finley keek gewoon stil uit het raam. Hij wilde niet. Hij had nu al spijt. Aan de andere kant, hij kon haar toch onmogelijk blijven ontwijken...
Literacity schreef: Eenmaal de bus er was, stapte Sharon in en nam uit gewoonte plaats naast Finley, hoewel ze zelf gewoon stil bleef. Niet gelijk direct zijn...