Rye schreef: Lynn grinnikte. 'Maar goed ook, want dit is wel service hoor,' lachte ze. 'Ik zie je nog wel,' zei ze, waarna ze de bibliotheek weer in liep.
Rye schreef: Lynn liep weer naar dezelfde stoel waar ze voor het eten had gezeten, waar nog steeds het boek lag waar ze in aan het lezen was. Tijd om verder te lezen.
Duchess schreef: Dukes vader was na een van zijn kant verhitte discussie de kamer kwaad uitgelopen. Daarbij liet hij Duke met een vrij pijnlijke schouder over. Deze laatste had het gewaagd iets te zeggen wat blijkbaar niet helemaal goed viel en zijn vader had hem met een harde klap tegen zijn schouder kwaad tegen de muur gewerkt. Duke zuchtte diep. Hij zou vanavond als hij naar bed ging wel kijken. Nu was er toch niks te zien. Beter van. Hij liep langzaam naar de bibliotheek, waar hij met links de deur opende. 'Ik dacht al dat je hiet zou zijn.'
Rye schreef: Lynn zat helemaal verdiept in het boek. Het was dan ook zo spannend, ondanks dat ze het al meerdere keren had gelezen. Daardoor hoorde ze Duke dan ook helemaal niet binnen komen. Ze zat eigenlijk in een soort eigen wereld nu, in de wereld van het boek.
Duchess schreef: Duke fronste en liep naar de tafel toe, waar hij tegenaan leunde. Hij wilde zijn armen over elkaar slaan, maar kwam er al snel achter dat dat een slecht idee was.
Rye schreef: Lynn las ongestoord verder. Toen ze bij een heel leuk stukje aan kwam, kon ze het niet helpen te grijnzen. Juist, je hebt 'm bijna, dacht ze bij zichzelf.
Rye schreef: Lynn schrok op toen ze ineens geluid hoorde. 'Huh? Wat?' Ineens stond Duke in de ruimte. 'Oh, hey... hoe eh... hoe lang sta je daar al?' vroeg ze.
Duchess schreef: Duke zuchtte en onderdrukte opnieuw de neiging zijn armen over elkaar te slaan. Deed hij dat echt zo vaak? 'Nog niet zo heel lang. Is het spannend?' vroeg hij sarcastisch.
Duchess schreef: Duke kon het niet laten een klein lachje te laten zien, maar die verdween bij Lynns tweede vraag. 'Uhm...' mompelde hij. Wat was een veilig antwoord? '... Goed?'