Duchess schreef: Sebastian schudde zijn hoofd en keerde zich gelijk dankbaar tot zijn schetsboek. Ze was zeventien, Seb, calm down. 'Nog net niet helemaal.'
Rye schreef: Avery gaf Sebastian een potlood aan. 'Tijd om het vol te maken dan?' probeerde ze. Daarna kon hij in een nieuwe beginnen. En hopelijk kon hij die wel toonbaar houden.
Duchess schreef: Sebastian glimlachte licht en pakte het potlood van haar aan. 'Lijkt me niet verkeerd, nee.' Misschien dat Avery dan zelf ook verder ging. Hij hoopte het, in elk geval.
Rye schreef: Avery ging vlak naast hem zitten en hield het gewoon goed in de gaten. Ze was benieuwd naar wat hij ging tekenen. Misschien ook fantasiefiguurtjes?
Duchess schreef: Sebastian keek een paar tellen naar de lege pagina, voor hij Avery kort aankeek. Oh yep. Als ze portretten wilde... Hij glimlachte onschuldig naar haar en begon braaf te schetsen.
Rye schreef: Avery had zijn blik gezien, maar zag er niets achter. Ze wilde gewoon kijken hoe hij aan het schetsen was. Misschien kon ze er stiekem dan toch iets van leren.
Duchess schreef: Terwijl hij schetste, keek Sebastian af en toe onopvallend opzij naar Avery - kijken was immers het belangrijkste dat er was als je iemand tekende.
Duchess schreef: Sebastian lachte zacht. 'Ik ben benieuwd of je het raden kan,' gaf hij toe. Hij hoopte het in elk geval, anders zou hij toch een beetje aan zichzelf gaan twijfelen.
Rye schreef: Avery zuchtte zacht. 'Nou, vooruit dan maar...' Ze wilde het ook gewoon weten, maar misschien kon ze het inderdaad wel raden. Eén ding wist ze zeker: het was geen hond.
Rye schreef: Avery fronste licht. Wacht eens even... 'Teken je... mij...?' vroeg ze uiteindelijk. Het voelde haast arrogant om te vragen, maar het leek er toch echt op.
Duchess schreef: Sebastian lachte zacht en keek haar even aan. 'In een keer goed.' Nu geen grap maken over spelshows, waarschijnlijk snapte ze die toch niet, rip.