schreef:
Justin.
'I'm fine, you?' Vroeg ik, terwijl ik plaats nam op de bank. 'Could you please please please loosen them a bit?' Vroeg ik, doelend op de handboeien. Ze deden het altijd zo ongelofelijk strak en als je dan vroeg of het wat losser mocht, deden ze alsof ze je niet hoorde. Ondertussen had ik er oprecht littekens van.