Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

14 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

JDBO ft. Orpgfan1

Account verwijderd

schreef:
'Where the hell are we?', vroeg ze wat verbaasd toen ze er eenmaal waren en langzaam stapte ze in de auto. Ze keek aandachtig om haar heen maar herkende de plek echt niet. Ze volgde hem naar binnen toe, een donkere plaats en net wanneer ze terug wilt draaien gaat het licht aan en wordt er langs alle kanten geroepen en gelachen. Verbaasd kijkt ze om zich heen en een brede glimlach vormt zich om haar lippen als ze al haar vriendinnen en vrienden ziet. 'Omg..', zei ze helemaal verwonderd maar deze glimlach veranderde al snel in angst toen ze aan de andere kant van de tafel haar ouders zag staan. Woede vormde zich in haar lichaam, hoe hadden ze zelfs het lef om hier naartoe te komen. Ze hadden haar leven verpest, haar hele kindertijd alleen achtergelaten en haar op straat gestuurd om te gaan stelen en bedelen. Geld wat ze daarna gewoon weer gingen verkwisten aan drugs en alcohol. Vrijwel meteen liep ze terug naar buiten toe en vol onmacht barstte ze in tranen uit. @drewsrauhl

Account verwijderd

schreef:
Justin.
Samen met Adrienna liep ik naar binnen toe en ik glimlachte meteen breed om haar reactie. 'Happy birthday baby.' Zei ik. Haar glimlach verdween al snel en ik volgde haar blik, die uit kwam bij haar ouders. Ik beet kort op mijn onderlip toen ze haast meteen naar buiten toe liep en liep snel achter haar aan. 'I thought.. Since you've helped me with my family, I'd help you as well. Your parents really missed you babe, at least that's what they said.' Ik wist niet echt hoe haar ouders waren en hoe ze haar hadden behandeld vroeger, maar ik wist wel dat ze haar hadden gemist. Adrienna had het amper over haar ouders, haast nooit eigenlijk, maar wie weet kwam dat wel omdat het haar gewoon emotioneel maakte. Dat was wel de reden waarom ik het vroeger nooit over mijn ouders wou hebben.

@Orpgfan1

Account verwijderd

schreef:
Eenmaal buiten begon ze helemaal te panikeren. Ze kon haar adem niet onder controle houden en nam op de grond plaats. 'They're not my parents, they're monsters! They starved me, never gave me love or anything. They're evil only here for money. Why the hell did you do that? You know I hate them, that I have no one who cares for me!', zei ze snikkend. 'Really how could you do that to me? I try to forget my past and you just bring it up again. All again. They've sent me on the street like a little slave', zei ze en ze voelde haar hele lichaam trillen. Haar ouders waren verschrikkelijke mensen, monsters zo dacht ze over hen en wat ze haar vroeger allemaal hadden aangedaan was onvergeeflijk. 'How did they get here? Why the hell are they here? I can't believe you did this to me', zei ze nog steeds snikkend. Wanneer ze haar ouders naar buiten ziet komen staat ze op en deinst meteen achteruit. 'Get away from me!', riep ze kwaad en begon te stappen, weg van haar ouders en Justin. @drewsrauhl

Account verwijderd

schreef:
Justin.
Ik nam plaats naast Adrienna, op de grond en sloeg mijn arm om haar heen. 'I'm so sorry baby.. I didn't know all that.' Zei ik zacht. Veel had ze me niet verteld over haar verleden, wat ik nu begreep. Ik wist oprecht niet wat ik moest zeggen, ik was gewoon sprakeloos. Dit was zo een domme fout van mij. 'I'm sorry Adrienna, really..' Ook ik stond op, toen zij was opgestaan en keek kort naar haar ouders, waarna ik weer naar Adrienna keek. Mijn hart brak oprecht, ze was zo angstig en verdrietig. Het feit dat dit allemaal mijn schuld was, deed me zo veel pijn. Het was nooit mijn bedoeling geweest om haar zo verdrietig te maken. Ik wou dat vandaag juist een perfecte dag was, een geweldige verjaardag. Ik liep lip bijtend achter haar aan, toen ze weg liep.

@Orpgfan1

Account verwijderd

schreef:
'Leave me alone Justin! You brought them here, these demons. Our life was so great, it was fantastic actually and now they know where I am. I tried to hide from them for years and it worked. They were finally gone and I was finally free. I didn't need to sleep with guys anymore for them, I was 15 when they started selling me! And they want me back in their life? No. They want my money, everything that I have earned they want to take from me and they just want to send me back on the Streets now I'm a grown woman', zei ze snikkend en ze bleef lopen. 'I never want to see them again, and I don't want to see you. You can go and party with them because I'm gone', zei ze en ze bleef doorlopen. Ze was helemaal buiten adem, haar wangen helemaal waterig en haar hele lichaam aan het beven van de schrik. Met haar mobiel zocht ze naar het nummer van een taxi die haar naar hun huis kon brengen waar ze haar spullen en haar auto kon ophalen. @drewsrauhl

Account verwijderd

schreef:
Justin.
'Baby no.' Zei ik meteen. Ik pakte haar vast en trok haar voorzichtig in mijn armen. Mijn ademhaling ging zo snel nu, uit angst dat ze me zou verlaten. 'I'm so sorry for bringing them back in your life, I never knew they were that horrible to you..' Ik beet hard op mijn onderlip. 'Babe.. Please.' Ik was zo bang om haar kwijt te raken nu, ze leek zo boos op me wat ik eerlijk gezegd ook volkomen kon begrijpen. Maar toch.. Het was echt niet mijn bedoeling. Ik beet wat harder op mijn onderlip, om niet in tranen uit te barsten of iets.

@Orpgfan1

Account verwijderd

schreef:
'Leave me Justin, I don't want to be here anymore.. I asked you if you wanted to meet your parents and if you said no, I wouldn't have brought you to Canada but you just do whatever you want. You know I don't have any band with my parents and still you bring them here, so close to our new home. You just don't think about my feelings and how I feel about it', zei ze huilend. Wat er net was gebeurd begon nu pas echt tot haar door te dringen en het maakte haar nog meer overstuur. Ze maakte zich los uit zijn grip en keek hem een laatste keer aan. 'You just messed up my life Justin. You brought them back in my life, my new life that I had changed. I finally felt like I had everything in place but I don't, not anymore', zei ze. 'I never want to see them or you again. Never because I thought you knew me but clearly you don't so . Just like this people who have brought me to this earth and messed up my life for 18 years. If you really knew me and if you had listened you would have known so I'm gonna pack my stuff and leave. Start a life where I'm rid of all this', zei ze en ze draaide zich om waarna ze verder begon te lopen. Het deed haar echt ontzettend veel pijn maar dit was onvergeeflijk, hoe had hij haar dit kunnen flikken. Nadat ze een taxi had gebeld zette ze zich naast de kant van de weg en voelde de tranen over haar wangen lopen. @drewsrauhl

Account verwijderd

schreef:
Justin.
'You have never told me about your parents, Adrienna. You never told me anything about your past, well.. Not that it was all because of your parents. How do you expect me to know all this?' Zei ik toch licht gefrustreerd. Ikzelf sprak ook nooit over mijn ouders, vroeger dan, maar dat was allemaal doordat ik ze zo erg miste. Ik dacht dat dat bij haar zo ongeveer hetzelfde was, maar ik had het compleet mis. Ik beet hard op mijn onderlip maar voelde mijn ogen al snel waterig worden. 'You told me you'd never leave me, no matter what.' Snikte ik zacht, terwijl ik haar na keek. Ze zei dat ze me nooit zou verlaten en dat ze altijd bij me zou blijven, dat zei ze zelfs al voor onze relatie. Maar nu deed ze het toch. Ik voelde me oprecht vreselijk nu, dit was echt de meeste pijn dat ik ooit had gehad in mijn hele leven.

@Orpgfan1

Account verwijderd

schreef:
Eenmaal in de taxi kon ze pas terug op adem komen. Ze voelde zich verschrikkelijk. Haar verjaardag die zo fantastisch zou moeten gaan was als een ware ramp geëindigd. Haar ouders zorgden altijd voor problemen en ook nu was het dus niet anders. Ze waren deze keer zelfs de aanleiding geweest waardoor ze zonet het enige en belangrijkste wat ze had verloren was, Justin. Eenmaal bij hun huis aangekomen liep ze naar binnen toe en pakte haar spullen in. Niet alles, wel de voornaamste spullen zoals haar kleding en persoonlijke spullen. Ze zette zich nog even op bed neer en keek rond door hun slaapkamer. Het brak haar hart, dat deed het echt maar wat er zich zonet had afgespeeld had niet mogen gebeuren. Hij had met haar moeten overleggen. Het had zo erg kunnen aflopen nu haar ouders er waren en het was beter zo. Misschien was dit een teken, een teken dat ze niet samen moesten zijn. Na lang piekeren stond ze op en liep met haar spullen de trap af, meteen richting haar auto waar ze al haar spullen in legde. Voor een laatste keer keek ze naar het huis, hun oh zo mooie huis voor ze in haar auto stapte. @drewsrauhl

Account verwijderd

schreef:
Justin.
Ik veegde ruw mijn wangen droog en liep terug naar de club toe, aangezien mijn auto daar stond. Ik keek Chaz aan, die bezorgd vroeg wat er was gebeurd. Ik legde hem snikkend uit wat er was gebeurd. Ik begreep Adrienna volkomen, dat ze boos op me was en ik begreep ook dat dit echt een domme fout was, dat ik haar had moeten vragen of ze haar ouders weer wou zien, maar dat betekende toch niet dat ze het meteen uit moest maken? Ik was de belangrijkste persoon van mijn leven kwijt. Ik schudde mijn hoofd toen Chaz zei dat alles goed zou komen. 'She doesn't want to see me anymore, Chaz. Never. She's gone and now my life doesn't have a purpose anymore.'

@Orpgfan1

Account verwijderd

schreef:
Na nog even op de oprit te blijven staan vertrok ze. Ze wist niet waar ze naartoe moest, ze had geen enkel idee. Ze wou beslist niet bij een van haar vriendinnen blijven. Ook familie had ze hier niet en al zou ze in het gebouw naast haar werk kunnen slapen, dat leek haar geen goed idee en dus bleef er nog maar 1 optie over. Ze ging op zoek naar een hotel waar ze voorlopig zou kunnen blijven tot een andere optie zich voordeed. Niet dat ze veel keuze had en dat ze wist wat ze nu moest gaan doen met haar leven maar een hotel was dan ook maar de beste optie. Ze parkeerde haar auto en liep met haar koffer naar binnen toe. Gelukkig deden ze aan de receptie niet moeilijk, ging alles vlotjes en had ze al snel een kamer geregeld. Met de lift ging ze naar boven en eenmaal ze haar kamer gevonden had liep ze naar binnen toe en trok de deur achter haar dicht. Ze keek rond. Naar het grote zachte bed, de badkamer met een prachtig bad en het zicht op de stad. Meteen moest ze denken aan Justin. Aan hoe ze hier pas aankwamen in Canada samen in een hotel, hoe ze elke avond samen in slaap vielen, knuffelend. Het liet de tranen over haar wangen stromen. @drewsrauhl

Account verwijderd

schreef:
Justin.
Samen met Chaz liep ik naar mijn auto toe. Hij zou rijden, aangezien mijn ogen zo betraand waren dat alles nogal wazig was. Ik stapte in en deed mijn gordel om. Ik leunde met mijn hoofd tegen het raam aan en sloot mijn ogen. Ik zou haar morgen sowieso bellen en berichtjes sturen. Zo gemakkelijk liet ik haar echt niet gaan. Nu zou ze me toch negeren, nu was ze veel te boos op me. Ik gaf haar groot gelijk, maar dit deed me zo veel pijn. Na even waren we eindelijk thuis en stapte ik meteen uit. Ik liep naar binnen toe, meteen door naar mijn slaapkamer. Het enige wat ik nu wou, was in bed liggen. De tranen kwamen haast meteen weer toen ik zag dat Adrienna haar spullen weg waren. Ik zou vast niet kunnen slapen, in mijn eentje in óns bed.

@Orpgfan1

Account verwijderd

schreef:
Met moeite verplaatste ze zich naar de badkamer toe waar ze haar klaarmaakte voor de nacht. Niet dat ze veel zou kunnen slapen, dat wist ze nu al. Ze zou toch maar de hele tijd piekeren over alles en sinds ze met Justin was had ze ook geen nacht meer alleen geslapen. Ze was het niet meer gewend en het zou vast een lange tijd duren voor ze weer alleen zou kunnen slapen. Ze trok de deur van de badkamer achter haar dicht en liet zich op haar bed vallen waarna ze de dekens over haar heentrok en keek naar haar koffer die ze vlak naast de deur had neergezet. Haar spullen zou ze morgen wel uitpakken of een andere dag, dat kon wachten en ze had er ook totaal geen zin in nu. Het zou alleen maar meer herinneringen naar boven brengen en ze had het al moeilijk genoeg. Een lange tijd bleef ze ronddraaien in haar bed, nadenken en woelen en niet veel later stond ze op en begon haar spullen toch uit te pakken. De tranen vloeiden toch al en als ze het nu deed was het de korte pijn, pijn die snel over moest zijn. Pijn die ze helemaal niet meer wou voelen. @drewsrauhl

Account verwijderd

schreef:
Justin.
Ik kleedde me uit, tot mijn boxershort en ging in bed liggen. Ruw veegde ik mijn wangen droog. Ik was niet iemand die snel huilde of iets, maar Adrienna was de meest belangrijke persoon in mijn leven en ik hield zó veel van haar.. En nu had ik haar niet meer in mijn leven. Ik zou álles voor haar opgeven, oprecht alles. Ik zou ook alles voor haar doen. Maar dit keer had ik haar echt goed boos gemaakt en ook pijn gedaan, iets wat ik mezelf nooit meer zou vergeven. Ik sloot mijn ogen en probeerde te slapen, wat totaal niet lukte. Hoe moest ik nu ooit verder gaan met mijn leven? Ik zou nooit over haar heen komen..

@Orpgfan1

Account verwijderd

schreef:
Na een nacht met weinig slaap en vooral veel gepieker brak de volgende dag aan. Ze moest gaan werken en ze wou zich ook niet ziek melden. Dit alles mocht geen effect hebben op haar leven en hoe goed ze bezig was. Zeker nu ze alleen was mocht ze haar job niet verliezen. Ze kon niets anders gaan doen en ze zou haar leven op het rechte pad houden, niet weer de verkeerde weg in slaan. Ze kleedde zich om en liep naar het restaurant van het hotel. Een klein broodje nam ze mee, ze zou straks wel eten aangezien ze toch geen hap door haar keel kreeg. Te voet liep ze naar haar werk toe wat erg dichtbij was en eenmaal binnen ziet ze haar collega's. Deze waren gisteren ook op het feest geweest en wisten er dus ook van. Wanneer ze haar vragen of alles gaat en of ze niet beter naar huis zou gaan schudt ze haar hoofd. 'I need to work to forget things', zei ze en begon dan ook maar meteen met werken in de hoop dat het haar gedachten zou verzetten, al wist ze dat het niet zo makkelijk was. @drewsrauhl

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld