Paran0id schreef: Ze liet het schattig klinken hoe ze vroeger was tijdens het spelen van een sport als hockey. Haast maakte ze het mogelijk voor hem om te glimlachen in zichzelf, bij het beeld van Mia die al struikelend over haar eigen voeten door het veld sprintte. Graag had hij erbij willen zijn om het te zien, een weggebande gedachte uit zijn hoofd zodat hij het voor zichzelf kon houden. Het zou hem stalkerig over laten komen en mede dat gevoel vormde een van de velen die Raiden niet door zijn lijf wilde voelen trekken, of hij het zo bedoeld mocht hebben of totaal niet. "I guess I'm just a sidekick. It's a gift." Een nieuw ontstane grijns ontstond, gekauwd op de lolly met een tergende uitstraling. Zodanig deed hij het overkomen dat hij haar aan het uitlokken was. Iets wat zeker geen leugen vormde, maar hij hiervoor te veel trots bezat om het tegenover haar toe te geven als hij hier niets voor terug zou krijgen. Zijn houding veranderde hij intussen tot hij volledig naar achteren kon leunen. Nalatig bleef Raiden zo zitten, met plezier toegekeken hoe zijn bondgenote hen over de overvolle snelweg maneuvreerde. "Is that a bet, I hear?" Wetend dat ze het zelf ook met spot uitsprak, deed hij hetzelfde en wel zonder hier verder over na te denken. "And no, I wasn't adorable at all. Just.. ehh, very ambitious about my future job." Het verhaal over haar gehate zaken hoorde de jongen belangstellend aan, haar naderhand op haar woord een nieuwe lolly aangereikt. De gehele lijst liet hem met elk punt meer grinniken. Het was apart om haar frustraties te zien vergroten met elk van de besproken delen, alsof ze alleen maar geïrriteerder raakte nu ze eraan moest denken. Hij genoot er wel van om het zo te kunnen bekijken vanaf de achterbank. Ver weg genoeg om zich niet aangesproken te voelen door haar wijze van spreken, te dichtbij om het niet mee te kunnen krijgen. Geprobeerd uiteindelijk zijn lach erover in te houden, schoof hij zijn aandacht op zijn eigen reeks van gehate taferelen. "I hate attics. Football. I fucking hate Christmas, entirely. I hate tea, it makes me want to puke whenever I see it. I think holidays are disgusting and only celebrated for the family's own good. I can't stand heatwaves in the summer 'cuz the sun annoys the hell out of me, and the sound of train traffic lights are the worst sound in the world along with writing with chalk on a bord and the buzzin' of bees. Yeah, I think that's a start." Hij had nog tientallen andere punten om te bespreken, die hij daarentegen wegliet om haar niet af te schrikken. Het was nou eenmaal een feit dat Raiden meer hekel bevatte voor de planeet en alles daarop dan dat hij zich er oprecht gelukkig voelde. Bij het opnieuw horen van haar stem, keek hij weer stilletjes op. Nieuwsgierigheid reikte nog verder dan gedacht. Relaties kwam ook afgelopen ochtend al aan bod, wat maakte dat ze hem liet afvragen waarom ze hierover sprak. Wilde ze het absoluut weten of was het gewoon willekeurig uitgekozen, om het gesprek gaande te houden?
"I had one, I guess. We were supposed to get married."
Bellamy schreef: Aandachtig luisterde Mia naar Raiden die gemakkelijk enkele dingen vertelde die hij haatte. Ze moest bij enkele dingen lachen en bij andere was ze het ook wel mee eens als ze er zo over na dacht. "I also don't like christmas, when you want to visit family so badly you can also do it on a regular day, it's an excuse to me, like an excuse for people to see eachother, so I can understand the hate but tea... I love some hot tea when it's freezing outside, how can you puke from it?" Hoofdschuddend maar nog steeds met een lach schudde ze haar hoofd. "Heatwaves are pure shit, all I want to do is lay in the pool with icecream." Glimlachend bleef ze naar hem luisteren. Ze vond het erg fijn dat hij zo open was, ze had niet verwacht dat Raiden dat zou zijn. Misschien voelde hij zich wel op zijn gemak bij haar net zoals zij zich op haar gemak voelde bij hem en het fijn vond om te praten met hem over koetjes en kalfjes. Ze keek fronsend op bij het woord trouwen waarna ze hem via de spiegel weer aan keek "Wait what? Like how? Why aren't you and her not together anymore? I mean you asked her to marry you right, she better didn't cheat on you cause i'll run her over with this van." Ze trok een pruillip en zuchtte "I never had a relationship before and I never even had my first kiss. I mean I did peck lips when I was 14 but I never really kissed someone." Ze vond het aan de ene kant beschamend om te vertellen omdat ze 19 was en nog nooit gezoend had of whatever. Maar ze ging zich ook zeker niet anders tegenover hem gedragen. Ze vond het niet erg om dit soort dingen met hem te delen. Gelukkig begon het verkeer al weer op te schieten en kon ze wat sneller rijden. Als de file langer zou duren dan zouden ze alleen maar langer over de trip doen naar de camping aangezien ze langzaam ook moe begon te worden van het rijden en haar hoofd wat begon te bonken van het feit dat ze zo geconcentreerd aan het rijden was. Ze hoorde haar maag knorren en beet zacht op haar lip waarna ze op de klok in de auto keek. Het was 6 uur inmiddels en ze had toch wel trek gekregen.
"What about we get ourselfs some pizza because i'm really hungry and I have to stretch my legs.''
Paran0id schreef: Grinnikend beet hij het laatste beetje van de lolly af. Het lege stokje haalde hij traag weg uit zijn mond, het voor even bekeken alsof het het meest fascinerende item in de auto was, niettemin hij het meer deed uit routine. Hij dacht na, staarde ernaar weg met een concentratie die eerder sloeg op haar uitspraken dan het laatste overblijfsel van de lolly zelf. "I hate everything about it. I don't know, just never liked it, neither any other holiday." Aan kerstmis had de jongen net als Mia al vanaf vroeger een hekel gehad. Thee ook, waarop het meisje meer gesteld leek te zijn dan hij dat ooit geweest was. Hoe men het naar binnen kon werken was hem een vraag geweest. Zelf walgde hij van thee, de flauwe smaak aan het water deed hem misselijkheid voelen in secondes, evenals de gedachte eraan. Over de warmte was het slechts de irritatie rondom de zonneschijn waar zijn mening op gebaseerd was. Hij liep liever rond in het duister in een hoodie dan dat hij zich vertoonde in een zwembroek op het strand; hij had hier nooit tijd voor gekregen, wat maakte dat hij er ontwenning voor had en zich geen situatie voor de geest kon halen toen hij wél langs het strand had gelopen. "If so, you'd might want to run my father over with your van. Much of a better choice." Hij betrok ietwat, een leegte laten zien in zijn kijken toen hij eenmaal het stokje uit zijn vingers liet glippen. "It was an arranged marriage. Figured I'd be a better son, more perfect I guess, if within a good influence. He wanted to settle the rivalry between us and another family as well," weergaf hij met schorre stemklanken. "I would've been a sign of peace to them if I'd walked off the altar with their daughter." Het huwelijk zelf had geen plaats kunnen vinden. Men had geen weten van zijn vertrek totdat hij zijn kamer op de kazerne achtergelaten had voor een ontsnappingsroute over het streng beveiligde terrein, waarna hij vergaan was voor zijn gekende personen. Via een brief had hij het te horen gekregen en geen uitspraak als weerwoord had Raiden mogen laten weten; hij wist tenslotte hoe de man in elkaar zat als het op hem aankwam. Haar gezucht beantwoordde hij door een zwakke glimlach. Gezoend hebben was iets wat als vanzelf zou moeten komen, niet zozeer uit behoefte of aan een leeftijdsgrens. Eigenlijk vond hij het wel schattig. Het maakte haar tot een uitzondering ofwel puur, een onderwerp die hij vermeed door hier niet over te beginnen in haar bijzijn, omdat het onbeleefd over zou komen. "It's not something important, or well, to me it isn't. Though I did think you had many relationships before," sprak hij. "Can't imagine you, never havin' a boyfriend and stuff." De waarheid vormde het zeker. Hij vond alleen al vanwege haar uiterlijk dat het onvoorstelbaar was dat het meisje nooit een vriend had gehad, nog niet gesproken over het feit dat haar eerste zoen nog moest komen. Ook hij had behoorlijk honger gekregen, opmerkelijk aan zijn maag die stilletjes een sein van de drang aan hem doorgaf, maar het tipte onmogelijk aan Mia. Hij had langer met honger moeten leven op de straat dan zij tot nu aan toe had gemoeten. Wellicht maakte dat dat Raiden het gevoel sneller weg had kunnen zetten dan zij dat kon, en hier amper tot niets van had gemerkt tot haar opmerking zelf. "Fine by me." Hij beaamde haar voorstel door nogmaals toe te geven. Pizza kon weinig kwaad, zeker nu ze nog een heel stuk te rijden hadden.
Bellamy schreef: De radio werd nu volledig op stil gezet door haar omdat ze naar hem wilde luisteren met al haar aandacht. "Holy shit.. you had to marry someone against your own will. I mean did you ever see the girl before you dad arranged this?" Ze moest er niet aan denken om uitgehuwelijkt te worden. Trouwen ging om liefde en samen zijn met iemand waar je zielsveel van hield maar dat was in zijn geval niet. Ze had medelijden met hem aangezien zijn vader niet één keer naar de gevoelens van Raiden had gekeken. En ja, ze wilde hem nu zeker overrijden met hun busje. "You made a good choice of not doing it Raiden. Imagine spending your whole life with someone who you do not like or love. I hope you do find yourself a girl later on in life that you can marry and love, there is not a better feeling than that." Een glimlach vormde op haar gezicht toen hij begon over haar liefdesleven. "Well you thought wrong, I've never been into a guy that much to actually like one. And i've been to a party yes but I never felt the need to kiss or make out with someone like any other teen." Ze knikte en reed inmiddels weer de volle snelheid en dat was maar goed ook want zou waren ze weer op weg. "my first kiss will come and so will my first time. There's no pressure, i'm young and I can experience it whenever i'm ready for it and found the right person to experience it with." Nadat Raiden instemde met de pizza sloeg ze rechtsaf naar een plek met eetgelegenheden naast de snelweg. Ze zouden nog even snel de tank vol kunnen gooien en meteen pizza halen. Ze reed richting het benzinestation en stopte de auto bij een pomp waarna ze geld pakte en uit de auto klom. Ze rekte zich uit en strekt haar benen waarna ze naar de pomp liep en niet veel later de auto begon vol te tanken. Ze liep daarna het tankstation in en rekende netjes af aangezien ze nog eten moesten halen en ze niet zonder te betalen weg konden. Ze liep enkele minuten later terug naar het busje en stapte in waarna ze de motor startte en naar de pizzahut reed. Ze reed door de drive-in en dacht kort na over de pizza die ze wilde. "I'll have a pizza margaritha, what about you Raiden?' Toen ook Raiden bestelt had reed ze naar het eerste raam om af te rekenen en daarna naar het tweede raam om de pizza's aan te pakken. Ze reed naar de parkeerplaats en zette de bus even stil.
"You gotta hop on in the front and feed me, I can't eat and drive."
Paran0id schreef: "I've seen a picture, that's about it." Hij herinnerde het uiterlijk van het aangewezen meisje zich nog vaag. Lang, rood haar had ze gehad op de afgeleverde, gekreukelde foto. Krullend langs haar gezicht, een tweetal donkere ogen die mysterieus in de camera keken en een figuur dat perfect af werd gekleed door een zwarte jurk. Als ze elkaar hadden ontmoet in een club had hij haar wellicht wel degelijk zien staan, nu was hij ervan overtuigd dat het een typische rijke meid was, wiens ouders haar in de watten legden met elk beetje van haar leven. Ze was zijn type niet, al betwijfelde hij niet dat ze vast wel iets goeds in zich mee moest dragen, tegenover haar familie wiens naam hij alleen al verafschuwde vanwege hun gewoontes om macht boven al het andere te stellen. "I knew her name though. Her family kind of as well, I didn't like them." Haar glimlach gleed langs hem heen indien hij uit het raam keek. De zin om erover door te gaan had hij niet, eveneens over het onderwerp relaties over het algemeen, wat veroorzaakte hoe Raiden enkel wat knikte onder haar woorden door. Het echt meekrijgen was op het moment te veel van hem gevraagd. De weg langs het tankstation en de pizzeria ging vrijwel geheel buiten zijn bewustzijn om. Niet langer hield de jongen zich bezig met haar plannen of de gereden route, zijn pupillen laten steken bij het uitzicht zodat hij zijn dagdromen de vrije weg kon laten gaan. Pas met het arriveren bij een drive-thru liep het af; hij schrok voorzichtig wakker, draaide zich bij en keek terug naar Mia, die nog altijd achter het stuur zat. "Eh.. pizza Calzone will do," gaf hij aan haar door. De tijd vloog sindsdien behoorlijk snel, hen binnen een mum van tijd achtergelaten met de twee pizza's in de auto. Net van plan om te gaan eten was hij geweest toen het eenmaal binnen was, maar hier leek Mia anders over te denken. Voor er ook maar een pizzapunt gepakt kon worden hoorde hij haar bevel al door de bus gaan. Een soort uitspraak die hem niet alleen deed zuchten, dan wel zodanig irriteerde dat hij al grommend uitstapte om de bijrijders plaats in te nemen. Hij rolde verbitterd met zijn ogen. "Can't believe I'm actually doin' this," mopperde de jongen tegen zichzelf, een stuk pizza wat traag naar haar mond gereikt. "And I thought women were supposed to be good at multitasking."
Bellamy schreef: Toen Raiden naast haar plaats had genomen in de bus begon te weer te rijden. Ze sloeg rechtsaf het parkeerterrein af waarna ze haar weg vervolgde naar de camping plek die overigens nog afstand zat van zo'n 5/6 uur rijden. Ze lachte zacht toen ze Raiden zo hoorde brommen en zeuren. Het was ergens enorm schattig maar ze besteedde er niet veel aandacht aan aangezien ze honger had. "Well you have met me and you know I can be very clumsy and I can already see the pizza falling on my lap just because it slips out of my hand or because I have ti hit the break that hard that my pizza smashes against me." Ze zag hoe Raiden tegen zijn zin dichterbij kwam met een stuk pizza. Ze pakte zijn pols beet om hem iets stiller te houden waarna ze een grote hap nam. Er volgde wat genietende geluidjes en kreuntjes omdat pizza echt haar lievelings eten was en ze enorm blij was om dat nu weer te eten. Het gezeur en gemopper van Raiden werd met de minuut grappiger en ze pestte hem dan ook waar het kon. Net toen hij een hap wilde nemen keek ze zijn kant op "Can I have a bite" Ze opende haar mond en wachtte af tot hij weer dichterbij kwam met de pizza om een hap te nemen. Zijn gezichtsuitdrukking was pure frustratie en irritatie en ze vond het aan de ene kant grappig maar ook wel sneu. Ze slikte haar hap door "Thanks for feeding me handsome, don't get that irritated. You're face looks more beautiful when you don't frown like that." Ze gaf hem een knipoog en gaf wat meer gas aangezien de weg langzaam aan steeds leger begon te raken nu het ook later in de avond werd. Ze had inmiddels een halve pizza op en merkte aan zichzelf dat ze wel wat vol begon te raken. "I only need one more slice, i'm so full.. if you want you can eat the rest of my pizza." Ze gaf hem een glimlach en pakte opnieuw zijn pols vast om een hap te kunnen nemen van de pizzapunt. Op de een of andere manier gaf elke aanraking met hem een soort warm gevoel in haar buik, een gevoel wat voor haar nog onbekend was. Het was een fijn gevoel en ze wilde het meer ontdekken. Ze keek even naar Raiden en veegde met haar duim wat saus weg langs zijn lippen waarna ze haar duim terug in haar mond stak om de saus op te likken.
Paran0id schreef: Ongelijk had ze zeker niet gehad. Hij wist inmiddels prima dat Mia zo haar onhandige buien had, haar ongeplande acties en valpogingen als het erop neerkwam. Zonder de bedoelingen dan toch, mocht hij hopen. Daarbij kwam nog wel dat hij het niet als een reden zag voor hem om voor butler te moeten spelen, voor nota bene zijn blonde kamergenote met wie hij al een aantal dagen had gespendeerd. Het ergerde hem zichtbaar. Vaker had hij gegrom uitgebracht, zijn ogen strak voor zich laten rusten indien hij dan eindelijk dacht dat het tijd was voor hem om zelf te kunnen eten, tot Mia hem onderbrak met een nieuw bevel tot het voeren van haar pizza. Het voedsel naar zijn eigen mond brengen was geen mogelijkheid geworden nu hij met haar opgescheept zat. Voor de zoveelste keer zuchtte de jongen luidop, een nieuw stuk pizza gepakt waarop hij het weer voor haar lippen hield. "Can I have a bite?" lispelde hij chagrijnig voor zichzelf uit, haar woorden herhaald met een zekere spot in zijn stem. Haar vingers rondom zijn pols bleven aanwezig. Warmte bracht het mee waar hij verdomde over te spreken, doodeenvoudig om de reden dat hij te eigenwijs was om aan te geven dat het eigenlijk wel fijn aanvoelde; ze had hem immers gebruikt als hulpje voor een zelfstandige taak als eten, was het niet? "It's a bit late for that, don't you think?" Gebrom rolde nogmaals over zijn lippen, haar laatste stuk pizza langs haar gezicht bewogen met een minieme afstand achtergelaten. Een paar millimeters wellicht bleven over voor het meisje om te moeten verstrijken. De rest van de moeite werd voor Raiden achtergelaten, iets wat hij met volledige en kenbare tegenzin had gedaan. "My face looks just fine like it is." Vervolgens nog doorgaan werd van de baan geschoven. In zichzelf gekeerd nam de jongen zijn hand terug, langs haar gedaante heen kijkend met als eindpunt het raam achter haar. "It's about time. If you want some more pizza, you may do it by yourself. I'm gonna eat." Met chagrijnigheid opende hij de pizzadoos op zijn schoot, het laatste beetje overgebleven hitte in het eten gevoeld in zijn hand zodra hij zelf een stuk pakte. Te enthousiast hoefde Mia niet te worden. Het was de eerste en tevens de laatste keer dat Raiden haar geholpen had met eten, besloot hij standvastig in zijn hoofd onderwijl hij wat stug begon met eten. "Promoted from shelter homeless friend to butler. Can you fucking believe that..," verliet nog zijn lippen uit gemopper. Het werd daarentegen al gauw verbroken toen hij een vinger langs zijn lip voelde gaan. Verbazing toonde zich als vanzelf, opgekeken van het eten met een blik vol onbegrip. Lichte ergernis speelde zich nog steeds bij Raiden af, maar tegen zijn verwachtingen in gaf hij geen gescheld weer om zijn frustraties te uiten. Allesbehalve. Hij haalde een wenkbrauw op, hield zijn grijns in door alleen zijn mondhoeken wat bescheiden op te laten trekken en dit allemaal om haar niet haar zin te geven, als straf. Grimmig werkte hij een hap van zijn pizza naar binnen.
Bellamy schreef: Het napraten van Raiden zorgde ervoor dat ze hem aan keek. "You're literally a five year old." Ze schudde haar hoofd en keek naar hem terwijl ze het laatste stukje van haar pizza wegwerkte. Ze vond het wel grappig om hem even te plagen alleen leek Raiden nu toch wel erg op zijn teentjes getrapt dus besloot ze dat het genoeg was geweest van vandaag. Ze trok een pruillip toen hij die dingen over zijn pizza zei. "I'm sorry that you had to feed me but stop being so irritated because if you would have asked me to feed you I also would have done it." Ze rolde even haar ogen en veegde haar mond af aan een servetje waarna ze haar flesje water pakte en deze met moeite open kreeg waarna ze een paar grote slokken dronk. "Stop calling yourself a butler, you are my friend. Now stop being grumpy as fuck and eat your damn pizza before I shove it up you throat." Ze concentreerde zich weer op de weg terwijl ze langzaam aan zag hoe de zon onder ging. Het was rustig op de weg en het reed veel fijner dan al die auto's. Mia hield er namelijk van om gewoon door te kunnen rijden en dus niet de hele tijd stil te staan in een file. Gapend hield ze een hand voor haar mond. Ze was toch wel moe geworden van het rijden en haar hoofd bonkte enorm. Ze keek even naar Raiden die nog aan het eten was. Ze had het idee dat als ze weer iets zou vragen ze de wind van voren kreeg maar ze voelde aan zichzelf dat ze moest rusten en het rijden af moest staan aan Raiden. Ze wreef vermoeid in haar ogen en had moeite om ze open te houden. "Do you mind if we switch? I'm having a hard time keeping my eyes open and my head is pounding like crazy." sprak ze zacht op waarna ze hem met vermoeide ogen aankeek. Haar armen en benen waren zo stijf als wat, ze had ook al zo'n 6/7 uur achter het stuur met 1 tussenstop. Ze voelde haar handen wat trillen en haar ogen wat tranen. Ze was echt compleet op en als ze niet zouden wisselen zou ze direct nog in huilen uitbarsten.
Paran0id schreef: De excuses die ze naderhand uitbracht negeerde de jongen wat stilletjes. Hij had geen zin om te moeten spreken over hoezeer hij een walging bezat om anderen te moeten 'dienen', zeker niet nu ook zijn verleden voor kort aan bod was gekomen. Ze had geen interesse en al had ze deze in zich gehad, het was onnodig zijn commentaar te laten blijken. Ruwweg had Raiden zich verplicht tot een zwijgende bui. Alhoewel, dat werd tot zijn plan beschouwd, totdat het meisje haarzelf overtrof door hem stug tegen te spreken. Hierna waren het zijn ogen die kil bij de hare bleven. Een hint van woede trok door hem heen, een strak gelaat gevormd dat sprak voor het door haar aangewakkerde, boze gevoel. "Watch it, blondie." Een felle blik gunde hij haar als antwoord. Voor kort, dat wel, sinds hij al gauw besloot zijn aandacht te verleggen naar de weg. In welke mate ze hem uitdaagde en enkel zijn bui verslechterde door tegen hem in te gaan, had hij tenslotte al verduidelijkt. Grimmigheid vaagde weg in de tijd van de doodstille sfeer, zijn woede schoorvoetend verdwenen tot zijn eigenwijze karakter alles was dat overbleef. Hetgeen wat Raiden er strak van weerhield zijn spijt uit te spreken over hoe hij eerder deed. Zijn gewoonte die ernaar reikte om alles te verhullen door toe te geven aan zijn slechte aanwenningen, zette hij intussen nog ongestoord voort. Hij had in al die minuten van vrede een sigaret opgestoken. Het leidde hem af, dreef zijn frustraties traag maar zeker weg en of Mia zich eraan stoorde of juist totaal niet, hij was en bleef te stug om hieraan te gehoorzamen. Dat de geluidloosheid in het voertuig verstoord werd door haar woorden hielp Raiden terug uit zijn dromen. Ontwaakt uit zijn denkwereld wendde hij zich tot het meisje, haar slaperige uitstraling vrijwel meteen in zich opgenomen. Ze zag er ongelooflijk vermoeid uit. Waar het precies vandaan kwam wilde hij daartegenover niet zomaar vragen, bedenkend dat het maar beter was om gewoon ermee in te stemmen en van plekken te verwisselen. "You get some sleep. I'll drive," sprak hij, de plaats achter het stuur overgenomen zodra ze hem hier de ruimte voor gaf. "It's alright."
Bellamy schreef: De manier waarop hij sprak en de manier waarop hij keek lieten merken dat Raiden's humeur compleet was omgeslagen. Ze voelde zich schuldig, ze bedoelde het namelijk als grapje en ze wilde hem zeker niet boos maken. De sfeer tussen hen was om te snijden en ze voelde zich ongemakkelijk. Ze keek op toen Raiden toestemde op het voorstel om te ruilen en na de auto even aan de kant van de weg gezet te hebben. Kon ze eindelijk achter het stuur vandaag kruipen en op de bank gaan zitten. Ze zat zo ver mogelijk tegen het raam en legde haar hoofd tegen het raam. Ze trok haar knieën op tot haar borst waarna haar ogen af en toe dicht vielen. Telkens opende ze haar ogen weer door een hobbel op de weg of door het feit dat ze gewoon weg niet wilde slapen, zeker niet in de sfeer waarop het tweetal zich nu bevond. Ze vond het niet fijn en het zorgde er ook voor dat ze niet op haar gemak kon zitten. Binnen 3 minuten had ze al 5x van positie veranderd maar telkens zat ze niet lekker of kon ze niet slapen. Ze keek naar Raiden en haar onderlip begon te trillen. Zijn blik was hard en koud, gericht op de weg. Aandacht voor haar was er niet meer bij. Ze voelde zich schuldig en dit gecombineerd met het feit dat ze erg moe was zorgde ervoor dat het meisje begon te huilen. Tranen rolde over haar wangen terwijl ze begon te snikken. Ze wreef in haar ogen terwijl ze haar hoofd tegen het hoofdkussen legde. "I'm sorry Raiden, I didn't want to annoy you and I'm sorry I said those things." Sprak ze met moeite tussen haar hevige snikken door. Oogcontact durfde ze niet te maken, haar hoofd geborgen in haar handen. "I should have just eaten the pizza by myself, i'm not a kid... I...I..never wanted to get you mad I wa...was just joking." Haar lichaam schokte en haar ademhaling was kort en zwaar. Ze zat er even helemaal doorheen en de kans dat Raiden haar liever uit de auto wilde gooien dan zijn weg met haar wilde vervolgen was groot maar het zat haar enorm dwars en het kwam er nu allemaal uit.
"Please don't b..be mad at me, I didn't m..mean any of that."
Paran0id schreef: Zacht gepraat veranderde in gesnik. Gestommel ging naar stilte, naast hem weergegeven nu ze een positie gevonden leek te hebben waarin ze wel kon blijven liggen. Een rustige ademhaling werd vervangen door korte halen van lucht, happend in de atmosfeer indien hij dacht gehuil te horen. Versteld stond hij naarmate het aan bleef houden. Niet meer bleek Mia alleen maar ingenomen te zijn door haar vermoeidheid, verloren in een toestand tussen het bewustzijn en het slapen in. Ze was plotseling overwoekerd met tranen die van haar tedere wangen naar beneden rolden. Het stopte hem van het verder zetten van de weg, weerhield zijn kille blik ervan om terug te keren rond zijn gelaat toen hij door kreeg wat er precies aan de hand was en - anders dan anders - had hij geen weten hoe hij het op moest lossen. Uit het niets dreef hij daarom ook de bus naar de vluchtstrook van de snelweg. Het voertuig werd aan de kant gezet, de motor stopgezet en dit allemaal om uiteindelijk al zijn aandacht aan Mia te kunnen geven, zelfs als dat betekende dat hij zijn sigaret zonder meer moest lozen uit het raam. Medelijden stond op hem geschreven. Hij trok haar voorzichtig uit haar houding, haar tegen zich aangedrukt alsof ze het enige was wat ertoe deed. "I fucked up for real, didn't I?" Wat vragend ontstond er een frons op zijn voorhoofd, bedenkelijk zijn ogen gesloten voor een paar seconden. Zijn armen omringden haar lichaam strak. Geen uitweg werd haar gegeven om aan hem te ontsnappen, om de eenvoudige reden dat Raiden dat ook niet wilde. Haar ontwijkende blik zat hem echter wel dwars. Het zorgde voor verwarring, verborg haar emoties voor hem juist nu hij wilde weten wat er in haar omging. Wat radeloos zette de jongen haar uiteindelijk dan ook op zijn schoot. Zijn handen bleven omzichtig bij haar heupen, zijn kin opgeheven om haar zo aan te kunnen kijken door haar lange haar heen. Haar beide benen liet hij zorgvuldig langs zijn zijen liggen. Rustig bleef hij zo zitten, onbekommerd over de krappe ruimte die aan zijn actie overbleef. "Don't cry when I'm the one that should be apologizing," zei hij haar. "I know I can be short-tempered sometimes. I didn't mean to, it just happened."
Bellamy schreef: De auto kwam tot stilstand op de vluchtstrook. Ze wilde net opkijken en vragen of er wat met de auto was toen de motor van de auto af ging. Enkele tellen later voelde ze hoe Raiden haar naar zich toe trok. Ze keek nog steeds naar beneden, ze wilde niet dat hij zag hoe ze er nu aan toe was. Haar ogen waarschijnlijk rood en dik van het huilen. Haar wangen waarschijnlijk nat en rood. Ze zat niet veel later op zijn schoot terwijl zijn armen stevig om haar heen geslagen werden. Ze hief nu toch haar hoofd op om hem aan te kijken. Slaperige en betraande ogen keken hem aan. Ze haalde wat haar uit haar gezicht dat vast bleef plakken aan haar natte wangen waarna haar onderlip weer begon te trillen toen ze hem hoorde praten. "B..but what I said was also out of order and I shouldn't have said it." Vermoeid liet ze haar hoofd tegen zijn borst vallen terwijl haar adem haling rustiger werd. Er was iets aan hem wat haar altijd kalmeerde. Ze voelde zich veilig in zijn armen en het was fijn dat ze beide sorry hadden gezegd. Ruzie maken om zulke stomme dingen waren onnodig en zeker niet leuk. Ze pakte met haar hand zijn shirt vast in een zwakke greep terwijl haar ogen langzaam aan wat dicht vielen. De warmte die Raiden af gaf en zijn geur waren inmiddels na deze paar nachten zo vertrouwd geworden dat ze voelde hoe haar lichaam toegaf aan haar vermoeidheid. Haar lichaam inmiddels weer rustig, haar ademhaling weer zoals normaal en haar tranen waren gestopt. Haar ogen waren gesloten en rustig lag ze in zijn armen. Het zou niet lang meer duren voordat ze in slaap zou vallen maar aangezien dat niet handig zou zijn met het rijden opende ze langzaam haar ogen. "I'm going to lay down." Ze drukte slaperig een kusje op zijn wang waarna ze uit zijn greep klom en op de bank ging liggen. Haar hoofd legde ze voorzichtig op zijn schoot terwijl haar armen om zijn been klemde. Ze mompelde nog wat onverstaanbaars waarna ze al in slaap viel.
Paran0id schreef: De rode gloed in haar prachtige, donkere ogen weerscheen in zijn zicht. Mysterieuze, vrolijke fonkelingen van eerder leken eronder te zijn verstreken. Verdriet gaf zich bij haar weer, een tafereel wat hij de vorige avond ook mee had gemaakt en hier desalniettemin amper aan kon wennen. De lopende tranen bestudeerde hij met moeite. Haar onderlip bracht dezelfde, trieste trillingen met zich mee die erop duidden dat ze elk moment nog meer kon huilen, iets wat veroorzaakte dat Raiden haar enkel meer tegen hemzelf aandrukte. "It's okay. These things just happen." Zijn armen sloeg hij liefdevol om Mia heen. Hetgeen waarop ze haar hoofd tegen zijn borst liet liggen en haar ademhaling hitte uitsloeg tegen zijn borstkas, die erdoor net zozeer een hogere temperatuur leek te krijgen als zijn gehele lichaam zelf. Als zwevend voelde hij zich toen, het precieze moment dat haar vingers zich omslachtig rond zijn shirt bevonden. De stof nam ze vast, Raiden tegen haar aangetrokken met een intimiteit die hij niet zozeer eerder gekend had, maar hier roerloos bij bleef zitten. Genietend keek hij toe hoe ze weg leek te zakken. Hoewel de tijd drong om verder te rijden, had het hem niet langer gedeerd onderwijl ze in alle vrede tegen hem aan aan het slapen was. Het laatste wat hij wilde was het moment verpesten. Glimlachend voelde hij haar lippen zachtaardig tegen zijn wang. Haar slaap leek ze verstoord te hebben, het stopgezet nadat ze in een sloom tempo dan toch overeind wist te komen. Het vertrouwelijke gevoel verliet hem evenzeer toen ze van zijn schoot afkwam en naast hem kwam te zitten. Hij nam voor die tijd de wereld wederom als koud waar, waar tot zijn opluchting verandering in werd gebracht doordat ze besloot alsnog bij hem te blijven. Berustend legde Mia haar hoofd op zijn schoot en werd zijn been lichtjes vastgepakt om haar steun te vinden. Hij grinnikte. "Sleep tight," zei hij prevelend, de bus weer in beweging gebracht nadat hij de motor aan het werk had gezet. Sinds het sluiten van haar oogleden was het hem en de eenzame omgeving, waar Raiden terughoudend zijn ogen op vestigde.
Bellamy schreef: De bus kwam tot stilstand op de camping. Raiden had de bus op het kampeerveld geparkeerd en ze had alles gemist. Ze had de hele tijd geslapen. Gezellig was ze niet maar ze had het wel nodig gehad. Het geluid van gillende kinderen deed haar opkijken. Ze opende haar ogen en rekte zich even uit waarna ze langzaam om hoog kwam. Ze had echt heerlijk geslapen op zijn schoot en voelde zich gelukkig goed uitgerust. Ze keek naar Raiden en wreef in haar ogen. "I guess I was really tired." mompelde ze zacht waarna ze glimlachte. "You drove pretty fast since we already arrived and I thought it would take us like 2 more hours." Ze opende de deur van de bijrijderskant en stapte uit de bus waarna ze in het gras stapte. Ze vond kamperen vroeger als kind al leuk en ze vond het ook best leuk om dit samen met Raiden te doen. Ze liep naar de achterkant van de bus en opende de deuren waarna ze op het matras kroop. "I was thinking about grabbing a shower but I don't like to go alone, so uh will you join me?" Ze viste haar plastic tas tevoorschijn en zocht de hotel handdoeken en zeep waarna ze deze uit de tas trok. "I got us soap and towels.. and if we go now we can spend the rest of the evening under the sheets with our whiskey.. we might even play some poker." Ze greens en pakte voor hem een nieuwe boxer die ze vandaag gehaald hadden. Ook pakte ze voor zichzelf een string en geen bh want na het douchen vond ze dit niet nodig. Ze pakte een shirt van Raiden en haar legging, voor Raiden pakte ze nog een shirt een een joggingsbroek en voor beide eventueel nog een trui mocht het kouder worden.
"I got us everything that we need so what do you say, want to shower with me?"
Paran0id schreef: De reis had voor zijn gevoel al lang genoeg geduurd, al zou hij liegen als hij zou vertellen dat de tijd te sloom was gegaan. Alles bij elkaar had Raiden het gevoel gehad dat het hem maar een paar uur had gekost. De klok vertelde hem echter anders, zodra hij het in zich opnam bij het stilzetten van de bus, laten zien hoe het hem toch echt was gelukt in acht uur rijden. Mia had ook langer geslapen dan hij had gedacht. De gehele weg na hun ruzie had ze in dromenland doorgebracht, compleet weggezakt met geen enkele keer ontwaken onderweg. Pas met het afslaan van de motor op de afgelegen campinggrond kwam er beweging voort uit het, eerder levenloze meisje. Met een zwakke glimlach zag hij aan hoe Mia overeind kwam. "Seems like it, yeah. It went fast." Kortweg bleef hij nog zitten, het stuur uit zijn handgreep laten slippen als hij met zijn pols begon te draaien. Stijf voelde het aan, stug van de tocht nu het urenlang voort had geduurd, maar hier veel van zijn aandacht op afschuiven gebeurde niet. Het was geen verwonding waar de jongen nog lang mee zou zitten. Hoogstwaarschijnlijk zou het vanzelf wel wegtrekken, een periode waar hij weigerde op te wachten en dan ook Mia's pad naar buiten volgde. Koele lucht omringde hem vrijwel meteen met het kippenvel gevormd op zijn huid. Zijn ogen gleden voor een moment langs de omgeving, de kille uitstraling van het kampeerkamp bekeken nu middernacht al verstreken was. Merendeel leek te slapen; ze waren de enige figuren zichtbaar in de schaduwen van de nacht, wat hem vreemd genoeg wat verbaasde. "Ehh.. right. Scared of the dark," maakte hij al lispelend hoorbaar op haar voorstel, zich naar haar toegewendt om de rest van de tenten zijn belangstelling af te nemen. "Fine by me." Hij aarzelde of ze dan echt bedoelde om samen te gaan douchen ofwel ze alleen haar intenties had liggen bij het feit dat hij mee moest gaan om vervolgens te wachten, maar hierop had hij geen uitspraak gedaan. Besluitend gewoon toe te geven, haalde hij instemmend zijn schouders op. "As long as there's whiskey, I won't mind," grinnikte hij er nog achteraan. Plannen om de spullen te pakken kwamen in hem op, iets wat niet meer nodig leek te zijn bij het zien van de verzamelde kleding en handdoeken in haar armen. Ze was hem al voor geweest.
Beslagen, witte tegels vormden het grondoppervlak waar zijn gesleten sneaker zolen mee in aanraking kwamen. Viezigheid en zand bedekte het gesteente in lichte mate. Een paar plekken van zeep waren er nog op overgebleven van de vorige douche gangers, de felgekleurde vloeistof glimmend tegenover de gloeilampen aan het plafond. Duf vond Raiden het er ruiken, toen hij zijn intrede maakte en tussen de douchehokjes doorliep om de ruimte te bekijken. Wellicht een vage walm van shampoo en nat gras wist hij met gemak te spotten. Een herkenbare geur op een camping, ging hij in elk geval vanuit, waaraan hij werkelijk gewoon moest wennen. Rustig vloeiden zijn voetstappen door het bijgebouw. Geen haast was er te blijken uit zijn looppas die hen leidde naar een van de achterste hokjes, bij de ingang vandaan om de frisse luchtstroom te vermijden. Een van de lege douchecabines daar werd dan ook de plaats waar Raiden bij bleef. Onverstoord ging hij naar binnen, zijn shirt als vanzelf uitgetrokken om de stof van zijn borstkas weg te nemen en het beetje bij beetje zichtbaar te laten worden in het schemerdonker. Aan Mia liet hij de keuze ofwel ze alleen wilde douchen of zich besloot bij hem te voegen. Wat ze precies bedoelde was nog altijd voor hem iets onduidelijks. evenwel hij beide wel goed zou vinden en ze hem hier niet over zou horen, wilde hij haar niet opdringen of zichzelf onbedoeld te dichtbij laten komen.