Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

17 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG]*Brother, you need never kneel to me aga

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
De manier waarop hij zo meegaand was, verbaasde haar op een positieve manier. Ze had mannen gezien die totaal geen respect wisten te tonen, zelfs niet tegenover hun eigen vrouw en daar walgde ze van als ze heel eerlijk mocht zijn. Ze snapte niet hoe iemand zo kon zijn en anderen zo kon behandelen. Daar kon ze gewoon niet bij. Deze jongen was precies het tegenovergestelde van dit soort mannen. Hij hield rekening met haar en haar gevoelens en dat was ontzettend fijn. "You are very sweet, my dear"zei ze glimlachend tegen hem. Dat meende ze oprecht. Abigail vond het innerlijk van iemand stukken belangrijker dan het uiterlijk. Natuurlijk moest de aantrekkingskracht er wel zijn, maar leidt men wel een heel ongelukkig leven als ze niet goed behandeld worden. Hoe mooi iemands uiterlijk ook mocht zijn. Een lelijk karakter stond niemand. Gelukkig was Logan niet zo.
Zachtjes beet Abigail op haar lip, terwijl ze zijn zorgen luisterde. Ze vond het belangrijk dat hij alles met haar kon delen. Dat hij zich zo op zijn gemak voelde dat hij haar haar alles kon vertellen. Hij hoefde zich nergens voor te schamen. Dat wilde ze hem mee geven. Ze glimlachte even toen hij haar hand vastpakte en hield hem stevig vast. Ze snapte zijn zorgen maar al te goed. "To be honest, I have been thinking about that as well. I really hope they agree to this. Like they agreed to the marriage of Alexander and Reeva"begon het meisje. "But I was lying if I'd say I wasn't worried" zei ze uiteindelijk tegen hem. Ze wist niet goed wat ze zou doen als alles niet zou werken zoals ze zouden willen. Natuurlijk kon het gebeuren dat ze op straat werd gegooid en wat ze dan zou doen. Ze wilde er liever niet aan denken, maar ze wist dat dit een mogelijkheid was.

Alexander had zich in tijden niet zo ontspannen gevoeld. Hij genoot van zijn tijd met haar. Hij had het idee alsof hij haar al jaren kende en dat gevoel had hij maar zelden. Naast zijn familieleden had hij dat gevoel eigenlijk helemaal niet. Zachtjes beet hij op zijn lip. Het was een goed gevoel. Hij wist dat het goed zou komen en dat het meisje hem enorm gelukkig maakte. Hij hoopte dat hij haar net zo gelukkig kon maken. Daar zou hij in ieder geval zijn best voor doen. Hij vond dat je vrouwen met respect moest behandelen, net zoals je iedereen moest behandelen zoals je zelf behandeld wilde worden. Hij deed niemand dan ook geen vlieg kwaad. Daar was hij niet het persoon voor, al stond hij wel altijd zijn mannetje. Hij wist heel goed hoe hij voor zichzelf op moest komen en was ook zeker niet bang om dat te doen. Wat dat betreft was hij heel direct en wist hij zichzelf op de kaart te zetten.
Alexander keek Reeva uiteindelijk weer aan en kon het niet laten naar haar te glimlachen. Het voelde goed om dit te doen en hij was ook blij dat hij het gedaan had. Het leek er in ieder geval op dat ze het niet erg vond. Daar was hij toch opgelucht over. Hij wilde namelijk niet te ver gaan. Dat was niet zijn bedoeling. 'I can not wait either, my dear"zei hij vervolgens tegen haar. Het was zeker geen straf om zijn tijd met haar door te moeten brengen. Hij keek er juist naar uit. Hij wilde dan ook eigenlijk nog niet vertrekken naar de vertrekken van Logan. Al kon hij niet wachten om hem te spreken. Alexander knikte toen ze hem vroeg of ze een drankje wilde doen. "I would love to" zei hij vervolgens glimlachend tegen haar. Hij was blij dat ze er hetzelfde over dacht. Dat idee had hij dan tenminste. Al konden ze het niet al te laten maken. Ze hadden immers genoeg te doen morgen, maar daar wilde hij niet aan denken. Dat was een zorg voor morgen. Zijn aandacht lag nu volledig op zijn gezelschap.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Reeva keek naar Alexander. Het verliefde gevoel dat ze had gehad was nog niet verdwenen en het leek erop alsof het steeds sterker werd. Hij was zo charmant en lief tegen haar. Ze had de kus totaal niet erg gevonden, ze had er eerlijk gezegd van genoten maar ze had het niet gedurfd om het zelf te doen maar ze wist dat ze het een volgende keer wel zou wagen.
Ze glimlachte door zijn woorden. Ze was even bang geweest dat hij haar voorstel zou afslaan maar ze was blij dat hij had ingestemd. ‘Thank you, your highness’, zei ze zacht en stapte uit de deuropening zodat hij naar binnen kon gaan. Ze draaide zich om en liep naar het tafeltje dat aan de andere kant van de kamer stond. Ze haalde de stop van de fles af en schonk een deel van de inhoud in twee glazen. Daarna nam de ze twee glazen vast en gaf er één aan Alexander. ‘Thank you for staying a little longer’, bedankte ze hem weer. Ze had het naar haar zin bij hem en ze vond het niet erg om nog langer bij hem te blijven. Ze streek haar jurk glad en ging op het uiteinde van het bed zitten. Ze keek naar Alexander en klopte voorzichtig op de lege plek naast zich. ‘You can sit here, if you would like to’, zei ze met een kleine glimlach.
Ze dacht even niet aan het feit dat ze allebei druk zouden zijn de volgende dag. Ze wilde er gewoon niet aan denken. Ze dacht even aan Abigail. Ze hoopte dat ze het net zoals haar naar haar zin had en ze kon niet wachten om haar verhalen te horen. Reeva wist dat het dienstmeisje vroeg op moest en dat was ook deels waarom ze het niet al te laat zou maken maar voor nu wilde ze nog niet gaan slapen. Ze wilde nog even tijd doorbrengen met de jongen.

Een glimlach kwam op Logan’s gezicht door Abigail’s woorden. Hij vond het goed om dat te horen. Hij wilde haar met respect behandelen, dat is wat ze verdiende. Logan geloofde dat je mensen met respect moest behandelen en zeker je partner. Hij wilde haar zijn liefde geven en er voor zorgen dat ze gelukkig was. ‘I just want to make you happy, my love’, antwoordde hij met een glimlach, voordat hij zijn blik op haar vestigde. Hij voelde zich gelukkig als hij naar haar keek en hij kon niet wachten om haar straks zijn vrouw, zijn koningin te noemen.
Hij luisterde naar haar woorden met een serieuze uitdrukking voordat hij knikte. ‘I really hope it myself too’, antwoordde hij. Hij wist dat zijn vader zijn hart op de juiste plaats had en hij hoopte daarom dat hij met hun voorstel akkoord zou gaan maar hij wist dat zijn vader ook zeker het voorstel af kon wijzen. Hij slikte. Hij wilde niet dat Abigail zich er zorgen over maakte. Hij hief zijn hand op en streelde voorzichtig met zijn vingers langs haar wang. ‘We will get married, I promise’, zei hij zacht. Hij wist zeker dat hij met haar wilde trouwen en hij zou er alles aan doen om het door te laten gaan, ook al zou hij urenlang met zijn vader erover moeten praten. Hij zou er voor zorgen dat Abigail niet op straat kwam te staan mocht er iets gebeuren. Hij zou er voor zorgen dat ze een plek had om te wonen en dat ze genoeg te eten had. Hij maakte zich daar vooral zorgen om. Ze verdiende het niet om op straat gegooid te worden na al het harde werk dat ze had gedaan. Hij wilde dat daarom voorkomen, zodat ze kon blijven werken en een verblijfplaats had.

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail glimlachte naar Logan. Het was fijn om bij hem in de buurt te zijn en ze hoopte oprecht dat ze dit vaker kon doen. Ze was hem dankbaar dat hij haar zo goed behandelde. Hij was ontzettend lief en hij behandelde haar met respect. De enige van wie ze zoveel respect kreeg was Reeva. Ze was het dus niet echt gewend. Ze kon het dan ook erg waarderen. "That is very sweet of you, my dear. I want you to be happy as wel"zei ze glimlachend tegen hem. Ze had niet verwacht dat dit zo zou lopen. Het meisje beschouwde zichzelf als een simpele dienstmeid. Niets bijzonders. Dat dit haar zo was overkomen, verbaasde haar lichtelijk. Op een positieve manier natuurlijk. Ze was ontzettend blij dat dit gebeurde en ze hoopte dat het zich alleen maar verder zou ontwikkelen. Er zouden waarschijnlijk wat obstakels in de weg zitten, maar ze hield hoop dat het goed ging komen. Ze hoopte dat de koning over zijn hart zou strijken en hun huwelijk goed zou keuren. Van de hertog hoopte ze hetzelfde.
Ze sloeg haar ogen neer, verlegen dat ze was. Ze voelde hoe haar wangen lichtjes rood werden. Zachtjes beet ze op haar lip, voor ze de jongen weer aan keek. Hij liet haar ontzettend goed voelen. "That sounds great. Really, really great"zei ze met een glimlach tegen hem. Haar gevoelens voor deze jongen waren oprecht. Zoiets had ze nog nooit gevoeld. Ze was blij dat hij daar ook zo over dacht en ze vond het ontzettend lief dat hij daar voor wilde vechten. Ze wist dat hij daarmee in de problemen kon komen en dat hij dat voor haar wilde doen, vond ze ontzettend lief. Ze vond het belangrijk dat de twee positief zouden blijven. Uiteindelijk zouden ze er wel uit komen. Hoe dan ook.

Alexander keek Reeva aan en kon het niet laten om naar haar te glimlachen. Ze was prachtig, zo ontzettend prachtig. Hij was blij dat hij dit met haar kon delen. Het voelde goed dat hij zich zo open kon stellen en haar alles kon vertellen. Het voelde allemaal zo ontzettend vertrouwd en hij was dankbaar dat hij dit mee mocht maken. Echt heel dankbaar. "You do not need to thank me, my love. I do not want to go back right now"zei hij met een glimlach tegen haar. Nee, de jongen bracht graag zijn tijd met haar door. Het meisje liet hem ontzettend goed voelen.
Hij stapte haar vertrekken binnen en keek kort om zich heen. Hij herkende de vertrekken maar al te goed. Het waren oude vertrekken voor gasten die hier wat langer verbleven, maar het was nu verbouwd voor Reeva. Hij zag hier en daar wat van haar eigen spullen staan, wat betekende dat Abigail al behoorlijk wat uitgepakt had. En ergens had hij het idee dat het meisje zich nu bij zijn broertje bevond, aangezien ze niet in de vertrekken van Reeva te vinden was. Erg vond hij het niet. Hij gunde de twee wat tijd met elkaar en hij vond het fijn om samen met Reeva te zijn, ondanks het feit dat ze al de gehele avond samen waren. Zijn blik gleed weer naar zijn gezelschap en volgde de bewegingen die het meisje maakte. Hij zag hoe ze twee glazen in schonk en vervolgens op haar bed ging zitten. Toen ze hem vertelde dat ze naast hem moest zitten, nam hij naast haar plaats. Hij nam één van de glazen van haar over en pakte met zijn vrije hand, de hare vast. Hij nam een slok van de drank, voor hij haar weer aan keek. "Again, no need to thank me"zei hij met een glimlach. "I love to spend time with you. I am glad you wanted me to stay with you"voegde hij daar vervolgens aan toe. Hij wilde haar niet te lang op houden en aangezien hij Logan ook nog even wilde spreken, wilde hij het niet te laat maken. Voor nu was hij blij dat hij nog even bij haar kon zijn.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Reeva knikte door Alexander’s woorden en knikte met een glimlach. ‘I am very thankful you want to stay a while longer, your highness’, zei ze. Het gaf haar een goed gevoel om bij de jongen te zijn en ze vond het niet erg om nog wat langer op te blijven, vooral niet als ze daardoor nog even met hem kon praten. Ze had het naar haar zin en ze dacht even niet aan al de dingen die nog moesten gebeuren. Ze focuste zich op de jongeman, de andere zaken zouden later wel komen. Ze wilde er ook liever niet aan denken dat ze straks afscheid van haar ouders moest nemen. Het voelde niet goed, het was alsof er een steen op haar maag lag als ze er over nadacht. Als ze het er moeilijker meer zou krijgen of het gevoel erger zou worden zou ze dat zeker aan Alexander vertellen. Ze vertrouwde hem. Toch wilde ze hem niet te vaak lastig vallen met haar problemen. Ze wilde het liever eerst zelf oplossen en als dat niet lukte dan pas hulp vragen.
Ze zag hoe Alexander naast haar kwam zitten en hield zijn hand goed vast. Ze glimlachte even en nam ook een slok van haar glas. Ze knikte. ‘I enjoy spending time with you’, antwoordde ze meteen kleine glimlach. Ze voelde zich op haar gemak bij de jongen en ze merkte dat ze steeds meer uit ging kijken naar het huwelijk. Ze hoopte dat daar Abigail en Logan ook bij konden zijn en ze hoopte ook dat het plan zou slagen zodat ook zij in het huwelijk konden treden. Ze wenste Abigail en Logan het beste toe en ze wilde graag dat ze gelukkig met elkaar waren.

Logan voelde zijn hart sneller slaan als hij naar Abigail keek. Hij voelde een liefde voor haar die hij niet eerder had gevoeld. Een glimlach kwam op zijn gezicht toen hij haar woorden hoorde. ‘Don’t worry, my love. You already make me so happy’, antwoordde hij. Hij had zich niet echt veel bezig gehouden met de liefde, voordat hij Abigail leerde kennen. Hij was vaker bezig met andere zaken, zoals debatteren. Een vrouw vinden stond voor hem niet al te hoog, iets waar zijn vader niet blij mee was, ook omdat hij de neiging had om nog wel eens in de problemen te komen. Vandaar dat zijn vader hem een voorstel had gedaan. Eerst had hij tegen het voorstel op gezien maar nu hij zijn vrouw had gevonden, wilde hij graag met haar trouwen.
Een kleine grijns spreidde zich rond zijn lippen toen hij zag dat het dienstmeisje lichtjes rood werd. Hij vond het haar lief staan. Hij knikte. ‘I thought so too’, zei hij. Hij wilde haar niette veel zorgen laten maken. Het was niet zeker of zijn vader het idee zou afwijzen en hij zou er alles aan doen om zijn vader te laten zien dat ze konden trouwen. Daarnaast zou hij ook overleggen met zijn broer en Logan wist dat hij op hem kon vertrouwen. Hij keek naar Abigail en twijfelde even. Hij besloot het om het toen te doen en hoopte dat ze het niet erg vond. Hij drukte zijn lippen even tegen haar voorhoofd. ‘Please, don’t worry about it, my princess’,

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail keek Logan met een verlegen blik aan. Nog nooit had het meisje te maken gehad met dit gevoel. Het meisje behandelde haar omgeving met niets anders dan respect, maar de blondine was zeker niet op haar mond gevallen. Daarnaast heeft het meisje zich ook nooit echt met jongens bezig gehouden. Niet zozeer omdat ze daar niet in geïnteresseerd was, maar omdat ze wist dat ze daar nooit naar mocht handelen. Ze wist dat het voor een simpele dienstmeid als haar simpelweg niet weggelegd was en daar had ze zich bij neer weten te leggen. Ze wist waar haar leven aan gewijd was en dat ze daar niet zomaar onderuit kon komen.
Toch bracht de huidige situatie daar verandering in. Ze had nooit verwacht dat ze hier zou eindigen. Met de prins. Met Logan. Een kleine glimlach begon haar lippen te sieren. "You make me very happy too" antwoordde Abigail vervolgens. De jongen maakte haar oprecht gelukkig. Hij liet haar dingen voelen die ze nooit eerder gevoeld had. Positieve gevoelens. Ze hoopte dan ook dat ze hier uit zouden komen. Dat de koning nogmaals over zijn hart kon strijken. Hetzelfde gold voor de hertog. Hij hoopte dat hij hen een kans zou geven. Zachtjes beet ze op haar lip en voelde hoe haar wangen een tintje roder werden, toen ze zijn lippen op haar voorhoofd voelde. Ze keek hem aan en beet kort op haar lip. Logan liet haar toch wat beter voelen. "I won't, my prince. Everything will turn out fine"zei ze vervolgens tegen hem. Met positiviteit kwam je toch verder in het leven. Daar was het blonde meisje heilig van overtuigd. Daarom had ze vertrouwen in dat dit ging werken. Ze gingen hier goed uitkomen. Het geluk zou hen toelachen.

Alexander keek Reeva aan, terwijl hij met zijn duim over de rug van haar hand heen wreef. Het voelde goed om dit te doen. Het voelde goed om bij haar in de buurt te zijn. Het gevoel dat hij nu had, overtrof alles. Het was een eer om haar te leren kennen en hij was oprecht enorm dankbaar dat hij deze kans ontvangen had. "And I am very thankful that you want me to stay a bit longer" zei hij vervolgens tegen haar. Het gaf hem toch het idee dat ze zich goed voelde bij hem in de buurt en dat vond hij toch heel belangrijk. Hij vond het belangrijk dat ze zich op haar gemak voelde en dat ze wist dat ze hem alles kon vertellen. Hij wilde niet dat ze haar problemen alleen op moest lossen. Daar was Alexander ook voor. Reeva zou alles met hem kunnen delen, zonder dat hij daar raar van op zou kijken. Alles zou ze met hem kunnen bespreken. Hij vond het belangrijk dat je elkaar alles kon toevertrouwen. Dat was een van de belangrijkste dingen in een huwelijk. Daarnaast was het belangrijk dat je elkaar respecteerde. De keuzes die de ander maakte, respecteerde, ondanks het feit dat je er misschien niet altijd mee eens bent. Alles moest bespreekbaar zijn. Ze moest zich veilig voelen. Dat is wat hij haar mee zou willen geven en waar hij zijn best voor zou doen.
"I enjoy spending my time with you too, my dear. I really do. I am glad I met you' zei hij. Ze hadden elkaar misschien onder aparte omstandigheden ontmoet, maar hij was wel blij dat hij haar had leren kennen. Hij had zich in tijden niet zo goed gevoeld. Hij kon het niet laten om te glimlachen, terwijl hij het glas opnieuw naar zijn mond bracht en een slok van zijn drankje nam. Hij was enorm benieuwd naar hoe dit uit zou gaan pakken en als hij heel eerlijk mocht zijn, keek hij ook al uit naar de bruiloft. Al zou het nog even duren voor die daadwerkelijk op het programma stond.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Reeva glimlachte en nam een kleine slok van de alcohol met haar vrije hand. Ze liet het glas in haar schoot rusten waarna ze haar blik vestigde op Alexander. ‘I am glad to hear that’, antwoorddez e. Ze was blij dat hij op haar voorstel had ingestemd, ze had het zeker begrepen als hij het had afgeslagen. Het was ook al niet meer zo vroeg en hij had de volgende dag ook zeker dingen te doen maar ze vond het fijn dat hij nog even was gebleven. Ze genoot van de rust en werd zelf ook rustiger, wat deels kwam door de bewegingen van Alexander’s duim over de rug van haar hand. Ze keek er naar en keek daarna even naar Alexander. Ze twijfelde even en besloot om het toch te doen. Ze legde haar hoofd voorzichtig tegen zijn schouder.
Zijn woorden maakten haar blij en ontroerden haar. Ze vond het lief van hem en ze kon nog steeds niet helemaal geloven dat ze met hem zou gaan trouwen. Hij was zo lief en behulpzaam voor haar en ze voelde zich gelukkig. ‘I am glad to have met you as well, my prince’, antwoordde ze. Ze was blij dat het gevoel wederzijds was en ze keek er naar uit om meer tijd met Alexander door te brengen. Ze wilde hem graag beter leren kennen, ze had nog verschillende vragen die ze hem wilde stellen. Maar die vragen hadden geen haast. Nu wilde ze genieten van zijn aanwezigheid. Ze nam nog een kleine slok uit het glas en keek weer even naar Alexander, waardoor een kleine glimlach weer op haar gezicht verscheen.

Abigail’s woorden deden Logan goed. Hij vond het belangrijk dat ze gelukkig en blij was en als dat niet zo was wilde hij haar graag helpen om het te veranderen. Hij gaf om haar en wilde graag dat ze wist dat ze hem alles kon vertellen. Hij vond eerlijkheid belangrijk en ze kon altijd bij hem terecht, ongeacht de tijd. Hij glimlachte. ‘I am very glad to hear that, my love’, antwoordde hij.
Hij glimlachte nogmaals toen hij zag dat haar wangen nog roder kleurden. Een gelukkig gevoel verspreidde zich door zijn lichaam. Hij was blij dat hij met zo’n lief persoon zou kunnen trouwen. Hij knikte.‘I will fight for us’, antwoordde hij. Hij zou er echt alles aan doen om het plan te laten slagen. Hij had het voor haar over. Ze maakte hem blij en liet hem dingen voelen die hij niet eerder had gevoeld. ‘Everything will turn out fine’, herhaalde hij haar. Het gaf hem moed. Hij was blij dat Abigail er vertrouwen in had, hij vond het belangrijk dat ze allebei vertrouwen hadden in de zaak.
Logan liet haar voorzichtig los en kwam overeind. ‘Would you like another glass of orange juice?’, vroeg hij. Hij merkte dat zijn broer en Reeva nog niet terug waren maar hij vond het niet erg.Hij vond het fijn om bij Abigail te zijn. Hij liep naar het tafeltje toe en schonk een glas met sinaasappelsap in. Hij draaide zich daarna om en keek afwachtend naar het dienstmeisje.

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail voelde zich ontzettend veilig bij Logan in de buurt. Ze had nog nooit zo veel tijd met een jongen doorgebracht, laat staan met iemand met zo'n hoge status. In de meeste gevallen had ze zich ontzettend ongemakkelijk gevoeld, maar nu voelde ze zich juist ontzettend goed. De manier waarop hij met haar om ging, hoe hij tegen haar deed en zijn houding, zorgde ervoor dat ze zich ontzettend op haar gemak voelde bij deze jongen. Een kleine glimlach verscheen er rond haar lippen, terwijl die gedachte door haar hoofd heen schoot. Ze hoopte dan ook ontzettend dat dit goed af zou lopen.
"That is very sweet of you, your highness"zei ze vervolgens tegen hem. Dat hij voor haar wilde vechten, zorgde ervoor dat een gelukkig gevoel door haar lichaam heen stroomde. De jongen was serieus over de twee. Al had ze gehoopt hem daar meer in te kunnen helpen. Ze had het idee dat er niet snel naar een simpele dienstmeid geluisterd werd, waardoor ze het idee had dat ze wat dat betreft niet heel veel waarde toevoegde. Zachtjes beet ze op haar lip. "If there only were something that I could do to help"zei ze daarom ook tegen hem. Ze wilde hem ook niet het idee geven dat hij er alleen voor stond en dat hij dit allemaal alleen moest doen. Hij had nu al zo veel voor haar gedaan en daar was ze hem ook dankbaar voor. Nog nooit had iemand haar zo goed behandeld. Het feit dat hij haar wilde helpen bij het achterhalen van haar familie geschiedenis deed haar daarbij ook ontzettend veel.
Ze streek een plukje van haar blonde haar achter haar oor en knikte vervolgens. "I would love to"antwoordde ze, terwijl ze de bewegingen die hij maakte, volgde.

Alexander moest toegeven dat hij van de drank genoot. Wat dat betreft had hij toch dezelfde smaak als vader en zochten ze vaak samen de drank uit. Zo ook de drank die in de vertrekken van Reeva stond. Alexander had er altijd van genoten om tijd met zijn vader en Logan door te brengen, aangezien de twee hem niet anders behandelde, maar hem behandelde als een gelijke. Dat kon hij enorm waarderen en stelde hij ook enorm op prijs. Hij hoopte dat hij dat genoeg heeft laten blijken.
Zachtjes beet hij op zijn lip, voor hij die gedachten van zich af wist te zetten en hij zijn aandacht weer op Reeva richtte. Het meisje wist gelijk een glimlach op zijn gezicht te toveren. Haar aanwezigheid deed de jongen oprecht goed. De kans om haar te trouwen zou hij dan ook echt niet laten gaan. Nee, dat liet hij nu echt niet meer aan zich voorbij gaan. De twee pasten ontzettend goed bij elkaar, dat kon Alexander zeker niet ontkennen. Hij kon dan ook niet wachten tot hij haar zijn vrouw kon noemen, ook al wist hij dat daar nog wat tijd in ging zitten. Erg was het niet. Het had ook geen haast. Zolang hij maar bij haar kon zijn, was hij al gelukkig.
Haar hoofd op zijn schouder voelde ontzettend goed en hij kon het niet laten om zijn hoofd een tikkeltje te draaien, zodat hij een kus op haar kruin kon drukken. Het voelde niet ongemakkelijk meer, aangezien hij het idee dat ze het niet erg zou vinden. "I really am, my dear. I can not wait to get to know you better"merkte hij vervolgens op. Hij was benieuwd wat haar nog meer bezig hield en wat er nog meer in haar om ging, al wist hij dat hij nog genoeg tijd had om daar uiteindelijk achter te komen.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Reeva hield het glas in haar handen. Ze genoot van Alexander’s aanwezigheid, ook al was het stil. Ze had vaak geluid om haar heen, zoals bijvoorbeeld het gefluit van vogels, het geblaf van de honden en het gepraat van bediendes en haar ouders en broers. Toch vond ze het niet erg om rust om haar heen te hebben. De stilte was een aangename stilte en daarnaast vond ze het fijn om eens in de zoveel tijd de stilte op te zoeken.
Ze trok zich dan vaak terug in de bibliotheek. Daar stonden boekenkasten vol met boeken en ze kon zich daar uren vermaken door de boeken te lezen en de teksten te bestuderen. Haar vader nam vaak boeken mee vanuit andere plaatsen en landen en ze had toestemming gekregen om ze te lezen, wat ze graag deed.
Ze nam een klein slokje uit het glas en keek op naar Alexander toen ze de kus op haar kruin voelde. Een kleine glimlach verscheen op haar gezicht door de handeling. De alcohol verspreidde een aangename gloed en ze kwam wat overeind zodat ze een kleine kus op de wang van de prins te drukken, waarna ze weer haar hoofd tegen zijn schouder legde. Ze was blij om zijn woorden te horen. ‘And I can not wait to get to know you better as well, my love’, antwoordde ze. Ze was nieuwsgierig naar verschillende dingen. Of hij graag las, bijvoorbeeld. Maar ook of hij een favoriete soort nagerecht had. Een kleine glimlach kwam weer op haar gezicht. Ze kon niet wachten.

Logan glimlachte toen ze hem bedankte en schudde zijn hoofd. ‘You do not need to thank you, my sweet’, antwoordde hij en pakte wat voorzichtig haar hand vast. ‘I would like to marry you and I would do a lot to make that happen’, zei hij en boog zich wat meer naar haar toe om zijn lippen even tegen haar voorhoofd te duwen. Hij wist niet hoe zijn vader en de hertog zouden gaan reageren. Hij kon bij zijn vader wel een idee krijgen hoe hij zou kunnen reageren maar het was dan nog niet zeker. Logan schudde de gedachten van zich af. Hij had gemerkt dat hij weer aan het peinzen was, iets wat hij gemakkelijk kon doen. Hij wilde zich nu focussen op het dienstmeisje, peinzen kon hij later ook doen.
Hij keek naar haar terwijl ze sprak en liet even zijn vingers langs haar wang glijden, voordat hij zijn hand in zijn schoot legde. Hij schudde nogmaals zijn hoofd. ‘You do not have to, you are already doing a lot’, zei hij. Hij vond het lief van haar maar ze werkte al zo hard, hij wilde haar niet verder belasten.
Hij knikte door haar antwoord. ‘One glass of orange juice for my lady’, zei hij met een glimlach en schonk sinaasappelsap in het andere glas. Hij duwde de stolp op de fles en pakte de twee glazen,waarna hij weer naar het bed liep. Hij gaf het ene glas aan Abigail. ‘Here you are, my love’, zei hij met een kleine glimlach, waarna hij weer naast haar ging zitten. Hij nam een slok uit het glas en hield het in zijn handen, waarna hij weer naar het dienstmeisje keek.

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
De woorden die Logan Abigail vertelde, deden haar goed. Hij was ontzettend lief voor haar en hij behandelde haar ontzettend goed. Het was niet iets wat ze gewend was. Het leven van een dienstmeid was niet altijd makkelijk. Het was vaak hard werken en slapeloze nachten. Ook al wist Abigail heel goed dat zij het nog goed had. Reeva behandelde haar met respect en zorgde ervoor dat ze niets tekort zou komen. Daar was ze haar vriendin dankbaar voor. Toch was niet iedereen zoals zij. En dat maakte het leven voor iemand zoals Abigail toch behoorlijk moeilijk. Dat Logan Abigail ook zo goed behandelde, vond ze toch een enorme opluchting. Het gaf haar oprecht een goed gevoel. Een glimlach begon haar lippen te sieren. Zijn lippen op haar voorhoofd, zorgde ervoor dat er een lichte blos op haar wangen kwamen te staan. Verlegen beet het blonde meisje op haar lip.
Het streek het plukje van haar haar achter haar oor, voor ze haar aandacht weer op hem richtte. Een kleine glimlach verscheen er rond haar lippen. "Thank you, my lord. That is very sweet of you. I do not want you to think you need to do this alone. I would love to help"verzekerde ze de jongen. Ze volgde de bewegingen die hij maakte, terwijl hij een glas verse jus d'orange voor haar inschonk en haar het glas overhandigde. "Thanks again"zei ze hem. Ze nam een slok van het drinken dat hij zojuist had ingeschonken. Het meisje genoot er oprecht van, al betrapte ze zich erop dat ze toch wat trek begon te krijgen. Al wilde ze niet al te onbeleefd overkomen. Ze had hem immers verteld dat Reeva haar wat te eten zou brengen, zodra haar afspraakje met Alexander was afgelopen. Daarbij wilde ze het ook niet dwingen. Ze wilde dat Reeva een goede tijd met Alexander zou hebben. En daarbij bracht ze graag haar tijd met Logan door, dus zou ze zich nog even in moeten houden.

Wie had ooit kunnen denken dat het zo heeft kunnen lopen? Alexander had dit in ieder geval nooit verwacht. De manier waarop de jongen altijd behandeld werd door de koningin. De verschillende regels die hem altijd op werden gelegd. De druk die er op zijn jongere broer werd gelegd, aangezien hij de opvolger van hun vader zou worden. De manier waarop hij volgens de koningin niet in dat plaatje zou passen, terwijl zowel vader als Logan daar altijd anders over dachten. Al zei vader dat nooit in het bijzijn van de koningin. Hij wist dat hij het wel zo zag en hij was blij dat Logan dat altijd bespreekbaar maakte, als hij heel eerlijk mocht zijn. Toch had hij nooit verwacht dat het zo zou eindigen. Als men hem aan het begin van dit avontuur vertelde dat hij zou eindigen met het meisje dat eigenlijk met zijn jongere broer zou moeten trouwen, zodat het tweetal het rijk zou kunnen heersen, zou hij hen recht in hun gezicht uitlachen. Hij had hen niet geloofd, al was dit precies wat er gebeurt was en hij had het niet anders willen zien. Reeva was een prachtig meisje en genoot van haar gezelschap. Een grijns verscheen er rond zijn lippen en zijn aandacht richtte hij zich dan ook op het meisje naast zich. De kus die ze op zijn wang drukte, voelde ontzettend goed. Een aangename tinteling verspreidde zich dan ook door zijn lichaam heen. Het meisje bezorgde hem een goed gevoel. Een gevoeld dat hij nog niet eerder voelde. Dat liet hem zien dat het meer dan goed zat. "I am very glad to hear that, my love" merkte de jongen op.
Uiteindelijk bracht de jongen zijn glas naar zijn mond en nam een slok van de borrel die Reeva hem aangeboden had. Hij vermaakte zich goed met haar, ook al waren er wat stiltes in hun gesprek. Het waren aangename stiltes, al vond hij dat zelf. Hij hoopte dat Reeva dat ook zo zag. "And I hoop you feel more at home soon"zei hij vervolgens tegen haar. Hij zou er persoonlijk voor zorgen dat ze hier zich thuis zou voelen. Hij kon goed begrijpen dat het niet makkelijk moest zijn om je huis te moeten verlaten en je familie achter moest laten. Hij wilde er voor zorgen dat ze zich zo snel mogelijk op haar gemak en thuis voelde binnen de muren van het kasteel. Dat vond hij belangrijk. Hij wilde dat ze zich goed voelde.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Reeva glimlachte naar Alexander. ‘I am glad too’, antwoordde ze en ging wat rechter op zitten. Ze nam een slokje uit het glas en dacht na over wat ze die dag had beleefd. De dag, waar ze een lange tijd tegenop had gezien, was geëindigd op een manier die ze niet had verwacht maar ze was er zeker blij mee. Ze zou met iemand trouwen die ze ook echt leuk vond en het maakte haar ook blij dat Alexander ook met haar wilde trouwen.
Ze keek op toen ze Alexander’s woorden hoorde en ze glimlachte zwak. Ze vond het lief van hem, het gaf haar het gevoel dat hij om haar gaf en dat waardeerde ze. Ze waardeerde het dat de jongen lief tegen haar was en ze wilde dat gevoel teruggeven. Ze wist nog niet al te veel over Alexander maar ze had wel gezien en gehoord hoe hij werd behandeld door de koningin. Reeva was het daar niet mee eens.
Daarnaast, ze wist vrijwel zeker dat ze zich thuis zou gaan voelen in het paleis, ook al zou het misschien even duren. Ze voelde zich vertrouwd bij Alexander en ze was niet helemaal alleen sinds Abigail ook bij haar was, waar ze blij om was. Ze vroeg zich af hoe het met Abigail was en of ze het naar haar zin had. Daarnaast was ze ook nieuwsgierig hoe het tussen haar en de kroonprins ging. Ze zou haar daar zeker naar vragen als ze haar weer zou zien. Ze rechtte haar rug. Ze was wat stijf geworden door de positie waar ze in had gezeten, ook al nam ze dat graag voor lief, ze had comfortabel gezeten. Ze streek een paar losgeraakte haren uit haar gezichten vestigde haar aandacht weer op de jongen naast haar. ’I have to ask, my lord, and pardon my curiosity, do you speak any languages?’,

Een warm, gelukkig gevoel nestelde zich in Logan. Hij was blij met hoe alles was verlopen, ook al wist hij dat ze er nog niet helemaal waren. Hij was in ieder geval blij dat zijn broer met Reeva zou kunnen trouwen, ook al wist hij dat zijn moeder er niet blij mee was. Zijn moeder was niet blij met veel dingen die te maken hadden met zijn broer. Waar Logan het niet mee eens was met hoe zijn vader er op reageerde. Vaak was zijn vader het niet mee eens met hoe zijn moeder Alexander behandelde maar hij zweeg erover. Waarom zijn vader dat deed, wist Logan niet. Misschien deed hij dat wel om conflicten te voorkomen. Toch was Logan er niet blij mee. Hij glimlachte door Abigail’s woorden. Hij vond het lief van haar. Ze had al zo veel aan haar hoofd en toch bood ze aan dat ze hem wilde helpen. ‘Thank you, my dear’, antwoordde hij en streelde even langs haar wang. ‘If there is something you can do, I will surely let you know’, ging hij verder. Hij wilde haar niet te veel belasten. Ze werkte al zo hard en hij wilde haar niet meer stress and drukte bezorgen dan ze al had.
Hij knikte toen het dienstmeisje hem bedankte en maakte zich wat meer comfortabel op het bed. Hij nam zelf ook een slok en hield het glas in zijn handen. Hij vestigde daarna zijn aandacht weer op Abigail.‘Is there something else I can fetch you?’, vroeg hij. Als er iets was wat ze zou willen hebben, zou hij het voor haar kunnen halen. ‘Or would you rather return to your room?’,

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail liep rond met gemengde gevoelens, maar wist dat goed te verbergen. Ze was ontzettend blij dat ze de prins had leren kennen en dat hij haar daadwerkelijk zag zitten. Ze was zelf ook helemaal weg van de jongen en was daarom ook blij dat dit gevoel wederzijds was. Daarnaast was ze ontzettend blij voor Reeva. Blij dat haar vriendin iemand gevonden had wie ze echt zag zitten en waarmee ze zou gaan trouwen. Daar tegenover was ze ongerust over het feit hoe de koning en de hertog zullen reageren op de mededeling dat Logan haar zou willen gaan trouwen. Daar bovenop voelde ze zich een tikkeltje verslagen, aangezien ze het idee had dat ze Logan daar minimaal in kon helpen. Ze had graag meer willen doen, maar wist niet hoe ze dat tot uiting zou moeten brengen. Zacht beet ze op haar lip en probeerde dat zo goed mogelijk weg te stoppen. Zich op de positieve gevoelens te richten en te genieten van het moment. Ze kon zich op een later moment zorgen maken. Ze streek een plukje van haar haar achter haar oor en richtte zich dan ook weer op haar gezelschap.
Een glimlach wist haar lippen te sieren, terwijl ze haar aandacht op Logan gericht hield. Ze nam een slokje van haar drinken en dacht even na. Ze wilde niet onbeleefd overkomen, maar ze had sinds het ontbijt eigenlijk niets meer gegeten en dat begon ze toch echt aan zichzelf te merken. "Well, if I can be completely honest with you, I really could use something to eat. If that is not to much to ask"zei ze, terwijl ze haar ogen verlegen neersloeg. Ze wist dat ze het bij Reeva simpelweg kon vragen, maar wist niet hoe Logan het op zou vatten. Al kon ze het wel raden. De jongen zou het vast niet erg vinden dat ze het vroeg, al voelde ze zich er zelf niet compleet op haar gemak bij. Ze wilde hem ook niet te veel tot last zijn.

Het was bijzonder om te zien dat zijn band met Reeva nu al zo goed was. De twee hadden elkaar pas ontmoet, maar hij had zelf het idee dat hij haar al jaren kende. Het voelde simpelweg ontzettend goed; dat was iets wat hij niet kon ontkennen. Het meisje liet hem goed voelen. Ze behandelde hem goed en hij kon goed met haar praten. Dat vond hij zelf ontzettend prettig. Hij vond het belangrijk dat hij goed met iemand kon praten en vandaag had hem laten zien dat hij dat met Reeva ontzettend goed kon. Alexander wist dat er nog veel te ontdekken viel en dat er nog genoeg was dat hij nog niet van haar wist. Het had ook zeker geen haast. Het meisje zou in het kasteel blijven wonen en hij wist dat hij nog genoeg tijd had om haar steeds beter te leren kennen. En als hij heel eerlijk mocht zijn, keek hij daar ook ontzettend naar uit.
Al duurde het niet lang voor de jonge prins uit zijn gedachten werd gehaald. Een kleine glimlach verscheen er rond mijn lippen. Het was een leuke vraag, moest hij eerlijk toegeven. Het zat hem ook in dit soort kleine dingen. Hij zou uren met iemand als Reeva kunnen praten, zonder dat hij zich verveelde. Dat was een goed teken voor hem. Hij knikte uiteindelijk, als antwoord op haar vraag. Hij sprak een meerdere talen. Het was belangrijk voor de handel, om meerdere talen te spreken. Dat had vader hem wel duidelijk gemaakt. Hij had natuurlijk het voordeel dat hij Engels sprak, maar andere talen werden ook steeds belangrijker. Dat zorgde er voor dat het ook handig was om dat soort talen te spreken. "Well, I do. I speak English, but that is obvious ofcourse"begon hij lachend. "And I can speak Spanish and a little French"vertelde hij haar uiteindelijk. "What about you?"voegde hij daar uiteindelijk aan toe, aangezien hij graag meer over haar te weten willen komen.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Reeva draaide een plukje van haar haren rond haar vinger, voordat ze het achter haar oor stopte. Ze was blij dat het eerste deel van hun plan goed was afgelopen en ze hoopte dat het tweede deel van het plan ook zo zou verlopen. Als ze kon helpen, zou ze dat graag doen. Abigail verdiende het ook om gelukkig te zijn en om te trouwen met iemand waarvan ze hield. Ze vond de regelingen omtrent de bediendes van haar ouders maar niks en als ze het kon, zou ze het veranderen.
Ze glimlachte naar Alexander. Ze wist zeker dat ze hem meer vragen zou gaan stellen maar ze wilde hem niet bestoken met vragen, vooral niet omdat het al aardig laat was. Daarnaast, wilde ze hem niet te veel lastig vallen sinds hij het natuurlijk ook druk zou zijn en andere dingen aan zijn hoofd had. Daarnaast, ze hoefde zich niet te haasten om hem beter te leren kennen. Ze luisterde naar hem en knikte. Ze grinnikte om zijn grap.‘Spanish?’, vroeg ze en leunde met haar kin op haar hand terwijl ze naar hem keek. ‘That is amazing, I think it suits you’, antwoordde ze met een glimlach. Ze hield haar hoofd wat schuin. ‘French also? It seems like we fit together well, my lord. I am French’, antwoordde ze en ging wat verzitten. ‘The languages I speak? Well.. I speak French, as well. and some Russian’, zei ze daarna. ‘And ofcourse English’, grinnikte ze.

Logan hield zijn glas in zijn handen en nam nog een slok. Hij keek er naar uit om samen met Abigail meer tijd te besteden. Hij wilde haar graag helpen meer te weten te komen over haar stamboom en hoopte daarom dat ze iets over haar familie zouden vinden als ze in de archieven zouden gaan kijken. Hij had er een paar keer geweest maar wist niet precies hoeveel stambomen daar opgeslagen waren en van wie. Hij hoopte voor Abigail dat ze informatie over haar familie zouden vinden. Als dat niet zo was, wat Logan niet hoopte, zou hij ook rond kunnen vragen of in de bibliotheek kunnen kijken of daar iets te vinden was. Het was niet iets voor hem om pessimistisch te zijn en nu was dat zeker geen uitzondering. Ze zouden vast wel informatie vinden.
Hij vestigde zijn aandacht op het dienstmeisje keek begrijpend naar haar. Hij knikte. ‘That is no problem, my love’, antwoordde hij en glimlachte even naar haar, voordat hij opstond. Hij zette zijn glas neer op de tafel en draaide zich naar haar toe. ‘Do you want to accompany me to the kitchen or would you rather stay here? I can ask one of the guards to notify someone in the kitchen’, zei hij. Het maakte hem niet uit, hij liep graag voor haar naar de keuken en hij vroeg graag een wachter of hij iets voor hem kon doen. ‘It is nothing much to ask, don’t worry’, antwoordde hij. Hij hielp haar graag en het was zeker geen probleem.

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail vond het gezelschap van de kroonprins ontzettend plezierig, moest ze eerlijk toegeven. Ze keek ook ontzettend uit naar morgen. Ze keek er naar uit om samen met hem naar de archieven te kijken en het een en ander uit te spitten. Ze hoopte ergens ook dat ze wat meer informatie zou vinden over haar familie. Haar stamboom. Ook al moest ze goed in haar achterhoofd houden dat er ook de mogelijkheid bestaat dat ze niets konden vinden. Natuurlijk zou ze het jammer vinden als ze niets zouden vinden, maar was ze ook wel weer blij dat ze haar tijd met Logan door kon brengen. Al was ze wel benieuwd naar wat ze zouden vinden, mochten ze wat tegen komen. Abigail wist eigenlijk niet heel erg veel van haar familie. Eigenlijk helemaal niets, dus zou ieder stukje informatie dat ze zouden vinden, haar enorm goed doen. Het bracht haar toch een stukje dichter bij haar familie.
Het meisje bracht het glas naar haar mond en nam nog een slokje van haar sapje, voor ze haar blik weer op haar gezelschap richtte. Een kleine glimlach verscheen er rond haar lippen. Ze volgde de bewegingen die hij maakte en glimlachte bij het horen van zijn opmerkingen. Het stelde haar toch wat meer gerust, als ze eerlijk mocht zijn. Ze wilde niet te veel druk op zijn schouders leggen en wilde ook zeker niet ondankbaar over komen. "Thank you, my dear" zei ze glimlachend tegen hem. "I would love to walk with you"voegde ze er vervolgens aan toe. Het was fijn om te weten dat echt niet erg was. En ze vond het lief van hem dat hij het voor haar wilde gaan halen. Het was goed bedoelt en heel erg attent. Ze nam nog een laatste slokje van haar drankje, voor ze het op het tafeltje neerzette en zichzelf omhoog duwde van het bed.

Alexander voelde hoe hij zich steeds meer ontspande in het bijzijn van Reeva en dat voelde ontzettend prettig. Het idee dat hij over alles kon praten, zonder dat zij hem met een rare blik aan keek. Daartegenover waren de stiltes tussen de twee niet heel erg. Het was totaal niet onaangenaam. Dat kon hij ook enorm waarderen, als hij heel eerlijk mocht zijn. Het was in ieder geval niet ongemakkelijk en hij was benieuwd naar hoe de band tussen de twee zich verder zou gaan ontwikkelen. Als het zou blijven hoe het niet was of zelfs beter werd, dan ging het zeker goed komen. Alexander genoot ontzettend veel van het meisje en hij moest eerlijk toegeven dat hij zich nog nooit zo gevoeld had. Hij was ook heel blij dat het huwelijk goed gekeurd werd. Daar had hij echt zijn zorgen over gehad. Hij wist niet wat hij had kunnen verwachten, al moest hij eerlijk toegeven dat hij zich geen betere reactie had kunnen wensen. Echt niet.
Die gedachten zet hij eindelijk weer van zich af, waardoor hij gelijk begon te glimlachen. Hij nam een slok van zijn drank en richtte zijn aandacht weer op Reeva."Yes, Spanish"zei hij glimlachend tegen haar. "We have some Spanish personnel who have thought me some Spanish while growing up"vertelde hij uiteindelijk tegen haar. "You do?"vroeg hij haar uiteindelijk op het moment dat Reeva Alexander vertelde dat ze ook Frans sprak. Dat vond hij toch wel bijzonder om te horen. En het spreken van deze Franse taal was toch iets wat ze gemeen hadden. "Russian? That is very interesting"merkte hij vervolgens op. Hij vroeg zich af hoe ze bij die taal gekomen was. Hij had het eigenlijk nooit eerder gehoord dat iemand Russisch sprak. Alexander vond het wel heel erg gaaf, als hij eerlijk mocht zijn. Het leek hem een moeilijke taal om te leren en misschien kon hij wel wat van haar opsteken.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Logan keek naar Abigail. Ze was prachtig. Hij kon nog steeds niet helemaal geloven dat ze hier bij hem was en dat ze interesse in hem toonde. Ze gaf hem een gelukkig gevoel en hij wilde haar graag beter leren kennen maar hij wist zeker dat ze daar nog tijd voor zouden hebben, ook al zouden ze het misschien in het geheim moeten doen. Het liefst deed hij het in het openbaar maar naast Abigail, zijn broer en Reeva wist niemand nog van het tweede deel van het plan die ze hadden, dus het leek hem beter om op te passen, voordat hij het plan had voorgelegd aan zijn vader en de hertog. Hij was in ieder geval blij dat hij Abigail kon zien, ook al zou het niet op de manier zijn die hij het liefst zou willen.
Hij knikte toen hij de woorden van het dienstmeisje hoorde. ‘As you wish, my dear’, antwoordde hij met een kleine glimlach. Hij wist niet zeker of er nog bediendes waren in de keuken gezien het tijdstip maar dat maakte hem niet uit. Als er niemand meer was, zou hij zelf iets voor Abigail maken, ook al waren zijn kookkunsten niet geweldig, moest hij eerlijk zijn. Hij had het graag voor haar over.
Hij volgde haar bewegingen en stak zijn arm naar haar uit zodat ze zijn arm vast kon nemen toen ze haar glas op het tafeltje had gezet, waarna hij de deur opende en de gang op stapte. Hij draaide zich naar haar om. ‘Is there anything in particular you would like to have?’,

Reeva hield haar lege glas in haar handen en draaide het langzaam rond. Ze was ontspannen en zowat al de spanningen die ze die dag had gehad waren verdwenen. Ze voelde zich op haar gemak bij Alexander en ze was hem dankbaar voor het feit dat hij haar tot rust liet komen. Ze leunde wat naar achteren op het bed en keek naar Alexander. ‘Would you like another drink?’, vroeg ze toen. Ze stond op van het bed en zette haar glas neer op het tafeltje, voordat ze weer naast de prins ging zitten.
Ze luisterde geïnteresseerd naar Alexander’s woorden. Ze vond het fijn om naar hem te luisteren en ze was geïnteresseerd in hem. Ze leerde hem graag beter kennen en ze zou hem vast vaker vragen zoals deze stellen als Alexander dat ook zou willen. ‘That is wonderful’, antwoordde ze enthousiast met een kleine glimlach.
Ze knikte daarna. ‘I do. I am partly French, actually’, antwoordde ze. Ze sprak het meest Frans en Engels met haar familie, waardoor ze die talen ook het beste sprak. Ze speelde met een lok van haar haren, waarna ze haar aandacht weer vestigde op de prins. ‘It is. The father of my mother is Russian and would teach me when my grandparents would visit our house’, antwoordde ze. Ze dacht na over de verschillende lessen die haar grootvader had gegeven. Ze hoopte om de taal verder te leren wanneer het kon. ‘But I have to say, it has been a while’, zei ze en grinnikte zacht.

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail vond het fijn dat het zo goed klikte tussen de kroonprins en haar, ondanks het feit dat ze het totaal niet had verwacht. Iemand van zijn status die haar zag staan, vond ze bijzonder. Ze vond Logan een ontzettend lieve jongen en ze voelde zich steeds meer op haar gemak bij hem. Dat hij nu al zo veel voor hem over had, vond ze behoorlijk lief van hem. Naast Reeva, had nog nooit iemand zo veel voor haar over gehad. Al wilde ze hem natuurlijk ook niet te veel belasten of hem in de problemen brengen. Ze vond het oprecht heel erg lief van hem dat hij haar wilde helpen om haar familiegeschiedenis te achterhalen en dat hij zou proberen om de koning en de hertog ervan te overtuigen dat het een goed idee was om hen te laten trouwen. Een kleine glimlach begon haar lippen te sieren. Ze zou er ook geen druk achter zetten. Ze wilde hem ook zeker niet het idee geven dat hij het verplicht was om het zo spoedig mogelijk te vertellen. Het moest natuurlijk zo goed mogelijk uitpakken en ze kon ook goed begrijpen dat daar wat tijd in ging zitten. Daar zou ze hem ook maar al te graag bij willen helpen. In hoeverre ze dat kon tenminste.
"Thank you, my lord"zei ze glimlachend tegen hem. Ze duwde zich voorzichtig af en stond uiteindelijk op. Ze zag hoe hij zijn arm naar haar uitstak en kon aan zichzelf merken hoe er een lichte blos op haar wangen kwam te staan. Ze was het niet gewend dat een jongen haar zo behandelde en dat voelde maar al te goed. Ze haakte haar arm uiteindelijk in de zijne, terwijl ze met hem mee liep naar de keuken toe. Toen hij haar vroeg wat ze wilde eten, dacht ze even na. Ze wilde de keuken niet tot last zijn. Daarbij was ze al blij met een simpele boterham, als ze heel eerlijk mocht zijn. "Anything is fine, my dear. I do not want to be a bother"zei ze vervolgens tegen hem.

Alexander voelde zich zo op zijn gemak bij zijn gezelschap, dat hij eigenlijk een beetje de tijd vergat. Hij hoopte in ieder geval dat Reeva dat niet erg vond. Hij wilde haar immers niet tot last zijn en hij hoopte dat ze zich ook op haar gemak voelde bij hem. Al had Alexander het idee dat dit wel goed zat. Het was zijn intuïtie dat hem dat vertelde.
Zijn blik gleed naar zijn glas, op het moment dat Reeva hem vroeg of Alexander nog wat te drinken wilde hebben. Ondanks dat zijn glas bijna leeg was, schudde hij zijn hoofd. "No, thank you my dear. I'm good"verzekerde de jongen haar, voor hij een laatste slok van zijn drinken nam en deze voor zich op het tafeltje zette. Hij moest zeggen dat hij niet echt meer behoefte aan een drankje. Hij kon aan zichzelf merken dat hij genoeg gehad had. Niet dat de jongen zich aangeschoten voelde. Verre van zelfs. Nee, soms had Alexander simpelweg genoeg van een bepaalt type drankje en was het wel mooi geweest. Daarbij had hij het idee dat het zo echt weer tijd werd om te gaan. Niet dat hij zijn tijd niet graag met Reeva door bracht. Verre van zelfs. Hij vond het heerlijk om in haar gezelschap te zijn en haar beter te leren kennen. De jongen wilde simpelweg nog even langs zijn jongere broer, voor het te laat werd om hem te spreken. Daarbij had hij het idee dat Abigail nog op haar aan het wachten was. In het gezelschap van Logan gokte hij zo. Een grijns verscheen er rond zijn lippen, terwijl die gedachten door zijn hoofd heen schoten.
Hij wide dat ook niet te lang ophouden. Bovendien was er morgen weer een nieuwe dag en hadden ze nog genoeg tijd om elkaar beter te leren kennen. Daar maakte hij zich dan ook geen zorgen over. "That is very interesting to hear, my lady"zei hij, toen Reeva hem vertelde dat ze Frans bloed had. Hij vond het oprecht interessant en misschien dat ze zo nu en dan Frans tegen elkaar konden spreken. Misschien kon ze hem misschien wat Russisch leren. "Well, maybe you could teach me sometimes"zei hij vervolgens tegen haar. Hij vond Russisch een bijzondere taal, als hij eerlijk mocht zijn en hij zou het niet erg vinden om het een en ander te leren.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld