Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ~ Writing you was my best decision just

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Met het bekertje in zijn hand kwam hij niet veel later de kamer weer binnen en zakte hij op zijn bed neer. Hij trok zijn benen op en ging comfortabel in kleermakerszit zitten. Hij nam rustig een slokje van zijn koffie toen hij zijn telefoon voelde trillen. Deze viste hij toen uit zijn zak en hij opende het bericht. Zwakjes fronste hij. Hij begreep de vraag niet precies, dus besloot maar een onzin verhaaltje te vertellen. Water koken, dan bij het water zout toevoegen. Dan de spaghetti er in en het is goed als het tegen de muur blijft plakken dus gewoon wat spaghetti pakken en tegen de muur gooien. Dan weet je zeker of het goed is of niet. Hij typte het in en verzond het toen maar gewoon. Hij verwachtte wel dat de vraag over zijn geheim ging, maar hij kon daar niet voor uit komen. Hij kon het beter gewoon blijven ontkennen, anders kon hij niet samen blijven met Aiden. Het maakte niet uit of ze het wilde of niet, ze konden niet samen zijn. Niet als Aiden wist wat hij was. Dan zou hij hier misschien niet eens kunnen blijven. Een studie volgen was al erg riskant, vier jaar op dezelfde plek blijven met dezelfde mensen net in de jaren dat je juist heel erg zou veranderen. Hij had dan het geluk dat hij het excuus laatbloeier kon gebruiken, daar leek hij toch al op. Maar vier jaar lang zonder groeispurt, zonder baard groei, hij had nog niet eens de baard in zijn keel. Meeste jongens kregen dat rond hun vijftiende al, maar hij was als mens al een laatbloeier, en dan was hij ook nog eens veranderd op zijn zeventiende, toen hij nog steeds klonk als een veertienjarige. Daar zat hij voor altijd in vast, gelukkig kon hij vaak wel door komen als iemand van tweeëntwintig, je had immers altijd mensen die nooit volwassen leken. Hij zou na deze vier jaar wel niemand van zijn vrienden hier ooit weer kunnen zien waarschijnlijk.

Vadrouille
Landelijke ster

Vadrouille schreef:
Hij had een minuut of 15 baantjes gezwommen, toen hij er voor nu wel even klaar mee was. Misschien zou hij er zo nog wel even in duiken. Hij klom het bad uit, waarna hij naar de stoel liep met zijn handdoek en zijn telefoon. Rustig haalde hij de spullen van de stoel, waarna hij neer plofte. Een blauw lampje op zijn telefoon vertelde hem dat hij een berichtje binnen had gekregen. Kort grinnikte hij even bij zien van het berichtje van Gabriel. Dan moest hij het straks maar gemeen gaan spelen. Hij zou voor Gabriel wel een bakje koffie mee nemen. één of twee druppeltjes verbena zou er voor zorgen dat Gabriel zich niet goed zou voelen. Het zou niet genoeg zijn om er aan out te gaan of wat dan ook. Maar dit moest hij toch zeker weten. Maarja, aan de andere kant. Dan zou Gabriel zijn vertrouwen in hem helemaal verliezen. Oke daar was waarschijnlijk weinig meer van over. Misschien moest die straks zelf maar open kaart tegen Gabriel spelen. Als die jongen hem niet zou geloven, kon hij altijd nog er van maken dat het voor eel Role play game was.
Hij stond op van de stoel, wrong zijn zwembroek uit waarna hij zich afdroogde met de handdoek. Rustig slingerde hij deze over zijn schouder, waarna hij terug naar de slaapvertrokken vertrok. Daar aangekomen zat Gabriel nog op zijn bed. Een lege kop koffie in zijn handen. Hij gooide de handdoek op zijn bed" Jij wilde het weten over mijn tatoeage " Hij trok zijn koffer onder zijn bed vandaan en trok de geheime bodem los " Het is inderdaad een Triskelion. Waar het voor staat " Hij haalde de staak, de lege naalden en het flesje met vloeistof uit zijn tas en legde die op bed " Ik jaag op vampieren " Hij drukte zijn kleding terug in de tas en trok die opzei zodat hij op bed kon gaan zitten. Zijn blik bleef op Gabriel gericht

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
In een keer gooide hij de inhoud van het bekertje naar achter zijn keel in. Hij slikte alles door en schudde kort zijn hoofd. ZIjn huid voelde nu weer de normale temperatuur van mensen. Soms als hij veel koffie achter elkaar dronk werd zijn huid heel warm, hij deed dat dan ook enkel in de nacht wanneer niemand echt aan zijn huid zat. Dan was hij tegen de tijd dat het ochtend was weer wat afgekoeld en voelde hij weer als een normaal mens aan. Het was best gek om er over na te denken, maar hij deed het al zo lang dat hij het inmiddels wel gewend was. Met het bekertje nog in zijn hand ging hij wat meer voorover gebogen zitten zodat hij met zijn ellebogen op zijn knieën kon leunen. Hij keek naar zijn telefoon in zijn hand en ging van zijn gesprek met Aiden naar de Instagram app. Hij scrolde wat door zijn eigen foto's heen tot hij plots een comment kreeg op een van zijn foto's. Klein fronste hij toen hij op de melding klikte. Nog voor hij de comment kon lezen vloog de deur open en kwam Aiden binnen. Hij klikte zijn telefoon uit en keek op naar Aiden. Licht verbaasd trok hij zijn wenkbrauwen op. Hij bleef echter stil om hem helemaal uit te horen. Zo kalm mogelijk bleef hij toe kijken toen er allemaal wapens tevoorschijn kwamen. Een zachte lach liet hij horen, nep, maar niet opmerkelijk nep. "Als in cosplay ofzo? Larpen?" Vroeg hij toen maar, nog steeds niet zeker of hij zeker was over zijn keuze. Hij twijfelde of hij het moest vertellen of niet. Hij wilde niet dood, maar ergens geloofde hij ook niet dat Aiden hem dood kon maken. Toch was hij niet zeker of hij er eerlijk over moest zijn. Hij wilde geen risico's lopen.

Vadrouille
Landelijke ster

Vadrouille schreef:
Hij haalde een hand door zijn haar toen hij de opmerking van Gabriel hoorde. Het klopte gewoon niet. Nu deed die jongen er allemaal zo kalm over. Maar toen hij zonet de tatoeage had gezien, had die jongen doodsangst uit gestaan. Hij had het flesje met vloeibare verbane gepakt, waarmee hij wat tussen zijn vingers draaide terwijl hij naar Gabriel keek " Ik dacht dat je iets meer vertrouwen in je me had dan dit " Hij schudde zijn hoofd even " Maar ja, het is voor een Cosplay. Over 2 weken is hier een groot festival in de buurt " Hij keek nog even naar het flesje, die hij terug in de tas liet vallen. Waarna de paar spuiten en de houten staak er achter aan volgde " ik ga even douche " Hij stond op van zijn bed, plukte zijn handdoek, schone onderbroek en een droge korte broek mee. Met de handdoek over zijn schouder geslagen vertrok hij naar de badkamer. De deur trok hij achter zich dicht, waarna hij zijn kleding uit deed en onder de douche stapte. Dacht Gabe nou echt dat hij hem wat aan kon doen? Dat hij die jongen ooit pijn kon doen? Gauw waste hij zijn haar, waarna zijn lichaam volgde en hij de douche na het afspoelen uitdraaide.
Gauw droogde hij zich af, waarna hij in zijn schone onderbroek en korte broek terug de kamer in stapte. Uit zijn tas viste hij random een overhemd. Rustig trok hij hem aan en knoopte hij hem dicht, waarna hij de spulletjes terug onder in zijn koffer stopte. Nou dit zouden nog 3 leuke schooljaren worden

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Hard beet hij op zijn lip bij het zien van de blik van Aiden en het horen van zijn woorden. Misschien moest hij toch eerlijk zijn? Wat kon er ook mis gaan? Ja hij kon vermoord worden, maar hij had een mooi en lang leven gehad. Hij had een hoop dingen gezien en was op veel plekken geweest, misschien was het nog niet eens zo erg als hij vermoord werd. Dan stierf hij tenminste door de hand van zijn geliefde en iets daar aan was toch erg mooi in zijn hoofd.
Toen Aiden terug de kamer in stapte stond hij dan ook op. "Ik heb vertrouwen in je," begon hij en hij zette voorzichtig een stap naar de jongen toe. Hij ging het doen, hij had weinig keus. Als hij zou liegen zou hij Aiden waarschijnlijk verliezen en als hij de waarheid vertelde was er wellicht nog een grotere kans dat hij hem kon houden. "Maar na honderden jaren van verraad en pijn wordt het steeds moeilijker om goed te realiseren wie je nou echt honderd procent kan vertrouwen. Ik had eerlijk moeten zijn maar ik hoop dat je begrijpt dat na talloze keren bijna vermoord te worden het angstig is om zo een groot geheim aan iemand te vertellen, en zeker iemand met jouw achtergrond. Nou vind ik het best als je me wilt vermoorden, helemaal prima. Maar doe het dan alsjeblieft wel nu." Een trilling was in zijn stem te klinken, het was duidelijk dat hij bang was. Angstig sloot hij zijn ogen, afwachtend op de reactie van Aiden. Of het nou een staak door zijn hart was of een klap in zijn gezicht, hij wist niet wat hij moest verwachten.

Vadrouille
Landelijke ster

Vadrouille schreef:
Hij draaide zich net om bij zijn koffer, toen Gabriel achter hem stond en begon te spreken. Hij stak zijn handen in zijn broekzak, terwijl hij naar de jongen luisterde. Ergens was het toch gewoon zielig hoe bang iemand kon zijn. En hij snapte het ergens wel. Het leven van die jongen was altijd in gevaar. En helemaal nu. Maar hijzelf was altijd van mening dat als een vampier niks verkeerd deed, waarom moest hij dan dood. Tuurlijk van die gedachte zou hij spijt hebben als een vampier die hij zou hebben laten leven een mens zou vermoorden. Maar Gabriel zag er echt niet uit als iemand die zijn tanden in een mens zou drukken. Die jongen kon zichzelf perfect beheersen. Dat had hij laten zien tijdens de seks.
De jongen sloot zijn ogen, nadat hij had gesproken dat als hij hem wilde vermoorden dat het dan wel alsjeblieft nu kon. Kleintjes moest hij glimlachen. Hij was zo schattig. Oke en hij mocht zo niet over Gabriel denken. Maar hij kon er niks aan doen. Hij was verliefd op deze jongen. Hij overbrugde de afstand die over was tussen hem en de jongen, plaatste zijn handen in de nek van de jongen en drukte zijn lippen tegen die van hem. Zolang Gabriel niks zou doen, zou hij die jongen ook niks doen. En waarchijnlijk zou het voor hem nog moeilijk worden Gabriel te straffen op het moment dat Gabriel wel de regels had overtreden.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
De reactie die hij kreeg was totaal niet wat hij verwachtte. Het voelen van zijn lippen liet de angst echter toch een heel stuk weg zakken. Hij moest niet vergeten dat jager of geen jager, Aiden was nog steeds dezelfde Aiden als hij kende. Voor een tijdje hield hij Aiden zijn lippen vast. Voorzichtig liet hij ze toen toch los en opende hij zijn ogen terug. "Dus je gaat me niet vermoorden?" Vroeg hij zachtjes, nog steeds wat angstig. Van sommige mensen had het hem niet verrast als ze hem dan toch plots zouden neer steken, maar van Aiden niet. Of misschien wilde hij er gewoon niet aan denken. Hij had zo een perfect plaatje van hem in zijn hoofd en hij wilde er misschien gewoon niet aan denken dat er ook dit soort minder perfecte dingen aan hem zaten. Wie had ooit kunnen denken dat de vampier en de jager verliefd werden? De gedachte was bijna lachwekkend.
Kort twijfelde hij nog even voor hij toch besloot het te vragen. "Je vraag, wat bedoelde je? Ik neem aan dat je namelijk niet echt wilde weten hoe je spaghetti goed moet koken." Een zwakke glimlach speelde intussen op zijn gezicht. Hij verwachtte wel dat het iets zou zijn als hoe kon hij in de zon lopen of hoe kon hij warm zijn en eten. Dat soort vragen. Dat waren basic vragen die hij ook eerst had gevraagd toen hij veranderd werd. De eerste paar maanden had hij i het bos geleefd, weg van de zon en de bevolking, bang voor zichzelf en alles om hem heen. Dat was echter wel de reden waarom hij nooit de bloedlust kreeg. Hij was al begonnen bij dieren, en het was daardoor veel makkelijker om er mee door te gaan dan dat hij later moest overstappen naar dieren bloed.

Vadrouille
Landelijke ster

Vadrouille schreef:
Hij kon het niet laten om toch even te grijnzen, waarna hij zijn hoofd schudde. " Ik doe je niks. " Hij streek nog even met zijn duim over de wang van Gabriel, waarna hij zich op het bed liet zakken. Hij knikte even " Ja, ik wilde inderdaad niet weten hoe ik spaghetti moet koken. Al is het wel iets handigs. Ik kan niet koken namelijk. " Hij was echt benieuwd naar hoe Gabriel de dingen deed. Het was natuurlijk onzin dat een vampier begon te glitteren zoals de vampiers uit Twillight. Een vampier verbrande normaal in de zon, maar Gabriel had er geen last van. Ook konden de meeste vampiers niet eten. Ze kregen het vaak al niet eens binnen. Maar Gabriel daar in tegen leek gewoon te kunnen eten. Natuurlijk wist hij niet of hij het 5 minuten na het eten allemaal weer uit kotste of wat, maar dat zou die straks ook wel horen. Ook was hij heel erg benieuwd naar waarom Gabriel gewoon warm was. Hij was ook wat bleek van zichzelf, maar hij was niet zo bleek en koud als die vampieren uit Twillight. Eigenlijk was het wel grappig hoe verschillende films en series vampiers nieer zetten. Iedereen had zijn of haar eigen idee hoe het zou zijn. En er was bijna niemand die wist dat ze gewoon leefde. Dat er zelfs een kans bestond dat ze bij elkaar in de klas zaten. Maarja, het was maar goed dat niemand het wist. Er zou angst ontstaan onder de mensen. En dat was zeker niet de bedoeling

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Een tevreden glimlach speelde op zijn gezicht toen Aiden hem vertelde dat hij Gabriel niks aan ging doen. Hij keek toe hoe Aiden op hey bed neer zakte en ging rustig op de grond voor hem zitten. Hoewel hij van stoelen hield vond hij op de grond zitten vaak wel wat comfortabeler. Hij had dan genoeg ruimte om te zitten en zijn benen steeds andere posities te geven terwijl dat in een stoel niet zo was. Hij lachte zacht om Aiden zijn opmerking. “Gelukkig kan ik dat wel erg goed,” glimlachte hij zwakjes. Voor iemand die geen eten nodig had was hij toch erg goed in koken. Maar hij heeft dan ook alle tijd gehad om het te leren. Er waren meer dingen waar hij verassend goed in was. “Wat wil je dan weten? Je mag alles vragen, ik zal eerlijk antwoorden,” glimlachte hij en hij nam een kleermakerszit houding aan waarna hij zijn ellebogen op zijn knieën lieten leunen en zijn hoofd in zijn handen plaatste om Aiden zo aan te kijken. Hij zou niks anders dan eerlijk zijn tegen Aiden. Over alles. Al hoewel, misschien niet alles. Zijn nieuwe baan bijvoorbeeld. Daar kon hij wellicht maar beter niet eerlijk over zijn, hij wist namelijk niet of Aiden het wel goed zou vinden als hij wist wat Gabriel deed qua werk. Maar hij had het geld nodig dus hij wilde niet dat hij ontslag zou moeten nemen voor Aiden. Hij was namelijk niet super goed in andere dingen dan dit werk. Hij kon nog in de keuken van een restaurant werken maar daar lieten ze je vaak niet werken tenzij je of de koks opleiding deed of al gedaan had. Dat was dus niet echt een optie voor hem, helaas. Al was hij ook wel tevreden met zijn werk nu, hij kon het goed en volgens zijn baas betaalde het erg goed, hoe beter je was hoe meer geld. Zijn baas had gezegd dat sommige wel honderden ponden per avond verdienen. Alles in cash wel. Maar hij kon het altijd nog naar de bank brengen en zo op zijn rekening zetten.

Vadrouille
Landelijke ster

Vadrouille schreef:
Gabriel ging voor hem op de grond zitten. Kort gingen er even andere gedachtes door hem heen. Dingen die hij heel makkelijk kon doen nu Gabriel op de grond zat. Kort grens hij even om zichzelf, warna hij even zijn hoofd schudde om de gedachtes uit zijn hoofd te krijgen. Van Gabriel mocht hij alles vragen. " Hoe komt het dat jij gewoon kunt eten en drinken. Dat je kunt lopen in daglicht, dat je warm bent. Maar ook je lijkt totaal geen bloedorst te hebben of wat dan ook. Het is dat jij zo reageerde op mijn tatoeage. Anders had ik het niet eens gemerkt. En ik ben er mee op gegroeid " Afwachtend keek hij de jongen aan. Hij was echt benieuwd hoe hij dit allemaal deed. maar ging hij dit wel echt eerlijk vertellen? Misschien had Gabriel wel vrienden als vampier die op deze manier ook leefde. Dan werd het op deze manier voor hem wel makkelijker om de rest ook te vinden. Hier was hij voor opgeleid. En ja die baan die hij in het weekend ging doen, dat was ook mooi meegenomen.Dat geld kon hij ook goed gebruiken. Lekker een weekendje drank schenken in een bar, dat lukte hem prima!

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
In stilte had hij gewacht op Aiden zijn vragen. Hij was erg nieuwsgierig naar wat hij allemaal wilde weten. Niet lang hoefde hij echter te wachten tot de vragen gelijk aan kwamen. Hij kom het niet laten even te glimlachen. “Eten kots ik meestal gewoon gelijk na het eten weer uit, wat is waarom ik meestal meteen naar de wc ga na een maaltijd. Het meeste drinken wordt opgenomen in mijn lichaam als bloed, sommig drinken gaat echter gewoon met mijn eten mee. Het lopen in daglicht komt door mijn ring, het is een speciale steen ofzo, gemaakt door een heks. Lang verhaal, het zorgt er evhter voor dat ik gewoon veilig in de zon kan lopen. Ik ben warm door de enorme hoeveelheid koffie die ik ‘s nachts mijn lichaam binnen breng. Koffie is een van de vloeistoffen die in mijn bloed wordt opgenomen en het houd mijn huid helemaal warm. Je zou me eens moeten voelen als ik net een hoop koffie heb gedronken,” hij grinnikte even zachtjes, hij had wel eens vaker wat meer koffie gedronken waardoor hij warm voelde en ziek leek om onder dingen uit te komen. “En ja het bloeddorst gedeelte is makkelijk. Ik ben vegetarisch, ik drink enkel van dieren. Ik heb dus nooit verlangens gehad naar mensen bloed, nooit geprobeerd ook,” zei hij simpel. Hij praatte erover alsof het de meest normale zaak van de wereld was. Wat het voor hem ook wel was. Kort ging zijn blik over Aiden heen. Hij volgde met zijn ogen de lijnen van zijn gezicht tot hij bij zijn nek uit kwam. Hoewel hij nooit trek had gehad in mensen bloed had hij nekken wel altijd erg aantrekkelijk gevonden. Maar hij zou nooit zomaar iemand bijten. Dat was te gevaarlijk. Hij had van genoeg verhalen gehoord over vampieren die na een slok al niet meer genoeg konden krijgen. Hij was dan ook te bang om ooit te proberen van een mens te drinken.

Vadrouille
Landelijke ster

Vadrouille schreef:
Aandachtig luisterde hij naar gabriel. Hoe was het mogelijk dat de ene vampier zo leefde. En dat ze de andere moesten vermoorden omdat het anders gevaarlijk werd voor iedereen. Waarom konden niet gewoon alle vampieren zo zijn? Dan was hun leven en taak ook een stuk rustiger. " Jouw hele familie leeft zo? " Oke wat was dat een domme vraag. Misschien had hij eerst moeten vragen of hij nog wel familie had. Hij wist niet eens hoe Gabriel een vampier geworden was. Geboren leek hem namelijk ongemogelijk. er was hem altijd verteld dat een vampier geen kinderen kon krijgen. Dus je zou altijd gebeten moeten worden. Maar misschien was dat ook wel een onzin verhaal " Hoe ben je eigenlijk vampier geworden? en zitten er hier nog meer op school ? " Dat laatste was zeker handig om te weten. Straks was Gabriel niet alleen, zat hier een hele Clan. Kort bekroop hem het gevoel dat Gabriel hem ook gewoon in de zeik kon zitten te nemen als het ging over het bloed. Maar waarom zou Gabe dat doen? Hij wist dat hij hem moest vermoorden als hij mensen bloed zou drinken. Oke dat kon juist een reden zijn om er over te liegen... Nee zo wilde hij niet denken over die jongen.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Een zachte lach verlaat zijn lippen bij zijn vraag. Leefde zijn hele familie zo? Het was niet eens zo een grappige vraag maar toch deed het hem lachen. Hij vond het gewoon grappig om er over na te denken. "Jammer genoeg niet, nou mijn broer wel maar mijn ouders drinken mensen bloed. Ze vermoorden echter niemand, ze krijgen hun bloed op erg legale manieren." Dat laatst besloot hij er maar gelijk bij te zeggen voor dat Aiden zou denken dat zijn ouders moordlustige wezens waren. Dat waren ze absoluut niet. Ze kende iemand die bij het ziekenhuis werkte en kregen zo zakken bloed om er mee door te komen. Oké het was niet helemaal legaal maar ze vermoordde er niemand voor en dat was wat belangrijk was. Bij zijn volgende vragen keek hij even op. Hij had de vragen beide kunnen verwachten maar alsnog kwamen ze een beetje als een verassing. "Oh ik ben zo geboren," zei hij eerst met een kleine glimlach. Het gebeurde niet vaak. Absoluut niet vaak zelfs. Het was zelfs een algemeen 'feit' dat vampieren niet vampier geboren konden worden. Toch was het bij zijn ouders gebeurt door de hulp van een heks. Die had er voor gezorgd dat zijn moeder zwanger werd en hij stopte met ouder worden toen hij op de uiterlijke leeftijd van 17 zat. Hij wist eigenlijk niet eens zeker of dit waar was, het was wat hij van zijn ouders had gehoord. Het kon ook een onzin verhaal zijn. Wie weet hadden ze hem wel gevonden toen hij een baby was en zonder dat hij het wist veranderd toen hij 17 werd. Misschien hadden ze hem dan tot zijn 17e nep bloed gegeven in plaats van echt bloed. Hij schudde deze gedachte van zich af. Dat was een beetje te raar om nu over na te denken. "Voor zo ver ik weet zijn er geen anderen hier op de campus, maar wie weet leven ze net zo verborgen als ik. Als er een moordlustige vampier rond zou zwerven hier hadden we het denk ik wel gemerkt," zei hij toen wat nonchalant. Dan waren er waarschijnlijk wel vaker meldingen geweest van overleden studenten door een aanval van een dier of zo iets.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld