Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

18 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG - Selenophile

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
De kus werd passievol beantwoord. Hij kon voelen hoe ze haar lippen des te meer op de zijne drukte en alles langzaam een wat ruwere wending nam. Ze leken beide zodanig hongerig te zijn om hun verlangens te vervullen, dat ze ditmaal de kus niet meer ten einde brachten zoals afgelopen nacht. De grip die Mila verlegde naar zijn nek en de wijze waarop ze de kus doorzette, vertelde hem al genoeg.
Haar lichaam drukte feller tegen de zijne aan, datgeen wat hij hunkerend toeliet en zelf aanhield, door haar nog altijd tegen zich aan te duwen. Het was de hitte van haar lichaam tegen de zijne die hij ondanks het materiaal van de blouse die ze aanhad, nog tegen zich aan kon voelen. Het gevoel van honger naar alles wat ze te bieden had, vergrootte zich hierdoor des te meer. Hij kon zich minder inhouden dan voorheen het geval was geweest; hij was zodanig overwelmd met zijn gevoelens en verlangens, dat hij niet eens de moeite meer deed om het af te kappen of te vragen hoever ze eigenlijk wilde. Hij zou het vanzelf wel zien tot waar ze bereid was te gaan. Afgaand op de manier waarop hun lichamen ook naar elkaar leken te snakken, voelde ze hetzelfde als dat hij door zich heen voelde gaan.
Helemaal ingenomen door het moment, draaide hij de posities om. Lijzig liet hij Mila op haar rug terechtkomen, om haar beide benen aan zijn weerszijden geplaatst om zich hierdoor te kunnen laten omringen. Hij boog lichtjes over haar heen, op deze wijze de leiding op zich genomen om het moment wat ze nu beleefden, voort te laten duren. Zachtaardig zette hij uiteindelijk zijn vingertoppen wat strakker tegen haar heupen.

@Shinde

Account verwijderd

schreef:
Mila had gedacht dat ze schrik zou hebben voor een moment als dit waarbij alles wel heel dichtbij kwam. Het was voor haar moeilijk inschatten waar hun relatie stond, maar hoe het er nu aantoe ging tussen hen beiden, gaf haar duidelijkheid en zekerheid. Ook omtrent haar eigen gevoelens. Ze had tot dusver niet ingezien hoe ze naar hem verlangde, toch niet op deze manier waarbij ze bewust de keuze namen om verder te gaan.
Voorzichtig opende ze heel even haar ogen wanneer haar rug de matras raakte, bang om het moment te verstoren.
Zijn vingers voelde ze om haar heup klemmen wat haar aanmoedigde om haar hand over zijn borstkas te laten strijken. Gelukkig had hij tenminste geen shirt meer aan, want alle stof tussen hen in voelde als teveel aan op dit moment.
Ongegeneerd liet Mila zacht haar hand over zijn huid strijken langs zijn opgespannen spieren heen. Haar hand zakte lager dan dat ze van zichzelf gepast vond, dus trok ze tijdig haar hand weer omhoog, haar vingertoppen weg van zijn onderste buikspieren die als een scherpe v uitgesneden waren.
Heel even glimlachte ze naar hem, voor ze weer verdronk in zijn ogen en hun lippen elkaar weer raakten. Voor de zoveelste keer die ochtend sloeg haar hart weer op hol. In de hoop rust te vinden bij Levs hartslag tijdens hun passionele kus, legde ze haar hand zacht op zijn borst neer om die daar even te laten rusten. Echter slechts om erachter te komen dat zijn hart al even wild sloeg als het hare.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Hij was altijd al een nadenker geweest. De hoeveelheid tijd die hij spendeerde in zijn gedachten, leek met de dag weer meer te worden. Het maakte hem allesbehalve impulsief. Dat was hij ook nooit geweest. En toch, op de een of andere wijze, voelde hij zijn gedachten uitschakelen naarmate hij zich meer mee liet slepen in zijn verlangens en de manier waarop hun lichamen op elkaar reageerden. Het voelde fijn, anders dan gewoonlijk, maar iets waar hij aan kon wennen. Het maakte dat hij al zijn aandacht volledig op Mila kon houden en de sfeer niet verpestte met alles dat in hem opkwam, als het ging over twijfels of onzekerheden. Hij vond het immers altijd al lastig om iemands grenzen aan te voelen en bij Mila was dit niet anders. Dit was echter niets wat hij zich momenteel tegen liet houden; ze kon hem tenslotte niet vertellen dat ze niet naar hetzelfde smachtte als dat hij deed?
Het gevoel van haar hand die langs zijn borstkas afdaalde, vulde hem met warmte en tintelingen. Het pad dat haar vingers aflegden, zette ze voort tot hij haar hand weer omhoog voelde gaan. De korte glimlach die ze hem gunde, gaf hem tenslotte genoeg goedkeuring om de vraag niet uit te spreken. Zijn lippen zochten weer naar de hare om een nieuwe kus te laten ontstaan, die des te meer onbeheerst en verlangend was dan de vorige. Zijn vingers zochten een weg naar het overhemd dat ze aanhad, enkel om zijn hand hier onderdoor te laten gaan en het iets omhoog te kunnen duwen, tot hij haar zijen zien kon en ze daar liet rusten. Zijn andere hand dwaalde af naar de achterzijde van haar bovenbeen, die hij zacht wat omhoog hief tot hij haar dij tegen zich aan kon voelen. Beetje bij beetje voelde hij hoe ze dichterbij de grens kwamen. Het duurde niet lang tot ze, net als hem, al haar kleding uit had gedaan. Hij kon sindsdien haar blote bovenlichaam onder de zijne voelen, zonder de kledingstukken die hen van elkaar scheidden. De verlegenheid die ze toonde over wat zou volgen, had hij ook opgemerkt; er stond een blos op haar wangen en alhoewel haar handen ook zijn lichaam verkenden, kon hij merken dat ze zich nog niet helemaal een houding wist te geven. Mede daarom stopte hij even met zijn strelingen, om haar met een glimlach recht in haar ogen aan te kijken. "You look beautiful..," mompelde hij haar lieflijk toe, zijn hand langs haar wang laten gaan om deze achter haar oor tot stilstand te brengen. "No need to feel insecure." Het was de stralende glimlach die hij terugkreeg en de kus die ze op zijn lippen bracht, die het laatste beetje van de wanden tussen hen op leek te breken.

@Shinde

Account verwijderd

schreef:
Mila klemde haar handen om de wastafel heen terwijl ze haar gezicht bekeek in de spiegel. Er stond nog steeds een rode blos op haar wangen, niet langer uit schaamte, maar omwille van de inspanning die ze net geleverd had. Nu ze hier stond, in haar eentje, kon ze eens immense grijns niet bedwingen. Daar stond ze dan, nog volledig naakt, naar zichzelf te grijnzen in de spiegel.
Om er zeker van te zijn dat dit echt was, raakte ze even haar zij aan waar zonet nog zijn handen gestreeld hadden en haar onder hem gehouden hadden. Het was bizar hoe snel alles plots gegaan was. Maar het voelde goed, zo immens goed, op het licht ongemakkelijke gevoel na dan. Hun moment samen was zacht en romantisch geweest, echter had ze dit nooit eerder met iemand gedaan wat nu alle adrenaline en spanning verdwenen was wel opviel.
Gauw gooide Mila een plens water in haar gezicht om daarna het hemd dat ze in haar hand geklemd had aan te trekken. Ze wou niet dat Lev haar te lang moest missen en zijzelf kon geen seconde langer zonder hem. Na wat water te drinken, liep ze gehaast de kamer uit om Levs armen weer op te zoeken.
Eenmaal ze hem zag staan, terug half aangekleed nog met een warrig kapsel, lachte ze met een brede glimlach naar hem. Lev was zo ongelofelijk lief en daarbovenop nog eens enorm knap. Mila had het gevoel dat ze het echt getroffen had met hem. Smoorverliefd voelde ze zich, daar was ze ondertussen zeker van. Het enige waar ze op dit moment aan kon denken was Lev en dan in het bijzonder zijn lippen op de hare. Dus kuste Mila hem vanaf ze de afstand tussen hen had kunnen overbruggen. Opnieuw een innige kus die ervoor zorgde dat haar buik weer kriebelde. Haar armen had ze om hem heen geslagen zodat ze zichzelf dicht tegen hem aan kon drukken om de warmte van zijn lichaam opnieuw te voelen.
”Can we just get back in bed and ignore everything so we can cuddle all day?,” vroeg Mila hem met de meest onschuldige en lieve blik die ze in petto had.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
De gedachte aan net hield hem wederom bezig, zijn hoofd gevuld met herinneringen aan nog geen tien minuten geleden. Mila was al naar de badkamer vertrokken geweest, hem alleen achtergelaten in het bed waar hij stilzwijgend bleef liggen. Al die tijd had hij gedacht zich niet zodanig in iets te kunnen verliezen en bleek het nu dat hij het al die tijd bij het foute eind had gehad. Er was geen greintje twijfel of spijt in hem te vinden. Het was alsof het nu het juiste moment was geweest tussen hem en Mila, tenminste, dat was hoe het voor hem voelde en hopelijk gold dit ook voor haar.
In de tijd dat ze weg was geweest, had Lev zich uiteindelijk overeind gedrukt. Hij besloot zich weer aan te kleden voor zover hij dat vannacht ook was geweest. Zijn boxer en joggingbroek viste hij van de grond om zich daar weer mee te kunnen kleden. Nadien haalde hij een hand door zijn haar, dat wat verwilderd aanvoelde desondanks hij het nog aardig kort had. Hij wist niet hoe hij er nu voor haar uitzag, maar het gebrek aan een spiegel maakte dat hij dit niet nog voor zichzelf zien kon, voor Mila alweer de kamer binnen wandelde.
Hij keek op om een grote glimlach op haar gelaat te zien staan. Ze was naar hem toegelopen en had een kus op zijn lippen gedrukt, die hij innig beantwoordde. Hoe haar armen hem omringden, liet hij zijn handen opnieuw steunen bij haar taille. Zacht trok hij haar in zijn grip nog wat tegen zich aan.
Haar vraag zorgde voor een kleine grijns, die hij haar gaf tegen haar lippen aan voor ze zich weer wat terugtrok. "Yes, we can.." Hij duwde haar voorzichtig wat met zich mee naar het bed tot de achterkant van haar benen grensden aan de rand van de matras. Zijn handen gleden niet lang daarna weg van haar taille, zich voor even losgelaten uit haar grip zodat hij weer op het bed kon gaan liggen en de ruimte voor haar vrij was om ditzelfde te doen.
"Sounds like a plan to me."

@Shinde

Account verwijderd

schreef:
Mila glimlachte omdat hij instemde met haar plan. Zijn handen lagen opnieuw op haar taille en ditmaal begon dat andere gevoelens met zich mee te brengen. Waar ze voorheen voldoening nam met een simpele kus, lagen die verwachtingen anders nu. Al had ze er op dit moment niet nog een keer behoefte aan, haar lichaam was amper bekomen van zonet.
Met een lach liet ze zich ook op het bed vallen. Het liefst van al zei ze niets en staarde ze liever gewoon dromerig naar hem, maar daar had Lev weinig aan. Daarom draaide ze zich op haar zij om hem aan te kijken voordat ze kleine kusjes over zijn gezicht heen drukte.
"I really messed up the 'nothing before marriage' part now," grinnikte ze zacht.
Ergens ging ze er vanuit dat hij het wel wist. Het was niet alsof ze zonet sterk het voortouw had genomen en naar haar gevoel was ze soms wat onbeholpen overgekomen. Nu ze eraan terugdacht, hoe ze vroeger zo sterk had vastgehouden aan die verplichting dat ze nooit zo ver was gegaan met Mats, was ze ergens wel blij. Hoe erg ze toen ook van Mats gehouden had, wat ze nu voor Lev voelde ging zoveel verder. Het liet haar voor het eerst wat schuldig voelen dat ze zijn ring nog droeg. Al was het slechts de enige herinnering die ze nog had aan haar voormalige leventje en het niet langer in het teken stond van haar onvoorwaardelijke liefde voor Mats. De tijd en vooral Lev, had die wonde allang geheeld.
Voor ze überhaupt Levs antwoord kon afwachten, schrok ze op van een luid gebonk op de deur. Gauw had ze Levs hand vastgegrepen, omdat ze ondertussen standaard van het ergste uitging als ze bij hem was.
"Did you expect someone?," fluisterde ze zacht.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Het duurde niet lang voor Mila hem achterna was gegaan en zich ook op het bed liet vallen. Recht bleef haar blik bij de zijne steken, waar hij opnieuw bij bleef om zich mee te laten slepen in haar prachtige, groene ogen. Zijn uitzicht was perfect naar zijn mening en al sprak geen van hen voor een momentje ook maar iets uit, kon hij zich genoeg vermaken met slechts zijn ogen gericht op die van haar.
Hetzelfde leek voor haar te gelden, tot ze dit verbrak door haar lippen overal op zijn gezicht te drukken. Tientallen kusjes voelde hij op zijn huid gezet worden, dat wat hem even liet glimlachen. "I didn't know that was still a thing," murmelde hij plezierig terug. Nee, hij had niet geweten dat ze dit eerder misschien had gewild. Of dat dit haar eerste keer was geweest. Hij had wel een vermoeden gehad maar dit was door niet meer bevestigd geweest dan zijn idee dat ze een beetje ongemakkelijk en onzeker leek. Dat had ook door tientallen andere dingen kunnen komen.
Hij had haar ernaar willen vragen. Duidelijkheid willen krijgen over of ze dit wel had gewild, of hij haar niet ergens gedwongen in had laten voelen of dat ze het deed slechts voor hem. Hier kwam echter niets van terecht, zodra hard geklop weerklonk door zijn appartement en iemand zich verduidelijkte voor zijn voordeur. Wie het was, wist hij niet. Er was niemand die hij op dit moment verwachtte of had gevraagd om langs te komen. Sterker nog, hij kreeg amper bezoek; weinig mensen wisten waar hij woonde, laat staan wie hij überhaupt was.
"No.." Een beetje verward duwde hij zich overeind van het bed. "I didn't expect anybody here today." Het konden maar weinig mensen zijn, maar dat het jagers zouden zijn was een optie die hij niet geloven wilde. Waarom zouden ze immers aankloppen als ze ook gewoon met geweld naar binnen hadden kunnen dringen? Of hem hadden kunnen opzoeken in al die momenten dat hij gisteren alleen in de stad was geweest? Nee, het zou dom zijn van hen om hem op deze wijze op te pakken. Hij kon niet geloven dat ze dat werkelijk zo zouden doen.
Gehaast greep hij een shirt van zijn bureaustoel af. "You stay here. I'm gonna check who's there." Een beetje verstrooid wandelde hij de slaapkamer uit om naar de voordeur te gaan. Allereerst keek hij echter door het kleine zoekertje wie er voor de deur stond, om vervolgens in volle verbazing tot de conclusie te komen dat Bonnie daar stond. Fronsend stapte hij achteruit. Wat deed zij hier?
Hij deed de deur open, daar in de deuropening gestaan met een duidelijk wat verwarde blik. Hij kreeg een glimlach van Bonnie terug, die haar blik even niet bij zijn ogen leek te kunnen houden; traag zag hij haar pupillen afdalen, wat hem deed beseffen dat hij hier nog altijd met zijn borstkas ontbloot rondliep. Een beetje ongemakkelijk trok hij zijn shirt over zijn hoofd om zich een beetje te bedekken.
"Hey," opperde hij, enigszins schor. "What are you doing here?"

@Shinde

Account verwijderd

schreef:
CiteerZijn hart klopte in zijn keel. De geluiden om hem heen vervaagden totdat hij niet meer dan geruis leek te horen. Bewegingen leken vertraagd bij hem binnen te komen; alhoewel hij dacht wat mensen om hem heen te zien rennen, drong het niet geheel tot hem door wat ze precies aan het doen waren. Het waren de klanken van zijn hartkloppingen en zijn eigen gehijg, dat het enige leek te zijn dat hij zich beseffen kon.Hij neigde ernaar om naar zijn borst te grijpen, maar werd tegengehouden door een andere handpalm die tegen de pijnlijke plek aan werd gedrukt. Geroep dacht hij waar te nemen, maar het vormden geen woorden waar hij wat uit op kon maken. Hij keek slechts op om in de ogen van Daphne te kijken, die enigszins gepanikeerd op hem neerkeek.Zijn lichaam voelde als verdoofd, wanneer hij een stel handen onder zijn schouders voelde om hem op te tillen. Zacht sleepten zijn voeten over de grond, zijn lijf machteloos gelaten in de grip van een ander om hem weg te leiden van het bloedbad. Hij had nog gemerkt dat hij een auto in werd gesleurd samen met een ander individu, wiens hand nog altijd op zijn borst drukte. Alhoewel hij normaliter allesbehalve snel zijn bewustzijn verlies, leek hij nu niet al te lang meer helder te blijven voordat de plekken voor zijn blik begonnen te verschijnen. Beetje bij beetje werd zijn blikveld ingenomen door zwarte vlekken die langzaam maar zeker een geheel van duisternis vormden, om hem van zijn bewustzijn te verdoen en weg te laten zakken van de werkelijkheid.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld