Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Anoniem
Hey, everybody!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
14 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina:
Every time you move tomorrow, i want you to
Traveller
Wereldberoemd



Allison.
"Eet smakelijk!" zei ik met een zwak glimlachje tegen Christina die naar beneden zou gaan om te gaan eten. Daar bracht ik ook al mijn lunchpauzes door, maar vandaag zou het dus een beetje anders zijn. Waarom Andrew mij nou precies wilde meenemen snapte ik niet. Misschien moest hij iets bespreken? Misschien was hij wel ontevreden en wilde hij dat niet in het bijzijn van anderen zeggen. Ik had echt geen flauw idee en ik besloot om het maar een beetje los te laten. Niet veel later werd er op de deur geklopt en keek ik op van mijn laptop. Daar stond Andrew die aangaf dat de chauffeur beneden klaar stond en hij vroeg of ik klaar was. "Yup, ik ben klaar!" knikte ik, waarna ik meteen mijn macbook dicht klapte en op stond. Ik pakte mijn tas van de grond en stopte daar mijn telefoon in. Mijn jas zou ik waarschijnlijk niet nodig hebben, dus die besloot ik om maar te laten hangen. Ik liep vervolgens het kleine kantoortje uit en deed de deur achter me dicht. "I hope you're hungry. I checked the menu and almost everything sounds delicious to me." Ik wist echter oprecht niet wat ik zou moeten bestellen. Normaal gesproken was ik niet het type dat over dat soort dingen na dacht, maar ik zou gaan lunchen met mijn baas. Ik wilde dan alsnog een soort van goede indruk achterlaten, ook al maakte ik vaak genoeg foute en domme grapjes en wist ik zeker dat hij me zo'n beetje iedere dag uitlachte. Ik wilde gewoon niet dat het er totaal niet charmant of iets dergelijks uit zag, want dat was raar. Nu vond ik mezelf ook raar, want ik voelde me ineens een grote aansteller. Het was maar een lunch! Een zakelijke lunch. Ik liep naar de lift toe, drukte op het knopje en bleef toen maar een beetje voor me uit kijken, omdat ik dit wachten altijd een beetje ongemakkelijk vond. En ook dat was iets dat ik niet vaak mee maakte, maar nu voelde ik me toch wel een beetje onzeker of zo? Het voelde een beetje alsof ik iets verkeerds had gedaan, terwijl ik geen flauw idee had wat dat dan precies zou kunnen zijn. Voor zover ik wist was er namelijk niets gebeurd.

Matthew. 
Ik besloot om dan maar te kijken wat er allemaal te eten viel hier. Ik had namelijk oprecht geen flauw idee. Dat was misschien ook wel erg, aangezien dit 'mijn' restaurant was, maar ik kwam er letterlijk nooit. Of nou ja, misschien eens per jaar. Ik zou het ook wel grappig vinden om in dit restaurant te moeten afrekenen, want het zou letterlijk op een andere rekening komen, namelijk de zakelijke rekening. Die werd natuurlijk wel met Andrew gedeeld. Ik haalde ergens een dienblad vandaan en na een beetje te hebben rond gekeken zag ik wel wat dingen die me aanstonden, dus pakte ik het samen met een flesje water. Na dit te hebben afgerekend zag ik Christina wel ineens zitten. Die was dan snel?! Of ik was zojuist gewoon blind geweest en had haar simpelweg niet gezien. Dat kon natuurlijk ook. Ook zag ik dat ze me aan keek en op het moment dat ik een glimlachje zag besloot ik om gewoon naar haar toe te lopen en aan haar tafeltje te gaan eten. Het was ook aardig druk en zij zat als één van de weinigen aan een lege tafel. Het zou dus niet eens zo heel gek zijn, toch? Vandaar dat ik naar haar toe liep en voor haar ging staan. "Can I sit here?" vroeg ik aan haar waarna ik zonder op haar antwoord te wachten toch mijn dienblad vast neerzette. Ik zag dat ze ook nog veel van haar eten had, dus ze zou waarschijnlijk pas net zijn begonnen met eten. Ik besloot ook alvast te gaan zitten, want ik kon me niet voorstellen dat ze nee tegen me zou zeggen. Ten eerste kende ze hier nog nauwelijks mensen met wie ze zou kunnen lunchen en ten tweede zou ze dan wel heel veel lef hebben. Ik zou het echter wel waarderen als ze wel nee tegen me zei, maar dan zou ik het alleen waarderen als ze het als een grapje bedoelde. Om dat soort dingen kon ik immers wel lachen, want ik maakte altijd irritante grapjes en was vrijwel altijd sarcastisch.

@Aurorae99 
Account verwijderd




Christina
Ik weet niet wat het is met Matthew, ik voel me aangetrokken tot hem. Ik weet niet waardoor het komt want normaal heb ik dit niet zo snel. Misschien omdat hij gewoon echt super knap is of omdat hij ook een bepaalde interesse in mij lijkt te hebben die ik niet heel goed snap. Ik haal een hand door mijn haren heen en ik neem een hapje van mijn broodje er zeker van dat hij toch niet bij me komt zitten. Ik sla mijn benen over elkaar heen en ik kijk dan op als iemand vraagt of die mag zitten. Ik kijk op en doe even alsof ik na denk door een "hmm" te slaan maar knik daarna wel met een lachje. Hij zit alleen al waardoor ik lachend vraag "had het uitgemaakt of ik ja had gezegd?" Ik zeg dan nog "eetsmakelijk" en ik neem nog een hapje van mijn broodje. Ik was misschien wel wat verlegen maar ook ik kan grapjes maken, en hij heeft al laten merken dat hij dat kan waarderen dus erg vind ik het niet om het bij hem te doen. Ik had het anders gevonden als ik het bij Andrew had gedaan, hij lijkt namelijk wat serieuzer dan Matthew. Maar natuurlijk weet ik niet hoe het zit, ik ben hier nog maar een dag. Ik vraag dan aan hem "hoe was je werkdag?" omdat ik wel een gesprek wilde starten. Het zou namelijk een beetje erg ongemakkelijk zijn als we hier alleen maar zaten. En dit vooral omdat alle dames en heren om ons heen lopen te staren, ik voel me hierdoor wel een beetje ongemakkelijk. De mannen kijken alsof ze ons gesprek willen onderbreken om te praten met Matthew en de vrouwen lijken hem te willen bespringen. Ik vraag me af of hij al veel meiden hier heeft gehad door de opmerking van Allison van vanochtend. 

Andrew
Ik kan niet anders dan lachen om haar opmerking, want het is gewoon grappig hoe ze het zegt. Ik knik dan kort als antwoord en zeg dan "ik heb zeker honger" maar niet naar eten. Naar haar. Oké Andrew niet zo denken, spreek ik mijzelf aan in gedachten. Als we in de lift staan te wachten vraag ik ook aan haar "dus hoe vind je het, om uiteten te gaan met alleen mij?" Puur omdat ik benieuwd ben naar haar gedachten. En ik ben zo enorm direct dat ik het ook gewoon vraag. Ik loop naar buiten toe als de lift op onze verdieping is en leg mijn hand op haar onderrug. Ik zie een paar mensen naar ons kijken maar negeer die terwijl ik ons begeleid naar mijn auto toe. Ik maak de deur voor haar open en ga zelf ook achterin zitten en ik doe daar mijn gordel dicht. Ik knik naar mijn chauffeur en ik kijk dan kort voor me uit. Ik vraag aan haar "hoe gaat het met de nieuwe stagiaire? Doet ze het een beetje goed of moeten we haar ontslaan?" natuurlijk plaag ik haar nu een beetje. Als ze een werknemer was geweest was ik misschien iets serieuzer geweest maar omdat het een stagiaire was ben ik natuurlijk niet serieus. Het duurt niet lang voordat we er zijn en ik stap uit en hou de deur weer voor Allison open en loop naar binnen toe waar ik al meteen herkend word en ik word naar het tafeltje gebracht. Ik grijns naar Allison terwijl ik mijn jasje uitdoe, ik bestel zelf alvast een cola en ik glimlach naar de serveerster. Daarna kijk ik vragend naar Allison wat zij wilt.

@Traveller 
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: