Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Anoniem
Hey, everybody!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
19 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina:
5SOSO; Waste The Night
Anoniem
Landelijke ster



Het redelijk enthousiaste voorstellen van Luke had de situatie niet meer kunnen redden. Het had haar oudere broer noch Emil op andere gedachte kunnen brengen, makend dat de zanger genoodzaakt was om zijn eigen hand weer terug te trekken om het moment niet nóg ongemakkelijker te maken. Het liet May zich haast nog meer schamen voor haar twee broers dan dat ze momenteel al deed, met hen op een feest van haar vrienden.
"Al menos dile tu nombre!" bracht ze ietwat geërgerd uit, waarop ze Oscar zich weer tot Luke zag keren. ( "At least tell him your name!" ) Voor het eerst sinds het voorstellen zag ze hem dan toch zijn mond openen om zijn stem kenbaar te maken. "Oscar Ramos." Het kwam er niet al te vriendelijk uit, maar het was iets. Zuchtend keek ze even opzij, horend hoe haar broer nog verder sprak. "And this is Emil." Ze zag hem in haar ooghoeken knikken naar haar broertje, wiens kleine glimlach dan toch enigszins de sfeer oplichtte vergeleken met eerst. Op zijn minst deed één iemand de moeite om hem op zijn minst op zijn gemak te laten voelen.
Emil knikte. "What's up." Hij leek nog iets anders uit te willen brengen, maar het was haar broer die hem ervan weerhield om meer contact met Luke te hebben. Oscar had zich inmiddels al naar de buitendeur gekeerd om Diego onder ogen te komen, die hen al riep. Een uitweg die haar broer dan toch echt al te graag aan leek te willen pakken. "C'mon. We're wanted outside." Hij klopte op Emil's schouder vooraleer zowel hij als haar broertje verdween naar buiten, om in de tuin plaats te namen naast de rest van hun vrienden. 
Even wist ze niet wat ze moest zeggen. Hoe ze het kortzichtige gedrag van haar broers ook maar moest verantwoorden tegenover Luke, die alle moeite had genomen om zich netjes tegenover hen te houden. Hij wilde zich slechts voorstellen en zelfs dat werd al afgeslagen, alsof hij niets en niemand was. Radeloos sloeg ze even haar handen voor haar ogen. "I'm so sorry," murmelde ze voor zich uit. "They had no reason to act like that against you. That was just rude." Ze liet haar handpalmen van haar gezicht wegzakken, met haar ogen de zijne gezocht om hem een wat verontschuldigende blik toe te werpen. "I'm really, really sorry."

"What? Don't like the nickname?" Hij begon even te lachen. Het was er bij hem ingeslopen en zo ook nu had hij het uitgebracht, zonder erbij stil te staan. Als ze echter aangaf het niks te vinden, zou hij het zichzelf wel weer afleren. Hij kon het ook wel snappen als Emily het niet echt leuk vond en dan wilde Ashton dat ook respecteren.
Een feestje zonder hen was inderdaad niet een feestje. Hij concludeerde er ook maar uit dat ze verder nog niets gemist hadden, op wat rumoer en het arriveren van de andere feestgangers na. "That's right. The party just arrived," grapte hij terug. "Though, you Americans are pretty good at it as well. I've never seen anyone take as many shots and mixed drinks as you and Maia in the club." En of hij versteld had gestaan van hoeveel drank die meiden weg hadden kunnen drinken. Ze hadden zijn respect wel verdiend, dat was in ieder geval zeker.
Hij was daarbij niet de enige geweest die de twee mannen bij de keuken op had gemerkt. Emily leek vrijwel meteen te weten over wie hij het had, erop teruggekomen zonder ook maar een seconde langer na te denken. "Yeah, seems like they know each other. But May doesn't strike me as the gang type?" mompelde hij dan toch wat gedempt richting Emily. Alhoewel iedereen hen wel had opgemerkt wilde hij geen ruzie schoppen en zeker geen verdere aannames verspreiden, die de rest kon horen. Het laatste wat hij wilde was de aandacht van die mannen trekken en hier in een discussie of gevecht belanden, omdat hij hen per ongeluk beledigd had.
"Yeah, sounds g-," had hij naar Emily willen knikken, op het aanbod ingegaan om een drankje van haar te krijgen. Hij had behoorlijk dorst gekregen tijdens de autorit en een biertje klonk niet slecht in zijn oren. Echter was een van de andere meiden van plan geweest om het aanbod over te nemen nog voor hij zijn zin af had kunnen maken. Wat verrast keek hij opzij. "Eh. Sure. A beer sounds fine. Thanks." Nog even wat verstrooid bekeek hij haar, niet zeker wetend of hij haar nog herkennen moest van de club in Sydney of dat ze gewoonweg niet bij die vriendengroep hoorde. Eveneens puzzelend keek hij haar na wanneer ze wegliep om de drankjes te halen. "Eh... who's that?" vroeg hij, zich weer gekeerd naar Emily. "Was she on holiday with you guys as well, and did I just forget who she was? Or isn't she one of your friends?" Hij kon zich oprecht niet herinneren of hij haar nou kende of niet en haar wat onverwachte verschijning, had hem met vragen achtergelaten. Niet dat hij het niet waardeerde dat ze een drankje voor hem haalde natuurlijk.

@Traveller 
Traveller
Wereldberoemd



De zwakke glimlach op zijn gezicht verdween ook als sneeuw voor de zon, omdat hij nog nooit zo raar was aangestaard. Hij had het gevoel alsof hij wat verkeerds had gedaan door zich voor te stellen en stond op het punt om hier nog sorry voor te zeggen, totdat hij May weer iets in het Spaans had horen zeggen. Hij had enorm het gevoel alsof er over hem geroddeld werd terwijl hij er direct naast stond; een gevoel die hij alles behalve prettig vond. Hij wist dan ook niet helemaal of May hieraan mee deed of niet, omdat hij het gewoon niet kon verstaan. Hij ging hier niet vanuit, aangezien hij zich dat niet kon voorstellen, maar hij wist het niet. 
Toen hij op het punt stond om gewoon weg te lopen, omdat hij daar in zijn ogen niet veel meer te zoeken had en hij zich gewoon heel erg ongemakkelijk voelde, stelden de twee mannen zich toch voor. Hij kon niet geloven dat dit familie van haar was en dan ook nog wel haar broers. Als er twee mensen in de wereld waren die qua karakter niet op haar leken, waren het deze twee mensen wel! Niet dat hij deze twee mannen kende, verre van zelfs, maar May was spontaan en aardig en deze twee broers leken het tegenovergestelde van haar te zijn. Hij kreeg dan ook direct kortsluiting in zijn hoofd. Als haar broers zo waren en haar vader had in de gevangenis gezeten, hoe erg was die man dan wel niet?! En hoe erg zou de rest van haar familie zijn? En zou zij ook zulke vrienden hebben? Als hij zo om zich heen keek zag hij niet per se iemand die er zo uit zag, maar schijn kon bedriegen en uiterlijk zei niet altijd alles. 
Al snel nadat de twee jongens hun namen hadden gezegd verlieten ze hem alweer, waardoor hij verward met Maia overbleef. "They're your brothers?" Hij moest het nog een keer horen, omdat hij gewoonweg niet kon geloven dat dit haar familie was. Het maakte ook dat hij meteen tegen het volgende feestje op zag. Als dit iedere keer zo ging lopen, dan zou hij zich iedere keer ongemakkelijk voelen.
"No, don't be sorry, it's okay. I'm just a little... confused." En niet alleen verward, maar ook ontzettend ongemakkelijk. Nog nooit was het hem overkomen dat iemand zijn uitgestoken hand niet schudde. Het leek een beetje alsof hij in een slechte comedyfilm speelde, alleen was dat het niet. 


"I do! I just didn't know I had a nickname. So now I have to come up with something similar for you." Ze zou heus wel iets kunnen verzinnen. Het liefst dan iets wat op zijn uiterlijk gebaseerd was, zoals hij dat ook voor haar had gedaan. Ze vond het dan ook wel grappig, aangezien zij niet heel erg blond was. Het was donkerblond; sommigen zouden het zelfs bruin noemen. Desondanks had ze geen moeite met haar nieuwe bijnaam.
"Duh. Since we're not allowed to drink until 21 we get a lot of illegal practice before we turn 21," grinnikte ze, al was dat niet eens waar. Natuurlijk had zij wel vaker gedronken voordat ze die leeftijd had bereikt. Heel vaak zelfs; op ieder feestje werd wel alcohol geschonken. Nu ze ook echt uit mocht gaan in clubs dronk ze stukken minder, omdat dat meteen belachelijk duur was. "But don't you dare tell me we're only fun when we drink that much," waarschuwde ze hem meteen met een lachje. Ze wist van zichzelf dat ze wel een stuk losser werd met drank op, maar ze vond zichzelf zonder alcohol ook wel leuk. Ook vanavond was ze niet van plan om te veel te drinken en al helemaal niet met die enge types in de ruimte. Bovendien wilde ze de avond graag nog kunnen herinneren. 
"Gang type? You think they're in one?" Dat was iets waar zij het normaal gesproken nooit over had. Puur en alleen al omdat ze dat niet een heel veilig onderwerp vond om over te praten. Je wist maar nooit wie daar wel of niet in zat en bij Maia wist ze dat ook niet. Ze kende haar voor de vakantie nauwelijks, dus wie weet waren dit wel de types waar ze graag mee om ging. "I think we should just let her be and as for me, I'm gonna ignore those guys cause they scare the crap out of me." Nu was ze wel een beetje aan het overdrijven, maar ze wilde echt zo weinig mogelijk aandacht aan die gasten spenderen. Ze hoefde niet nog een keer zo raar aangestaard te worden. 
Lizzy ging inderdaad een drankje voor Ashton en haarzelf halen, wat ze nog steeds best bijzonder vond. Het was aardig, dat zeker, maar wel gek. "I don't know actually. She's one of May's friends. I wouldn't have known her name if she didn't just introduce herself to you. And no, she didn't go to Australia. But she seems nice, I guess?" De keren dat Emily het meisje had gezien was ze wel aardig geweest, dus ze had niet echt een beeld van haar. Dat gaf haar dan ook niet echt een reden om tegen Ashton te zeggen dat ze dit een rare actie vond. 
"You're spending the night here, right?" Misschien waren zijn plannen wel veranderd. Ze had het gevoel alsof zijn plannen soms zo omgegooid konden worden, terwijl dat dan niet eens zijn schuld was. Om die reden was ze eigenlijk nieuwsgierig geworden. 

@Paran0id 
Anoniem
Landelijke ster



De verwarring stond op zijn gezicht geschreven. Daar had Luke nog geen woord over uit hoeven brengen, voor haar om te begrijpen dat het hem van zijn stuk had gebracht. Ze hadden zich daarnevens niet eens normaal tegenover hem gedragen en het feit dat ze niet echt op haar leken, was hem vast ook wel opgevallen. De meeste mensen waren net zo verbluft wanneer ze hoorden dat Emil en voornamelijk Oscar toch echt haar broer was.
"... Yeah." Even niet wetend wat ze nog meer uit moest spreken om haar excuses tot hem over te brengen, schudde ze haar hoofd. "I can't believe they acted like that against you, for no reason. I won't let them get away with that, not that easy," murmelde ze voor zich uit. Het was gewoonweg onbeschoft en kleinerend hoe Oscar met hem om waren gegaan. Emil had voor zijn doen nog wel wat moeite gedaan, maar ze wist ook dat haar grote broer de macht toch echt in handen had. Hij had hem de mond gesnoerd nog voor hij maar een vraag had kunnen stellen. Er mocht nog net een glimlach vanaf komen van Emil's kant, maar dat was het dan ook. Het maakte haar woest.
Dat maakte voor de situatie nu echter niet veel meer uit. Zij hadden inmiddels de rest in de tuin al opgezocht en May wist maar al te goed dat ze Oscar niet op andere gedachten kon brengen, niet vanavond nog. Later, dan zou het wel weer aan bod komen. Voor nu kon ze maar het beste proberen de situatie op te leuken en te hopen dat hij haar hierna nog wel een keer zien wilde, nu hij wist hoe haar familie was. "Can I get you a drink, to make up for it?" vroeg ze hem. Ze leunde tegen het kookeiland en ging voor hem staan, zodat ze zijn zicht naar buiten blokkeerde. Ze wilde niet dat hij nog langer geconfronteerd moest worden met haar broers en zeker niet nu ze wist dat de kans groot was, dat ze nog steeds aangekeken werden. "We got a loooot of booze. And beer, of course." Glimlachend bleven haar ogen bij de zijne. "So, can I offer you something?"

Hij had er nog niet eerder over nagedacht, maar hij had haar tot nu toe naar zijn weten inderdaad nog niet een bijnaam gegeven. Niet tot net, tenminste. Dat ze hem er daarbij ook een geven wilde, vond hij eigenlijk wel grappig. Hij was wel nieuwsgierig op wat ze komen zou. "Good luck. I've set the bar up high, didn't I?" grinnikte hij. Het was niet dat 'blondie' zo'n bijzondere bijnaam was, maar hij was haar meer aan het uitdagen dan dat hij het daadwerkelijk meende.
"I guess so." Lichtelijk uitdagend keek hij haar even aan, vervolgens weer grijnzend weggekeken. Hij had zich zeker verbaasd over hoeveel drank zij en May wel niet op hadden gekund in de club in Sydney, en dat mochten ze weten ook. Dat ze echter leuker daardoor werden, was een gedachte die nooit in hem op was gekomen. Lachend schudde hij zijn hoofd. "No, no. I wouldn't dare to say that!" Hij hief even zijn handen op. "You guys are fun either way. But with a couple of tequila shots ... woa." Ze waren zeker gezellig die avond na de shots, daar was geen twijfel over mogelijk. Hetzelfde gold - hopelijk - ook voor hem en Luke, maar hij wist van hemzelf dat hij soms nog wel eens vervelend van drank kon worden. Dan werd hij nog wat meer een flapuit en droogkloot dan dat hij normaal was, als dat al mogelijk was. Soms kon hij nog botter uit de hoek komen wanneer hij drank op had, dat was in elk geval iets wat hij van zichzelf wist. Dat hij zichzelf dan ook nog grappiger vond, hoorde daar desalniettemin ook bij en dat was meestal iets wat de jongens wel amuserend vonden. Hij hoopte dat dit dus ook het geval bij de Amerikaanse meiden was geweest.
Het idee dat de twee mannen in een bende zaten, was voor hem allang duidelijk geworden. Het leek hem sterk als dit niet zo was, al zou hij dat niet zo enorm hardop uit willen spreken. Het laatste wat hij wilde, was een scène schoppen bij de verkeerde mensen. Een beetje gedempt antwoordde hij daarom terug. "Yeah. Probably. The guy has a tear tattoo beneath his eye, that's for sure." Vaak was dat wel een teken dat diegene in een bende zat, of in elk geval had gezeten, gezien het naar zijn weten ook wel een welbekend teken was dat diegene iemand van het leven beroofd had. "Wouldn't want to end up in a fight with either one of them, that's for sure," murmelde hij voor zich uit. "So I'm gonna go with your plan as well. Lay low and have some fun."
Het leek erop dat hij het niet bij het verkeerde eind had gehad, toen hij dacht het meisje nog niet eerder gezien te hebben. Hij hief zijn schouders op. "I don't know either. But she seems nice, although I didn't expect her to get a drink for me like that." En of hij het niet aan had zien komen. Hij had eerst gedacht dat ze het tegen iemand anders had gehad.
"Yeah. Driving home to LA right now, doesn't seem like the best idea with all of the beers I'm about the drink," grapte hij. "But hey, you're staying the night here as well, right?" Dat was tenminste wat hij dacht gehoord te hebben en eigenlijk op had gehoopt; zo konden ze hopelijk nog wat meer tijd samen doorbrengen in plaats van alleen de komende paar uur op dit feest.

@Traveller 
Traveller
Wereldberoemd



Het feit dat Luke hier zo raar en verwarrend over deed maakte de situatie niet bepaald beter. Het gaf hem het gevoel alsof Maia zich daar schuldig om voelde, terwijl ze dat natuurlijk niet moest doen! Dit was iets wat zij niet in de hand had, dus toen ze zei dat ze hier niet zo makkelijk mee weg konden komen wist hij ook niet goed hoe hij moest reageren. Hij was wel benieuwd wat ze dan ging doen, maar hij wilde het liever ook niet meer over haar broers hebben nu. Hij zou het toch niet snappen en hij wilde niet de hele sfeer hier heel erg raar maken. Bovendien waren die gasten nu toch buiten en zou hij er voorlopig geen last van hebben. Dat was tenminste waar hij op hoopte. "It's okay, I swear. I kinda get it cause you're their sister. They probably feel protective over you." Hij wist niet hoe het was om een zus te hebben, dus hij wist niet wat zij hiervan vonden. Hij had immers alleen twee oudere broers en die waren totaal niet beschermend, want dat was ook nooit nodig geweest. Zij waren alle drie eigenlijk best simpele jongens en de enige die zich druk om Luke maakte, was zijn moeder. 
Ook May leek zich niet langer over de situatie te willen bekommeren. Er werd hem immers een drankje aangeboden. Niet alleen had hij daar nu zin in, maar hij had het ook nodig. Hij voelde de spanning in zijn lichaam immers wel na de ontmoeting met Oscar en Emil, dus hij wilde maar al te graag wat alcohol nuttigen. "Yes, you may. I'll just start off with a beer." Hij was het type dat sowieso eerst een beetje de kat uit de boom wilde kijken en hij wist niet wat voor feestje dit precies zou worden. Met een biertje was hij dan altijd veilig. Bovendien wilde hij niet al te veel aandacht op hem gevestigd hebben en zeker niet door die broers. Hij wist één ding in ieder geval zeker en dat was dat hij niet teveel wilde drinken vanavond. Wel een klein beetje voor de spanning, maar zeker niet teveel. Hij moest die gasten in de gaten kunnen blijven houden en dat zou een stuk minder makkelijk gaan met veel drank op. 
"So... Any friends in here that are dying to meet me?" grapte hij. Hij kon zich niet voorstellen dat May niemand over hem had verteld en dan doelde hij niet op Luke uit 5 Seconds of Summer, maar gewoon Luke uit Sydney. De jongen die May in eerste instantie ook ontmoet had zonder te weten in welke band hij speelde. 


"Oh, yes, you really did. I gotta step up my game now but I'll get to back it later tonight." Nu moest ze er wel voor zorgen dat ze een betere bijnaam voor hem kon verzinnen. Ze wilde eigenlijk iets grappigs of iets ontzettend flauw verzinnen, omdat die van haar eigenlijk ook best dom was. Toch was het aan de ene kant ook wel weer schattig en dus zou ze zelfs haar best doen om daadwerkelijk om te kijken als hij haar zou roepen met die naam.
Ze moest wederom even lachen, want ook zij kon niet begrijpen hoeveel drank ze die avond op had gehad. Ze wist in ieder geval dat ze dat nóóit meer zou doen, al zou die belofte aan haarzelf misschien niet heel lang stand houden als ze nog een keer zo'n avond uit zouden gaan. Ze was over het algemeen best snel en makkelijk om te praten om dan nog maar een extra drankje of shotje te nemen. De gevolgen zou ze die avond toch nog niet meemaken, maar dat was dan pas zorg voor de volgende dag. Of ze moest echt veel te ver gaan, maar dat was tot op heden nooit gebeurd, dus ze ging er ook niet vanuit dat dat in de toekomst nog gebeuren zou. "It was a fun night, wasn't it?" grinnikte ze. "And to think that we even ended up in your hotel room... Honestly, it was the weirdest but most fun night I've ever had." Ze snapte nog steeds niet hoe er zoveel dingen op één avond konden gebeuren, terwijl ze zich toch goed had gedragen! Ja, ze had teveel gedronken, maar ze had verder niets uitgespookt. Het was ook niet haar schuld geweest dat ze uit hun eigen accommodatie geschopt waren. Zo keek zij er in ieder geval nog steeds tegen aan.
"How do you know more about those things than I do and I live here?" Ze wist niks van die tatoeages, maar dat was misschien ook wel omdat ze zich daar bewust voor af sloot. Je wist maar nooit tegen wie je het had en ze was wel op de hoogte van het feit dat er bendes waren, maar niet wie daar in zaten en hoe je hen kon herkennen. Dat was iets waar ze zich absoluut niet mee bezig wilde houden. "My plan is always the best plan. Thank you very much," grapte ze.
"Yes. I don't live far away from here but I wouldn't want to leave this really cute Australian here all alone, so I'm staying for him." Het was eigenlijk niet eens haar idee geweest om hier te blijven, omdat ze ook makkelijk naar huis toe kon. Een ritje in een taxi zou nog geen twintig minuten duren en dan zou ze in haar eigen bedje kunnen slapen, maar toch koos ze ervoor om hier te blijven. Het zou toch wel leuk zijn met Ashton en Luke! En Maia natuurlijk.
Lizzy kwam weer terug en overhandigde één van de bekers in haar handen aan Ashton. "Cheers, Ashton," zei ze erbij, waarna ze zelf een slok van haar eigen beker nam. Het enige dat Emily slechts deed was zwak glimlachen, omdat haar beker inmiddels leeg was en ze geen zin had om te doen alsof ze mee kon proosten. "I'm gonna get a drink as well." Ze had geen idee of iemand haar zou horen, omdat ze zag dat Lizzy al tegen Ashton in gesprek was gegaan met de vraag wat hij van dit feestje tot nu toe vond.

@Paran0id 
Anoniem
Landelijke ster



Beschermend bleken ze inderdaad ook nog altijd te zijn. Niet zo'n beetje ook; al was May best wel wat van haar oudere broer, Oscar gewend, sloeg dit nog alles. Nooit had ze hem zich zo onbeschoft zien gedragen tegenover een van haar vrienden. Dat ze plaatsvervangende schaamte had, was dan ook nog wel zacht uitgedrukt. Alleen had Luke nu al meerdere keren aangegeven dat het niet erg was en wilde ze niet in de situatie blijven hangen, waardoor ze besloot er verder niet meer op in te gaan. Het zou de sfeer er niet beter op maken als ze de ongemakkelijke momenten van net alsmaar in het gesprek zou blijven gooien.
Ze zette dan ook een lichte glimlach op en pakte voor hem een biertje uit de koelkast, nadat ze hem had horen aangeven dat hij deze wel graag had willen hebben. Met een bieropener haalde ze de dop eraf, waarna ze het flesje aan Luke overhandigde. "Here you go, mister." 
Nog niet veel mensen had ze over hen verteld. Enkel de paar goede vriendinnen van haar die met hen mee waren geweest op vakantie, voor de ze vakantievilla uit waren gezet. Een rondje langs hen doen kon natuurlijk geen kwaad, dus zodra Luke opperde of er nog vrienden waren die hem graag wilden ontmoetten, knikte ze enthousiast. "Yeah! Of course." Ze greep haar drankje van het kookeiland af en pakte zijn hand vast, om hem vervolgens zacht achter zich aan te trekken. "C'mon. Let's introduce you to a few of my friends."
Leslie had ze al binnen een minuut gevonden. Het was ook niet te missen; ze had de stangende blik van haar beste vriendin nog op haar huid voelen branden, nog voor zij en Luke ook maar een stap van het kookeiland weg hadden gezet. Lachend liep ze dan ook naar haar toe met de zanger aan haar zijde, om de nieuwsgierige blik van haar vriendin te ontmoeten. Kans om wat te vertellen kreeg ze niet, aangezien Leslie haar al voor was geweest.
"Luke, right?" hoorde ze haar vragen. "Nice to meet you! My name is Leslie, the best friend of that silly girl over here." Een knipoog werd haar kant op gestuurd, waarop May even haar tong uitstak. "Thank you for helping her and Emily out by the way! I've heard what you guys have done for them, after we got kicked out of our stay."

"I'll hold you to that," grinnikte hij haar toe. Hij was wel benieuwd waarmee ze zou komen. Voor zover hij wist had hij niet veel uiterlijke kenmerken voor haar om op in te haken, maar ze had hem tot nu toe altijd nog weten te verrassen. Dat ze vast ook wel met een leuke bijnaam zou komen, was dan ook stiekem wel iets waar hij wel vertrouwen in had.
De avond dat ze elkaar ontmoet hadden in de club, was naar zijn mening ook een enorm leuke avond geweest. Nog lachend bij de gedachte aan hoe dronken ze allemaal waren geworden, zocht hij haar ogen weer op. "It was an amazing night," opperde hij. "Weird, but amazing. Honestly, it was one of the first times in a long time we actually met some cool people on a night out. We hadn't been out in ages because of all of the tours." Ze waren de afgelopen paar jaar zo druk geweest, dat ze amper meer zo uit hadden kunnen gaan als ervoor. Dat ze die avond ervoor besloten hadden om dat alsnog te gaan doen, was dan dus ook achteraf gezien het beste plan ooit geweest. Anders hadden ze Emily en May ook niet ontmoet, of wel soms?
"Cocky much?" Geamuseerd bleef hij haar aankijken, horend hoe ze inderdaad ook hier bij May zou blijven slapen. Dat het hem ietwat opluchtte om te horen dat ze hier ook bleef, was wel te voelen. Hij had hier al op gehoopt en wist zeker dat het gezellig zou worden. "Well, this really cute Australian is very grateful for your company," grapte hij. "But I feel honored that I'm the person you're staying here for. And it's not that bad to keep this stunning American girl here company for the night."
Het meisje had haar weg weer naar hen teruggevonden, met twee bekers in haar handen. Het bier werd met een grote glimlach aan hem overhandigd, datgeen wat hij aannam om haar een dankbare glimlach terug te geven. Met een simpele "cheers" hief hij zijn beker op vooraleer hij deze aan zijn lippen zette om alvast een slok te nemen. Hij vond het een beetje vreemd dat ze geen drinken voor Emily had gehaald, omdat ze haar glas ook leeg had, maar besloot hier niet naar te vragen. Wellicht dat het meisje het gewoon niet gezien had.
Hij had voor willen stellen om zelf wat voor Emily te halen, maar werd onderbroken door haar voorstel om dit zelf te gaan doen. Erop antwoorden was voor hem ook haast onmogelijk; een andere vraag werd al op hem afgevuurd nog voor hij een woord uit had kunnen brengen. "So... where are you from?" Wat verrast wendde hij zich tot Lizzy.
"Ehm.. Sydney," knikte hij. "Born and raised." Hij gaf haar een lichte glimlach en keerde zich weer naar zijn beker met drank, om er wederom wat uit te drinken. Wat het was, wist Ashton niet, maar er was iets aan het meisje dat hem een beetje ongemakkelijk liet voelen.

@Traveller 
Traveller
Wereldberoemd



May liet het onderwerp over haar broers rusten en daar was hij eigenlijk wel blij om. Hij had ook niet meer geweten wat hij over de situatie moest zeggen. Hij wist in ieder geval wel dat hij het allemaal heel erg raar vond en dus hoopte hij dat de rest van de avond er beter uit zou zien dan het begin ervan. Eigenlijk hoopte hij dat haar broers gewoon zouden vertrekken, al was dat iets wat hij natuurlijk niet tegen haar kon zeggen. Dat zei je niet over andermans' familie en als zij dat over zijn broers had gezegd, was hij nog best pissig op haar geworden. Nu waren dat allemaal goedzakken die geen vlieg kwaad deden en zich ook niet zo zouden gedragen, maar het bleef toch familie. En familie leek voor haar toch een gevoelig onderwerp te zijn, wetende wat er met haar vader een beetje was gebeurd en hoe zij er allemaal tegen aan keken. 
"Thank you, miss," grinnikte hij toen hij het biertje aan nam en er daarna een slok uit nam. Zijn vraag over of er nog mensen hem wilden ontmoeten, die hij eigenlijk meer als grapje had gesteld, reageerde ze enthousiast op. Hij vond het ook leuk om haar vrienden te ontmoeten. Het zei toch wel iets over haar als persoon en als ze zo een beetje rond keek, zag ze verder geen rare figuren. Daar was hij dan ook wel blij om. Als hij daar ook allemaal rare, creepy mannen zag zou zijn beeld over May ook wel een beetje kunnen veranderen. Iets wat hij niet wilde, maar dat zou onbewust toch wel gaan gebeuren. 
Hij liep gewillig met haar mee en al snel stond hij oog in oog met een meisje die hem meteen wist te herkennen. Hij ging er voor nu maar vanuit dat dat kwam door de verhalen die Maia haar had verteld en niet vanwege het feit dat zijn hoofd wel eens op het internet te vinden was. "Nice to meet you!" had hij haar glimlachend verteld, waarna hij kort grinnikte vanwege de opmerking die ze had gemaakt. 
Al snel volgde ook een bedankje voor hetgeen wat hij en Ashton voor de meiden hadden gedaan, al was dat in zijn ogen een kleinigheid. Ze hadden hen toch niet op straat kunnen laten staan? "Oh yeah, no worries. I'm actually still kinda disappointed that I wasn't there to witness whatever happened at your hotel." Het moest wel erg zijn geweest, omdat je er anders niet werd uitgetrapt leek hem. Dat was hem immers nog nooit overkomen. "I'm sure it was Maia who acted the worst, wasn't she?" plaagde hij. 


Ze wist nu al dat hij er inderdaad later op de avond op terug zou komen omdat hij waarschijnlijk wilde weten of ze al iets voor hem verzonnen had. Ze moest dus ook echt aan de bak. Gelukkig was haar nieuwe bijnaam niet heel bijzonder en dus hoopte ze dat ze snel iets verzinnen zou. "You'll be impressed. I'm telling you." 
Het was nog steeds lastig voor haar om voor te stellen hoe druk hun leven wel niet was. Soms vond ze dat ze zelf al een veel te druk leven had en voelde ze soms zelfs medelijden met zichzelf, maar in vergelijking met hen stelde het allemaal niets voor. Van land naar land, van interview naar de studio en dan weer naar een optreden. Ze wist vrijwel zeker dat zij niet acht uur slaap per nacht konden halen zoals een normaal mens dat wel zou moeten kunnen halen met de planning die iemand had. Dat iemand ook gewoon geen tijd had om een avond op stap te gaan vanwege een tour vond ze al helemaal een gekke gedachte, maar het was ook gedachte waarover ze veel meer wilde weten. Ze had al aardig wat vragen gesteld, maar ze zou er pas echt achter komen als ze het daadwerkelijk een keertje zou zien. Of dat ooit zou gebeuren wist ze niet, maar ze hoopte voor de jongens dat ze nu een tijdje het wat rustiger aan konden doen. "So what was the last time you guys went out before that night?" Als ze hem zo hoorde dacht ze dat ze aan ongeveer een jaar moest denken, maar dat was écht belachelijk lang. Soms ging ze ook wel drie maanden niet uit, maar dan werd het wel weer tijd. En met uitgaan bedoelde ze niet eens een club bezoeken; dat konden ook heel andere dingen zijn. Echter had ze het gevoel alsof zij sowieso weinig tijd hadden voor leuke dingen, met name als ze op tour waren. 
"I'm never cocky. How dare you?" grinnikte ze. Ondanks dat ze een klein beetje een grapje had gemaakt en hij dat nu ook wel een beetje terug leek te doen, vond ze het wel lief wat hij zei. Vandaar dat er een brede glimlach rond haar lippen ontstond en ze hem een korte knuffel gaf. "And because I missed you," vertelde ze hem terwijl ze hem weer los liet. Dat was ook echt zo geweest. 
Lizzy leek echt een gesprek met Ashton aan te willen gaan en om die reden verliet ze het tweetal direct. Het was niet zo alsof hij de hele avond met haar moest kletsen, in tegenstelling! Ze kon zich goed voorstellen dat meer mensen hier nieuwsgierig naar hem waren geworden en als hij het leuk vond om met hen te praten, moest hij dat ook vooral doen. Vandaar dat ze inderdaad een nieuw drankje voor zichzelf ging inschenken. 

@Paran0id 
Anoniem
Landelijke ster



"I missed you too!" De knuffel kwam al snel ten einde, maar dat had zijn glimlach niet weg kunnen halen. Hij had haar ook echt gemist. Iets wat Ashton niet snel bij iemand had gedacht zo te voelen, maar Emily wel in hem teweeg had gebracht sinds ze elkaar ontmoet hadden. Hij vond het wel bijzonder hoe de klik tussen hen was.
Emily liep van hem weg, iets waar hij niet al te veel van had gedacht. Wellicht ging ze nog een drankje halen of had ze een van haar vrienden gespot. Bovendien stond hij niet alleen maar met Lizzie, die hij net had ontmoet. Ze knoopte al snel een gesprek met hem aan, waar Ashton ook wel blij mee was; zo hoefde hij niet ongemakkelijk wat om zich heen te kijken.
Waar het gesprek echter simpel begon, breidde het zich al snel uit tot op een punt dat ze aan het praten bleven. Het was een aardig meisje maar ze was ook erg spraakzaam, makend dat Ashton niet echt een opening vinden kon om het gesprek af te sluiten en Emily op te zoeken. Hij had wel eens om de zoveel tijd even om zich heen gekeken, zoekend naar haar, maar hij had haar zo snel nog niet kunnen vinden. Een beetje verstrooid keerde hij zich dan ook weer terug naar Lizzie, die inmiddels haar derde drankje in zijn bijzijn aan het opdrinken was.
"Yeah, it sounds like you know a lot about music," knikte hij, gehoopt om het onderwerp wat af te kappen. Dat wat het tegendeel juist uitlokte; hij had haar op een nieuw gespreksonderwerp gebracht. "Yes, I do! I've helped a lot with the buildup of shows in the Hollywood Bowl. I'm one of the supervisors." Wat verrast lachte Ashton, dat niet zo van haar verwacht. Ze oogde ietwat chaotisch voor die baan, niet dat dat een slecht iets was natuurlijk. Hij had gewoon wat anders achter haar gezocht. "Ahh, that's one hell of a job. We actually played some shows there and the setup looks like it's a lot of work."
"Yeah, it can get quite hectic, but I love my job though. The vibe is just great among all the co-workers. They are super chill, just like you!" Hij glimlachte, het maar als een compliment opgevat en er verder niet meer bij gedacht. Dat was tot hij merkte dat Lizzie alsmaar dichterbij kwam en hem langer aan bleef kijken, alsof niets in hun omgeving haar meer interesseren kon dan hem. Het liet hem een beetje ongemakkelijk voelen, alhoewel hij het niet liet merken. Misschien dat hij het verkeerd zag?

@Traveller 
Traveller
Wereldberoemd



Ze wilde alweer terugkeren naar de jongen die ze wekenlang niet had gezien, maar ze zag dat hij in gesprek was met Lizzie. Om die reden besloot ze het nog even te laten. Ze wist dat ze de rest van de avond nog had om met hem te kletsen, dus keerde ze zich tot een andere vriendin. Die wilde natuurlijk ook alles over Ashton en Luke horen, want het was toch wel een hele gebeurtenis dat die mannen hier in San Diego waren. En het was al helemaal een hele happening dat ze heel casual met Luke en haarzelf omgingen. Eigenlijk vond ze het zelf ook nog bizar, maar omdat ze het gevoel had dat ze hen beiden al aardig goed kende, stond ze er minder bij stil dan aan het begin. Toen ze er net achter kwam dat ze in een wereldberoemde band zaten was ze zo verbaasd en snapte ze er niets van. Nu leek dat gedeelte van hun leven al vanzelfsprekend. 
Na een halfuur vond ze het wel genoeg geweest. Ze had in de tussentijd haar drankje alweer op, dus nadat ze een nieuwe voor zichzelf had ingeschonken liep ze weer in de richting waar ze Ashton voor het laatst had achtergelaten. Hij bleek daar nog steeds met Lizzie te zitten, maar de hele sfeer leek toch nogal veranderd te zijn. Hoe ze eerst op enige afstand van elkaar zaten, zag ze hoe Lizzie haar hoofd naar hem toeboog en hoe hun lippen elkaar vervolgens raakten. Het zorgde ervoor dat ze daar geen minuut langer wilde staan, omdat ze niet wilde toekijken hoe zij elkaar leuk begonnen te vinden. Vandaar dat ze zich direct omdraaide en zich zo snel mogelijk naar een andere ruimte verplaatste. Echter bleek dat een ruimte te zijn die helemaal vol zat met mensen en dus liep ze door naar de badkamer. Tot haar geluk was daar niemand te vinden, waardoor ze de deur achter zich dicht deed en daarna een grote slok van haar drankje nam. 
Ze had gedacht dat zij en Ashton wel iets hadden. Ze wist natuurlijk dat er niets officieels was en dat ze er geen label aan kon plakken, maar het voelde toch een klein beetje alsof het serieus werd. Zo dacht zij er in ieder geval over. Zij zou in ieder geval niet een andere jongen gaan zoenen, terwijl Ashton daar bij zichzelf geen problemen mee leek te hebben. Hij kende dit meisje net een halfuur. Het was natuurlijk zijn goed recht om te doen wat hij wilde doen, maar het deed haar toch enigszins pijn. In ieder geval genoeg pijn om vanavond absoluut niet hier te willen slapen, omdat hij hier de nacht zou gaan spenderen. Zij zou gewoon weer naar huis toe gaan, want ze zou niet kunnen doen alsof er niets aan de hand was en alsof ze het allemaal prima vond.

@Paran0id 
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: