O// You light me up - Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

O// You light me up

Account verwijderd

schreef:
Hij luisterde naar haar en knikte instemmend. 'Het zijn erg lieve dames, dat zeker. Laat je gewoon niet te erg beïnvloeden door hen. Ik weet dat ze nogal subjectief kunnen zijn en als ze nog maar iets denken gaan ze dat al als een waarheid doorspelen. Zo hebben ze zelfs ooit verhalen opgemaakt dat mijn vader een affaire zou hebben, bleek ook niet te kloppen. Is ook niet mogelijk want hij verlaat het kasteel niet, maar zo zie je maar dat de gekste verhalen rondgaan', zei Michael. Hij bewoog rustig mee op de muziek, en begeleidde Emma zo. 'Ik zal het wel innemen, dan geneest het hopelijk sneller en kan ik weer gewoon alles normaal doen', zei hij, want daar draaide het hem om. Hij wou gewoon kunnen doen wat hij wou, bezig zijn, genieten. Wanneer de muziek stopt kijkt Michael op en ziet hoe iedereen begint te kloppen. 'Nu gaat iedereen in gesprek met elkaar en komen de wisseldansen. Ik heb geen zin in een nieuwe danspartner, en ik weet niet hoe jij erover denkt maar ik heb wel een idee', zei hij met een brede glimlach. Op dit stuk verdween hij wel vaker, en hij zou nu hetzelfde doen. 'Kom', zei hij en hij nam Emma's hand vast, waarna hij haar mee de zaal uit trok en haar mee naar buiten nam. Het kasteel had prachtige tuinen, en hij wist niet of Emma deze al had kunnen zien. Het was het perfecte moment om even aan het hele gedoe binnen te ontsnappen.

Saika
YouTube-ster

Saika schreef:
Emma was blij dat Michael voorstelde om de zaal te verlaten. Ze moest bekennen dat het hele show gedeelte haar nu wel de neusgaten uit kwam. Plus, misschien kon een andere situatie haar aangeschoten toestand verbeteren. "Oke, vooruit dan maar." zei ze luchtig, met een brede glimlach op haar lippen. Ze sloot haar slanke vingers om zijn hand en volgde hem de gangen van het kasteel door totdat ze buiten stonden. Emma ademde diep de frisse lucht in, kort met haar ogen gesloten. Het was dan al donker buiten, maar hier was ze vanochtend naar opzoek gegaan. Ze opende haar ogen weer en volgde Michael verder. "Het is prachtig hier." Zei ze, terwijl Emma rond keek naar de verschillende bloemen, bomen en kunstwerken die hen omringde. Ze geloofde wel dat mensen hier hun vrede terug konden vinden. Wandelen in een oase van rust kon zijn voordelen hebben. Emma ging zelf ook graag aan de wandel om haar gedachten te legen. @Orpgfan1

Account verwijderd

schreef:
'Het is mijn favoriete plek in het hele kasteel. Hier kan je me de hele dag door meestal wel vinden', zei hij met een brede glimlach toen hij hoorde dat ze er hetzelfde over dacht als hem. Hij liep verder de tuin in en keek even rond. Het was donker maar toch prachtig verlicht in het donker. 'De bloemen hier worden verzorgd door een van onze tuinmannen. En daar hebben we een tuintje aangelegd samen vorige week, er gaan groenten komen binnenkort. Maar dat kan wel even duren', zei hij terwijl hij de juiste kant uit wees. Hij keek even rond en richtte zijn blik vervolgens weer op Emma. Hij bekeek haar met een glimlach. 'Als je het koud hebt kan ik je trouwens mijn jas wel geven', zei hij, doelend op het jasje wat hij over zijn nette hemd droeg. Hij had het altijd wel warm, maar hij kon zich voorstellen dat zij dat niet had. Het was nu eenmaal zwaar afgekoeld buiten en hij wou niet dat ze een verkoudheid zou oplopen door zijn schuld. Omdat hij haar mee naar buiten had genomen om even weg te zijn van de heisa binnen. 'Voel je vrij om hier altijd te komen. Het is de kleine oase van rust in het kasteel. Door alle drukte heen komen mensen hier ontspannen en genieten', zei hij tevreden. Hij stapte rustig verder, maar aan een rustig tempo. Dat was hier beter. Er was zoveel wat je in je op moest nemen.

Saika
YouTube-ster

Saika schreef:
Wetende dat Michael een buitenmens was, gaf haar een vertrouwd gevoel. En deed haar denken aan haarzelf. Ze knikte vriendelijk op zijn vraag of ze zijn jas aan mocht. Vroeger, in het dorp, verwarmde ze haarzelf met de warmte van de open haard. Die ze dan weer met magie aan wist te steken. Zijn jas voelde zwaar om haar schouders, en ze ademde zijn geur diep in. Ze trok ze jas goed om haar heen, maar deed haar armen niet door de mouwen. Emma was benieuwd aan hoeveel andere vrouwen hij zijn colbert uitgeleend had. "Ik snap wat je bedoeld." Zei ze langzaam, terwijl ze sprakeloos om haar heen keek. In de verte zag ze iets wat leek op een tuinhuisje. Ze wees er naar, en keek weer op naar Michael. "Neem je daar al je scharrels naar toe?" vroeg ze goedlachs, hopende dat hij haar grap kon waarderen. @Orpgfan1

Account verwijderd

schreef:
Wanneer ze instemt trekt hij zijn jasje uit, en legt die om haar schouders heen. Hij wou zeker niet dat ze het koud zou hebben, en dit zou dan toch een beetje kunnen helpen. Hij moest lachen om wat ze zei en schudde zijn hoofd. 'Laat me raden, die gezellige dames hebben wilde verhalen verteld over mij en andere dames?', zei hij. Hij schudde lichtjes zijn hoofd. Natuurlijk hadden ze dat gedaan, zo ging het altijd.Hij kon ook niet ontkennen dat hij zeker met een paar dames het bed had gedeeld, maar dan was dat ook altijd wederzijds en was hij duidelijk over hoe het zou gaan. Hij had nooit een vrouw misleidt en haar zaken beloofd die hij niet kon waarmaken, dus dat kon hem dan ook niet verweten worden. Vaak sprak hij ook gewoon af met dames maar gebeurde er niets. Dan werd er gepraat en gelachen en vond hij het gewoon fijn om even gezelschap van iemand te hebben om de tijd de doden. Ze zei het met een lach maar ergens wist hij dat het een serieuze vraag was en hoe erg hij dat ook wou waarderen, dat eerlijke, het wrong ergens wel bij hem. Zou ze dan zo een slecht beeld over hem hebben, nu al? 'Misschien moeten we maar terug naar binnen gaan. Het begint koud te worden en ze gaan ons anders zoeken. Ik wil niet dat er nog meer verhalen de ronde doen omdat wij hier alleen buiten zijn', zei hij.

Saika
YouTube-ster

Saika schreef:
"De dames hebben vele verhalen." Zei Emma tegen hem. Het was haar zaak niet, uiteraard. Maar ze was er toch benieuwd naar. Haar ogen bleven gericht op het tuinhuisje. Er was iets wat haar er naar toe trok - een magische kracht. En misschien moet ze hier pas later terug komen, misschien wel helemaal niet. Maar de kracht was sterk. Voorzichtif hield ze haar hand omhoog om hem te stillen. "Wacht even." Zei ze zacht, waarna ze richting het tuinhuisje liep. Ze snapte wel dat Michael terug wilde, maar dit was iets wat ze moest doen. Met kleine stappen liep ze naar de deur van het huisje, haar jurk slepend over de grond. Ze hoopte dat de wasserette in het kasteel goede zaken deed. Langzaam legde ze haar hand op de deurknop en probeerde hem om te draaien. Op slot. Ze keek om naar Michael met vragende ogen. "Wie heeft hier de sleutel van?" Hij zou haar vast voor gek verklaren, bedacht ze daarna. Maar ze kon het niet meer omdraaien. Ze moet en zou naar binnen gaan.

Account verwijderd

schreef:
Wat verbaasd keek Michael op toen hij zag hoe ze naar het tuinhuisje toe liep en verwonderd bleef staan. 'Alleen mijn moeder heeft de sleutel, het is haar persoonlijke plekje zegt ze altijd. Voor de rest komt daar niemand, dus ik verwacht niet dat nog iemand anders een sleutel heeft', zei hij schouderophalend. Hij had er in ieder geval nooit iemand anders gezien, en zijn moeder stond erop dat het haar plekje was om te ontspannen af en toe. Waar ze kon terugtrekken van de drukte van het kasteel, weg van alles. 'Iedereen heeft hier wel zo een plekje in het kasteel, voor haar is het dit. Dus als je daar binnen wilt moet je bij haar zijn, daar heb ik geen inspraak in', zei hij, waarna hij weg stapte van het huisje en zijn blik over de tuin liet glijden. 'Ik denk dat we echt beter naar binnen kunnen gaan, het feest kan elk moment aflopen en dan gaan ze raar kijken als we binnenvallen. We kunnen beter teruggaan nu het feest nog op volle toeren draait, dan valt het niet op en zijn de mensen te druk bezig met dansen', stelde hij voor. Hij wist wel dat er altijd verhalen over hem rondgingen, die niet klopte, maar dan nog. Zelfs tegen Emma hadden ze het al verteld, en als hij niet oppaste was zij het onderwerp van de volgende roddel. Dat kon hij wel missen, en dus wou hij terug naar binnen toe, zodat er geen misverstanden kwamen. 'Kom', zei hij, waarna hij zich alvast omdraaide, en richting de ingang van het kasteel begon te stappen.

Saika
YouTube-ster

Saika schreef:
Zijn moeder, de koningin. Als hier iets magisch zich schuil hield, en de koningin wist er van? Dan wist ze over magie. Mogelijk wist ze over haar. Of ze wist niets. Emma's gedachten draaide volle toeren maar Michael haalde haar er alweer snel uit. Hij had gelijk. Zeker Emma moest niet al te veel opvallen, en zeker niet in haar eerste dagen hier in het kasteel. Ze knikte kort en liet haar hand van de de deur vallen waarna ze zijn voetstappen volgde tot ze weer naast hem wandelde. Terug in de hallen van het kasteel liet ze zijn jasje van haar schouders afvallen, en overhandigde hem terug aan Michael. "Niet te veel opvallen, niet waar?" Zei ze met een speels glimlachje op haar lippen. Ze keek op naar hem, en vroeg haarzelf kort af hoe zijn leven zou zijn geweest als ze bij haar in het dorp gewoond was. Had ze dan ook zo gemakkelijk met hem gesproken? Zou hij zijn opgegroeid tot boer, of het avontuur richting de grote stad bewandeld? Emma gokte erop dat hij liever in de natuur was. En op dat moment, had ze een ingeving. Ze wilde hem er niet voor gebruiken, maar om dichterbij de koningin te komen, en dus dichterbij het tuinhuisje, zat er maar één ding op. Ze moest meer tijd met Michael hebben. "Het voorstel, om het bos in te gaan," begon ze met een zachte stem, zodat niet te veel mensen haar konden horen. "staat dat nog? Laten we zeggen, morgenochtend voor zonsopgang?"

@Orpgfan1

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld