O) Royal Blood - Sylvie ft. District13 - Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

O) Royal Blood - Sylvie ft. District13

Account verwijderd

schreef:

18+ ft

Oh knight in shining armor,
Tender heart beneath the shield.
I know you didn't mean to harm her;
But it will take a while to heal.

Victoria de derde

Jij begint hihi

District13
Karaoke-ster

District13 schreef:
William

Mijn stukje komt zo

District13
Karaoke-ster

District13 schreef:
William
Een diepe zucht verlaat mijn mond wanneer ik in de verte de koninklijke koets van Victoria zie aanrijden. "Oh kom op, glimlach een beetje. Zorg dat ze zich thuis zal voelen." Zegt mijn moeder en veegt een plukje haar achter mijn oren. "Vraag me niet om ook nog eens van haar te houden, na alles wat vader en jij al van me hebben gevraagd." Zeg ik zonder mijn ogen van de koets te halen. "Vergeet niet dat zij alles heeft moeten achterlaten, haar volk, haar vrienden en haar familie. Ik vraag je niet om van haar te houden, mij maakt niet uit van wie je houdt of met wie je het bed deelt. Ik vraag je enkel haar welkom te laten voelen, wees voor ééns niet als je vader." Zegt ze met een ferme toon, duidelijk telerugesteld om mijn antwoord. Maar waarom moet ik het doen, waarom moet ik trouwen met iemand waar ik niet eens van hou? Waarom Jack niet, mijn jongere broertje. Het werd me niet eens gevraagd, het werd me bevolen en ik moest het maar accepteren, echt niet!

Account verwijderd

schreef:
V -

Een dag geleden was ze nog thuis, nu kon ze het kasteel al zien. De reis hierheen was niet zonder ongemak. De wel bekende hobbels en gaten in de weg, rovers, en natuurlijk het personeel. Het personeel was vreselijk onbeleefd en gedroeg zich erg bot tegenover haar. Victoiria had de prins al een keer eerder gezien, een knappe man maar erg arrogant en een verschrikkelijke kniezer. Ze hoopte dat dit na verloop van tijd zo wegebben. Natuurlijk was het begrijpelijk dat hij liever met de liefde van zijn dromen trouwde maar dacht hij soms dat hij e enige was die het niet eens was met het besluit. Ze had dagen gehuild, wanhopig geprobeerd haar ouders over te halen maar haar ouders hielden voet bij stuk.

Toen de koetsier de deur voor haar opende was het gezicht dat ze zag van de koningin. Ze had een vriendelijk gezicht. Hier en daar zag je de ouderdomsverschijnselen maar ze was nog steeds een lust voor het oog. Haar gezicht betrok toen ze het gezicht van William zag. Hij stond er maar een beetje, keek nors voor zich uit.

District13
Karaoke-ster

District13 schreef:
William
Ik had Victoria al eerder een keer gezien, bij het banket dat haar ouders houdde toen er net vrede was. Het was een goed uitziende meisje, daar zou ik nooit over kunnen liegen iedereen wist namelijk dat ze mooi was, maar als ze het waard was? Nee. Wanneer de deur open gaat kijk ik een beetje verveeld toe terwijl mijn moeder haar natuurlijk weer als eerst moet groeten. Zo is mijn moeder, altijd haantje de voorste, altijd vriendelijk en iedereen welkom willen heten, alles wat een goede echtgenote zou moeten bezitten mijn vader kon ook zeker nooit over mijn moeder klagen. Ookal was het een uithuwelijking, ze waren altijd gelukkig geweest. Vader vertelde altijd dat het mijn moeder haar gedult was die ervoor zorgde dat ze niet door draaide, mijn vader is namelijk altijd een gesloten man geweest, net als ik. Mijn ouders geloofde daarom dat als zij het konden, wij het ook konden. Maar Victoria is niet mijn moeder en Victoria is niet iemand van ons, Victoria was een half jaartje terug nog de vijand en zou over een paar dagen mijn echtgenote worden.
Als mijn moeder Victoria uitbundig heeft gegroet en een stap terug zet, zet ik een stap richting Victoria. Ik pak haar hand vast en druk er een lichte kus op. "Welkom." Zeg daarna en kijk haar recht in de ogen aan. Ogen verraden alles, en ook haar ogen verraden haar. Bij het banket waren ze zacht en onschuldig, maar ze zijn verrandert, naar wat geen idee, maar ze is niet meer het zelfde meisje als eerst. "Je hofdames zullen je naar je tijdelijke kamer leiden en daar helpen klaar maken voor het avondmaal." Vertel ik, met dat draai ik me om om weg te lopen, maar al snel zie ik de teleurgestelde blik van mijn moeder. Wat verwacht ze dan?

@Sylvie

Account verwijderd

schreef:

Victoria
Uitbundig begroette de koningin haar. Victoria maakte een kleine buiging. ¨Bedankt voor uw gast vrijheid Uwe Koninklijke Hoogheid.¨ Vervolgens draaide ze haar gezicht naar William. Hij stapte naar voren en pakte haar hand en drukte er een lichte kus op. Normaliter had ze gebloosd maar ze had zichzelf dit afgeleerd. Ze zou er nu eenmaal aanmoeten wennen, zo zou haar leven voortaan zijn. Ze werd uit haar gedachte gehaald door William. ¨Welkom.¨ Hij staarde haar doordringend aan. Lang en hij hield het vol zonder te knipperen. Zijn ogen waren donker bruin, als de vacht van een hert. Uiteindelijk wendde Williams blik af en hij vertelde haar dat de hofdames haar naar haar kamer zouden begeleiden. Ze knikte zachtjes en al snel namen de hofdames haar bij haar arm en begeleidde haar naar de kamer. De hofdames leken onderling te praten maar Victoria weest zich geen raad met het Noordelijke dialect en hield haar mond.

District13
Karaoke-ster

District13 schreef:
William
Zodra ik bij mijn kamer aankom laat ik me met mijn rug op het bed vallen, met mijn armen uitelkaar gespreid staar ik naar het plafond. Ik sluit mijn ogen en probeer Victoria te vergeten maar het lukt niet, mijn gedachten zitten alleen bij haar en onze toekomst. Een toekomst van gedwongen liefde, wie wilt dat nou? Ik ben nooit het type geweest die deed wat mij werd gevraagd, ik doe wat ik wil en wanneer ik het wil, en nu verwachten ze dat ik maar akkoord ging met zoiets groots? Mijn ogen springen open als er op de deur wordt geklopt. "Binnen." Antwoord ik en ga rechtop zetten. De deur gaat langzaam open, in de opening verschijnt Elicia. Mijn lippen vormen zich gelijk in een grijns bij het zien van de jonge dame. "Elicia, wat zie je er weer goed uit zoals altijd." Mompel ik en sta op van het bed. "Mijn prins." Zegt ze beleefd en maakt een diepe buiging. "Ik zag u zojuist en u was niet bepaald in u normale humeur, ik dacht dat ik u misschien kon opvrolijken." Zegt ze en stapt naar me toe en legt haar hand op mijn borst. Met mijn hand ga ik door haar bruine haren, met mijn wijsvinger krul ik haar haren om mijn vinger. "Je kent me zo goed, maar jammer genoeg roept de plicht me." Zeg ik en zucht diep waarna ik een stap achteruit zet. "De volgende keer." Zeg ik voor ik langs haar loop en mijn kamer verlaat om naar de eetzaal te lopen.

Account verwijderd

schreef:
V @District13

Eenmaal in haar kamer werd ze aan haar lot overgelaten. De luxe suite, was erg licht door de grote brede ramen. Buiten schemerde het. Op de grond lag een berenvel. De Noordelijke waren bekend om de jacht, die maandelijks plaatsvond. Zij, een Zuidelijke, stond hier duidelijk niet achter. Van huis had zij andere normen en waarden meegekregen. Op haar erfstukken na had ze geen bagage. Volgens haar moeder was de bruidsschat vrede, maar ze betwijfelde dit. Ze liep naar het grote hemelbed en liet zich neervallen op het met zorg opgemaakte bed. Het matras was stug, het deinsde vrijwel niet mee en de dekens prikte in haar huid. Er werd hard op de deur gekopt. Snel schoof ze de dekens goed en streek haar rok glad. ´Binnen!´ Een van de hofdames stapte binnen en nam haar mee naar de eetzaal.

De eetzaal was erg gevuld. De meeste adel was naar het maal gekomen, gezien iedereen de kersverse prinses wilde zien. Naast William stond een stoel. De hofdame zette haar op de stoel neer en haastte zich toen naar de keuken. William was inmiddels bijgekomen. Zijn gezicht stond niet meer op onweer, eerder op een kort regenbuitje.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld