Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

10 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG War Love

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
Wij weten, jij niet dus bemoei je er niet mee.
Tips, tops en onth mag wel. Niet te vaak.

Ik:
Damion Demon Blood~16 jaar (50 in vampier jaren)~adoptiezoon van leider van de vampiers~haat het vampierleven~geen piercings~mjw~picca

Stillkidrauhl
Straatmuzikant

stillkidrauhl schreef:
Catherina Elena Carter. 16. Magie.

In mijn eentje loop ik het bos in, ik deed het wel vaker. Waarom ik het precies deed? Ik oefende mijn magie daar uit. Ik was één van de sterkste heks maar ik was nog jong en moest nog zeker leren oefenen met mijn magie om te gaan. En dat kan dus niet in de stad waar ik omringd zou worden door mensen. Natuurlijk is het niet veilig om zomaar naar het bos te gaan, mijn moeder zei dat ik daar aangevallen zou kunnen worden door vampiers. Mijn vader is eens vermoord door een vampier, dat is de reden waarom mijn moeder ze angst zo groot is. Maar ik ben niet bang, ik weiger het om bang te zijn voor ze. De heksen en vampiers zijn al jaren in strijd en daar zal op een dag een eind aan moeten komen. Vampiers moeten niet denken dat ze alle macht hebben, heksen zijn sterk maar we hoeven alleen niet bang te zijn. En dat wil ik bewijzen. Even kijk ik om me heen, voor de zekerheid, ik wil niet dat iemand me ziet als ik mijn krachten beoefen.

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
Damion
"DAMION!" klinkt de brullende stem van mijn pleegvader en ik zucht zacht, terwijl ik snel naar de kamer ren. "Wat is er heer?" vraag ik beleefd en kijk mijn pleegvader aan. De vampier die me 50 jaar geleden heeft gebeten. Die mijn leven heeft verpest en mijn familie voor mijn ogen vermoorde. Mijn kleine zusje van 10 had ik nog geprobeerd te beschermen, maar ik heb gefaald. Mijn stiefvader rukte ons uit elkaar en sloeg me bewusteloos tegen een muur aan. Toen ik wakker werd, kon ik veel beter zien, ruiken en horen. Ik was een vampier geworden, maar mijn zusje niet. Zij lag dood op de grond. Haar prachtige, witte jurkje zat onder de bloedvlekken. Net als mijn kleren trouwens, al viel dat bij mij niet veel op. Ik had die dag toevallig zwart aan. Hoe toepasselijk trouwens. "Ik wil dat je het bos in gaat. Kijk of er heksen of tovenaars in de buurt zijn en neem ze gevangen" zegt hij en ik bijt op mijn lip. Hoe vampiers met heksen en tovenaars om gaan, is niet normaal. Dat verdient niemand. Toch knik ik. "Zoals u wenst, vader" zeg ik en loop weg. Ik haat het om hem vader te moeten noemen, maar goed. Als ik het niet doe, krijg ik alleen maar meer problemen.

Stillkidrauhl
Straatmuzikant

stillkidrauhl schreef:
Als ik zeker weet dat ik niet lastig gevallen zou worden, loop ik naar de eerste herst die ik zie. Ik hou mijn hand voor me en zorg er voor dat de hert stil staat met mijn magie en geen kant om kan gaan. Als ik het bij dieren kan, kan het ook bij mensen. Ik heb geen idee of het bij vampiers kan, mijn moeder vertelde me van wel. Ze vertelde me dat, wij heksen, heel sterk waren. Of ik er blij mee was, om heks te zijn? Ik heb eigenlijk geen idee. Het liefst was ik ook gewoon een normale mens maar de gave te hebben om magie onder controle te hebben vond ik wel een eer. Met mijn magie trek ik dan de hert naar me toe. "Vlucht." Snauw ik dan en zie de hert dan weg rennen. Ik kijk de hert met mijn ogen na en grijns even licht tevreden. Ik haal een hand door mijn haren. Er waren nog zoveel dingen die ik wou uitproberen, me zelf ontbaar maken bijvoorbeeld. Daar was teveel magie voor nodig vertelde mijn moeder. Ik had eigenlijk alles van mijn moeder, mijn moeder was een oude hekst en wist ook veel van onze geschiedenis. Zo leerde ze me ook alles.

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
Damion
Rustig loop ik door het bos. Er komen hier wel vaker tovenaars of heksen om hun krachten te trainen. De meesten zijn nog niet heel sterk, maar sommigen zijn ook wel weer heel sterk. We zijn al vele vampiers aan hun verloren. Gevangen genomen. Mijn beste vriend ook. Maikel heet hij. Hij was een jaar voor mij gebeten en ik zie hem echt als mijn broer. Ik hoop zo dat hij nog leeft. Waarschijnlijk wel. Tovenaars en heksen zijn geen echte monsters, niet zoals wij. Maar ik betwijfel of hij nu een fijn leven heeft. Ik wil hem helpen, maar heb geen idee waar hij is. Nog geen half jaar geleden waren we samen in de bossen aan het jagen. Tot hij een solomissie kreeg, die nooit als solomissie gedaan moest worden. Ik zucht zacht en snuif de geur die in de lucht hangt op. Iets verderop ruik ik een meisje. Niet zomaar een meisje. Haar bloed ruikt magisch. Ik glimlach zwak, maar ook spijtig en ren er snel op af.

Stillkidrauhl
Straatmuzikant

stillkidrauhl schreef:
Met mijn handen duw ik mijn haren rustig omhoog en bind het in een hoge paardenstaart, zo kon mijn haar me ook niet in mijn weg staan. Ik open het kleine tasje die ik bij me had, het was een bruine tasje van leer. Ee handig tasje om kleine dingen in mee te nemen. Uit het tasje haal ik drie kaarsen waar ik geen aansteker voor nodig had natuurlijk, daar had ik mijn magie voor. Ik leg mezelf rustig op de grond neer en leg de kaarsen voor me neer. Ik laat mijn handen boven de kaarsen hangen waarna ik mijn ogen sluit en de volgende spreuken uitoefen, heel geconcentreerd want er mogen geen dingen mis gaan.

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
Damion
Al snel heb ik de heks gevonden. Een jong meisje, van ongeveer mijn menselijke leeftijd. 16 a 17 jaar schat ik haar. Ze is magie aan het beoefenen. Zo te zien een kaarsentruc. Waarschijnlijk probeert ze de kaarsjes aan te steken. Ik heb het eerder gezien. 1 foutje en ze kan het hele bos in brand steken. Daarom besluit ik maar even op de zijlijn te blijven wachten. Geduldig wacht ik tot het meisje de kaarsjes aan heeft gedaan en kom dan uit de bosjes tevoorschijn. Zo op het eerste gezicht lijk ik heel erg menselijk, maar niets is minder waar. Toch hoop ik dat ze denkt dat ik een mens ben.

Stillkidrauhl
Straatmuzikant

stillkidrauhl schreef:
Ik hou mijn concentratie bij de kaarsen en geef dan een klein knikje met mijn gezicht. Ik open mijn ogen en glimlach tevreden als ik zie dat het vuurtje brandt. Als ik voetstappen hoor, kijk ik rustig om en bijt even in mijn onderlip. Ik raap mijn kaarsen op nadat ik ze uit heb geblazen en duw ze in mijn tasje. Ik kan de kaarsen niet weer gebruiken maar ik mag zeker geen sporen achter laten. Ik kijk even naar de jongen, of het een mens of vampier is, weet ik niet. Ik hoef hem alleen maar aan te raken om te weten wat het is, als het een mens was, voelde ik niks maar bij een vampier voelde ik toch weer iets anders, iets vreemds.

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
Damion
"Hey, ging dat kaarsje nu uit zichzelf aan?" vraag ik nep verbaasd en kijk het meisje aan. Ik weet natuurlijk wel dat ze een heks is, maar ze mag niet weten dat ik het weet. Ik kan me maar beter dom houden. Dan is de kans het grootste dat ze niet ontdekt dat ik een vampier ben. "Wat doet zo'n mooi meisje trouwens alleen in zo'n donker bos? Is het hier niet veel te gevaarlijk?" vraag ik dan en kijk haar even aan.

Stillkidrauhl
Straatmuzikant

stillkidrauhl schreef:
Ik luister even aandachtig naar zijn stem. "Ik stak 'm aan." Zeg ik dan duidelijk genoeg en kortaf. Ik loop rustig zijn kant op. "Hm ik denk niet dat het gevaarlijk is hoor." Knik ik even en leg mijn hand expres even op zijn schouder. Ik deins achteruit als het gevoel omhoog komt. "Vampire." Snauw ik zachtjes en hou mijn hand als verdeding voor me. Het was slim van hem om zich eerst zo dom voor te doen, heel slim. Ik doe nog een stap achteruit, voor mijn eigen veiligheid. Ik ben één van de sterkste heksen maar ik moet oppassen voor de vampiers, ze kunnen van alles maken.

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
Damion
Ik kijk haar aan. "Waarmee dan?" vraag ik, gewoon om een antwoord uit haar te krijgen. Ik weet wel wat er aan de hand is. "Ik denk het wel" zeg ik en zet een stap naar achteren, als ze haar hand op mijn schouder legt en slik zacht. Zo irritant aan bepaalde heksen, dat ze kunnen merken dat we vampiers zijn.
Rustig doe ik mijn handen omhoog. "Rustig maar, ik ben een buitenstaander. Ik wil niets te maken hebben met de vampierwereld en alles wat ermee te maken heeft, heksje." zeg ik tegen haar. "Ik ben gewoon een normaal mens, met een paar vreemde overlevingsgewoontes."

Stillkidrauhl
Straatmuzikant

stillkidrauhl schreef:
Ik mompel even wat en hou mijn hoofd een stukje schuin terwijl ik hem aan kijk. "Heksje?" Mompel ik even licht verbaasd. Ik laat mijn hand zakken die ik voor me hield uit verdediging. "Je bent een vampier maar wil niks met het vampierwereld te maken hebben?" Vraag ik even niet begrijpend. Mijn angst vermindert. Ik had geen reden om bang te zijn. Ik moest wel sterker dan hem zijn.

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
Even kijk ik haar aan. "Jij denkt echt dat elk mens staat te springen om een vampier te worden he?" vraag ik als ze verbaasd is dat ik niets met de vampier wereld te maken wil hebben en schud mijn hoofd. "De meeste haten het leven als vampier. Iedereen wie je lief hebt sterft, je moet leven op een ander zijn leven... Niet echt iets voor mij, maar er is niet veel aan te doen helaas." zeg ik rustig en kijk haar aan. Misschien kan ik een beetje medelijden bij haar op wekken. Het valt in elk geval te proberen en ik spreek ook nog eens de waarheid.

Stillkidrauhl
Straatmuzikant

stillkidrauhl schreef:
Ik krab even in mijn haar. "Dat zeg ik niet maar het klinkt gewoon vreemd." Zeg ik even en hou mijn hoofd een stukje schuin terwijl ik hem aan kijk. Hij zag er niet zo gevaarlijk uit, ja nou vergeleken met de andere niet nee. "Klopt er is niet veel aan te doen helaas." Zeg ik dan maar even. Het was bst zielig, als je iets tegen je zin bent. Ik bijt in mijn onderlip en wend mijn blik dan af.

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
Matthew
Ik kijk het meisje aan en zie dat ze medelijden begint te krijgen. "Jij hebt zeker geen spreuk die me in een mens kan veranderen, he?" vraag ik. Ik weet dat die niet bestaan, maar misschien kan ik een schildgevoel bij haar opwekken. Even laat ik daarom een beetje hoop in mijn stem klinken, al is het valse hoop helaas.

Stillkidrauhl
Straatmuzikant

stillkidrauhl schreef:
"Die bestaan niet." Zeg ik dan eerlijk. Ik weet uberhaupt niet of ik hem zou helpen als het wel bestond. Dan kan ik verwachten dat er morgen nog wat honderd vampiers voor me deur staan die het zelfde willen. Ik kijk de jongen dan rustig aan. "Jij bent?" Mompel ik dan even, ik ken genoeg slechte vampiers, ik hoef alleen maar zin achternaam te weten om meer over hem te weten te komen. Nu maar hopen dat hij zijn achternaam erbij zegt.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld