schreef:
Nora
Bij de OLLG zing ik luid mee. Ik vind het natuurlijk super stom dat ik het niet ben, maar ja. Er zijn zo veel meisjes hier, je moet ook echt geluk hebben om er net uit te worden gekozen. Wanneer Justin van het podium loopt en niet meer terug komt kijk ik naar de grond, daar zijn de tranen weer. Mijn vriendinnen knuffelen me. Ze zijn niet zo een grote fans als ik maar zijn meegekomen voor mij. "Het kan echt nog niet gedaan zijn," zeg ik en kijk hen aan. Ze lachen een beetje en Laura, mijn beste vriendin, slaat haar arm rond me. "Het komt allemaal wel goed Nora," zegt ze lachend en ik zucht. "Echt bedankt dat jullie dit voor me hebben gedaan meisjes," zeg ik en knuffel hen. We lopen naar buiten. Ze hadden me ook aangeboden om een shirt voor me te kopen, maar dat kon ik echt niet toestaan, aangezien ze het ticket al hadden gekocht, voor mijn verjaardag. Ik heb het thuis echt niet breed, dus was dit echt de beste dag van mijn leven. Ik wil echt gewoon echt niet dat hij al voorbij is.