ORPG ► Loser, Loser, Substance Abuser - Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ► Loser, Loser, Substance Abuser

Tim
Wereldberoemd

Tim schreef:
Samen met @Vasilissa

Victor "Vic" Parker ~ 17 years old

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:

Kieran Hayes - 17 years old

Mijn beginstuk komt in het bericht hieronder c:

xox

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
De overmacht om zich overal op te focussen behalve op dat waar zijn aandacht moest liggen, was meer dan groot geweest. De afgelopen uren waren sloom voorbij gegaan, de seconden getikt op een tempo waarop hij niet anders kon dan blijven zitten in dezelfde, stille positie terwijl hij afwachtte op het geluid van de bel. Zijn gewoonten die zich daarbij nog meer dan anders lieten blijken, was dan ook allesbehalve iets onverwachts. Vaker had hij zijn hand uit moeten reiken naar zijn etui om nieuw tekenmateriaal te pakken voor zijn schriftwerken, dan dat hij het waagde om zijn kin op te tillen en de docent recht in zijn ogen te kijken. Doch kon hij niet ontkennen dat de neiging om zich te richten tot de deur zodra een geluid zich voorspeelde, te groot was om te negeren. Zij allen, de leerlingen van een van de hoogste klassen, die hun concentratie met alle plezier afhaalden van de man voor de klas om de nieuweling in zich op te nemen. Enkelen maakten duidelijk zich te vermaken nu er een groentje in de klas kwam. De blik van Raiden die oplichtte vol plezierigheid, was genoeg om te kunnen opmaken dat hij er geen verkeerd in kon zien; de grijns van zijn beste vriend was te voortreffelijk geweest om het met iets onschuldigs te kunnen verwarren. "Wedden dat het die knappe blonde is?" verliet zijn mond met geen enkel greintje schaamte, gepaard met het omdraaien om zo Kieran even aan te kijken. "Ik zei toch dat ze een nieuwe was."
"Maak je niets wijs, homeboy." Een lach viel amper in te houden, sinds ook hijzelf wel wist dat de jongen geen zorgen had op het gebied van meiden en flirten, maar zijn arrogantie bleef iets geestigs voor hem. Zijn uitgestraalde zelfvertrouwen maakte hem als een persoon waar hij zowel van dacht dat hij het opzettelijk deed, als een geërfde karaktereigenschap van zijn vader. De twee waren amper uit elkaar te houden zodra ze bij elkaar in de buurt waren, de uitdagende manier van hun optrekkende mondhoeken als een van de vele voorbeelden van de genen.
Met een zucht belandde zijn pen op de tafel. Een tikkend geluid werd voorzichtig voortgebracht door zijn vingertoppen, grenzend aan het houten tafeloppervlak. Al dan hij het niet wilde toegeven, had hij wel degelijk een nieuwsgierigheid in zich branden over de nieuweling. Vragen spookten ongeoorloofd door zijn hoofd rondom het mysterie. Hij vroeg zich af of het werkelijk de blondine was geweest waar Raiden zijn zinnen op had gezet, want wie zei dat het op hun voordeel zou uitwerken en ze een kans kregen om zichzelf te introduceren bij een prachtig meisje?
Onwetend hoe hij erover moest denken, wendde hij zich weer tot zijn vriend. Haast gedwongen om naar zijn geamuseerde gelaat te kijken was hij daarentegen gelijk geweest. Zelfs van de zijkant kon hij zijn hoop nog waarnemen, de bespotting ietwat gestraald door zijn donkere, geheimzinnige ogen.
"En haal die grijns eens van je mugshot." bracht hij mompelend voort uit de stilte. "Je verpest mijn uitzicht."

Tim
Wereldberoemd

Tim schreef:
Altijd al had hij het talent gehad om de stilste hoekjes en donkerste steegjes te vinden. Ook hier kwam dit tot uiting. Hij was nog maar enkele uren op zijn nieuwe school en wist al waar je het beste een sigaret kon opsteken. Of in zijn geval, een 'pret' sigaret.
Het was eigenlijk de bedoeling dat hij de lessen mee volgde vanaf het begin van de dag, maar daar was hij het niet mee eens. Op zijn oude school was hij zelden aanwezig in de ochtend. Dat was omdat hij geen zin had om eerder op te staan dan nodig, geen zin had om zo vroeg al lessen te volgen of omdat hij druk bezig was stoned te worden. Een van de redenen waarom hij is overgeplaatst.
Tussen twee vuilcontainers in had hij het perfecte plekje gevonden. Niemand die je stoorde, raar aankeek of probeerde te verklikken. Zijn capuchon over zijn hoofd trekkend drukte hij op het afspeelknopje van zijn telefoon. De muziek knalde zijn oren in en brachten hem in een lichte trance. Om het moment nog perfecter te maken dan het eigenlijk al was trok hij een strak gerolde joint uit zijn jaszak. Met de zippo uit zijn andere zak stak hij hem aan. Nadat hij zijn joint naar zijn mond bracht, nam hij het allereerste trekje. De benzine smaak gepaard met wiet vloeide over zijn longen voordat hij weer uitademde. Hij genoot intens van het moment. Geen zorgen, geen plichten, niks. Hij focuste zich op zijn muziek en kon de grond bijna niet meer onder zijn kont voelen. Hij nam nog een trekje en zo ging dat nog een tijdje door totdat de joint op was gerookt. Het restantje gooide hij met een boogje in een van de containers.
Toen hij om zijn telefoon keek schrok hij van de tijd. Het vierde lesuur was al bijna aangebroken. Voordat hij naar binnen ging deed hij zijn capuchon weer af, haalde zijn oordopjes uit zijn oren en hees zijn rugzak weer op zijn rug.
Binnen zocht hij naar het kamertje van zijn begeleider die hem de weg zou wijzen. Nadat hij de weg aan een van de conciërges had gevraagd wist hij waar hij naar toe moest.
"Ha die Victor!" hoorde hij ineens achter hem. Hij draaide zich geschokt om en zag daar zijn begeleider staan. Om te doen alsof hij het naar zijn zin had trok hij een glimlach en gaf de man een hand. "Je bent te laat, maar dat maakt niet uit, voor deze keer zie ik het door de vingers." De begeleider gaf Victor een knipoog voordat hij zich omdraaide en hem beveelde mee te lopen. Achter de man slenterde Victor aan, alsof hij in de nesten zat. In tegendeel zelfs, hier had hij een schone lei. Hij heeft nog geen slechte indruk achter gelaten. Het gebouw bleek groter dan verwacht en na een tijdje lopen stopte de man abrupt bij een klaslokaal en klopte op de deur. De hoofden van iedereen schoten naar Victors kant toe alsof ze leeuwen waren rond voertijd, en Victor het voer was. De begeleider deed de deur open en groette de leraar. Victor keek de klas rond en zag een aardig ogende jongen met een lege plaats naast hem. Dit was de beste optie, omdat hij niet nu al alleen wilde gaan zitten. Met de ogen van zijn leeftijdsgenoten in zijn lichaam prikkend liep hij naar de plek toe. Hij nam plaats en zette zijn rugzak naast zijn tafel.
Om een beetje sociaal voor te komen stelde hij zich voor aan de jongen naast hem. "Hey, ik ben Victor."

@Vasilissa

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Nieuwelingen waren voor Kieran een voorbijgaand aandachtspunt. Met het binnenlopen van de leerling waarvan de meesten geen weten hadden wat zijn naam of afkomst ook maar mocht zijn, laat staan of het een jongen of een meisje was, kon geen enkeling het voorbij laten gaan zonder voor kort een blik te werpen op de aanwinst van de klas. Tevens gold het ook voor Raiden die nogal getroffen keek naar het verschenen gedaante van de student. Zijn mond hing haast open op een paar millimeters na; van het plezier van eerder was geen spoor meer te bekennen, hetzelfde voor zijn goede moed zodra het bekende meisje de klas zou betreden. In de plaats van de mooie blondine had een jongen zich binnen het geschiedenislokaal geloodst.
Een lege plaats naast hem werd stilletjes ingenomen, geen woord gesproken door de docent en zijn nieuwe klasgenoot zelf. Slechts de klap van zijn rugzak die in aanraking kwam met de vloeren werd hoorbaar tussen het rumoer van zijn klasgenoten. Althans, dat kon als een leugen beschouwd worden op het moment. Kieran kon zijn vriend's gedachten nog horen malen over de afgang, de tegenzin om in te zien hoe hij het bij het verkeerde eind had gehad. Het kostte hem moeite om zijn gegrinnik in te houden tegenover Raiden. Dat hij wat zwak naar de jongen naast zich lachte, al dan het voornamelijk het ongemakkelijk omhoog gaan van zijn mondhoeken inhield, was daarentegen niet uit plezier maar uit fatsoen geweest. Hij wilde het niet raar laten lopen nu ze met elkaar opgescheept zaten voor de rest van dit uur. "Hey." Bijgedraaid om hem aan te kijken, bleef hij gewend naar zijn klasgenoot onderwijl de uitleg weer van start ging. Ietwat verveeld tikte hij met zijn pen op zijn schrift. Dat hij meer nieuwsgierigheid toonde aan Victor dan de docent werd als voorspelbaar gezien, maar hoe hij besloot terug te spreken was bijzonder. Hij interesseerde zich anders nooit zo in de rest - zeker niet in een onbekende.
"Kieran," mompelde hij terug, wederom naar voren gekeken om de illusie te wekken dat hij op zat te letten. "En dat stuk chagrijn hiervoor is Raiden." Een grijns volgde zijn uitspraak. "Don't mind him."

Tim
Wereldberoemd

Tim schreef:
Nu de twee kennis hadden gemaakt, was het gespreksstof voor het komende uur op. Kieran leek alsof hij geconcentreerd de uitleg aan het volgen was. Er was een grote kans dat dit schijn was en hij een vervolggesprek wilde ontwijken, maar Victor kon niet uitmaken of het bluf was of niet. Daarvoor kende hij hem te slecht.
De schelle bel wekte Victor uit zijn slaap. Het was geen opzet om in slaap te vallen in zijn allereerste les, maar de drugs begonnen hem suf te maken in combinatie met een groot slaaptekort. Zijn rooster gaf aan dat het nu twintig minuten pauze was en hij maakte zijn weg naar buiten. Op zijn vorige school stonden achter school altijd zijn vrienden, waar hij zijn voorraadje van kocht. Hij hoopte dat dat hier ook het geval was en maakte zijn weg naar de achterkant van de school. In de laatste dagen was zijn voorraad bijna gehalveerd. De overplaatsing gaf hem veel stress, of dat gebruikte hij tenminste als excuus. Nu heeft hij nog maar voor twee keer. Eenmaal achter de school gekomen zag hij niemand staan. Uit boosheid schopte hij een van de metalen trappen zo hard dat hij bang was dat de mensen in het lokaal er naast het zouden horen. Hij liep terug en begon de gangen door te lopen in de hoop iemand te zien met een kenmerk dat hij dealde. Op zijn vorige school was dat een jongen met een groot plaatje van een wietblaadje op zijn rugzak. Op deze school zijn ze blijkbaar iets subtieler. Al snel kwam Victor met een goed alternatief. Hij liep de jongenstoiletten in en stapte een hokje binnen. Op de muur stond al van alles geschreven, telefoonnummers van meiden, een becijfering van een aantal leraressen op 'grootste kont' en een scala aan scheldwoorden. Uit zijn etui haalde hij een groene stift tevoorschijn en zocht een leeg plekje op. Met een tevreden hoofd bleef hij nog even gluren naar zijn aanwist aan het hokje: '420?'

@Vasilissa

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld