Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

18 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

HPORPG]Get ready for the big war.

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Voornaam: Abigail
Bijnaam: Abi
Volledige naam: Abigail Rose Narcissa Bella Lestrange
Ouders: Bellatrix en Rodolphus Lestrange
Uiterlijk (Het liefste met foto): Zie foto. Qua uiterlijk lijkt Abigail niet erg veel op haar ouders. Ze heeft lang blond haar dat tot ver over haar schouders heen valt. Haar ogen heeft ze dan weer wel van haar vader. Haar ogen zijn helder blauw, waarvan het lijkt alsof ze altijd een twinkeling met zich mee dragen. Abigail heeft een slank figuur, integendeel tot haar moeder, die toch wat steviger gebouwd is. Haar lengte heeft ze niet mee, ze is namelijk wat aan de kleine kant, iets wat ze zelf altijd als een nadeel beschouwd. Abi is namelijk maar 1.63 m. lang. Ook al ziet zij zelf haar lengte als een nadeel, brengt het vaak genoeg ook vele voordelen met zich mee.
Innerlijk: Dankzij het innerlijk van Abigail, weet je dat ze een echte ‘Lestrange’ is. Ze lijkt namelijk sprekend op haar ouders. Ten eerste is ze trots op het feit om een pureblood te zijn. Net zoals haar ouders, met name haar moeder, is ze zeer loyaal tegenover The Dark Lord. Ze weet namelijk heel erg goed hoe loyaal haar ouders tegenover The Dark Lord waren en hierdoor voelde ze zich toch verplicht om die loyaliteit door te zetten, in de tijd dat haar ouders in Azkaban opgesloten zaten. Zo konden ze namelijk, toen ze twee jaar terug uit Azkaban werden bevrijd, weer beginnen waar ze voordat ze opgesloten zaten, waren geëindigd.
Ten tweede kan Abi wreed en meedogenloos zijn. Vaak komt ze ook erg arrogant over, maar dat komt vooral doordat ze altijd zegt wat ze denkt en altijd recht door zee is. Hiermee heeft ze ook geleerd wie haar echte vrienden zijn, aan wie ze ook altijd trouw zal blijven.
Net zoals haar moeder heeft Abigail niet al te veel geduld en heeft een erg kort lontje. Ruzie wil je ook zeker niet met haar krijgen. Ze beheerst de verboden kunsten/spreuken heel erg goed en ook al weet ze maar al te goed dat de verboden kunsten/spreuken, zoals de naam al zegt, verboden zijn op Hogwarts, is ze zeker niet bang om die te gebruiken.
Het laatste wat je over Abigail moet weten is dat ze ook een hele andere kant heeft, die ze zeker niet aan iedereen laat zien. Naast dat ze wreed, meedogenloos en arrogant kan zijn, is ze ook erg lief, zorgzaam en iemand bij wie je zeker wel terecht kan. Deze kant laat ze alleen aan haar echte vrienden zien en de mensen om wie ze echt heel erg veel geeft.
Leeftijd(Minstens 11): 17.
Jaar: 7.
Afdeling: Gryffindor, iets wat Abi toch eerlijk gezegd verbaasde. Haar hart ligt eigenlijk bij Slytherin, maar de sorteerhoed dacht daar anders over. Hij had iets gevonden in haar, waardoor hij de beslissing had genomen om haar in Gryffindor te plaatsen. Zo weet hij, wanneer het er op aan komt dat ze uiteindelijk voor het goede zal kiezen.
Huisdier: Een sneeuwwitte kat.
Patronus: Panter.
Stok: De staf van Abigail is gemaakt van een meidoorn. De kern van haar staf bestaat uit een haar uit de staart van een eenhoorn. De staf is 25,4 centimeter lang.
Bloedstatus: Pureblood.
Goede vakken: Abigail is erg goed in Verweer tegen de zwarte kunsten, omdat ze dat soort magie zelf heel goed beheerst en ook heel goed weed hoe je dat af moet weren. Ook is ze erg goed in gedaanteverwisseling, wat ook heel erg goed van pas kan komen.
Slechte vakken: Qua toverdrank gaat ze meer de kant op van haar vader. Ze is hier niet al te goed in, maar doet er toch haar best voor. Ook waarzeggerij is een vak waar ze niet al te goed voor staat, maar dat komt ook heel erg doordat ze geen interesse in dat vak heeft.
Extra: Omdat haar ouders bij haar geboorte in Azkaban werden gestopt, heeft Abby bijna heel haar leven bij haar oom, tante en even oude neef gewoond. Zij staan ook beter bekend als de Malfoy’s. Hierdoor heeft Abby een hechte band met Draco.

& Draco Malfoy

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail haalde een hand door haar lange blonde haar heen, terwijl ze met rustige, zelfverzekerde stappen het perron op liep. Ze voelde een aantal eerstejaars angstig naar haar kijken. Die blikken was ze inmiddels al gewend en deden haar niets. Dat was het nadeel van de achternaam die ze droeg. Het feit dat haar ouders, een van de meest gevreesde Death Eathers, sinds een paar jaar weer op vrije voeten rond liepen, hielp er ook niet echt bij. Zelf was ze dankbaar dat de Dark Lord er voor had gezorgd dat haar ouders bevrijd waren uit Azkaban. Begrijp haar niet verkeerd, ze was haar familie dankbaar dat ze haar in huis hadden genomen. Daardoor was haar band met Draco nu maar al te goed, maar ze was blij dat ze nu weer terecht kon bij haar biologische ouders. Een geamuseerde glimlach verscheen er rond haar lippen, terwijl ze uiteindelijk de trein binnen stapte. Ze was hier alleen naar toe gekomen. Haar ouders konden niet met haar mee. Dat had niet veilig geweest met zo veel tovenaars die iets tegen de twee hadden gehad. Haar neef zou ze waarschijnlijk pas op school weer zien aangezien ze beide tot een andere afdeling behoorde. Daarbij had ze nog veel te doen. Dit jaar had de Dark Lord haar een belangrijke opdracht opgedragen. Aangezien Abigail goed bevriend was met Ginny, het vriendinnetje van Potter en in hetzelfde jaar zat als de Weasley tweeling, had ze de opdracht gekregen om belangrijke informatie door te spelen naar de Dak Lord. Ze diende als het ware als een spion, die van groot belang was voor de heer van het Duister. Het was een enorme eer geweest en ze had de opdracht met beide handen aangepakt. Haar ouders hadden ook niets minder dan trots gevoeld. Dat was ook de grootste reden dat ze deze opdracht aan had genomen. Om haar ouders trots te maken. Want iets in haar vertelde haar ook dat het niet goed was haar vrienden te verraden, maar die gevoelens onderdrukte ze.
Kort schudde ze haar hoofd en zette die gedachten uiteindelijk van haar af. Zacht beet ze op haar lip, terwijl ze op zoek ging naar een coupé waar ze aan kon sluiten. Lang hoefde ze niet te wachten. Ze vond een coupé waar Ginny zich had gevoegd. Neville zat ook in de coupé. Waarschijnlijk waren er niet heel veel plekken meer in de trein. Zelf was ze ook aan de late kant geweest. Een glimlach verscheen er rond haar lippen, terwijl ze op de coupédeur klopte en hem open schoof. "Is het goed als ik hier aansluit?"vroeg ze glimlachend. Ginny knikte gelijk, terwijl Neville nogal terughoudend reageerde. Neville had het niet zo op Abigail en dat nam ze hem totaal niet kwalijk. Niet dat het haar ook maar iets deed. Dat was iets tussen hun ouders en daarom bemoeide ze zich er verder niet mee. Ze liet zich uiteindelijk naast Ginny op de bank ploffen en keek haar vriendin aan. Een glimlach verscheen er rond haar lippen. "Hoe was je vakantie?"vroeg ze haar.

Draco was met zijn moeder het perron op komen lopen. Zijn vader kon er helaas niet bij zijn. Erg vond hij het niet. Wel vond hij het nog steeds raar dat hij Abigail niet aan zijn zijde was. Ook al was dit het tweede jaar dat ze niet samen naar Hogwarts zouden gaan. Het voelde toch vreemd om zonder haar te gaan. Zeker nu het haar laatste jaar was en er iets groots aan stond te komen. Hij wist dat het niet heel lang meer ging duren voor de Dark Lord de oorlog ging starten en achter Potter en zijn vriendjes aan zouden gaan. Een grijns verscheen er rond zijn lippen, terwijl hij daar aan dacht. Het werd tijd dat Potter eens goed aan werd gepakt en hij wist dat de Dark Lord daar de juiste persoon voor zou zijn. De laatste vergaderingen gingen dan ook over niets anders dan de komende oorlog. Een aantal van hen hadden de opdracht te verkregen om te spioneren op Hogwarts. Niet iedere Death Eather wist ervan af, om zo het risico te verkleinen dat de verkeerde mensen achter dit feit zouden komen. Dit vergrootte namelijk de kans dat de Dark Lord, Harry Potter eindelijk zou verslaan. Deze strijd had namelijk veel te lang geduurd en het werd tijd dat de Dark Lord hier een einde aan zou maken. Hij wist dat zijn nicht een van de spionnen was. Een hele eer, dat wist hij. Hij wist dat het deze keer goed ging komen. Dat kon niet anders. De strijd was naar zijn mening al gewonnen, nog voor hij gewonnen was. Een grijns verscheen er rond zijn lippen, terwijl hij zich omdraaide naar zijn moeder. Ze nam hem in een omhelzing. "Let goed op, oké? Zorg dat je niet te veel problemen veroorzaakt en houd een oogje in het zeil" vertelde zijn moeder. Hij knikte. Hij wist precies wat ze met die woorden bedoelde. "Tot snel, moeder"vertelde hij haar, voor hij zich omdraaide en Hogwarts Express instapte. Hij ging automatisch richting de Slytherin coupé, waar de rest van zijn vrienden op hem zaten te wachten. Zo voegde hij zich ook bij Blaise, Crabble en Goyle. Hij nam plaats op het nog enige vrije plekje en keek zijn vrienden met een tevreden grijns aan. Hij had de drie afgelopen zomer vaak genoeg gezien. De gesprekken tussen het viertal ging dan ook vrij gemakkelijk over naar onderwerpen waar alleen zij vanaf wisten.

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Voornaam: Trixie
Bijnaam: Trix
Volledige naam: Trixie Jane Lupin
Ouders: Remus Lupin en Nymphadora Lupin
Uiterlijk: Foto - Het dragen van het schooluniform is niet zo haar ding. Puur omdat het moet draagt ze het, maar zodra ze de kans ziet om haar eigen kleren weer aan te trekken, pakt ze die met beide handen aan. Ze voelt zich daar dan ook het beste in thuis. Vaak word ze er ook nog wel op na keken, maar dat maakt haar niet uit.
Innerlijk: Net als haar moeder is ze een beetje anders dan de rest. Ze gaat haar eigen gang en maakt zich er vaak niet zo druk om wat anderen er van vinden. Soms is ze gewoon een beetje onhandig, maar dat houd niet in dat ze niet intelligent is. Als ze iets wil, dan lukt het haar ook. Nog net niet over de ruggen van anderen. Ze weet haar woordje wel te staan, maar komt op sommige momenten onzeker over. Dat is ze niet, maar is puur tactiek om onschuldig te lijken. Dit kwam vroeger al van pas, zo kon ze er voor zorgen dat haar grote broer straf kreeg en zij er mee weg kwam.
Leeftijd(Minstens 11): 17
Jaar: 7
Afdeling: Slytherin, wat voor haar aan de ene kant niet echt verbaasde. Het was misschien niet helemaal wat haar ouders verwachten, maar ze kon er zelf meeleven. Het nadeel was dat het haar nooit echt lukte om goed vrienden te maken binnen de afdeling. Daarom heeft ze buiten de afdeling meer vrienden. Van Fred en George kan ze alleen de pesterijen over Slytherin hebben, dit komt omdat het zo wat haar best vrienden zijn. Op een of andere manier kan ze het best goed vinden met de hele Wemel familie. Misschien komt dat gewoon wel door haar vader en moeder.
Huisdier: Kerkuil - Oliver
Patronus: Buizerd
Stok: De staf van haar is gemaakt van hulst en bevat eenhoorn haar. De staf is erg gehecht aan haar omdat ze de eerste eigenaar is. De band is dan ook erg sterk.
Bloedstatus: Half-blood
Goede vakken: Het vak Verweer tegen de zwarte kunsten is haar op het lijf geschreven. Met behulp van haar vader had ze het dan ook wel vrij snel onder de knie. Het was dan voor haar dan ook niet vreemd om haar vader voor de klas te hebben staan. Daarnaast is ze ook dol op het vak Verzorging van Fabeldieren. Het lesboek van Newt Scamander heeft ze dan ook wel tig keren doorgelezen. Ze vond de les van Hagrid met de Hippogrief helemaal geweldig omdat dit een van haar favoriete fabeldieren is.
Slechte vakken: Kruidenkunde en Toverdranken. Sneep mag dat wel hoofd van de afdeling zijn op een of andere manier mag hij haar niet. Hoe ze ook haar best doet, vaak word ze nog benadeeld. Het ligt haar dan ook niet echt, maar Sneep zorgt er alleen maar voor dat ze het jaarlijks op het randje haalt.
Extra: Ze kan Terzielers zien, maar heeft dit nooit echt aan haar ouders vertelt. Ze heeft nooit iemand vertelt wat er is gebeurt.

& George Wemel

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Een beetje nerveus keek Trixie voor haar uit. Ze vond het toch altijd maar weer een hele klus om zich tussen alle Slyhterins te mengen. Nog altijd keken ze haar aan of was ze een of ander monster. Hoe verder ze in het schooljaar kwam hoe minder het haar altijd ging uitmaken, toch was de start altijd een probleem. Zuchtend ging ze met haar hand door haar haar en keek het perron over. Waarom kon ze niet gewoon bij de tweeling gaan zitten? Dat had ze veel fijner gevonden. "Kop op Trix." Hoorde ze opeens achter haar en had meteen door wie het was. Op een of andere manier had ze iets kunnen vinden om de twee uit elkaar te houden, al wist ze niet precies wat. Ze draaide zich om en kon zich nog net inhouden om de beide broers niet te omhelzen. "Was het zo van mijn gezicht te lezen?" En probeerde een andere blik op te zetten, anders zouden ze het inde Slytherin coupé ook meteen door hebben. "We kennen je gewoon te goed." Zei Fred lachend. Al snel verdwenen ze in de Gryffindor coupé. Trixie haar beide ouders waren er niet, wat ze aan de ene kant erg jammer vond. Als haar vader mee was gekomen, had iedereen waarschijnlijk verwacht dat hij weer zou les geven. Met een neutrale uitdrukking op haar gezicht stapte ze de Slytherin coupé binnen. Ergens in een hoekje was nog een plek vrij, waar ze dan plaats nam. Haar blik ging rond en niet veel later zag ze Draco binnen stappen en bij zijn vrienden plaats nemen. Uit haar tas haalde ze maar snel een boek en probeerde niet te veel blikken met de rest van de mensen in de coupé te wisselen. Dat kwam wel als ze op school was.

Een beetje onrustig keek George het perron over, waarna hij zijn broer een stomp in zijn zij gaf. "Kijk, daar is Trix." Zei hij grijnzend. "Ze heeft er alweer veel zin in, dat kun je echt van haar gezicht lezen." Hoorde hij zijn broer zeggen, die de zelfde grijns rondom zijn lippen had. "Ik zou ook zo kijken als ik in een coupé vol Slytherins moest." Antwoordde hij lachend en maakte samen met zijn broer een weg naar Trixie toe. Onderweg werden ze nog even onderbroken door hun moeder, die boterhammen in hun handen duwde. Snel liepen ze daarna door en was Fred was de eerste die wat zei. Blijkbaar had ze zelf niet eens door dat ze zo keek en deed haar best om haar blik aan te passen. George moest er wel om lachen en werd uiteindelijk weer meegetrokken door zijn broer omdat ze toch echt de trein in moesten. Hij zwaaide nog even na, maar Trixie was alweer in gedachten verzonken. Samen met zijn broer stapte hij de coupé binnen en ging op zoek naar lege plek. Wanneer zie die gevonden hadden, kwamen er meer binnen en was het al snel gezellig en werd er veel gepraat over de vakantie.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld