Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

12 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

5SOSO ♦ Have courage and be kind

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:

Samen met lieve Beau

Brynn Fowler

Michael Clifford

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail King

Calum Hood

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
De meest magische plaats op aarde. Een plek waar iedereen zichzelf kon zijn, plezier kon hebben en even totaal kind kon zijn. Het maakte niets uit hoe oud je precies was. Disneyland was voor jong en oud. Iedereen kon genieten van de attracties, de personages en de hele omgeving wat voor heel wat geluk zorgde. Er was genoeg te doen en nog veel meer te zien. De plek had eindeloze opties.
Dat was ook de reden dat Brynn op het moment haar ogen uitkeek. De groep was ongeveer een half uur geleden aangekomen in het pretpark dat zich in Anaheim bevond, niet heel erg ver weg van waar ze woonden. Ondanks dat Brynn haar hele leven in de buurt van Disneyland had gewoond, had ze nooit de kans gehad om er naar toe te gaan.
Het meisje, dat geboren was op zo’n anderhalf uur rijden van de grote stad Los Angeles, was geboren als één na jongste kind, in een gezien van vier. Met een oudere zus en broer en nog een jonger broertje, was het heel erg duur geworden voor haar ouders om naar zoiets als Disneyland te gaan. Natuurlijk had het meisje het altijd wel gewild. Welk kind wilde dat nou niet? Disneyland was een praat waar je over fantaseerde. Een speciale plaats, nog specialer als die keren dat je naar de McDonald’s mocht en een speeltje bij je eten kreeg.
Brynn was door het dolle heen geweest toen ze was gevraagd of ze mee had gewild naar de magische plaats. Het had voor heel wat lachende jongens gezorgd. Ze had zich echt in moeten houden om daarna niet nog van plezier door de kamer te rennen. Wat ze wel had gedaan, was de jongens allemaal een dikke knuffel te geven.
De vier jongens: Michael, Calum, Luke en Ashton, waren in feite haar werknemers. Al had Brynn ze nooit zo gezien. Iets langer dan een jaar geleden had ze een vreemd bericht op haar instagram gekregen. Het was een pagina, waar ze al jaren lang mee bezig was geweest, vol fotografie. Het was een hobby waar Brynn altijd al haar werk van had willen maken. Ze was vaak genoeg naar een onbekende artiest geweest om daar foto’s te maken. Maar het was allemaal begonnen in het bos waar ze dicht bij had gewoond. Vanaf haar twaalfde had ze al duizenden foto’s gemaakt. Wat ze geweldig vond. Natuurlijk had ze gehoopt op meer dan een hobby, maar ze was netjes gaan studeren in Los Angeles. Totdat ze het bericht kreeg. Een bericht dat haar leven volledige had veranderd. Ondertussen was ze fotografe van de band waar de vier jongens in zaten en kreeg ze daar ook daadwerkelijk voor betaald.
Nu was Brynn niet meer als fotografe, ze was mee als een vriendin. Maar ze had het niet kunnen laten om haar camera mee te nemen. Die hing dan ook om haar nek en ze had al een paar keer een sprintje moeten trekken omdat de jongens al verder waren gelopen en zij foto’s had genomen.
Ook nu was dat weer het geval en begon ze te rennen. "Jullie lange benen gaan echt veel te snel!" Bracht ze lachend uit, toen ze weer bij was.

Er waren genoeg mensen, iedereen liep rond, was bezig met hun eigen ding. Er waren kinderen die zo snel renden als hun kleine beentjes maar konden. Dan kwamen er ouders achter aan omdat hun kinderen niet weg mochten rennen. Overal was er geluid te horen. Of het nou het vrolijk gekir was van de kinderen, het gepraat van de ouders, het zorgde echter niet dat de muziek helemaal verdween. Het was goed te horen in mainstreet, waar de groep op het moment liep. Het voegde echt iets toe aan de sfeer.
Michael had vroeger ook nooit de kans gekregen om naar Disneyland te gaan. Voor hem was het echter niet gek, ze hadden in een land gewoond, waar het niet eens mogelijk was. Het was nog best iets onbekends geweest totdat hij wat ouder was geworden.
Hij woonde nu misschien al een tijdje in Los Angeles, maar hij had er nooit echt over nagedacht om naar Disneyland te gaan. Ondanks dat Anaheim zo dichtbij was. Op een gegeven moment was de rest er over begonnen en had Michael niets anders kunnen doen dan instemmen. Het was voor hem ook de eerste keer dat hij in het pretpark kwam.
Tot nu toe had Michael het heel erg naar zijn zin. Er was genoeg te zien. Daarbij hadden hij en de rest van de jongens het geluk gehad, dat ze nog niet waren herkend. Zelf had hij niet heel erg zijn best gedaan om onherkenbaar te zijn. Dat ging ook helemaal niet. Vaak had het helemaal geen nut. Het enige wat hij had gedaan was een pet. Hij hoopte wel dat ze een beetje op zouden gaan in de menigte.
Vooralsnog was Brynn diegene die de meeste aandacht had getrokken door op de meest random momenten of plekken, stil te staan. Iets wat Michael zelf best lachwekkend had gevonden. Er waren op een gegeven moment zelfs een paar mensen bijna tegen haar aangebotst en hij had ze wel wat woorden horen mompelen die niet even aardig hadden geklonken. Vervolgens had hij zelf ook wel iets gezegd, maar hij wist wel zeker dat de mensen het niet mee hadden gekregen of in ieder geval niet door hadden dat het tegen hen was.
Ook nu was Brynn weer ergens weggeweest en Michael had het niet eens doorgehad. Daarom keek hij ook verbaasd om toen hij het meisje haar stem hoorde, waardoor hij zijn hoofd schudde. "De volgende keer moeten we echt een koortje voor je meenemen zodat je in de buurt blijft. Misschien lukt dat morgen al wel."
Ondertussen was Michael zelf wel gewend dat hij vaak op de foto kwam. Bij Brynn vond hij totaal geen probleem, ook omdat hij zeker wist dat de foto’s niet zomaar op internet zouden komen. Vaak vroeg ze nog toestemming om iets op instagram te zetten. Hij had zelf ook al wel eens foto’s van haar gebruikt op zijn eigen social media accounts en hij wist zeker dat er ook heel wat foto’s kwamen van dit uitstapje.
"Ik denk dat we nu maar ergens naar toe moeten gaan." Anders zouden ze helemaal in geen enkele attractie of plaats komen. Er waren genoeg attracties of plaatsen waar ze naar toe konden gaan, maar ze hadden nog steeds niet echt een besluit genomen. Ze waren hiervoor te druk geweest met de hotels.
~

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Een grote glimlach verscheen er rond de lippen van Abigail. Een nieuwe werkdag was weer aangebroken. Voor vele een reden om mokkend hun dag te beginnen, maar dit gold niet voor Abigail. Ze genoot van het werk dat ze deed en voelde zich elke dag nog steeds even vereerd dat ze dit werk mocht doen. Wat ze deed? Ze speelde Assepoester in Disneyland. Natuurlijk zaten er behoorlijk veel regels aan het baantje vast, maar dat stond niet tegenover de vreugde die ze op het gezicht van de kinderen wist te brengen, wanneer ze de prinses mochten ontmoeten. Ze deed ook niets liever. Natuurlijk was het soms zwaar, maar dat verdween op het moment dat ze een glimlach op de gezichten van de kinderen liet verschijnen. Ze had dit baantje nu al bij een jaar en ze had zich echt geen beter baantje kunnen wensen. Ze had hier veel vrienden gemaakt. Er liepen hier veel meer meiden en jongens rond die hier rond liepen als prinsen, prinsessen en andere Disneyfiguren.
Ze zou bijna moeten beginnen. Om 10:30 uur was het de bedoeling dat ze met iedereen die het wilde op de foto ging. Dit zou ze tot 13:00 uur doen. Daarna zou ze nog een korte ronde door het park heen maken om wat kinderen te begroeten. Daarna zou ze een pauze hebben om 's avonds opnieuw op de foto te gaan. Zo zag haar dag er over het algemeen uit. En dit deed ze samen met haar partner, James. Ze waren het afgelopen jaar behoorlijk naar elkaar toe gegroeid. Ze zag hem dan ook als een van haar beste vrienden. Ze kon het goed meet hem vinden. Ze genoot ervan hoe goed hij om kon gaan met kinderen en zijn liefde voor het vak. In dat opzicht leken ze misschien nog wel het meest op elkaar. Een lach op de gezicht van het kind brengen. Het belangrijkste van hun dag.
Kort schudde ze haar hoofd op het moment dat die gedachte door haar hoofd heen ging. Haar make-up en haar was inmiddels gedaan, wat toch wel wat tijd in beslag nam. Iedere dag was ze op zijn minst 2,5 uur bezig met de transformatie naar Assepoester. Het moest er natuurlijk zo echt mogelijk uit zien. Zelf was ze ook altijd perfectionistisch geweest, dus wilde ze ook dat alles er perfect uit zou zien. Het enige wat haar nu nog te wachten stond was het aantrekken van haar jurk. Dat mocht nog wel eens wat tijd kosten, omdat het een aantal lagen waren die over elkaar heen getrokken moesten worden. Ze stond op uit de stoel waar ze in zat en liep naar haar jurk. Twee andere medewerkers hielpen haar in de jurk. Beetje bij beetje begon ze steeds meer op de prinses te lijken waar ze als klein meisje zelf ook tegenop keek. Een glimlach vormde er zich er rond haar lippen. Ze bekeek zichzelf in de spiegel op het moment dat ze ook haar jurk aan had getrokken. Het verbaasde haar soms nog steeds dat ze haar hadden uitgekozen deze rol te vervullen. Wie wilde het nou niet? Heel veel jonge meisjes droomde ervan om prinses te worden op het moment dat ze groot waren en dit kwam er toch aardig in de buurt.
Ze werd uit haar gedachten gehaald door een hand op haar schouder. James. Haar prins. Een glimlach verscheen er rond haar lippen. "Ben je klaar om te gaan?"vroeg hij me. Ze knikte. "Laten we gaan" zei ze hem glimlachend. Hij bood haar zijn arm, waar ze haar arm op legde en vervolgens samen met hem naar buiten toe liep. Ze hadden een vaste plek waar de foto's gemaakt zouden gaan worden. Onderweg ernaar toe begroette ze samen met haar prins de kinderen die ze samen tegenkwamen. Ze grinnikte. Ze genoot hiervan. Ze probeerde ook altijd alles in zich op te nemen. Soms voelde ze zich net weer een klein meisje. Deze plek was ook zo ontzettend magisch. Als klein meisje was ze hier wel eens geweest en het was de beste dag van haar leven.
Eenmaal op de plek aangekomen, zag ze dat er al een behoorlijke rij stond. Vol met ouders met enthousiaste kinderen die niet konden wachten om met de prinses op de foto te mogen. Ze zwaaide naar de kinderen die haar en haar prins met grote ogen aan wist te staren. Ze ging op de plek staan waar de de foto zou worden genomen. Haar werkdag was begonnen.

Calum had met grote ogen rond gekeken, vanaf het moment dat ze het park binnen waren gestapt. Ook voor Calum was het de eerste keer geweest dat hij naar Disneyland zou gaan, net zoals de andere jongens en hij wist dat het ook voor Brynn de eerste keer was om naar Disneyland te gaan. Dat bracht hun eigenlijk op het idee om het met zijn vijven naar het park te gaan.
Kort keek hij over zijn schouder naar Brynn. Een kleine grijns verscheen er rond zijn lippen. Hij was blij dat ze ervan genoot. Dat was de bedoeling geweest. De jongens hadden dit voor haar gedaan, als een bedankje voor het werk dat ze geleverd had. Ook al moest hij toegeven dat hij dit enorm indrukwekkend vond en dat hij het meer dan begreep dat mensen dit een magische plek vonden en dat ze hier enorm van genoten. Het park had nu al een enorme indruk op hem gemaakt, terwijl ze nog ergens in waren geweest. Brynn leek er nog het meest van te genieten en dat deed hem toch goed. Hoe ze overal foto's van wist te maken. Alles vast willen leggen. Dat zorgde soms voor lachwekkende momenten. Dat moest hij eerlijk toegeven. De jongens waren het afgelopen jaar enorm veel met het meisje opgetrokken. Dat moest ook wel. Ze was immers de fotografe van de band en hij moest toegeven dat ze echt prachtige foto's wist te maken.
Maar hij zag haar na een jaar niet meer als een werknemer. Hij zag haar als een vriendin. Ze waren hier ook immers heen gegaan als vrienden. Niet als werknemer en werkgever. Ze konden van de komende dagen genieten, zonder dat ze zich ergens zorgen over hoefden te maken
Hij keek om zich heen en beet kort op zijn lip. Het park was vol met enthousiaste kinderen. Kinderen die hun ogen niet konden geloven. Kinderen die hun ogen niet konden geloven. Het was mooi om te zien. Net zoals hij ervan genoot om zijn vrienden te zien genieten. En hij moest eerlijk toegeven dat hij zelf ook genoot van de vrije tijd die ze met zijn alle door konden brengen. Ze hadden de afgelopen jaren hard gewerkt. Begreep hem niet verkeerd. Hij genoot ervan om op te treden. Fans te ontmoeten. Muziek te maken. Dat was zijn droom geweest en hij was dankbaar dat die uit was gekomen en hij zou het zijn hele leven koesteren. Zeker omdat je nooit wist wanneer het voorbij was. Maar hij moest toegeven dat hij het fijn vond om wat tijd voor zichzelf te nemen. Hij kon aan zichzelf merken dat het hem toch uitputten. Al het toeren. De interviews. Het maken van nieuwe muziek. Het ontmoeten van fans. Het weinige slaap dat ze vaak hadden. Het koste heel veel moeite. Deze paar weken rust waren dan ook meer dan welkom geweest. Hij genoot er dan ook enorm van.
Hij stak zijn handen in zijn zakken en keek even om zich heen. Michael had gelijk gehad. Misschien werd het tijd om ergens heen. Ook al zouden ze hier een paar dagen zijn zodat ze rustig overal in konden gaan en niets hoefden te missen, werd het toch tijd om ergens in te gaan. Hij liet zijn blik naar Brynn glijden. Een kleine glimlach verscheen er rond zijn lippen. Hij vond dat zij mocht kiezen waar ze in zouden gaan. Hij zelf vond het in principe geen probleem waar ze in zouden gaan. "Waar zou je in willen?"vroeg hij dan ook uiteindelijk aan haar.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Het afgelopen jaar was druk geweest voor Brynn. Waar de jongens waren gegaan, was zij ook geweest. Iets waar je haar niet over hoorde klagen. De vrienden waren ondertussen haar vrienden geworden. Voor haar was het dus alsof ze over de wereld reisde samen met haar vrienden, in plaats van dat het haar werk was.
In het begin het Brynn wel een beetje moeten wennen. Er werd wel genoeg van haar verwacht. Ze moest goede foto’s maken. Foto’s die fans dicht bij de jongens lieten komen, zonder dat ze te dicht bij kwam. Het was echt net een grens, die Brynn even op had moeten zoeken toen ze net was begonnen. Ondertussen wist ze wel wat ze wel kon posten en wat niet. Het was toch wel zo dat ze soms ook foto’s had, die ze achterwegen hield. Het meisje hield zoveel van foto’s dat ze echt niet zomaar alles verwijderde. Ze had genoeg mapjes op haar computer die echt helemaal vol zaten met de foto’s die ze verzameld had. Het was echt niet zo dat ze er wekelijks naar keek, maar ze was zeker van plan om er iets mee te doen. Op het moment was haar idee om voor iedere jongen een fotoboek te maken, zodat ze hen die kon geven wanneer de tour af was gelopen en ook zij terug konden kijken op de tijd die ze hadden gehad. Ze hadden namelijk heel wat bijzondere dingen gedaan en dat zouden ze ook nog gaan doen, in het Amerikaanse deel van de tour wat er aan zat te komen.
Op het moment was Brynn ook bezig met foto’s, maar ze wist ook wel dat het niet de bedoeling was geweest dat ze alleen maar met haar camera rond zou gaan lopen. Ze wilde ook echt wel in de verschillende attracties. Toen ze net een kaartje in haar hand had gekregen dat ze alle foto’s die door het park werden gemaakt, in één keer kon kopen en ze dan op een USB kreeg, was ze wel echt om geweest. Al zou ze niet haar eigen camera niet zomaar afgeven.
Iedereen keek Brynn aan toen Calum aan haar had gevraagd waar ze in wilde. Iets waar ze niet zo snel een antwoord op had. Er waren genoeg dingen die Brynn wilde zien. Natuurlijk wilde ze zoveel mogelijk figuren zien, er mee op de foto. Maar ze wilde ook wel echt graag in de verschillende attracties. Daarvoor waren ze immers hier. Ze wilde de jongens niet meteen vervelen met prinsessen, maar ze wist dat ze niet heel veel kansen als deze kreeg.
"Ik wil denk ik eerst naar het prinsessenpaviljoen." De grijns op Brynn haar gezicht werd alleen maar groter. Iets wat met twee dingen te maken had. Ten eerste, ze had Ashton een zucht horen slaken en vervolgens had gezien hoe Luke hem een por in zijn zij had gegeven. Daarbij wist ze maar al te goed dat de jongens nu wel moesten doen wat ze voor had gesteld.
"Van alles wat je had kunnen kiezen." Hoorde Brynn, Ashton nog wel zeggen. Het meisje haalde haar schouders op, terwijl ze zijn blik even opzocht.
"Dan moet je mij maar niet meenemen naar Disney, Irwin."

Het was altijd te merken als Brynn zich in het midden van de jongens was. Voor Michael was er nooit een twijfel over mogelijk geweest dat ze één van hen was geworden. Natuurlijk was het wel anders. Met Brynn maakte ze geen muziek. Ze stonden niet samen met haar op het podium. Maar er was wel iets aan Brynn, wat hij ook bij de rest van zijn vrienden zag. Ze was makkelijk in omgang en als er iets was, zou hij zo naar haar toe kunnen stappen om het met haar te bespreken. Soms was het ook wel fijn om even een vrouw om haar mening te vragen. Zolang er maar niet allemaal touchy feely stuff was, dan vond Michael het wel oké om met Brynn te praten. Voor hem was het dan ook niet meer dan normaal om een keer iets voor haar terug te doen. Ze hadden hier zelf ook wel iets aan, ze zouden gewoon zoveel mogelijk leuke dagen proberen te krijgen. Michael hoopte dat ze een paar rustige dagen konden krijgen.
Disney was een groot park en ze hadden zeker nog genoeg te zien. Michael was het wel met Calum eens dat Brynn mocht kiezen wat ze als eerste zouden doen. Ze waren hier immers voor haar, dus het was niet meer dan logisch dat zij het eerste mocht kiezen. Iets wat Ashton iets over te zeggen had. Waar Michael ook wel om moest lachen.
"Je hebt inderdaad pech gehad." Zei Michael lachend. Ondanks dat Michael zelf wel iets anders had gekozen als het aan hem had gelegen. Maar het maakte niets uit waar ze als eerste naar toe zouden gaan. Misschien hadden ze nu wel geluk en was het niet heel erg druk. Al wist Michael ook wel dat ze niet heel veel geluk zouden hebben. Er waren genoeg kinderen die daar als eerste naar toe wilden.
"Maar alleen als je zelf dan ook op de foto gaat!" Gaf Michael wel als keerzijde. Hij zag Brynn er namelijk nog wel voor aan om gewoon foto’s van hen te maken, maar verder niet met de prinsessen op de foto zouden gaan. Terwijl zij ook gewoon op de foto’s moest.
"Je moet deze week ook wat meer op de foto." Michael had al wel eens haar camera afgepakt en had er foto’s mee proberen te maken. Iets wat ze niet altijd even leuk had gevonden, omdat hij de instellingen naar haar zeggen had verknald. Daarna had ze wel weer gelachen, waardoor Michael ook wel wist dat het goed was. Af en toe hoorde het er gewoon bij dat de twee elkaar wat pesten. Dat deed hij met al zijn vrienden en juist daarom was Brynn daar ook een deel van.
Iedereen leek het er wel mee eens te zijn dat ze uiteindelijk toch naar het prinsessenpaviljoen zouden gaan. Luke had al bekeken waar het precies was, zodat ze uiteindelijk konden beginnen met lopen. Michael was ergens wel benieuwd of ze er echt alleen prinsessen hadden uit de traditionele disneyfilms. Aangezien Starwars nu ook onder Disney viel, had Michael de stiekeme hoop dat prinses Leia er ook tussen liep.
~

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail kon er zo van genieten. Ze zou dit dan ook voor geen goud willen stoppen. De verwonderde blikken van de kinderen. Ze was een rolmodel voor vele kleine meisjes. Zelf keek ze vroeger ook op naar de Disney prinsessen en het voelde goed dat ze dit over kon brengen naar de volgende generatie. Het was iets wat ze belangrijk vond, ook al leek het in de ogen van andere mensen maar een simpele baan. Ze deed het met alle liefde. Er ging voor haar niets boven het laten glimlachen van de kinderen die hier al zo lang op stonden te wachten. Bovendien genoot ze er oprecht van om een prinses te spelen. Het was gewoon alle moeite waard, ook al was ze aan het eind van de dag enorm vermoeid. Ze moest zich dan ook aan enorm veel regels houden. Al mocht ze verder niet klagen. Het was een goed betaalde baan en ze wist dat er genoeg meiden waren die maar al te graag in haar schoenen hadden willen staan.
Een glimlach verscheen er rond haar lippen op het moment dat het eerste kleine meisje naar voren kwam lopen. Grote, verwonderde ogen staarde Abigail aan, waardoor ze het niet kon laten om even te grinniken. "Hello you, welcome to Disney" zei ze tegen het kleine meisje, terwijl ze een diepe buiging voor haar maakte. Volgens het protocol moest ze dit voor ieder kind doen dat met haar op de foto wilde. Het hoorde bij de experience en ze wilde de kinderen de beste ervaring geven die ze maar kon geven."Wat is je naam?"vroeg ze toen met een enorme glimlach aan het kleine meisje. "Jasmine" hoorde ze het kleine meisje antwoorden. "Wauw, dat is echt een enorme mooie naam. Is dit je eerste keer in Disney?"vroeg ze toen glimlachend aan haar. Het was de bedoeling dat ze het meisje op haar gemak stelde. Ze wist dat er een behoorlijke rij stond en dat ze niet al te veel tijd hadden gehad, maar ze vond het belangrijk dat ze genoeg tijd per kind nam. Daarom duurde het wat langer, voor het volgende kind aan de beurt zou zijn, maar ze vond dat het het wachten waard moest zijn. Het ging voor Abigail vooral om het gebeuren erom heen. Niet alleen om de foto. Het was belangrijk het idee dat de kinderen van Assepoester hadden na te leven. Het laatste wat ze namelijk wilde was de kinderen teleur te stellen. Disney was een happy place voor vele kinderen en vele mensen konden het zich niet veroorloven hier te zijn. Voor vele was het ook een plek waar ze misschien maar een enkele keer zouden komen. Daarom wilde ze er voor zorgen dat het zo perfect mogelijk zou gaan. Dit was voor Abigail dan ook de reden om aan ieder kind evenveel aandacht te besteden. Ze zag hoe het kleine meisje knikte en haar iets wilde overhandigen. Abigail boog ietsjes voorover en pakte de tekening van haar aan. Ze rolde hem open en keek er verwonderd naar. Ze vond het enorm aandoenlijk dat kinderen de moeite namen om zoiets als dit voor haar te doen. Ze kon het dan ook enorm waarderen. Ze moest ook toegeven dat ze al de tekeningen die ze inmiddels had mogen ontvangen, ook allemaal had bewaard. Ze kon het niet over haar hart verkrijgen om ze weg te gooien en het was toch een blijk van waardering voor haar werk, ook al was het vaak voor de meeste kinderen de eerste keer dat ze de prinses zagen. Toch gaf het haar een warm gevoel. Het was echt enorm lief en ze kon de kinderen dan ook niet vaak genoeg bedanken. "Dit is een hele mooie tekening. Heb je die helemaal zelf gemaakt?"vroeg ze glimlachend aan het meisje genaamd Jasmine. Ze zag hoe ze opnieuw knikte. "Dankjewel, hier ben ik echt heel erg blij mee en hij zal een mooi plekje in kasteel krijgen" zei ze vervolgens tegen haar. "Ben je klaar voor de foto?"vroeg ze. Ze zag hoe er een brede glimlach op het gezicht van het meisje kwam te staan. Zo kwam ze opgewonden tussen de prins en Abigail instaan. Abigail toverde een glimlach op haar gezicht en keek recht in de camera op het moment dat de foto werd gemaakt. Vaak wilde ouders zelf ook nog een aantal foto's maken en daar had Abigail dan ook verder geen problemen mee gehad. Zo werd er ook een foto gemaakt met de telefoon van de vader, voor Abigail afscheid moest nemen van het kleine meisje. "Het was een eer je te ontmoeten en ik wens je nog heel veel plezier in Disney" vertelde ze glimlachend tegen het meisje. Ze zwaaide nog kort, op het moment dat het meisje vrolijk weg liep, op weg naar de rest van het park.

Calum genoot nu al van het park, ook al waren ze op het moment nog nergens in geweest. Disney is een ervaring op zichzelf en hij vond dat hij er minstens één keer naar toe had moeten gaan. En nu liep hij hier, samen met zijn beste vrienden. Brynn beschouwde hij ook al lang niet meer als een van zijn werknemers, maar als iemand die tot de vriendengroep behoorde. Hij kon aan haar zien dat ze enorm enthousiast was geweest om hier te zijn en nu hij hier was, kon hij heel goed begrijpen waarom. Het had een bepaald soort uitstraling. Het gaf een gevoel dat alles mogelijk was en hij kon goed begrijpen dat mensen hier graag kwamen.
Hij hoorde de opmerking van Michael en kon het niet laten om kort in de lach te schieten. Ergens was hij het wel met hem eens. Hij waardeerde het enorm dat Brynn zoveel foto's wist te maken. Haar foto's zagen er dan ook altijd geweldig uit. Hij stond er oprecht iedere keer van te kijken hoe goed haar foto's wel niet waren, maar deze week werd het tijd dat ook zij wat meer op de foto's kwam te staan. Niet alleen de jongens of van het park, maar ook van Brynn zelf. "Daar heeft hij wel een punt. Je moet er zelf ook van genieten" sloot Calum zich bij Michael aan. Een brede grijns verscheen er rond zijn lippen. Ook Calum was stiekem wel een beetje benieuwd naar welke Disney figuren er rond zouden lopen. Hij ging er vanuit dat er genoeg traditionele prinsessen rond zouden lopen, maar hoopte ergens ook dat er genoeg andere figuren rond zouden lopen. Al had hij zelf graag eerst ergens anders in gewild. Maar voor Brynn zou hij dit maar al te graag willen doen. Hij moest toegeven dat ze in de korte tijd enorm belangrijk voor hem had geworden. Hij kon zich dan ook geen leven meer zonder haar voorstellen en hij wist dat de andere jongens daar ook over dachten. Hij wist dat de andere jongens ook weg van haar waren. Hij was blij dat het zo goed tussen hen klikte. Ze moesten best veel tijd met elkaar door brengen, waardoor het fijn was dat ze het goed konden vinden. Het zou alleen maar ongemakkelijk zijn als het niet zo zou zijn. Gelukkig was dit niet het geval en genoten ze nu met zijn alle van een week in Disney.
Calum versnelde zijn passen, zodat hij uiteindelijk naast Brynn kwam te lopen. Dezelfde, aanstekelijk grijns verscheen stond er op zijn gezicht. Ze waren inmiddels gearriveerd in het prinsessenpaviljoen en het eerste wat hem opviel is dat het hier behoorlijk druk was. Het verbaasde hem hoeveel mensen er de Disney figuren willen ontmoeten. Er liepen hier vooral gezinnen met kleine kinderen rond, waardoor ze hier behoorlijk opvielen. Niet dat hij dat heel erg vond. Door de band was Calum wel heel wat gewend, hoewel hij nu van de rust kon genieten. Hij hield van zijn fans en vond het ook belangrijk dat ze tevreden waren, maar soms was het ook goed om voor zichzelf te kiezen. Kort liet hij zijn blik naar Brynn glijden. "En weet je al naar wie je als eerst naar toe wil gaan?"vroeg hij grijnzend aan haar.
~

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Overal waren kleine kinderen te zien in de meest schattige jurkjes of andere pakjes. Eén voor één waren ze super schattig om te zien. Brynn wist wel zeker dat de ouders er heel wat geld voor neer moeten leggen. Een reisje naar het park was al niet goedkoop. Omdat één dag nooit lang genoeg was om het hele park te zien, moesten de ouders waarschijnlijk ook nog een hotel betalen. Al met al snapte Brynn maar al te goed dat haar gezin nooit naar Disney hadden gekund. Het was zoveel meer dan alleen maar de entree en het hotel. Er kwamen souvenirs bij kijken, eten en drinken en misschien ook nog foto’s.
Brynn wist maar al te goed dat de jongens ook veel geld voor haar uit hadden gegeven en daar was ze heel erg dankbaar voor. Ze kon niet klagen over het loon dat ze kreeg. Zeker niet in combinatie met de reizen die voor haar geregeld waren, zodat ze met de jongens mee kon. Toch was het meisje nu vooral aan het sparen voor een nieuw huisje voor wanneer ze weer thuis zou komen. Een paar dagen naar Disneyland, had er voor haar niet zomaar ingezeten. Totdat ze was verrast.
Verrast was ze nog steeds, maar nu door alles om haar heen. Er was zoveel te zien. Zoveel mooie dingen. Het park ging om zoveel meer dan alleen maar de attracties. De figuren die er rond liepen waren minstens zo belangrijk en dan nog niet te praten over de aankleding. Alles was tot in de puntjes geregeld.
Ondanks dat Ashton een beetje aan het klagen was geweest, was het vijftal in de rij gaan staan van het prinsessenpaviljoen. Zelfs in de rij was er genoeg te doen en te zijn. Brynn had haar ogen uitgekeken naar de verschillende kastelen die zich in de glas-in-lood ramen hadden bevonden.
"Ik denk Assepoester." Zei Brynn zachtjes op de vraag van Calum. "Ik was vroeger al gek op die film." Ze had de film vaak genoeg samen met haar oudere zus gekeken, maar ook haar broers waren wel eens aangeschoven. "We zongen altijd samen de liedjes mee." Brynn was ook wel echt van plan om wat foto’s naar haar familie te sturen. Ze was echt blij dat ze nog zo’n goede band met iedereen had. Ondanks dat ze allemaal een eigen weg op waren gegaan en ze hen heel wat minder zag.
"Mag ik ook een foto maken van jou met een prinses?" vroeg Brynn lachend. Het kwam niet heel erg vaak voor dat Calum haar vroeg of ze een foto van hem wilde maken. Hij was eerder geïnteresseerd in hoe ze foto’s maakte. Als hij merkte dat de camera op hem gericht was, dan probeerde hij er nog wel eens van af te komen. Als Brynn merkte dat hij het echt niet wilde, dan zou ze het ook niet doen. Maar uiteindelijk merkte ze wel dat hij de foto’s nog best wel leuk leek te vinden. Daarom probeerde ze hem van te voren vaak al een beetje over te halen. Dan was het gewoon wat makkelijker.
"Dan mag je zelf kiezen met welke prinses!"

Ook Michael had de omgeving een beetje in de gaten gehouden. Hij moest toegeven dat het niet vervelend was om in de rij te staan. Ondanks dat hij niet heel erg opschoot. Het was natuurlijk zo dat ieder kind, wat het waren voornamelijk kinderen, een foto wilde maken met de prinsessen en waarschijnlijk ook nog een handtekening wilde hebben. Michael moest ergens wel een beetje lachen om de ironie. Hij snapte nu een beetje hoe het was voor fans die wachten op een meet and greet. Er waren zoveel kinderen om Michael heen die echt super enthousiast waren om de prinsessen te zien. Het leek er zelfs op alsof sommigen van hen behoorlijk zenuwachtig waren. Hij moest toegeven dat het er wel schattig uit zag. Al had hij ook wel met de kinderen te doen. Sommige leken zelfs bang te zien om de prinsessen te ontmoeten. Michael vroeg zich toch wel af of mensen ook zo bang zouden zijn.
"Zouden mensen ook zo bij ons in de rij staan?" vroeg hij zich hardop af. Luke leek zich nu ook te beseffen dat er toch een soort van ironie in deze situatie zat. Hij haalde enkel zijn schouders even op. "Ik zou me denk ik ook wel zo voelen. " Kwam er na even stilte toch uit.
"Mensen gaan zich pas zo voelen als jullie ook in een jurk gaan staan." Brynn mengde zich niet eens echt in het gesprek. Ze maakte alleen een opmerking en ging vervolgens weer verder met het gesprek dat ze met Calum leek te voeren. Michael moest er echter wel een beetje om lachen. Hij vond het wel grappig dat er soms echt van die idiote dingen de lippen van het meisje heen kwamen. Sommige dingen waren wel weer heel erg waar.
Het vijftal kwam steeds verder naar voren en op een gegeven moment was het zover dat ze ook echt naar de prinsessen konden kijken. Michael was best onder de indruk over hoe de verschillende meisjes er bij stonden. Allemaal opgedoft in jurken die echt net uit de films leken te komen. Ze leken echt op de meisjes uit de films. Bij sommige van de prinsessen stond een prins. Anderen stonden er alleen. Er waren ook twee prinsessen bij elkaar. Michael zag Anna en Elsa zo samen staan. Daarbij waren ook nog Sneeuwwitje en de boze stiefmoeder te zien. Het waren allemaal aparte kamers, maar door een beetje heen en weer te leunen, kon Michael precies zien waar ze voor stonden.
Met z’n allen gingen ze als eerst naar Assepoester, zoals Brynn net al aan had gegeven. Michael maakte het niet zo heel erg veel uit. Hij was blij dat de rij uiteindelijk nog mee was gevallen. Ergens was hij misschien ook wel een klein beetje teleurgesteld dat hij zo niet iemand uit Star Wars had gezien, maar misschien stonden die nog wel ergens anders? Niet dat hij daar dan perse voor in de rij voor hoefde de staan. Het was veel makkelijker geweest als ze hier bij hadden gestaan.
~

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld