O. Met palette - Forum - Virtual Popstar

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

O. Met palette

Anoniem
Wereldberoemd

HUMBLE schreef:

ORPG MET HUMBLE EN PALETTE

IK: Elias Solberg, 18 jaar

Jij: meisje + beginnen c:
@Palette

Account verwijderd

schreef:
Ik: Nova Freeman, 18 jaar.
Vroeger:

NU:

~~~
(Laatste schooldag)
De laatste dag was aangebroken, de laatste dag dat ze door deze gangen moest lopen. De laatste dag dat ze het gelach moest aanhoren van haar mede studenten, niet dat het haar veel boeide op dit moment. Nova trok de foto's van de deur van haar kluisje af en legde de sleutel bij de administratie neer, er was weer een hoofdstuk in haar leven afgesloten. Ze liep nog een keer door de school en glimlachte naar Elias die per toeval langs haar liep. De enige jongen die soms/ een soort van aardig deed. Ze snapte alleen nooit waarom en nu zou het toch geen verschil meer maken.
Ze zwaaide de deuren open en de zon scheen in haar ogen, een zucht verliet haar mond. Het was over, het was eindelijk klaar.

Anoniem
Wereldberoemd

HUMBLE schreef:
Elias
Vandaag was de laatste dag. We hadden ons papiertje al opgehaald, ik had het idee dat zoiets heel speciaal moest voelen. Het van school afgaan was een eitje en nu ik me diploma had voelde ik me niet anders. Verschillende vrienden gingen naar dezelfde school met elkaar, terwijl ik juist een andere weg op zou gaan. Op zich maak ik best snel vrienden dus het maakte niet uit. De school had voor alle laatste jaars een barbecue georganiseerd met een kampvuur. Hier zaten we dan met een groot deel van de laatste jaars. Nog steeds onzeker over wat later ons zou brengen.
Ik bedacht me dat ik nog iets in me kluisje had zitten wat ik niet zou moeten vergeten. Het waren een paar dingen die ik niet thuis kon hebben. Terwijl ik door de gangen liep had ik al een soort van nostalgisch gevoel, alsof ik hier al 10 jaar niet meer was geweest. Ik ging het missen hier, want ik heb hier zo'n fijne tijd gehad. Ik kom nog een aantal mensen tegen waar ik naar lach. Ook Nova. Met haar heb ik de afgelopen 2 jaar mee in de klas gezeten. Ze was best slim, maar ook erg stil. Dat was jammer, want ze leek me wel een leuk persoon. Eenmaal aangekomen bij mijn kluisje pak ik mijn spullen eruit. Ineens komen mijn vrienden achter me voorbij. "Ja, het is al afgelopen want het vuur ging ineens uit," zei Sebastian lacherig. Mijn school kon ook niks, ik lachte. "Loop je nog mee naar mijn huis? Kunnen we nog even met iedereen samen zijn," voegde hij er nog aan toe. Ik knikte en gooide mijn kluisje dicht. We liepen vanuit de hoofdingang naar onze fietsen.
Terwijl ik door de hoofdingang liep had ik echt het gevoel van, dit was het, dit was de laatste keer dat ik hier kwam.

@Palette

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld